Borre, onze Maltezer pup, mag wennen aan nieuwe ervaringen of omgevingen. Vorige week viel hij in slaap bij de hockey waar veel publiek was. Vanmiddag namen we hem mee naar het strand. Het was indrukwekkend voor de kleine viervoeter en regelmatig hintte hij ons om opgetild te worden zodat hij het immens grote strand een beetje beter kon overzien. Hij is niet bang voor grote honden maar aan grote ruimtes moet hij vaak wennen.
De planten die we eind april plantten staan volop in bloei door een vruchtbare combinatie van zon en regen. De bloemen komen prachtig en de insecten doen hun werk om de bstuiving te bevorderen. Schoonheid zit om je heen, je moet er gewoon even bij stil staan.
Het museum Voorlinden ligt op een prachtig landgoed. De tuin is prachtig aangelegd en laat de contouren en ontwerp van het gebouw uitstekend tot zijn recht komen. De drukte was groot en we konden bijna geen parkeerplek vinden. Toch was het museumbezoek de moeite waard.
Het spelen met licht en ronde vormen is prachtig vertolkt door Yayoi Kusama. Zij is 90 jaar en is de maker van de gestippelde pompoen en de licht kubus (Infite Mirror Room) waar je samen 45 seconden in mag en verbaasd kan worden over de lichtspiegeling van ronde lichtvormen. Ook de bollen en schilderijen zijn fascinerend. Natuurlijk mag ook het bezoek en ervaren van de grote metalen valkken van Richard Serra niet ontbreken in het bezoek. Het zwembad blijft een leuk idee voor een museum als ook de kleine liftjes van Maurizio Cattelan.
In september 2016 bezochten we museum Voorlinden nadat het pas was geopend. Nu, bijna 3 jaar later gingen we opnieuw kijken en waren er weer nieuwe exposities van o.a. Do Ho Suh met haar van textiel gemoduleerde huizen en Yayoi Kusama met een spiegelende lichtruimte. Ook is de de tentoonstelling “Less is More” met simpele vormen, beelden en ruimtelijke objecten.
Gisteravond maakte ik een wandeling met de leden van de Kaleb gemeente uit Warmond, bij Duindamse slag. Dat hebben we eerder gedaan om zo elkaar te leren kennen. Vanavond waren Ingrid en ik samen en liepen we ons rondje bos-duin-strand-duin-bos bij Duindamseslag. Ondanks dat het er buiig uitzag zat het weer erg mee en wandelden we onder een strak zonnetje en wind over het strand. Rakker was ook mee en tegen de wind in bewogen zijn lange haren mooi gestroomlijnd naar achteren.
Na de Dames 1 volgde de wedstrijd Heren 1 tegen Castricum. Sam speelt in dit team en stond strak te spelen; zijn passes gingen voortdurend super hard over de breedte van het veld precies in de stick van de medespeler. Ze wonnen met 3-2 waarvan de 3de goal een strafbal was. De strafbal tegen Hisalis in de laatste 30 seconden werd door de keeper uitstekend gekeerd waardoor de winst bleef staan, kantje boord dat het niet 3-3 werd. In de pauze had Sam nog even overleg met de scheidsrechter waarmee ik samen op de bondsscheidsrechter opleiding zit. Ingrid en Annelot kwamen ook kijken en hadden Borre meegenomen. De pup deed het uitstekend in een drukke omgeving, hij ging zelfs slapen. De publicatie van het Lisser Nieuws is hier.
Het fluitseizoen zit er op en zo was ik vanmiddag scheidsrechter bij de wedstrijd van Dames 1 tegen Flevoland. Het was een sportieve wedstrijd van beide teams met een positieve uitslag van 8-2 voor het thuisteam. Opmerkelijk was dat ik geen enkele strafcorner heb gegeven. Mijn medescheidsrechter heeft er 3 gegeven. Sam maakte foto’s van de wedstrijd, zelf zou ik daarna foto’s van zijn wedstrijd maken. De publicatie van het Lisser Nieuws is hier.
Voor mij zit de taak als coach er op. We speelden onze laatste wedstrijd in Wormerveer tegen de Kraaijen. Het werd een sportieve maar tegelijkertijd ook ludieke wedstrijd waarin we 1 tegengoal moesten “incasseren”. Als afsluiting moet ik mijn belofte inwilligen en dat was bij de Mac eten met het hele team. Ik mag nu nog 1 keer optreden met het team, als konijn, bij het paintballen…
Het hockeyseizoen 2018-2019 zit er op, de laatste wedstrijden zijn vandaag gespeeld voor de junioren competitie. De MB1 speelden hun kampioenswedstrijd waarvoor ik gevraagd was om te fotograferen. De winst kwam door een strafbal die de meiden deed juichen, want wat duurde die goal lang.
Na een tijdje beraad en enig speurwerk hebben we onze tweede Maltezer. Hij heet Borre en komt van de boerderij in de provincie Groningen, Huizinge om precies te zijn. Het was 250km rijden. Nadat we de dienst in Hillsong Amsterdam hadden meegemaakt en een Starbucks hadden gepakt in Amsterdam Westerpark, togen we via de Flevopolder naar het noorden. Borre viel op vanwege zijn maat, zwart neusje en oogcontact. Van een puppy word je al snel blij maar deze had toch zijn karaktertrekjes. Na de keuze liepen we langs de hanen, kippen, pauw en andere blije dieren terug naar de auto en ging de weg terug. Borre kan goed tegen autorijden.
Na afloop van de wedstrijd kreeg de aanvoerder de kampioensbeker aangeboden en bloemen voor het team. De aanvoerder gaf namens het team de bloemen door aan mij om de coach te bedanken. Na het ererondje om het publiek te bedanken gingen we met het team gezellig drinken en aan de bitterballen.
Sinds de laatste wedstrijd weten we dat het kampioensschap ons niet meer kan ontgaan, we staan ruim bovenaan. Na de wedstrijd tegen Pinoké wilden we dat vieren omdat dit de laatste thuiswedstrijd is met alle spelers present. We wonnen met 9-0 waarvan 7 goals in de eerste helft en slechts 2 in de tweede helft. Volgende week spelen we nog 2 wedstrijden, eentje thuis inhalen en een uitwedstrijd.
Een tijdje geleden floot ik de wedstrijd van de MB2, een ontzettend leuk team met enthousiaste meiden. Later kwam ik ze op de club tegen toen ik een team fotografeerde. “Oh, wilt u ook een keertje foto’s van onze wedstrijd maken?”. Ja, hoor, dat ga ik doen. En een belofte moet je nakomen. Vandaag paste dat tussen de wedstrijden door en nam ik de eerste helft voor mijn rekening en Sam de tweede helft. Het was een kampioenswedstrijd en heel spannend dus.
Voor de wedstrijd van de JA1 vanmiddag floot Noud de wedstrijd van MB5. Het was zijn tweede fluitwedstrijd en dat deed hij erg goed.
