Onze Dames 1 speelden vandaag tegen een naburige hockeyclub, genaamd de Kikkers. Samen met collega scheidsrechter floot ik Hisalis D1 tegen Kikkers D1. De derby verliep prima. Er waren een aantal spannende acties in de cirkel die resulteerden in strafcorners en een strafbal. Het thuisteam verloor met 0-2. Het fluiten was weer een groot plezier. De foto’s zijn gemaakt met mijn camera (en lens) door Deniz (de fotograaf van de vos) en Frans (vader van twee spelers).
Het is vandaag 37 jaar geleden dat het zusje van Ingrid overleed door een ernstige ziekte. Ze was toen 14 jaar. Deze gebeurtenis is voor altijd in ons hart gebleven en is van grote invloed geweest op onze kijk op geloof, hoop en liefde. Specifiek op deze dag bezochten we Ingrid’s ouders. Zij ging met haar moeder naar het Fries Museum en haar vader nam me mee varen langs Grouw en Akkrum. Het was een fijne dag. We waren rond 21:00 uur weer thuis en konden nog net de ondergaande zon meepakken.
Afgelopen donderdag vertrokken Sam en Nathalie voor een welverdiende vakantie naar Indonesië, specifiek naar Bali. Met een tussenstop in Qatar kwamen ze na ruim 18 uren vliegen op hun bestemming aan. Via Whatsapp krijgen we enthousiaste berichten van het jonge stel. Ze zijn ondernemend en altijd actief met allerlei activiteiten. Met de scooter verkennen ze de omgeving en genieten ze volop van deze uitstap. We zijn benieuwd naar de foto’s van de olifanten, zwemmen met manta’s en hun later geplande tussenstop in Dubai. Veel plezier, jongelui!
De 17de september is anders. Vandaag zou vriend Ernest 55 jaar zijn geworden maar hij viert het bij zijn Hemelse Vader. Onze gedachten waren vandaag bij zijn familie. Anders was ook het lunchen met mijn voormalige baas. We houden nog steeds contact en praatten vandaag bij over de veranderingen in het leven en het recente verlies van een oud-collega die voor hem een dierbare vriend was. In november gaan we weer samen lunchen. Vanavond pakte ik de fiets voor een rondje Kaag. Eerst langs Warmond en vanuit Leiden naar Oude Aade, Rijpwetering en dan bij Oude Wetering weer terug langs de Ringvaart. De avondzon scheen over het landschap en de lucht kleurde rood, geel en roze. Het gaf prachtige beelden.
Het overmatige aantal uitheemse kreeften is in Nederland een plaag aan het worden. Op de website van de Unie van Waterschappen is het volgende te lezen: “Ze eten waterplanten op en woelen in de bodem en oevers, wat het water troebel maakt. Doordat zonlicht niet meer tot de bodem doordringt, verdwijnen waterplanten.“. Tijdens het rondje park met de hond ving een meeuw een kreeft, waarschijnlijk een lekkernij.
Na een mooie wandeling door de duinen en over het strand van Langevelderslag met aan de finishlijn koffie, appelgebak en slagroom reden we terug over de mooie duinweg en langs een mooi rood gladiolenveld. Dat was even een fotomoment waard.
We waren nog maar 10 minuten onderweg en daar was de eerste vos. Hij liep naar ons toe en toen we er omheen liepen volgde hij ons, ging in het gras liggen, kwam nog eens naar ons toe en deed zijn modellenwerk (zonder beloning, m.a.w. we hebben geen vossen gevoerd). We liepen verder en kwamen warempel nog een vos tegen. We gingen er even voor zitten. Dat was een goeie zet. Deze ontmoeting was heel bijzonder want hij had een rat gevangen en ging er mee spelen. Vanuit een lage zithouding gaf het spectaculaire beelden. Later kwamen er nog 3 vossen op toneel, geweldig!
Om 17:00 uur had ik afgesproken met Deniz, een hockeyspeler uit de H1 die ook van fotograferen houdt en recentelijk een prachtige 61MP Sony met 200-600 lens aanschafte. We trokken samen de duinen in en de verwachtingen waren hoog. Als Deniz de duinen in gaat komt hij een vos tegen. Dat gebeurde ook, zie volgende item.
Bij de parkeerplaats viel mijn oog op een kat. Aanvankelijk niks bijzonders maar wat heeft hij in zijn bek? Jawel, een muis en die smaakte heerlijk als hij met zijn tong zijn bek nog even naslikt. We zagen ook mooie vogels waaronder de ijsvogel, roodborsttapuit, fitis en boomleeuwerik, en ook wat watervogels. Maar die ene vos…
Waarom ga je naar Parijs? Om naast allerlei uitstapjes ook de sfeer van de stad te proeven. We liepen volgens de meter op de eerste dag 23000 stappen, op de tweede dag 18000 en op de derde nog eens 18000. Dat is bij elkaar ongeveer 39km. Dan krijg je wel een leuke indruk van de straatjes, tafereeltjes en bezienswaardigheden. Hieronder wat beelden van de stad met o.a. de bol boven het Olympisch vuur.
Op Ingrid’s lijstje stond “Les Puces de Saint Ouen“, de grote markt. Vanaf de Sacre Coeur naar Porte de Saint Ouen moesten we opstappen bij metro-station Anvers en met de M2 naar Place de Clichy gaan om vervolgens over te stappen op de M13 richting Saint-Denis, en dan wel in de goede trein stappen. Les Puces de Saint Ouen is de markt van Parijs waar oude spullen worden verkocht maar ook design, antiek en kunst van waarde wordt verhandeld. Ingrid keek vooral naar de sieraden en liet zich inspireren door de aparte dingen in de meubel boetiekjes. Op de markt waren ook restaurantjes en we besloten daar de lunch te nemen; het bleek een goed besluit.
Gisteren waren we in de buurt maar vandaag bekommen we de heuvel waar de Sacre Coeur op staat. Het was nog vroeg en nog niet zo druk. In de kerk worden nog steeds 4 diensten per dag gehouden. Vanuit metro-station Anvers loop je via een winkelstraat zo omhoog over de trappen, langs fonteinen en langs beveiligers die vluchtig de tasinhoud bekijken. Eenmaal in de kerk is de hoogte van de toren en alle glas-in-lood erg mooi maar niet bijzonder. Nonnen bidden op het podium voor in de voor publiek opengestelde kerk. Eigenlijk een beetje raar maar ook weer heel mooi. Na het bezoek aan de kerk genoten we van het mooie uitzicht over de stad en van de “lelijke eendjes” die passeerden over de weg langs de kerk.
Tegenover het enorm grote metro-station Les Halles staat de Saint Eustache kerk. Van buiten is de kerk groot en mooi, zie vorig item en daarom wilden we de kerk ook van binnen bekijken, want dat hoort zo. Wat meteen opviel is de grote verlichte ladder. Waar hadden we dat eerder gezien? Jawel, in Münster hangt ook zo’n ladder. Na een korte rondwandeling zochten we een restaurant. Het werd “Au Pied de Cochon” met mooie visgerechten en specials met varkensvlees.
We liepen door de wijk waar Jardin du Luxembourg gelegen is. Onderweg lieten we ons bij Amorino verrassen met heerlijk ijs opgemaakt als een bloem. Het Luxemburg park is ruim opgezet met prachtige grasperken omringd door bloemen. Het was er enorm druk maar heel plezierig. Een muziekkorps speelde haar stukken in een koepel terwijl kinderen met stokken de zeilbootjes in de vijver een duw in de goede richting probeerden te geven. Het was een en al gezelligheid.
Vijf jaar geleden, in 2019, stond de Notre-Dame in brand. Een monumentaal pand in hartje Parijs ging bijna verloren. Maar de Fransen hebben groot respect voor historisch erfgoed en begonnen meteen aan een traject van herstel. Vanuit metro-station Cité liepen we naar “onze dame” met twee torens. Het bouwgebied was afgezet en een grote tribune gaf een fraai uitzicht over de kerk. Een gids verdiende wat bij door toeristen uitleg te geven. Het straatbeeld rondom de Notre-Dame week toch iets af van de andere grote plaatsen omdat hier weer zwervers op straat waren en er veel minder politie en militairen waren die toezicht hielden op veiligheid en orde.
Rue des Martyrs is een 900m lange winkelstraat in het noordelijk gedeelte van Parijs. Je vindt er veel winkeltjes maar ook marktkraampjes die helemaal tot aan metro-station Anvers doorlopen. Anvers is het station wat tegenover de Sacre Coeur ligt die je tussen de gebouwen door goed kan zien (laatste foto).
