Deze 10 dagen Corfu was culinair gezien een groot succes. Voor deze avond volgden we een tip van vrienden van onze gastvrouw. Restaurant Stivodikion in Kalafationes is in het midden van het eiland te vinden en heeft mooie klassieke Griekse gerechten met een eigen tint. De tzaziki is iets zoeter gemaakt met bietjes en de stifado is compleet gemaakt met kaas. De salade van het huis is opgevuld met fris fruit, nootjes en heerlijke dressing. Een echte aanrader, Strivodikion.

 

Onze gastheer en gastvrouw vrogen of wij de pine-apple-tree al eens hadden gezien. Dat hebben we nog niet gezien en zouden het graag willen. Ze brachten ons via slimme paden naar een tuin met olijfbomen en prachtige bomen. Het deed me denken aan de hoge bomen van het Tarangire gebied in Tanzania. Wow, wat was dat mooi. We maakten wat foto’s met zelfontspanner en zij maakten foto’s van Ingrid en mij voor de grote pine-apple-tree. Geweldig mooi!

Vorig jaar daalden we af van de rotsen bij de kapel van de profeet Elia naar Yiali beach (glasstrand). Enkele dagen geleden waren hier met de boot en vandaag gingen we opnieuw de afdaling aan. De laagste ladder (nog steeds op 20m hoogte) was deze keer een kneusje en het vereiste concentratie en giga stappen om dat stuk verticaal langs het touw af te dalen. Het lukte en daarna konden we genieten van het rustige strandje en lekker snorkelen natuurlijk. We waren attent gemaakt op kwallen en daarvn heb ik er 3 gezien. Ze waren prachtig van kleur, 20cmd lang en uiterst vervelend bij aanraking. Vanuit de schaduw van de spelonk had Ingrid prachtig uitzicht over de baai. De klim naar boven was eenvoudiger dan de afdaling alleen iets vermoeiender met deze warmte.
 

Nog niet eerder bezochten we de burcht Angelokastro op Corfu. We hadden wel eens een poging gedaan maar toen was het zo druk dat we nergens konden parkeren. Vandaag lukte het wel om de burcht te beklimmen. Warm was het wel: 34 graden. Angelokastro is een Byzantijns kasteel en bevindt zich op de hoogste top van de noordwestelijke kustlijn van Corfu. De rotsen ten noorden van Palaeokastritsa (waar we eerder met de boot aanlegden) zijn bijzonder steil en een blik over de rand geeft merkwaardige buikkriebels. De ruïne is mooi om te zien maar nog mooier is het uitzicht over de omgeving en het water dat soms turqoise kleurt door de ondergrond en lichtinval. Bij terugkomst bij de auto gaf de thermometer 41 graden aan.


 

De zomer is officieel begonnen en vandaag zijn we 31 jaar getrouwd. Dat vierden we met een mooi eenvoudig diner bij restaurant Apomero bij Giannades.

 

Het leek ons heelrijk om met dit warme weer een boot te huren. We huurden via Skiclub 105 in Paleokastritsa 8-persoonsboot met een motor van 30pk (althans dat was de sticker; in werkelijkheid was het bijna het dubbele) en genoten een hele dag van de heerlijke verkoeling op het water. Vanaf de boot zie je de prachtige rotsen van de kust een de wonderlijke gelaagdheid er van. Onderweg konden we bij wel 14 strandjes aanmeren. We kozen voor de twee uitersten op de route en nog eentje er tussen in. Dat was bij Yiali (waar we later vanaf de berg vanaf gaan dalen) en bij een klein strandje onder de burcht van Angelokastro (waar we later naar boven gaan klimmen). Bij het aanmeren genoten we van het uitzicht, zonnetje en snorkelen. In de boot klimmen ging me niet altijd goed af en leverde een behoorlijke bloeduitstoring op toen bij een beklimmen van het kleine trapje een flinke golf er voor zorgde dat ik mijn balans verloor en me tegen de 50pk (oh sorry, 30pk natuurlijk) motor stootte. Al met al was het een mooie dag die we afsloten met een heerlijk diner bij restaurant Nereids in Paleokastritsa.





 

Ons verblijf op Corfu werd opgeleukt door eten in hele fijne restaurants. Eén daarvan is Lucciola Garden (met telefoon nummer eindigend op 7701, anders kom je in café Casa Lucia terecht). We hebben er heerlijk gegeten en genoten van garnalen, salade van het huis en eigengemaakte pasta.

De Duitse keizer Wilhelm II is met name bekend geworden op Corfu vanwege het paleis Archilleion dat hij kocht in 1907. Zijn vrouw, de keizerin van Oostenrijk en Hongarije Elisabeth, later meer bekend als “Sissi” vertoefde hier ook graag. Wilhelm II genoot van het eiland en in het bijzonder van de zonsondergang bij Pelekas waar hij een uitzichtpunt bouwde, nu bekend als de “troon van de keizer“. Ondanks dat we al een aantal malen op Corfu zijn geweest hebben we dit punt nooit eerder bezocht. Het geeft richting het oosten een prachtig uitzicht over het eiland, met name de hoofdstad Kerkyra maar ook het restaurant Ambelonas is van hieruit te goed zien. Richting het westen is ‘s avonds de zonsondergang te bewonderen.
 

De wandeling van vandaag begon in Vatos en dan over de berg langs olijfbomen en langs klooster Mirtiotissas naar restaurantje Bella Vista. Na een korte lunch zochten we een plekje tussen de rotsen om even een frisse duik te nemen in het heldere zeewater. En dat laatste was zeer aangenaam bij een temperatuur van 34 graden.





 

Tijdens de verschillende wandelingen en rondom het huis op Corfu waren er veel vlinders te bewonderen. Het eiland lijkt wel een vlindertuin. Met de nieuwe camera was het mooi materiaal om te oefenen op scherp stellen.

 
 

In het zuidelijke deel van Corfu ligt het Korissionmeer. Langs de westelijke kant ligt een smalle duinenreeks met een onverhard pad van ongeveer 3km tot een klein kanaaltje dat het brakke water met de zee verbindt. Langs de weg kun je gemakkelijk parkeren en even een stop maken op het zandstrand. De begroeiing bij het kanaaltje deed ons denken aan de Peleponeses met groen, rotsen en kiezels. Het duinzand was behoorlijk heet en schoeisel was absoluut noodzakelijk. We genoten van het warme water en vooral van de rust op het strand. Op de terugweg aten we typisch Griekse gerechtjes met als favoriet de Griekse Salade en Tzaziki.
 

Eén van de betere restaurants op Corfu is de wijnboerderij Ambelonas. We zaten tegen de druivenranken aan en de zonsondergang maakte het tafereel opnieuw een bijzonder aangename beleving. De eigengemaakte wijn smaakte heerlijk ondanks de merkwaardige oranje kleur. De geserveerde gerechten waren van uitstekende kwaliteit en van normale proporties. Als je op Corfu bent mag je dit niet missen.

 

Op Corfu kan men mooie wandelingen maken door de olijfboomgaarden, langs stranden en door de bergachtige streken. Net als vorig jaar liepen we de route vanaf het huis naar Giannades en weer terug. In het dorpje namen we een sandwich en een frappé. Omdat de temperatuur al behoorlijk aan het stijgen was vulden we ook de koelfles bij met gekoeld water. Giannades is een klein dorp met typische eilandtaferelen: veel bloemen en zo nu en dan afgedankte geparkeerde auto’s of scooters. Onderweg zie je veel bloemen en kleine dieren zoals vlinders en spinnen. Bukken dus om je hoofd vrij te houden van kleverige spinnenwebdraad.



 

We hadden voor 10 dagen een vakantiehuis geboekt in de omgeving van Giannades op het eiland Corfu. Het inchecken op Schiphol verliep bijzonder vlot en de vlucht naar Kerkyra voelde als een bekende reis. Dit was onze 5de vakantie op Corfu. Het eiland is voor ons favoriet omdat het groen is en hele mooie rustige plekjes kent. Vanuit het vakantiehuis hebben we zicht over de blauwe zee. Bij aankomst waren net 3 katjes geboren die rond het huis tam en wild zich nestelen. Ook was de steenmarter weer van de partij (en de vos ook). de dieren waren ‘s nachts te horen bij het maanlicht. Later zouden we vanaf zee het huis kunnen zien dat zich op een hoogte van rond 200m op de rots bevindt (zie laatste rij foto’s).



 

Het toetje op het fotograferen was toch wel de zeer zeldzame provençaalse grasmus. De grasmus had ik al veel vaker gezien maar deze soort nog niet. Het was ook in een kort moment dat ik het beestje kon fotograferen want zo lang liet hij zich niet zien. Op het moment van fotograferen wist ik dat het een voor mij onbekend vogeltje was en nam de nieuwsgierigheid enorm toe. Via waarneming.nl met herkenningssoftware ontdekte ik de soort.