Museum Huis Marseille presenteert van 15 februari tot en met 22 juni de foto-expostitie “Revoir Paris” waarmee de bezoeker Parijs ziet door de lens van de gebroeders Séeberger in de periode 1900-1907. De fotografen laten prachtige situaties zien van het leven in Parijs zo’n 120 jaar geleden. In september vorig jaar liepen we zelf door het Luxemburg park en Montmartre waar veel foto’s van zijn te zien. Het is fascinerend te zien hoe goed de kwaliteit en scherpte van de foto’s is. Het was zeer de moeite waard.



 

Terwijl Ingrid vanmiddag in Leidschendam was, bezocht ik Vlinders aan de Vliet in Voorschoten, met twee camera’s. De temperatuur in de vlinderkassen was gerust tropisch te noemen. En meteen bij binnenkomst vladderen de veelkleurige vlinders om je heen. De sport is om ze vliegend te fotograferen en dat valt niet mee. Vlinders zijn wispelturig in de lucht en dat maakt het fotograferen lastig. Het lage licht en de kleine sluitertijd zorgen wel voor een hoge ISO maar dat kunnen de camera’s aan, zeker als Lightroom de AI ruisonderdrukking er op los laat.


 

Voor de website van de NHC60+ had ik een header gemaakt uit een foto van een hockeybal. Bij navraag om de foto te mogen gebruiken zij de de Universiteit Gent nee, dat mag niet, ook niet tegen een vergoeding. Dat was balen want het bericht kwam tijdens de lunch in Tilburg. Omdat er niet zoveel blauwe velden in Nederland zijn en het ook niet altijd mooi weer is, was dit wel een gelegenheid om de schade te repareren. Na het museumbezoek reden Ingrid en ik naar Kampong in Utrecht waar ik een serie foto’s maakte. Een daarvan was geschikt voor de banner. De site is nu auteurrechten-vrij.

Na een leuke vergadering met de PR van nhc60plus.nl bij Van der Valk in Breukelen, reed ik door naar Sam om in het bedrijf Easy-Ride waar hij werkt een fotoshoot te maken van het nieuwe motormerk Maguti. Sam had al een blauw scherm opgetuigd en daarin werden de motoren en scooters model voor de foto. We probeerden van alles uit met lichtval en weerspiegeling, close-ups en details van de rijwielen. Bij het verplaatsen van een van de scooters begon het enorm te hagelen. Dat drukte de pret niet en ik kon na de fotoshoot huiswaarts keren met ruim 270 foto’s. Dat valt op zich wel mee. Eerst thuis maar eens kijken of er geschikte foto’s tussen zitten. Dat kost nog een beetje tijd maar Lightroom is gewillig.


 

Voor 2025 wil ik een nieuwe profielfoto op dit blog, op whatsapp, op linkedin en voor andere plekken. Ik heb 8 kandidaten waarvan er maar 1 door gaat naar volgend jaar. Welke wordt het?

Sinds twee jaar ben ik webmaster van De JoJo, een Repair Café waar hergebruik en reparatie van materialen hoog in het vaandel staat. De JoJo heeft een maatschappelijk sociale functie voor veel mensen uit de omgeving. Al enkele jaren coordineert Ingrid er het naaiatelier. Sinds de zomer is De JoJo met al haar vrijwilliges met een verhuizing bezig. De nieuwe locatie werd na hard zwoegen van vele mensen vandaag geopend. De verhuizing en inrichting is bijzonder goed gelukt. De opening werd gedaan door wethouder Koek. Zij kwam met warme woorden voor alle vrijwilligers waarna de opening werd bezegeld met grote confetti knallen. Met mijn camera kon ik mooie momenten vastleggen, zie het nieuwsbericht hierover.

 

In een bijzonder spannende en aantrekkelijke wedstrijd speelden de H1 teams van Hisalis en Weesp tegen elkaar voor de volgende ronde in de Silvercup. Bij rust was de stand 4-2 in het voordeel van Hisalis. In de tweede helft zette 1ste klasser een tandje bij en wonnen de wedstrijd met 4-5. Sam en Nathalie waren supporters van Hisalis maar ook van Weesp. Ze staan op de tweede grote foto en trotseerden de kou. Het fotograferen met de a9ii camera in laag licht pakte goed uit. Met Lightroom’s ruisonderdrukking werden de foto’s helemaal “clean”. Zie ook het Hisalis nieuws.


 

 

Sam vroeg of ik meeging om te golfen op Kagerzoom in Warmond. Ook ik heb mijn GVB maar de lol is er compleet af vanwege gebrek aan aanleg voor deze sport. Sam daarentegen speelt beheerst en nauwkeurig. Ik ging mee als fotograaf en samen maakten we er een gezellig 9-holes parcours van. Terwijl Sam met de driver of hybride de lange afstand probeerde te overbruggen probeerde ik zijn slag te fotograferen. Voor het eerst gebruikte ik sluitertijden tot 1/32000 sec wat resulteerde in scherpe foto’s met de bal nog binnen zicht na de slag. Onderweg stopten we voor een opname waar we samen op stonden (tijd zat want het koppel voor ons was niet al te snel, oudjes…). Na afloop lunchten we gezellig samen: een leuke golf-foto-middag.






 

Op deze heetste zomerdag met een felle zon wil je graag verkoeling zoeken. Maar die felle zon geeft ook weer een mooie gelegenheid om macro foto’s te maken. Met macros wil je een zo groot mogelijk diafragma, dus een kleine opening en dat betekent dat het weinig licht doorlaat. De overvloed aan zonlicht compenseert dat handig. Je kunt er op twee manieren gebruik van maken: 1) tussen diafragmas f/6.3 en f/11 met ongeveer 1/250s sluitertijd proberen een scherpe foto te maken, en 2) tegenlicht gebruiken om de contouren van een insect weer te geven. Onderstaande foto’s van de Kruisspin, de Bruine Getande Randwants en Groen Kaardertje zijn vanmiddag gewoon in de tuin genomen.

 

 

Wat typeert nu het landschap van een waddeneiland? Wat maakt het nou “Eilandelijk”? Ik heb geprobeerd een aantal indrukken bij elkaar te voegen van het beeld dat Ameland oproept als je door het landschap wandelt of fietst. Een fascinerend fenomeen blijft de luchtspiegeling waardoor objecten helemaal vervormen. Zo leek een groep aalscholvers op het strand net een reeks pierpalen en wordt je waarneming behoorlijk in de war gestuurd en zijn afstanden niet meer in te schatten; ver weg en toch dicht bij.





 

De Wadden zijn formeel een natuurgebied en dat blijkt wel uit de tienduizenden vogels die zich ophouden op de droogliggende kwelders in het wad. Ontelbaar zijn de aantallen Tureluurs, Scholeksters, Lepelaars, Kokmeeuwen, Wulpen en Goudplevieren. Een vogelspotter wees naar een bepaalde groep die wel uit 20.000 vogels bestond. Als dat 20.000 duizend vogels waren dan was het aantal een kilometer verderop gemakkelijk 60.000 vogels omdat de oppervlakte van hun gebied minstens 3x zo groot was. Het geeft een fascinerend beeld en bijzonder als duizenden tegelijk gaan vliegen.



 

 

Op een Waddeneiland mogen de watervogels niet ontbreken. De vele Zilvermeeuwen, Mantelmeeuwen, Kokmeeuwen, Grote Burgemeesters, Aalscholvers, Zwanen, Parkeenden, Wilde Eenden, Bergeenden, Casarca’s, Strandlopers, Goudplevieren, Strandplevieren, Groenpootruiters, Wulpen, Tureluurs en nog veel meer zijn een bron van vertier voor de fotograaf en vogelspotter.






 

De vele Ganzen, Lepelaars, Meeuwen, Duiven, Bergeenden, Spreeuwen, Zilverreigers, Grote Sternen (met visje in de bek) en Aalscholvers die overvlogen zijn niet te tellen. Om een indruk te geven is hier een klein verzameling van de hoogvliegers getoond.



 
 

Om het blogitem met 1 woord te vangen zijn hier zangvogels en andere kleine vogels zoals de Oeverzwaluw, de Roodborsttapuit, de Kneu, de Gele Kwikstaart, de Witte Kwikstaart, de Graspieper en de Spreeuw. Het zijn vogels die veelvuldig zijn te zien op het eiland, als je maar goed kijkt en geduldig bent voor de foto. Een van de bijzondere foto’s is van de Oeverzwaluw die zijn zelfgegraven nest in- en uitvliegt. Ingrid spotte de vogels in hun duinholen en na enig wachten waren een paar foto’s gemaakt van de bezoekjes.







 

Voor de vakantie waren we geinformeerd dat de velduil zich wel eens liet zien bij het vakantiehuisje. Daar wordt een vogelliefhebber helemaal blij van. Toch hebben we de uil niet gezien. Wel was er veelvuldig gekrijs van de Buizerd en lieten de Bruine Kiekendief en Torenvalk zich elke dag zien. Honderden foto’s heb ik van de roofvogels gemaakt maar niet alle hebben de race gehaald want het felle tegenlicht was vaak een spelbreker. Ook foto’s waar de ogen niet zichtbaar zijn of met teveel schaduw onder de vleugels halen de race niet. Hier is een selectie van foto’s van de grote reeks.