De rit naar Annelot in Münster verliep vanmorgen vlot. We kwamen haar bezoeken om haar appartement te zien en haar te helpen met praktische zaken voor haar inrichting. In de auto hadden we een eettafel, eetstoelen, een krukje, een schilderij en gereedschap geladen. Ingrid had voor onderweg koffie meegenomen en met het zonnetje erbij voelde het als een heerlijke vakantiedag. Mijn moeder had ons gevraagd bloemen voor Annelot mee te nemen. Eenmaal aangekomen (met het adres van Salo in de routeplanner; oeps, even corrigeren in Münster-centrum) stond Annelot al klaar en had een parkeervak vrijgehouden. Ze had een tafel vol heerlijke broodjes en lekkers klaar gemaakt. Dat was heerlijk genieten met elkaar. Na de lunch zetten we de nieuwe eettafel in elkaar, hingen we de sierkapstok en het schilderij op. De grote wand werd voorzien van een grote cirkel die als passe partout kon dienen voor fotootjes en schilderijtjes. Annelot was er blij mee en wij met haar.

In 2003 waren we voor het eerst in EuroDisney met Annelot en Sam. In 2008 gingen we nogmaals maar nu met Noud er bij. Deze week ging Noud met Sanne en een bevriend koppel zelf naar EuroDisney. Ze hadden zelf alles georganiseerd en reden met de Mini Countryman naar Parijs. Het was een prachtige onderneming en de berichten terug zijn enthousiast. We vinden het ontzettend leuk als de kinderen dingen ondernemen en genieten van reizen en actief zijn met elkaar. Hier is een korte impressie, bovenste foto is de intro, de tweede en derde rij is 2023 met Noud en Sanne, de vierde rij is van 2008 en de vijfde rij is van 2003.
 

Om deze verjaardag niet zomaar aan ons voorbij te laten gaan, vierden we Sam’s verjaardag met een etentje bij Enjoy. Het eten was verrassend goed en we genoten van de carpaccio, zalm, triple burger, gentleman steak, kipsaté, kabeljauw en hertenbiefstuk. Als desert wachtte voor sommigen crème brûlée of bailey’s koffie. We praatten over lopende activiteiten maar ook over de geboorte 24 jaar geleden. Nu, 24 jaar later, zit er een jongeman tegenover ons die volop in zaken zit en zijn weg vindt in nieuwe ontwikkelingen. Gefeliciteerd, Sam.

Ook vandaag gingen we de verjaardag van Sam vieren. Het is een bijzonder gezegend moment als je bedenkt dat hij gespaard is gebleven na het motorongeluk vorig jaar zomer. Samen met onze kinderen, Ingrid’s ouders en mijn moeder gingen we aan de feest-champagne. Sam opende de fles met een knal zonder een gat in het plafond te schieten. Daarna was het tijd voor de gourmet. We bakten heerlijke bief, kip, garnalen, hamburger, champions, uien en nog veel meer lekkernijen in een gezellig samenzijn. Tijdens het eten hebben we familie-foto’s gemaakt en na het eten deden we het dunnetjes over in een andere opstelling.


 

Vanmorgen werd Sam tegen het middaguur opgehaald voor een verrassingsuitje. De jongelui vroegen of ik ook mee wilde. We hadden allemaal zwemspullen meegenomen en reden richting Scheveningen, maar de route ging naar het kartcentrum in Poeldijk. De groep had 3 heats gereserveerd op de langste kartbaan van Europa. Heat 11 was onze eerste rit en dat ging verrassend goed. Lianne, een vriendin van Annelot, was ook mee en had nog niet eerder een gemotoriseerd voertuig bestuurd. Het ging iedereen verrassend goed af. Het werd een spectaculaire eerste race omdat de baan met hoogteverschillen verkend moest worden en het even wennen is om de kart met volle snelheid door de scherpe bochten te loodsen. In heat 13 verbeterde iedereen zijn of haar ronde-tijd en in heat 16 kwam er nog een schepje bovenop. Terwijl Wouter in heat 11 de snelste ronde-tijd neerzette, pakte Sam de winst in de laatste twee heats. Met het racen wordt bijna de 60km/u aangetikt op de 1,2km lange baan in 270cc Honda Sodi karts. Het was onderling een sportieve competitie. Na het karten bezochten we in stijl het M-restaurant.

Om de verjaardag van Sam dit weekend met familie en vrienden te vieren was Annelot thuis gekomen. We dineerden met z’n vijven en Sam ontving zijn kado’s. Als toetje was er de yoghurt-aardbeien-taart, één van Sam’s favorieten door Ingrid gemaakt. ‘s Avonds kwamen de vrienden van Sam en genoten ze met elkaar in het atelier. Helaas kon Sanne er niet bij zijn vanwege corona. Hopelijk is ze gauw weer van de partij.
 

Nadat het project klaar was ging ik naar beneden voor een bakkie. Ingrid zei: “Annelot belt om 5 uur, ik ga naar het atelier”. Tegen 5 uur wandelde een dame het pad op langs de serre. Ik was even verbaasd: “maar Ingrid is toch in het atelier”. Dat klopte. Annelot was onverwacht uit Münster op bezoek gekomen. Gezellig. We besloten om samen met haar naar de Griek te gaan in Leiden. Het was een ontzettend leuke verrassing, kon ze ook meteen de was en de strijk even doen. Nou ja, moeder doet het wel even…

Sam en Noud zijn hun eigen bedrijfje gestart en verkopen fietsonderdelen direct via hun website funkride.nl en bol.com. Vandaag kwamen bedrijfshoodies binnen die we even met elkaar gingen demonstreren.

Sam had een tijd geleden een nieuw bedieningspaneel voor zijn Fiat 500 Abarth gekocht. Het moest de autoradio vervangen zodat hij met bluetooth muziek kan beluisteren en kan navigeren vanaf zijn telefoon. Het mooie paneel werkte visueel wel maar er kwam maar geen geluid uit. ij had al verschillende bedradingsdiagrammen opgevraagd en hier en daar navraag gedaan bij experts; zonder resultaat. Vandaag gingen we er samen eens zorgvuldig opnieuw naar kijken. Na 4 uren alle draden nalopen en verschillende bedradingswijzigingen proberen lukte het uiteindelijk om het console aan de praat te krijgen. Eind goed, Sam blij.

Vandaag vierden we met Ingrid’s ouders dat ze 55 jaar getrouwd zijn. We kwamen ‘s middags bijelkaar om daarna met de hele familie uit eten te gaan. Tijdens de maaltijd hadden we een korte Kahoot vragentest voor het echtpaar en voor de hele groep een wat langere Kahoot met vragen over onze (groot)ouders. De 4-gangen waren uitstekend verzorgd. Het was een mooie avond met elkaar.


 

Om een beetje in de winterse sfeer te komen gingen we vanavond naar Snowworld om te skien. Vanwege de vakantie was het erg druk en ons tijdslot was van 21:00-23:00 uur. De sneeuw was toch al aardig hobbelig geworden maar als je met elkaar op de piste staat is dat op zich al pret. Sam en Jasper stonden in de formule 1 stand, Salo maakte mooie slalom slagen en Annelot deed hetzelfde met kortere slagen. De piste was niet alleen hobbelig maar had in het midden ook veel ijs. Om te oefenen voor de wintersport zal ik nog een of twee keer de piste opgaan om mijn slagen te verbeteren. We maakten nog wat leuke foto’s en sloten deze actieve dag met veel plezier af.

In augustus kreeg ik van de kinderen een ticket Skydive cadeau. Omdat Annelot en Salo nog in Costa Rica zaten kon pas vandaag het ticket worden verzilverd. We breidden het ticket uit zodat iedereen die wilde mee kon en zo gingen we een voor een de luchtbuis in. Dat was kicken, en ook niet erg gemakkelijk om te doen. Een kleine beweging met de handen maakt al verschil in je evenwicht. Bij de laatste beurt ging de instructeur met elke deelnemer even naar het plafond van de toren en weer terug. Naast het evenwicht en de snelheid was er nog de gezichtsvervorming. Inderdaad, de lelijkerd op de grote foto ben ik zelf. Het was een geslaagd uitje. Na afloop kregen we een certificaat met alle skills die we meester waren geworden. Noud scoorde het hoogst.




 

Met kerst waren alle kinderen thuis en genoten we van een heerlijke maaltijd die Ingrid had voorbereid. We lazen het kerstverhaal en praatten over van alles en nog wat. Het bij-elkaar-zijn voelde weer als vanouds. Vooraf werden er nog spelletjes gedaan en later keken we de film Kidnep.

 

Afgelopen weekenden hebben we met eigen gezin en met Ingrid’s ouders haar verjaardag gevierd. Vandaag kwamen vrienden op bezoek. We ervaren het als een zegen dat we elk jaar weer met elkaar het leven kunnen vieren. Het werd ook vanavond bijzonder gezellig. Onderstaande foto is genomen bij het oversteken van een lange hangbrug in de jungle van Costa Rica, één van de mooie belevenissen in het afgelopen jaar.

Na een hele lange tijd maakten we weer een wandeling door de AWD. Sam nam het initiatief en met 2 camera’s gingen we op pad: twee fotografen en een jurylid (Ingrid). Het landschap wa betoverend mooi. Hier en daar was er een roodborstje of een hert en was er één spreeuw en één zwaan. We probeerden de vorst aan het helmgras te fotograferen. In die categorie is Sam de winnaar geworden (tweede foto). De shots waar ik zelf erg blij mee ben zitten in het volgende blog item: de valk met een mol en de goudhaan, AWD(2).