Het huis van Eliette & Mark ligt in het hart van de jungle tegen Parque Nacional Volcán Tenorio aan. Wat een prachtige omgeving voor een eerste kennismaking met Costa Rica! Onze gastvrouw- en heer zijn bijzonder hartelijk en bieden ons de tweelingwoning aan voor Annelot en Salo. Zo hebben ze hun eigen verblijf en kunnen ze ook even aan ons wennen. We kijken tegen de bananen aan, de kolibris vliegen langs het terras en de apen krijsen ons soms wakker. ‘s Ochtends komt hun lieve hond even goedemorgen zeggen en zitten we met z’n vieren aan tafel voor het ontbijt dat is voorbereid door het huis, heerlijk! ‘s Avonds kunnen we terecht bij locale restaurants waar het jonge stel ons op trakteerde. Overdag maakten we wandelingen en fotografeerden we veel. Annelot had haar camera weer terug en de eerste ochtend stonden we al om 5 uur naar de vogels te kijken, o.a. de toekan.

 




 

We hadden ons er enorm verheugd op het moment om Annelot en haar vriend Salo te ontmoeten. Gisteren waren we naar Bijagua gereden en vandaag gaan we via Liberia naar Huacas om ze op te halen en met ons op te trekken. Salo heeft een schoolbus gekocht en omgebouwd in Guatemala en samen hebben ze het interieur afgemaakt. We zijn benieuwd en komen bijna 2 uren eerder dan gepland bij de bus. Dat komt met name omdat het leven in Costa Rica vroeg begint (het is er om 5:00 uur licht en om 18:30 uur pikkedonker). De ontmoeting was bijzonder hartelijk, blij en spontaan. Het was een prachtig moment. De kennismaking met Salo was heel fijn. De bus stond geparkeerd bij de garage van “Ome Jan”. Echt waar, hij lijkt 100% op mijn zwager, lachen. Na het laden van de tassen reden we terug naar Bijagua en lunchten we onderweg bij het zelfde restaurant als gisteren (met z’n tweetjes). Alleen was er nu een enorme stortbui. We zijn in het regenseizoen beland… Maar wat maakt het uit, we zijn bij onze dochter (en haar vriend) die we sinds september vorig jaar niet meer gezien hebben. De locatie waar we verblijven is geweldig, zie volgend item.

Het is dan eindelijk zover, we gaan naar Costa Rica om Annelot te ontmoeten en samen te genieten van de natuur in het jungle land. De grootste horde die we moeten overbruggen is Schiphol. Het internationale vliegveld is verworden tot een armoedige toestand met lange rijen reizigers die hopelijk hun vlucht nog halen ondanks 4 uren wachttijd. Gelukkig is het ons gelukt om na 2 uren bij de gate te komen. Pfff, laat de reis nu maar beginnen. We vliegen van Amsterdam (AMS) naar Houston (IAH) en gaan vandaar door naar San José (SJO) in Costa Rica. Het vliegen verliep bijzonder vlot en in de Boeing 787-900 Dreamliner werden we gefêteerd op champagne wat geregeld was door vrienden die bij KLM werken, echt leuk! Ook het overstappen op Houston verliep gesmeerd. In San José haalden we onze huurauto op (inmiddels waren we bijna 24 uren op) en reden we naar ons overnachtingshotel. De volgende dag reden we vroeg naar onze eerste bestemming, Bijagua, en zagen we de jungle, prachtige vogels, eekhoorns en hagedissen. Prachtig! De vakantie is begonnen. Bijna bij het vakantie-adres aangekomen stond een kleine truck dwars op de weg en mocht ik meteen de mouwen oprollen om samen met anderen de auto los te krijgen. Een voorteken van een actieve (en overigens veilige) vakantie.

 

Om naar Corfu te reizen maakte ik mee eerst wat zorgen met betrekking tot de toestand op Schiphol. De heenreis verliep zo vlot dat we na 45 minuten al bij de gates waren; koffers afgegeven en door security heen. We waren 3 uren voor vertrek aanwezig en dat bleek iets te ruim. De terugweg verliep naast enige vertraging op Corfu ook goed en op Schiphol wachtten we een uur op de koffers. Dat ging wel eens vlotter in het verleden. De vlucht naar huis ging recht over Venetië waarvan we een luchtfoto konden maken, helaas niet een hele mooie. Eind goed, al goed. We zijn weer thuis.

Deze 10 dagen Corfu was culinair gezien een groot succes. Voor deze avond volgden we een tip van vrienden van onze gastvrouw. Restaurant Stivodikion in Kalafationes is in het midden van het eiland te vinden en heeft mooie klassieke Griekse gerechten met een eigen tint. De tzaziki is iets zoeter gemaakt met bietjes en de stifado is compleet gemaakt met kaas. De salade van het huis is opgevuld met fris fruit, nootjes en heerlijke dressing. Een echte aanrader, Strivodikion.

 

De zomer is officieel begonnen en vandaag zijn we 31 jaar getrouwd. Dat vierden we met een mooi eenvoudig diner bij restaurant Apomero bij Giannades.

 

Het leek ons heelrijk om met dit warme weer een boot te huren. We huurden via Skiclub 105 in Paleokastritsa 8-persoonsboot met een motor van 30pk (althans dat was de sticker; in werkelijkheid was het bijna het dubbele) en genoten een hele dag van de heerlijke verkoeling op het water. Vanaf de boot zie je de prachtige rotsen van de kust een de wonderlijke gelaagdheid er van. Onderweg konden we bij wel 14 strandjes aanmeren. We kozen voor de twee uitersten op de route en nog eentje er tussen in. Dat was bij Yiali (waar we later vanaf de berg vanaf gaan dalen) en bij een klein strandje onder de burcht van Angelokastro (waar we later naar boven gaan klimmen). Bij het aanmeren genoten we van het uitzicht, zonnetje en snorkelen. In de boot klimmen ging me niet altijd goed af en leverde een behoorlijke bloeduitstoring op toen bij een beklimmen van het kleine trapje een flinke golf er voor zorgde dat ik mijn balans verloor en me tegen de 50pk (oh sorry, 30pk natuurlijk) motor stootte. Al met al was het een mooie dag die we afsloten met een heerlijk diner bij restaurant Nereids in Paleokastritsa.





 

Ons verblijf op Corfu werd opgeleukt door eten in hele fijne restaurants. Eén daarvan is Lucciola Garden (met telefoon nummer eindigend op 7701, anders kom je in café Casa Lucia terecht). We hebben er heerlijk gegeten en genoten van garnalen, salade van het huis en eigengemaakte pasta.

De wandeling van vandaag begon in Vatos en dan over de berg langs olijfbomen en langs klooster Mirtiotissas naar restaurantje Bella Vista. Na een korte lunch zochten we een plekje tussen de rotsen om even een frisse duik te nemen in het heldere zeewater. En dat laatste was zeer aangenaam bij een temperatuur van 34 graden.





 

In het zuidelijke deel van Corfu ligt het Korissionmeer. Langs de westelijke kant ligt een smalle duinenreeks met een onverhard pad van ongeveer 3km tot een klein kanaaltje dat het brakke water met de zee verbindt. Langs de weg kun je gemakkelijk parkeren en even een stop maken op het zandstrand. De begroeiing bij het kanaaltje deed ons denken aan de Peleponeses met groen, rotsen en kiezels. Het duinzand was behoorlijk heet en schoeisel was absoluut noodzakelijk. We genoten van het warme water en vooral van de rust op het strand. Op de terugweg aten we typisch Griekse gerechtjes met als favoriet de Griekse Salade en Tzaziki.
 

Eén van de betere restaurants op Corfu is de wijnboerderij Ambelonas. We zaten tegen de druivenranken aan en de zonsondergang maakte het tafereel opnieuw een bijzonder aangename beleving. De eigengemaakte wijn smaakte heerlijk ondanks de merkwaardige oranje kleur. De geserveerde gerechten waren van uitstekende kwaliteit en van normale proporties. Als je op Corfu bent mag je dit niet missen.

 

Op Corfu kan men mooie wandelingen maken door de olijfboomgaarden, langs stranden en door de bergachtige streken. Net als vorig jaar liepen we de route vanaf het huis naar Giannades en weer terug. In het dorpje namen we een sandwich en een frappé. Omdat de temperatuur al behoorlijk aan het stijgen was vulden we ook de koelfles bij met gekoeld water. Giannades is een klein dorp met typische eilandtaferelen: veel bloemen en zo nu en dan afgedankte geparkeerde auto’s of scooters. Onderweg zie je veel bloemen en kleine dieren zoals vlinders en spinnen. Bukken dus om je hoofd vrij te houden van kleverige spinnenwebdraad.



 

We hadden voor 10 dagen een vakantiehuis geboekt in de omgeving van Giannades op het eiland Corfu. Het inchecken op Schiphol verliep bijzonder vlot en de vlucht naar Kerkyra voelde als een bekende reis. Dit was onze 5de vakantie op Corfu. Het eiland is voor ons favoriet omdat het groen is en hele mooie rustige plekjes kent. Vanuit het vakantiehuis hebben we zicht over de blauwe zee. Bij aankomst waren net 3 katjes geboren die rond het huis tam en wild zich nestelen. Ook was de steenmarter weer van de partij (en de vos ook). de dieren waren ‘s nachts te horen bij het maanlicht. Later zouden we vanaf zee het huis kunnen zien dat zich op een hoogte van rond 200m op de rots bevindt (zie laatste rij foto’s).



 

Al enige tijd verdiepten we ons in een mogelijk barbecue oplossing: houtskool, gas of elektrisch? Het werd de laatste. We bestelden de Weber Q2400 en gingen meteen aan de slag. De eerste resultaten zijn supergoed. De temperatuur kan goed worden ingesteld door de kok (Noud) en het schoonmaken is prima te doen als je van te voren even folie onderin de bak legt. We kunnen los.

Sam is vanmorgen naar Milaan gevlogen voor een weekend met one-wheel vrienden. Ze hebben daar een gebied voor zichzelf om wedstrijden te houden en om gezellig te sparren. Om 6:30 uur bracht ik hem naar Schiphol. Rond 10:45 uur was hij geland en begint zijn one-wheel-weekend.