Na een hele lange tijd maakten we weer een wandeling door de AWD. Sam nam het initiatief en met 2 camera’s gingen we op pad: twee fotografen en een jurylid (Ingrid). Het landschap wa betoverend mooi. Hier en daar was er een roodborstje of een hert en was er één spreeuw en één zwaan. We probeerden de vorst aan het helmgras te fotograferen. In die categorie is Sam de winnaar geworden (tweede foto). De shots waar ik zelf erg blij mee ben zitten in het volgende blog item: de valk met een mol en de goudhaan, AWD(2).



 

Op deze dag vierden we Ingrid’s verjaardag bij Tante Kee, met het hele gezin. Het was voor het eerst dat ook Salo, de vriend van Annelot, bij ons thuis kwam. In het restaurant hadden we een kamer voor ons apart en hadden de kinderen een kadootjes-kist voor Ingrid samengesteld. De avond was heel gezellig met leuke gesprekken die van Nederlands, Duits en Engels heen en weer sprongen. Het 5-gangen menu had heerlijke voltreffers en de halve wijntjes lieten we ons uitstekend smaken. Het was een verjaardag om niet te vergeten.

Nu haar appartement ingenomen kan worden, is Annelot vanmiddag met een vol ingepakte auto naar Münster gereden. Ze gaat daar wonen en in Enschede werken. We zijn blij voor haar dat ze een plek heeft gevonden en werk dat bij haar past. We wensen je een goede start en de zegen van God op je levenspad.

 

Het zelf-autorijden van deze week was een fantastisch mooie omslag. En vandaag ging Sam met Noud naar een garage iets onder Rotterdam om te kijken naar een Fiat 500 1.4 Abarth. Het is een flitsende auto met solide uitrusting en prachtig motorgeluid. De koop was snel gedaan. Noud reed terug in de Mini, Sam in de Fiat Abarth. Het plezier is terug en dat is een mooie verandering om te bouwen aan een nieuwe plannen.
 

Deze week was heel bijzonder. Afgelopen dagen reed Sam zelf naar het werk, ik was passagier. Hij nam zelf het initiatief om te rijden en deed dat zonder twijfel of angst. Het is het wonder van deze week want hij heeft sinds het motorongeluk in juli niet meer gereden. Toen we vanmorgen op het werk waren vroeg Sam naar de autosleutel. Voor de zaak moest hij artikelen naar de pakketbezorger brengen en reed hij in zijn eentje naar Amsterdam Westhaven.
Ik luisterde tijdens het werk naar muziek toen het lied “Voldoende voor vandaag” werd gezongen met de tekst “Uw goedheid en genade die mij draagt is voldoende voor vandaag”. Het lied ontroerde me omdat ons gebed steeds is geweest dat God herstel wil geven aan traumatische dingen waar we als mens niet bij kunnen. We vergeten niet dat Hij ons draagt. Ons gebed zijn geen loze woorden ook al bidden we krakkemikkerig, gebedswoorden bewerken wel dat God verhoort.

Gisteren werd Annelot uitgenodigd voor een sollicitatie-gesprek op een school in Enschede. Aanvang: 9:00 uur. Om haar van stress te ontlasten was ik vandaag even niet chauffeur van Sam maar van Annelot. Om 6:00 uur zaten we in de auto en om 8:00 uur aan de koffie bij de McCafé in Lonneker, vlak boven Enschede. We waren ruim op tijd. Na een uur gesprek en rondleiding door de school kwam Annelot enthousiast terug. Ondertussen reed ik een rondje langs de Universiteit Twente waar ik een tijdje hebt gestudeerd. Na het gesprek liet ik Annelot nog de studentenflat Macandra zien waar ik heb gewoond. In de auto werd ze gebeld door de recruiter die zeer positief was. Het besluit volgt morgen of overmorgen. Inmiddels weten we (donderdag 24 november) dat Annelot is aangenomen. Ze gaat lesgeven aan een klas oudere leerlingen die een taalachterstand moeten inhalen. Ze vindt het superleuk en heeft daar ruim ervaring mee in Amsterdam.

Na 5 jaar, waarvan 1 jaar tussenverblijf in Midden-Amerika, verliet Annelot vandaag officieel haar appartement in Amsterdam-Noord. Na haar terugkeer uit Costa Rica logeerde ze bij ons. Vanmorgen om 6:30 uur waren Annelot en Ingrid al onderweg om de gehuurde bus op te halen. Even later volgden Noud en ik om alle spullen van vier etages hoog naar beneden te sjouwen en een plek in de bus te geven. In een afgeladen auto kon Annelot haar reis beginnen. In Münster heeft ze ook weer handjes die kunnen helpen met uitladen. Ondertussen was het bijna lunchtijd en haalde Annelot nog wat bij Albert Heijn voor onderweg. Wij reden door de mcdrive voor een mckroket. Zo is de Amsterdam-periode afgesloten en hopen we voor Annelot dat ze in het oosten van het land als leerkracht een betrekking zal vinden. Als dat gelukt is zal ze gaan forensen met haar VW Polo. Inmiddels hebben we gehoord dat ze in Münster is aangekomen en de auto al bijna uitgeladen is.

De kookbeurt van deze avond werd een tafeltje bij een Grieks restaurant, Rodos, in Leiden. We hadden wel eens goede berichten over het restaurant gehoord en waarom dan niet eens zelf proberen. Het eten was uitstekend en we aten veel tzatziki. De bediening was ook heel prettig en typisch Grieks met persoonlijk contact.Dit is voor herhaling vatbaar. Op de weg terug liepen we langs de Morspoort.

Terwijl Sam druk in de weer was met bestellingen, kreeg ik een appje van Annelot dat ze voor de deur stond. Maar ik was in Amsterdam dus zou ze Noud even moeten appen, dacht ik. Na nog een keer lezen zag ik dat ze bij FatDaddy was. We dronken daarna koffie en praatten even gezellig met de collega’s van Sam. Ik zou naar een volgende online vergadering gaan en bedacht opeens dat ik wel even met Annelot zou kunnen gaan lunchen. Zo gedacht, zo gedaan. Met z’n drieën liepen we naar de Hangar waar we gezellig kletsten en genoten van de angus burger en lunchgerecht.

Annelot heeft haar eerste eigen auto. Vorige week deden we een proefrit in een kandidaat maar die werd het niet. Gisteren zouden we 2 andere kandidaten bekijken. Na de proefrit met de VW Polo was het meteen raak. Ze heeft de auto aangeschaft en kon hem vanmorgen al ophalen. Daarna is ze meteen naar Amsterdam gereden. Ze bracht Sam naar zijn werk en ging de overdracht van haar appartement afronden. Daarna vertrok ze, vrijheid-blijheid, naar Duitsland om Salo dit weekend te bezoeken.

Na een verblijf van ruim een jaar in het buitenland, beginnend in Mexico en eindbestemming in Costa Rica, is Annelot weer thuis aangekomen. Het is weer een warm weerzien. We zijn blij dat zij en haar vriend weer in Europa zijn. Annelot werd opgehaald uit Hannover door haar vriendinnen met vriend die ‘s avonds zijn blijven eten. Ingrid zal deze week nog met haar op stap gaan. Welcome home, girl.

Gisteravond luisterde ik naar muziek op YouTube en een van de liederen was “Count your blessings, name them one by one, see what God has done!”. Vandaag was zo’n dag. Zowel Ingrid als ik hielden het niet droog toen Sam vandaag voor het eerst weer inviel bij zijn hockey team. Heeft God dan iets te maken met hockey? Geen idee, maar wat ik wel weet is dat we elke dag bidden voor zijn herstel. En als er dan gebedsverhoring komt in een vorm die zichtbaar verschil laat zien met een week geleden, dan kunnen we God alleen maar danken en eren. We vieren niet een stap maar een sprong. En dan de actie die Sam maakte waaruit een ander kon scoren was fantastisch.
In de wedstrijd er voor floot ik de Dames 1 (D1) waar Sam een aantal foto’s van maakte.


 

Terwijl op bijna 12km hoogte Annelot en Salo terugvlogen van San José naar Frankfurt wandelden Ingrid en ik door de duinen en langs het strand bij Langeveld. Rond 15:00u vanmiddag landden ze en vervolgden hun weg naar de ouders van Salo. We zijn blij dat ze weer op Europse bodem staan vanwege de noodzakelijke behandeling van Salo’s elleboog. We hopen dat hij spoedig zal herstellen.
Annelot had tijdens de afgelopen dagen de mooie bus alleen afgeleverd in San Teresa, helemaal aan de westkust, moeilijk begaanbaar. Helaas kon Salo niet op een prettige manier afscheid nemen van zijn eigen creatie. Nu ligt de prioriteit bij eigen gezondheid en zijn er vele mooie fotos’s, filmpjes en herinneringen met familie en vrienden die de droom overeind houden. Beterschap, Salo!

Regelmatig krijgen we berichtjes van Annelot en Salo vanuit Costa Rica. Na ons bezoek in juli hebben ze vrienden ontvangen en zijn ze helmaal naar het zuiden afgereisd. Deze week kregen we het bericht dat Salo was uitgegleden op het terras van de bus. Daarbij heeft hij zich behoorlijk geblesseerd en was urgente behandeling nodig. En dat gebeurt dan net voordat ze op het punt staan de bus te verkopen en de terugreis naar Europa te plannen. De foto’s laten de jongelui zien in prachtige gebieden van Costa Rica. We hopen ze binnenkort weer te zien en bidden voor een voorspoedig herstel van Salo.

Door het motorongeluk in de zomer is de vakantie van Sam in duigen gevallen. Bij onze terugkomst in Nederland wilden we samen wat passende dingen doen. We bezochten hockeywedstrijden en boekten voor de wedstrijd Ajax-Cambuur in de Amsterdam Johan Cruijff Arena. Die vond vandaag plaats. We zaten hoog in vak 405 en hadden een mooi overzicht over het veld. Rechts van ons was de F-side die de sfeer er goed in kreeg. Op het veld bood Cambuur in het eerste half uur goed weerstand; ze zetten het strafschopgebied helemaal dicht. Toch kwam er een (rommel)goal in de 34ste minuut en volgden er nog 3 prachtige goals, zie samenvatting. De uitslag werd 4-0 en we hadden een gezellige middag.