Vanmiddag maakten we een wandeling met onze vrienden van bijna 10km door de AWD. Het was rond de 15 graden en het zonnetje gaf kleur aan het landschap en de vele reigers en aalscholvers. Het was enorm rustig wat vogels betreft; de zangvogels waren op een hand te tellen. Toch was er de klapekster, een trekvogel die hier overwintert. De herten zochten elkaar vaak op en er was aanleiding om ze toch maar te fotograferen, niet omdat ze zo uniek zijn maar omdat er mooie fotocomposities ontstonden. Ook liet de grote zilverreiger zich zien en een paar graspiepers. Die ene buizerd zocht het luchtruim precies toen een groot wit lijnvliegtuig in de verte opdook. Tegen het einde van de wandeling moesten de dames even wat berichtjes behandelen terwijl de herten ons op een paar meter voorbij gingen.

Het leek vanmiddag wel zomer. Het zonnetje warmde de omgeving lekker op tot wel 20 graden. Tijdens de wandeling in de AWD deed ik eerst maar even mijn jas uit en later ook mijn vest. Ik had niet verwacht dat we vanaf 15 graden binnen een uur de 20 aan zouden tikken. Heerlijk was het om te struinen door de duinen en foto’s te maken van het landschap, paddenstoelen, hertencomposities, watervogels, de staartmees, de boomleeuwerik, de boomkruiper, de spreeuw en nog veel meer. Het was niet spectaculair vanmiddag maar wel bijzonder aangenaam. Het warme weer bevalt me wel.
 

Als je wandelschoenen aan revisie toe zijn, dan ga je even naar Soellaart in Haarlem. Het is een speciaalzaak voor outdoor waar we wel vaker onze wandel- en sportspullen haalden. Ingrid paste een aantal wandelschoenen op advies van de verkoper en liep uiteindelijk de zaak uit met haar nieuwe Hanwag Banks Sf Extra Lady Gtx. Daarna neusden we nog hier en daar in de gezellige binnenstad en reden weer huiswaarts.

Na een gezellige en eenvoudige lunch in de tuin van museum Lalique reden we naar de bossen van Loenermark, vlakblij Loenen. We hadden ons voorbereid en volgden de “witte stenen”route van 9km (niet 7km zoals aangegeven). We wandelden voorbij de schaapskooi en genoten van het heerlijke weertje. Om ons heen was veel omgewoelde grond door wilde zwijnen en we hoopten ze te spotten… We zagen wel veel paddenstoelen en op een spar wemelde het van de lieveheersbeestjes. Na de wandeling door afwisselend en heuvelachtig boslandschap reden we naar bospaviljoen ‘t Leesten bij Ugchelen om vroeg te dineren voor de hockeywedstrijd van vanavond.





 

Met het prachtige herfstweer reden Ingrid en ik vanmorgen naar Doesburg. We combineerden een aantal activiteiten in de omgeving van Apeldoorn waar ik vanavond een hockeywedstrijd ga fluiten. We hadden van vrienden gehoord dat Doesburg een mooie historische plaats is. En dat klopt want het is vanoudsher een hanzestad, gelegen aan de IJssel. Ook staat Doesburg bekend om zijn mosterdfabriek. Het centrum van Doesburg wordt opgesierd met goed onderhouden gebouwen zoals het waaggebouw en het oude gerechtsgebouw. We maakten een korte wandeling door het centrum en bezochten het Lalique museum en lunchten zelfs buiten.

Niet ver bij Annelot vandaan ligt De Lutte. We gingen er vandaag wandelen. Thuis had ik een route uitgestippeld van ruim 7km. We wandelden langs het kronkelende riviertje De Dinkel. Het was een prachtig pad. Onderweg zagen we veel paddenstoelen. Helaas was de ijsvogel even afwezig, waarschijnlijk vanwege de kanovaarders. De route hebben we ingekort vanwege de vele “kanaries” die in het bos de Landgoed Twente Marathon liepen. Het was een grote drukte op de grote paden en de luide muziek kwam van twee tussenposten die in het bos waren opgesteld. We besloten de route in te korten en namen de toeristenweg o.l.v. Annelot terug naar Enschede. ‘s Avonds deden we ons de sushi, sashimi en de teppanyaki heerlijk smaken. Om 21:00uur reden we terug naar huis en na een file van ruim 10 minuten bij de afslag naar de A50 kwamen we om 23:00uur veilig terug thuis. In het Fries zeggen we ludiek: “wy hawwe hjoed een moaie hjoed hân”.

Verrassend genoeg was de temperatuur vandaag zeer aangenaam. We besloten een wandeling te maken door de AWD. Lekker uitwaaien en mijn verkoudheid laten verdampen. Onderweg zagen we een groep vogelaars die geduldig wachten op de bosgors die zich zo nu en dan liet zien, een zeldzame vogel. Wij keken mee, op de heenweg en op de terugweg maar zoveel geduld had ik zelf ook weer niet. Wel zagen we een torenvalk die hoog in een boom een muis zat te ontleden en dan ook maar meteen opeten. Een grote zilverreiger vloog over en de blauwe reiger zat in het hoge gras. De aalscholver en roodborsttapuit hielden de duinen warm want verder was er niet veel geluid in duinen. Thuisgekomen wachtte de roodborst ons op met veel herrie.


 

In het Warmondse bos spotten we meer dan 40 soorten paddenstoelen, net als vorig jaar in Amerongen of twee jaar geleden in Warmond (1) en (2), maar zo gaat dat met de seizoenen. Het zonnetje scheen zo nu en dan tussen de bomen en bladeren door waardoor er mooie foto-momenten ontstonden.


 

 

Onder het genot van een stralende nazomerzon fietsten we vanmorgen naar het Warmondse bos om te kijken of we al paddenstoelen zouden vinden. En dat was zo. We wandelden al speurend door het bos en zagen wel meer dan 40 verschillende soorten. We genoten van het zonnetje en van het fotograferen. Ook zagen we twee hoornaars, waarbij de bovenste hoornaar de grotere koningin van de hoornaars ombrengt want haar taak zit er op. De natuur kan hard zijn.


 

Het grote aantal prachtige Dahlias staan in de tuin wat eerst de Keukenhof heette. Het was deel van het kasteel met zelfs een speelhuisje voor de kinderen. We boften met het zonnetje op de bloemen en waren verrast door de vele soorten. Sommigen Dahlias zijn vol, anderen lijken net margrieten en of hebben hun kelkbladen opgerold. Ze verschijnen in vele kleuren in een zeer goed onderhouden kasteeltuin.



 




 

Vanmorgen wilden we een strandwandeling maken met de hond maar op twee grote plekken was er geen parkeergelegenheid meer. Het leek alsof heel Nederland terug was van vakantie en de laatste dag nog wilde meepakken. We reden door met de bedoeling om naar het Keukenhofbos te gaan. Toen we een klein stukje hadden gewandeld viel ons oog op de mooie tuinen met Dahlias. Honderden Dahlias waren er te bewonderen en het blijkt om die reden een hele bekende bezoekersplek te zijn. Wat dom van me, ik had onze moeders hier eergisteren mee naar toe kunnen nemen. Dat doen we de volgende keer. Hier is een eerste deel van de gemaakte foto’s.


 




 

In deze bezige week met vele afspraken namen we vandaag tijd voor een mooie wandeling door de AWD. Aanvankelijk was het stil maar naarmate we dieper de duinen in liepen hoorden we de tjiftjaf, de dodaars, de krooneenden, de duinpieper, de roodborsttapuit, reigers, de brilduiker, de grasmus, de fuut, de tapuit en ook de aalscholver ontbrak niet. Ingrid had koffie en koek meegenomen zodat we een aantal keren konden genieten van het uitzicht met koffietje in de hand. Op terugweg spotte Ingrid een boom met een nest met grote wespen, ofwel hoornaars.

Ameland is uitermate geschikt voor mooie wandelingen door duinen, strand en graslandschap. We maakten dagelijks uitstapjes vanuit het huis door de duinen naar en over het strand. Eenmaal vertrokken we met zijn vieren vanuit Kooiplaats, het uiterst oostelijk gelegen plaatsje waar je met de auto kan komen. Dit gedeelte kijkt uit over het Oerd. Op het enorm wijdse strand vind je veel vogels. Ingrid en ik liepen vanuit het huis over het strand naar de zeewaterrand en vervolgens helemaal in westelijke richting naar het uiterste puntje waar restaurant The Sunset gelegen is. Het strand is enorm breed en niet altijd toegankelijk omdat er vele geulen zijn en sommige gedeeltes afgebakend zijn als natuurreservaat. Bij avondwandelingen scheen de zon met een gele gloed (“golden hour”) over het landschap wat een nostalgisch gevoel oproept.






 

We maakten vanmiddag een duin- en strandwandeling bij Duindamseslag. Borre was mee en de camera met telelens ook. Bij de laatste wandeling had ik de camera niet mee en dan tref je net bijzondere vogels zoals de groenling en de nachtegaal. Tijdens het wandelen vlogen de roodborsttapuitjuvenielen (leuk scrabble-woord) om ons heen en was de grasmus er ook weer. Op het strand waren de sterns, bonte strandloper, meeuwen en de scholeksters. We genoten van het heerlijke weer, het uitzicht en een spelende hond. In de verte zagen we door de trillende lucht (fata morgana) de silhouetten van Scheveningen, Noordwijk en Zandvoort.




 

Wanneer je onderweg bent geniet je niet alleen van wat dieren of vogels die je hoort en ziet maar ook van de mooie kleuren in het landschap. Soms zie je een mooie compositie van (gewone) herten met bloemen of een groep herten waarvan je alleen het gewei boven het gras ziet uitsteken. Op de weg terug gingen we van het pad af, door het hoge gras (wat soms tot boven de middel kwam) en duintje op en af. Links en rechts zie je wat herten en plotseling schieten er twee jonge dieren voor je weg en springen hoog door het landschap. De lange wandeling van ruim 11km en ruim 4 uren was de moeite waard.