Het ISVT veteranen toernooi vond plaats op de velden van hockeyclub HC Tilburg. Op zaterdagmiddag werd het hoofdveld vrijgemaakt voor een heuse hoofdklasse competitie wedstrijd van het eerste dames team van Tilburg tegen Amsterdam. Het was een genot om naar te kijken. Beide teams waren gewaagd aan elkaar. De Amsterdammers gingen met hun interland spelers zoals o.a. aanvoerdster Maria Verschoor met slecht 1 punt naar huis want de spannende wedstrijd eindigde in 0-0. Het was een mooie gelegenheid om de Tamron 28-200mm te testen in het veld. Op de grote foto is de aanvoerdster van Amsterdam aan de bal met op de achtergrond collega-scheidsrechters van het ISVT en toernooi-spelers uit deelnemende landen.

Tijdens het ISVT hockey toernooi verbleef ik in hotel Auberge Du Bonheur, een uitstekende verblijfplaats dat gelegen is het bos de Oude Warande. Toen ik gisteren de fiets bij het hotel plaatste zag ik een kleine eekhoorn maar die was ook snel weer weg. Vanmorgen liep ik naar de hockeyvelden van HC Tilburg met de camera paraat. En plotseling viel mijn oog op een aantal dode boomstronken. Daar zat deze exoot weer: de Siberische Grondeekhoorn. Op wikipedia lees ik: “Bij Tilburg is het dier eind twintigste eeuw ontsnapt na de sluiting van het Tilburgs dierenpark dat gelegen was in het boscomplex ten zuidwesten van Tilburg” en “In Nederland komt hij voor in Noord-Brabant, in de buurt van Tilburg in de Oude Warande en omgeving“. Het mooie beestje liet zich in die korte minuut toch rustig fotograferen.

Enige tijd geleden floot ik samen met een bondsscheidsrechter een oefenwedstrijd van Sam’s H1 team. Deze scheidsrechter introduceerde mij bij het Internationale Super Veteranen Tournament in Tilburg (ISVT) om daar als scheidsrechter op het toernooi mee te doen. Gisteren en vandaag was het zover en floot ik 3 wedstrijden op vrijdag en 4 op zaterdag. Het zijn teams uit Engeland, Duitsland, Frankrijk, Italië, België en Nederland. Er wordt gespeeld in de categorieën Men 60+, Men 65+, Men 70+, Men 75+, Women 50+, Women 55+, Women 60+ en Women 65+. Het is verbazingwekkend te zien hoe goed de veteranen hun techniek beheersen en er nog steeds de wil is om het spelletje goed en gedreven te spelen. Bij de “jongste” poules is het nog zeker fanatiek te noemen en moet je als scheidsrechter strak fluiten. Het was een mooi toernooi qua sfeer, hockey beleving en onderlinge contacten met collega-scheidsrechters (twee daarvan zijn op onderstaande foto’s). Volgend jaar is het weer zover.

Voor het rondje AWD genoten we van de traditionele oranje tompouce. Dat geeft meteen kleur aan de dag. Na het rondje AWD reden we langs de bollenvelden met mooie rode, roze en gele tulpen. Dat houdt de kleur in de dag. Met de zon over de velden krijg je een bijzonder mooi decor. Het is wel een typisch Nederlands tafereel als je een foto maakt met op de achtergrond fietsers en de zo bekende bollenschuren.
 

 

Op deze koningsdag is de lucht blauw en nodigt het weer uit een wandeling te maken. Ingrid en ik togen naar de AWD en wandelden het rondje bij het zweefvliegveld. Onderweg waren er veel blije vogelgeluiden. We zagen de gekraagde roodstaart (eerste rij), de boompieper, de boomleeuwerik (2de rij), de fitis (vierde rij, tweede foto), de torenvalk en de vink. De bomen gaan bloeien en laten hun bladeren schijnen in de zon.




 

Toen ik vanmorgen de honden ging uitlaten nam ik voor de zekerheid de camera even mee want stel je voor dat de slechtvalk er weer zit. Helaas geen slechtvalk maar wel de zwartkop die ik twee weken geleden ook tegenkwam. Ook de gaai en de tjiftjaf lieten zich (weer) zien en was er een meerkoetpaartje die hun jongen voerden. De zwartkop was wel de topper vandaag.


 

Vanmiddag speelde Sam met Hisalis H1 tegen de Terriërs in Heiloo. Ik hoefde vandaag niet te fluiten omdat ook de D1 een uitwedstrijd had. Het werd een sportieve en spannende wedstrijd die met 1-2 gewonnen werd door Hisalis. Sam maakte de eerste goal uit een strafcorner. Er waren veel aanvalsacties en dus ook veel foto’s. Tegen het einde van de wedstrijd begon het hard te regenen en deed ik de camera even zijn regenjasje aan. Thuis schreef ik een artikel voor de Hisalis website.


 

Het was vanochtend mooi zonnig weer en we hadden met Rein en Petra afgesproken koffie te drinken bij Tulum in Noordwijk. Het was zoals altijd weer ontzettend gezellig. De koffie en appeltaart was fijn en het zonnetje warmde ons lekker op achter het glas van het terras. Na de koffie maakten we een korte strand- en duinwandeling en trokken we weer huiswaarts langs de kleurrijke bollenvelden.

Het verhaal van de Psalmist in het 23ste hoofdstuk gaat in de verzen 2-4 verder met:
   Hij doet mij nederliggen in grazige weiden;
   Hij voert mij aan rustige wateren;
   Hij verkwikt mijn ziel.
   Hij leidt mij in de rechte sporen
   om zijns naams wil.
   Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis,
   ik vrees geen kwaad,
   want Gij zijt bij mij;
   uw stok en uw staf, die vertroosten mij.
Uit deze verzen haal ik groot vertrouwen voor mijn leven. Het geeft aan voor mij (en heel veel andere gelovigen) de levensbron ligt waar ik uit put. Vertrouwen in God als mijn herder is geen metafoor zoiets als “goh, wat leuk voor jou dat je kracht uit je geloof put“. Nee, het is een diepe overtuiging dat God weet wat ik nodig heb en in mijn leven voorziet.
Het vers dat Hij mijn ziel verkwikt is Zijn injectie van kracht, ingeving, ondersteuning, bemoediging, aanmoediging en nog veel meer. Ik hoef deze dingen niet in innerlijke of vreemde energiebronnen te zoeken. Het is bijna te eenvoudig om waar te zijn maar toch geeft God het omdat Hij van de mens houdt. Is dat niet geweldig?
Lees de hele Psalm 23 maar eens hier.

Als ik dan toch bezig ben met experimenteren met de zoom via de crop modus, dan ook maar even wat vogels fotograferen. Hieronder zijn de heggenmus, de tjigtjaf met wijde vleugels in de pimpelmees (in APS-C crop modus).

Vorige week wilde ik de slechtvalk van ver fotograferen. Dichterbij komen kon niet omdat de tweevoeter op een meter of 50 hoog zat. Op mijn a9ii zit een digitale zoom en die wilde ik nu eens uitproberen. Je krijgt dan JPG met veel “smear”, afschuwelijk lelijk. De camera kan overigens ook in APS-C mode schieten. Dan wordt het beeld met een faktor 1,4 vergroot omdat de pixels dan geconcentreerd worden op een kleiner gedeelte van de sensor, van ongeveer 10M i.p.v. 24 M pixel. Je hebt dan wel behoud van de originele sensor signalen. Ondanks dat het beeld dan kleiner is qua omvang is er toch wel winst te behalen zoals te zien is bij de tulpen. De winst gaat relatief gezien enigszins verloren als je gaat croppen zoals bij de vlieg naar ongeveer hetzelfde aantal pixels b.v. naar 1600 (grote foto’s hieronder met links de Full Frame en rechts de APS-C equivalent) of naar 500 (in de vergelijker).

Vanuit Adobe Lightroom Classic exporteer ik de foto’s voor dit blog (en voor andere doeleinden) in JPG formaat. Hierbij gebruik ik een compressie van 95% om daarmee de grootte te beperken. Recentelijk kwam ik een aanbeveling tegen van een fotograaf die het software programma JPEGmini gebruikt. Dit programma bepaalt de compressie faktor door de kwaliteit te meten en naar beneden aan te passen als dat geen (zichtbaar) verlies van kwaliteit geeft. Ik heb het geprobeerd en het resultaat is verbluffend. Op het algoritme zit een Amerikaans en Israelisch octrooi; dat maakt het natuurlijk nog interessanter. Nu heb ik een licentie en ook meteen geintegreerd in Lightroom. In onderstaande foto’s is links de normaal geëxporteerde JPG weergegeven en rechts de JPEGmini versie. Er is geen visueel verschil te zien maar wel in bestandsgrootte:
– 612kB vs 283kB (skifoto met veel detail; 54% reductie)
– 241kB vs 204kB (narcis met vlakke achtergrond; 15% reductie)
– 1010kB vs 496kB (hert tegen struiken met veel detail; 51% reductie).

Het is tegenwoordig niet ongewoon om je data in de “cloud” op te slaan. Al jaren maken ik daar gedeeltelijk gebruik van om informatie bij de hand te hebben die ik tijdens reizen of buiten mijn computer om nodig heb. Voor dit doel gebruik ik Tresorit, een Zwitserse service die bijzonder veilig is vanwege specifieke encryptie. Vaak wilde ik het uitbreiden als backup maar dat gaat vaak naar wel €25 per maand. Dat vind ik veel te gek want mijn klassieke methode werkt ook goed en veel voordeliger. Van een backup in de cloud was daarom nooit sprake totdat ik het tool Backblaze tegenkwam. Het heeft dezelfde encryptie-methode als Tresorit, is qua opslag onbeperkt en kost slecht €6 per maand. Een bijkomend voordeel is dat de backup automatisch (maar langzaam) verloopt bij computergebruik. De belasting op de PC is vrijwel nihil.

Op deze zondagochtend ging ik met een groep vogelliefhebbers om 07:00 uur een spotterswandeling maken in het nabijgelegen park Rusthoff. Een enthousiaste vogelkenner wees ons op de aanwezige- en ook afwezige vogels. Hij heeft in de afgelopen jaren 101 vogelsoorten gespot maar vandaag bleef het bij 23: wilde eend, meerkoet, turkse tortel, nijlgans, scholekster, zwartkop, tjiftjaf en de holenduif. In de verte zat op de kerktoren een slechtvalk. Hierover schreef ik al op 21.02.2023 – ChaptGPT; het is nl. de snelste vogel ter wereld. Hier zij achtereenvolgens de zwartkop, eendenkuiken, holdenduif en slechtvalk.

Ee tijdje geleden kregen we van de buurman die in de bloementeelt zit een doss bloembollen. Ingrid heeft ze in de plantenbak en rondom in de tuin geplaatst. Ze staan volop in de bloei en zo ook de malusboom. In de roze bloesem doen de hommels hun werk. De tulpen staan te pronken in de zon en hun schelpen zijn doorschijnend met het mooie zonlicht. Het geeft een vrolijke kleur aan de tuin.