Na lang wikken en wegen heb ik de α7iii (Alpha 7 Mark 3) aangeschaft. De autofocus van deze camera is supersnel en de sensor is fullframe. Al enige tijd zat ik te dubben over een tweede E-mount en vond de alternatieven te prijzig voor mijn doel (α9 of α7Riii). Volgens DPReview is het de beste camera die in deze prijsklasse kan kopen, het wordt ook de kleinere versie van de α9 genoemd. De camera wil ik uitproberen tijdens de vakantie in Bretagne.
Vanaf vandaag mag Ingrid zich kunstenaar noemen. Ze slaagde voor de kunstacademie met haar werk “Feeling Blue”. Over haar kunst is meer te vinden op ninny.nl.
Samen met de kinderen hebben we deze feestelijkheid gevierd in restaurant het Zuiderbad. Zie ook Kunstenaar (2).
De α7s en α77 zijn prachtige camera’s maar niet zo snel met autofocus. Van een collega mocht ik zijn α77ii om te kijken of het beter gaat. En dat is zo. De autofocus is supersnel: je richt op het object en binnen een halve seconde staat het scherp in beeld. Alleen bij minder contrast duurt het scherpstellen iets langer. De foto’s van de α77ii zijn hieronder getoond.
Vandaag opende Ingrid het kunstwerk wat ze gemaakt had met en in opdracht van een school in Katwijk. Elk kind heeft een letter gemaakt die Ingrid verwerkte in haar project. De letters vertolken het paasthema van de school “alpha en omega”. Zie ook ninny.nl.
Psalm 95 wordt gezongen door Jamie Hilsden: “לְכוּ, נְרַנְּנָה לַיהוָה; נָרִיעָה, לְצוּר יִשְׁעֵנוּ.”. Toevallig kwam ik tijdens het autorijden dit lied (“Let Us Sing To The Lord“) tegen via Spotify toen ik een willekeurige zoekopdracht deed. Het is ook op youtube te beluisteren met ondertiteling er bij:
 |
 |
 |
|
Wat een mooi licht vanmiddag tijdens de wandeling door de polder. Het landschap krijgt weer kleur en iedereen is weer in beweging. De buizerd, reiger, eend en haan zijn bezig, fietsers pakken de polderdijk en een enkeling vaart de ringvaart af met de honden op kop.
We sloten ons bezoek naar Den Haag af met het Mauritshuis. We hadden niet verwacht dat er zulke mooie werken hingen. De verzameling van prins Willem V die ooit begon met 200 werken en nu uitgebreid is tot 800 bevat die van Rembrand, Jan Steen, Frans Hals, Peter Paul Rubens, Johannes Vermeer, Pauls Potter (schilderij met stier) en vele anderen. Ook was er in het bijgebouw een tentoonstelling van onze zuiderburen: Portretten uit Vlaanderen.
Galerie Pulchri is gevestigd aan de Lange Voorhout dichtbij het Escher museum. Het biedt de mogelijkheid aan (beginnende) kunstenaars om werk te etaleren. Verrassend genoeg waren er mooie werken te zien en waren de ruimtes royaal, boven verwachting.
In het oude paleis van koningin Emma is nu het Escher museum gevestigd. De bekende Nederlandse tekenaar heeft prachtige werken gemaakt die er tentoongesteld zijn. Naast het prachtige tekenwerk was Escher ook zeer bekwaam in het maken van niet-triviaal vervormen perspectieftekeningen waardoor tegenstellingen in één tekening je heel lang doen verwonderen hoe dat nou kan. Op één van de schetsen is een dorp afgebeeld in het zuiden van Italië op basis van een foto die Escher maakte met zijn vrouw op de voorgrond. Op de derde etage van het paleis, waar overigens prachtige foto’s hangen van het koninklijk huis, is een kleine foto studio gemaakt in het denkpatroon van Escher. Ingrid en ik worden in dezelfde ruimte afgebeeld met verschillende lichaamslengtes die helemaal uit verhouding zijn.
Vanmorgen wilden we even naar de duinen om de hond uit te laten, ver van het vuurwerk. Helaas duurde de wandeling niet lang want Rakker hoorde knallen in de buurt van de duinen. Met de staart tussen de benen weigerde hij meer stappen te zetten en was het of meeslepen of terug gaan.
Ik had de macrolens meegenomen om te proberen op de LA-EA4 fitting. De Sigma 70mm/2.8 is een fantastische macrolens en met de adapter had ik hem weer terug op de α7s, met autofocus. Thuisgekomen heb ik wat techische elementen gemacrood en geprobeerd scherp te krijgen, autofocus en handmatig. Maar op een afstand van enkele centimeters is elke handtrilling funest. Een leuke bezigheid in 2018.
Noordbrabants museum – op de tweede etage van het museum waren oude collecties van o.a. van Gogh, andere oude werken of bewaarde voorwerpen. Het museum toonde bijvoorbeeld oude wapens uit de 15de eeuw en een alternatieve voorstelling van de aardappeleters, allemaal gesorteerd op oudheid en de moeite om te bezoeken.
Den Bosch is een prachtige stad met zijn mooie straatjes en is ons zeer goed bevallen. We komen zeker terug.
Noordbrabants museum – ons laatste bezoek in Den Bosch was het aangelegen Noordbrabants Museum en was zeker de moeite waard. Er waren mooie exposities van o.a. de filmmakers Dorota Kobiela en Hugh Welchman (Loving van Gogh). De trailer van de film is hier te zien.
Tim Walker had zin expositie met The Garden of Earthly Delights, een eigentijdse vertolking van de 15de-eeuwse Nederlandse meester Jheronimus Bosch. Vernieuwend was het zeer zeker, over mooi verschilden Ingrid (erg positief) en ik van mening.
De uitwerking van de geschilderde film van Van Gogh was voor mij een bijzondere kennismaking. Het acteren met echte acteurs had 5 weken geduurd, het bewerken er van 10 weken en het daarna volgend schilderwerk 6 jaar. Dat levert wel een hele mooie en unieke film op.
Stedelijk museum – Ons tweede bezoek in Den Bosch was het Stedelijk Museum met exposities van Marc Monzó (Catalaanse sieradenmaker en ontwerper) en Ellie Uyttenbroek (met StyleDrive over gebruik van moderne auto’s). Voor mij waren beide exposities een afknapper. Het stapelen van keramiek was grappig maar niet bijzonder vernieuwend. Het verhaal achter StyleDrive sprak zichzelf tegen en was voor mijn gevoel een “contradictio in terminis”. Maar kunst hoeft niet altijd mooi te zijn…
Vanmiddag gingen Ingrid en ik naar het Cobra museum in Amstelveen. Er was een collectie opgesteld van Le Corbusier’s vierde dimensie met tekeningen, schilderijen, wandtapijten en objecten. Hij is ook bekend als architect. De hoofdexpositie was Christian Friedrich die 7e editie Cobra Kunstprijs Amstelveen 2017 heeft gewonnen. Verder was er veel (Cobra) werk van Appel, Pedersen en Rooskens.
Fineart museum – Op zondagochtend bezochten we het stadsmuseum van Bilbao, het Museum of Fine Arts met een collectie van Alicia Koplowitz. Qua inhoud was dit museum interessanter dan Guggenheim. Werken waren er te zien van: Antonio Lopez (met Mari), Picasso (met o.a. Daniel), Rotari (met girls), Lucio Fontana (met Concerto Spaziale), Jose Maria Sicilia (met Flower Frame White) en Anselm Kiefer (met Le Dormer du val, Sefer Hechaloth). En nog veel meer. Prachtig werk om van te genieten.
Zie ook Bilbao (1), (2), (4), (5), (6), (7), (8) en Hotel De Riscal.
