Hoger noordelijk van Paleokastritsa ligt het plaatsje Afionas. Onderweg er naar toe stopten we bij een Grieks winkeltje met olijfolie en andere typische dingen van het eiland. Omdat de wegen er krap zijn moet je elkaar ruimte geven om te passeren. Zo heb ik een nieuwe hellingproef ontdekt en overleefd: niet voorwaarts of achterwaarts maar zijwaarts. De auto kantelde bijna de olijfboomgaard in maar door net op tijd het stuur te corrigeren bleven we netjes overeind staand. Voorbij het strand van Agios Georgios klim je de berg op naar het kleine plaatsje Afionas waar we eerst lunchten bij “The 3 Brothers”. Het uitzicht van het terras was adembenemend mooi (zie tweede rij foto’s met en zonder filter). Van hieruit kun je de berg te voet afdalen om naar een verbindingsstuk te lopen wat twee bergen verbindt met aan beide kanten een strandje, vandaar tweelingstrand. De afdaling is steil en de klim terug goed voor de bloedsomloop. Aan het strand gingen we snorkelen en lekker zwemmen in het dan koude en dan met wat warme stromingen. Na de klim terug omhoog dronken we een koel drankje op de taverne “Porto Timoni” boven op de berg.


(Zonder filter)                                (Met polarisatie filter)

Tijdens ons verblijf in de westelijk gelegen plaats Paleokastritsa aten we veelal in het hotel (ontbijt en diner) en lunchten we ergens onderweg. Soms aten we in een restaurant om de hoek waar we met name heerlijk stifado en tenderloin konden eten. Na een dagje uit kon je even een paar baantjes zwemmen in het zwembad met zeezicht en genieten van een aperol spritz of milkshake. ‘s Avonds scheen de ondergaande zon prachtig tegen de lucht en verlichte de maan de zee en bergen. Hotel Akrotiri is echt een aanrader en blijft onze favoriet.

 

Toen we in 2010 Corfu bezochten reden we naar Sidari (in het noorden) en huurden een gele speedboot. Met de boot voeren we langs kalkrotsen waar we aanlegden om er van af te springen. In 2017 konden we dat niet opnieuw doen omdat het toen te hard woei. Dit jaar lukte het wel en genoten we met de kinderen die inmiddels 9 jaar ouder zijn om van iets hogere rotsen te springen, ruim 7 meter.

Een zomers vakantieverblijf op Corfu is niet compleet als we de glijbanen van het waterpark Aqualand Corfu niet hebben bezocht. Het hoogtepunt is toch altijd weer de vrije val van 12 meter. Dit jaar was er een nieuwe attractie bij: de hydrotube (eerste foto hieronder).

Net als in 2017 ontbrak ook dit jaar de funtube niet: op een waterkussen achter de speedboot aan. Na de wandeling die Ingrid en ik maakten gingen we met hele gezin naar het strand om even te zwemmen en te snorkelen. Daarna ging ik samen met Annelot en Noud op de funtube waarbij ik me veilig in het midden nestelde. Terwijl Sam (161) foto’s maakte hadden we op de funtube enorm veel lol om stevig over de golven te deinsen.



 

Vooraf hadden we een boekje aangeschaft met wandelingen op Corfu, een echte aanrader. De klimpartijen op het eiland zijn weliswaar lastig met hoge temperaturen maar de natuur en de uitzichten maken veel goed. We begonnen deze route voorbij Pelekas bij het kerkje Agios Nikolaos en liepen ruim 6,5km bij een temperatuur van rond de 30 graden. Iets verder dan halverwege lunchten we bij een kleine taverne Bella Vista met zeezicht, vlakbij het strandje waar we 2 jaar geleden ook waren. De route liep dwars door olijfboomgaarden waarin de krekels als een zangkoor de stilte doorbreken. We hebben ook hier genoten van de prachtige Griekse natuur en omgeving, en niet te vergeten de vriendelijkheid van de bevolking; efgaristo.

Voor het eerst in onze Griekenland ervaringen hebben we met regen te maken. Het was voorspeld en zo moesten we een alternatieve dagbesteding zoeken. Het werd de nieuwe Aqua Zoo op Corfu, in de plaats waar we zaten: Paleokastritsa. De gidsen gaven persoonlijke uitleg over de vissen, schaaldieren en ook reptielen. De reptielen mochten op de hand worden genomen. Het werd ten strengste aangeraden om de staart van de grote oude reptiel niet aan te raken omdat het het meest gevoelige deel van zijn lichaam is. Het was echt de moeite waard.

Twee jaar geleden waren we op Corfu in hotel Akrotiri. Het is ons toen goed bevallen en een weekje uit in deze zomer was dan ook snel geboekt. We waren met z’n vijven en vlogen op een gunstige tijd van Amsterdam naar Kerkyra, de hoofdstad. Het valet parkeren op Schiphol P6 verliep gemakkelijk en op de mobiel kan ik volgen wat er met de auto gebeurt; je leest van merkwaardige verhalen maar tot nu toe is het altijd uitstekend en correct gegaan. Eenmaal op Corfu aangekomen reden we met de huurauto naar onze bestemming. Het inpakken van de koffers moest met wat kunstjes worden gedaan in de auto die ik juist om die reden groter had geboekt: een Suzuki Vitara. Het weer op Corfu was meteen zomers, zeker meer dan 10 graden verschil met Nederland.

De nieuwe Sony SEL FE 200-600mm F5.6-6.3 G OSS supertelezoom is binnen en die moet natuurlijk even worden geprobeerd. Vanmorgen lukte dat niet vanwege de regen. Omdat het vanmiddag erg woei en de zon zich slechts zo nu en dan laat zien, zijn de eerste foto’s in het park genomen en van een paar bloemen in de tuin. De lens is net iets zwaarder dan Sony SAL 70-400mm F4-5.6 G SSM maar is zeer compact in handeling omdat bij uitzoomen de zoom niet verder uitschuift en je beter controle hebt over de balans.

Van Nieuwhuizen op het zuidelijke Zuid-Hollandse eiland Hoeksche Waard reden we in 10 minuten naar het plaatsje Zuidzijde waar restaurant De Drie Linden is gelegen. We aten ossenhaas met bladerdeeg en mosselen, mooie gerechten. Dat was de afsluiting van onze dag met een verrassend onverwacht goede timing om met regen in het museum te zitten en net toen het droog was op het eiland Tiengemeten te wandelen.

Tot mijn grote verrassing kwamen we een prachtige torenvalk tegen op het eiland Tiengemeten. Hij liet zich graag fotograferen maar niet te dicht bij. De gele kwikstaart kwam voorbij maar die liet zich niet fotograferen. Twee haasjes die vlak voor me uit het gras opdoken schrokken net zoveel van mij als ik van hen. Dan had je de ganzen die met grote mond overvliegen, zwemmen in de Haringvliet en daar tussenin de dijk en weilanden vol kakken. Toch is het echt genieten op je eerste vakantiedag met zoveel mooie natuur.

Voor vertrek vanmorgen had ik via Natuurmonumenten een wandelroute gevonden op het eiland Tiengemeten. Een pontje meert aan bij Nieuwendijk en vertrekt elk uur naar Tiengemeten over het Haringvliet. Het eiland is een natuurgebied met veel wilde bloemen en een paar boerderijen. Vogels en dieren hebben onder de rook van Rotterdam toch een prachtig leven.

 

Na de lunch liepen we 50m verder naar het Stedelijk Museum van Schiedam met exposities van Meesterlijke Vrouwen. Er zaten prachtige werken tussen, met name van Charely Toroop, Lou Loeber, Alida Pott en Jacoba van Heemskerck. Sommigen zijn geboren in de 19de eeuw en hun werken zijn daarom veelal in de 20ste eeuw gemaakt. Daarnaast waren er Cobra exposities en herinneringen aan Schiedam met oude foto’s. De Amerikaanse kunstenaar Mark Rothko had een belevingstentoonstelling neergezet die geleend was van het Boijmans van Beuningen museum. Hij maakte abstracte kunst en één van zijn topstukken mag je in je eentje (zonder telefoon) bekijken: het schilderij Grey, Orange on Maroon, No. 8 uit 1960 (tweede foto hieronder). Eerlijk gezegd werd ik er noch warm noch koud van; ik kan niet in het schilderij kruipen waar sommige mensen van alles uit halen en ik niet verder komen dan een beeldscherm met een vrolijk toetsenbord er onder. Excuses aan de mensen die opgewonden raken van dit schilderij. Ik genoot meer van het werk van de vrouwen en foto’s uit de vorige eeuw.

De wandeltocht naar het oosten hebben we maar verplaatst naar het zuiden omdat er veel regen werd voorspeld. Ons eerste bezoek was aan het stedelijk museum in Schiedam en aldaar aangekomen was het ook daar aan het stortregenen. Na een paar shopacties zijn we gaan lunchen in het Afrika ondersteunende restaurant Zovar. Tijdens de heerlijke lunch kreeg Ingrid een telefoontje van Annelot dat ze haar PABO diploma had ontvangen (!) en zelf kreeg ik bericht dat mijn nieuwe lens was gearriveerd, 6 weken eerder dan verwacht.

Voordat iedereen op vakantie gaat gaf mijn vorige hoofddirecteur het startschot om met alle managers bij elkaar te komen. We deden dat in restaurant De Pepermolen met een heerlijk 6-gangen menu dat er als volgt uit zag. ENTREE: Sneeuwkrab, Avocado, Sesam, Kokkels, Schuim Van Kokkel En Verjus. 1e TUSSENGERECHT: Makreel Zacht Gegaard, Oosters Garnituur, Okra, Nori, Cherrytomaat. 2e TUSSENGERECHT: Macaron Van Zwarte Curry, Beluga Linzen, Kikkererwten En Granaatappel. HOOFDGERECHT: Kalfslende, Schuim Van Met Vadouvan Getrokken Jus De Veau, Doperwten, Geroosterde Granny Smith En Knolraap. KAZEN: Diverse Hollandse Kazen Met Notenbrood En Vijgen Mosterd. DESSERT: Aardbei, Viool, Rooibos, Boerenroomijs. Het restaurant heeft een uitstekende keuken en het eten was enorm gezellig.