Het vakantiehuisje had alle voorzieningen om te koken en daar hebben we prima gebruik van kunnen maken. We kozen er voor de ene dag uit eten te gaan en de andere dag zelf te koken. Noud en Sanne namen een kookbeurt en een etentje voor hun rekening. We aten bij The Sunset (Hollum), de Boerderij (Ballum) en het Witte Paard (Nes). Alle restaurants waren van goede kwaliteit en zijn zeer aan te bevelen.

Tijdens het fotograferen valt mijn oog meestal op vogels. Tijdens de wandelingen maken Ingrid en Noud mij vaak attent op klein leven, ik noem het maar even micro voor dit blog item. Het gaat dan over de Segrijnslak die langzaam onder de ligstoel doorkruipt en er een halve dag over doet. Maar ook de kleine Rugstreeppad die door het hoge gras springt of de Bruinrode- en Zwervende Heidelibel die in deze tijd om je heen zoemen. De Heivlinders vladderen ongedurig om je heen en in de bloemen zijn er de Citroenpendelvlieg en de Blinde Bij die zich laven aan het stuifmeel.




 

Ameland is uitermate geschikt voor mooie wandelingen door duinen, strand en graslandschap. We maakten dagelijks uitstapjes vanuit het huis door de duinen naar en over het strand. Eenmaal vertrokken we met zijn vieren vanuit Kooiplaats, het uiterst oostelijk gelegen plaatsje waar je met de auto kan komen. Dit gedeelte kijkt uit over het Oerd. Op het enorm wijdse strand vind je veel vogels. Ingrid en ik liepen vanuit het huis over het strand naar de zeewaterrand en vervolgens helemaal in westelijke richting naar het uiterste puntje waar restaurant The Sunset gelegen is. Het strand is enorm breed en niet altijd toegankelijk omdat er vele geulen zijn en sommige gedeeltes afgebakend zijn als natuurreservaat. Bij avondwandelingen scheen de zon met een gele gloed (“golden hour”) over het landschap wat een nostalgisch gevoel oproept.






 

Het huisje op Ameland, Scopia, gaf net voldoende ruimte voor vier personen. De charme van het huisje was de locatie, namelijk aan de rand van het mooie duingebied tussen Ballum en de Noordzee. We genoten van de natuur, van de geluidsrust (op die paar skydive vliegtuigjes na van het nabijgelegen vliegveldje), van de ruimtelijke vrijheid en van de gezelligheid met elkaar. Vanuit deze plek zouden we vele wandelingen en fietstochten ondernemen. Het bleek een bijzonder fijne uitvalsbasis te zijn om van de bloemen, duinen, bloeiende heide, vele vogels en dieren te genieten.
 

Onze zomervakantie was een week naar Ameland. We hadden een huis(je) gehuurd bij Ballum. Vanuit onze woonplaats vertrokken we met z’n vieren, twee fietsen en een hond naar Friesland. De hond mocht niet mee maar vond een weekje gezellig onderdak bij Ingrid’s ouders. We reden daarna door naar de pier van Holwerd om de veerboot naar Ameland te nemen. Het weer was uitstekend en de vakantie-sfeer zat er meteen goed in. De overtocht duurde ongeveer 50 minuten door een kronkelende vaargeul. Bij aankomst op Ameland bij het plaatsje Nes konden we meteen doorrijden naar het aan de duinen gelegen huisje, slechts tien minuutjes rijden.

Annelot is bij ons thuis omdat ze morgen via China naar Maleisië gaat voor vakantie. Deze middag waren we met z’n drieën en besloten we een strandtentje op te gaan zoeken. Het werd Sisters Beach in Katwijk. Met carpaccio als voorgerecht gingen we over naar het hoofdgerecht wat voor Ingrid en mij mosselen werd en voor Annelot een (niet zo’n geslaagde) spaghetti carbonade. Desondanks sloten we af met een fijn toetje. Het was een geslaagde avond die thuis verder ging met het gezellig samen kijken naar een tv programma waarvan ik de naam niet durf te noemen.
 

Omdat Sam de zaak in vanwege de vakantie periode alleen draait, ben ik vandaag meegegaan naar Houten. We voerden samen een aantal montages en reparaties uit aan de steppen. Twee moesten worden voorbereid voor klanten en bij eentje waren de lagers en stuurkop door slijtage aan vervanging toe. Dat is ook logisch als een step meer dan 5000km heeft afgelegd in ruw terrein. ‘s Middags reed ik met de bus een bestelling naar Steenwijk, een rit van anderhalf uur heen en anderhalf uur terug. Bij terugkomst in Houten kwam ook Annelot nog even op bezoek. Het was een gezellige dag met volop activiteit.

Na een mooie wandeling of fietstocht kun je ook zeker genieten van de natuur dicht bij huis, ofwel in je eigen tuin. Als je goed kijkt zie je niet alleen de bloemen maar ook de insecten die hun bijdrage leveren aan het ecosysteem.
 

We maakten vanmiddag een duin- en strandwandeling bij Duindamseslag. Borre was mee en de camera met telelens ook. Bij de laatste wandeling had ik de camera niet mee en dan tref je net bijzondere vogels zoals de groenling en de nachtegaal. Tijdens het wandelen vlogen de roodborsttapuitjuvenielen (leuk scrabble-woord) om ons heen en was de grasmus er ook weer. Op het strand waren de sterns, bonte strandloper, meeuwen en de scholeksters. We genoten van het heerlijke weer, het uitzicht en een spelende hond. In de verte zagen we door de trillende lucht (fata morgana) de silhouetten van Scheveningen, Noordwijk en Zandvoort.




 

Het nieuwe spel “Ticket To Ride” is een fascinerende variant op Risk en Monopolie. We speelden het vanavond met de familie. Sanne legde de spelregels uit en we gingen aan de slag. Het is de bedoeling dat je treintrajecten annexeert voor je eigen lange route en minstens twee korte routes. Tijdens het spel ontvang je kleurkaarten die recht geven om een traject te claimen, mits je genoeg kleurkaarten hebt. Je kunt punten behalen door trajecten in te nemen en je kunt anderen hinderen hun route te claimen door net iets eerder te zijn. Het werd dus een spannende avond met punten variërend van 74 tot 119.
 

Het zomerse weer nodigde uit om te gaan fietsen. We gingen samen naar de Kaag en staken met het pontje over op zoek naar het fietspontje op het eiland. Helaas is de aanlegsteiger verwijderd in verband met nieuwbouw. Omdat alle grond privé bezit is, is er geen onmiddellijke oplossing voor handen voor een nieuwe plek. Dat hoorden we van de kaasboer die ons een ijsje verkocht en heerlijke kaas van de Kaag. Op de weg terug mochten we even het pontje niet op omdat die gereserveerd werd voor een spoedoproep van een ambulance. Nadat de hulpdienst naar de Kaag was gebracht konden wij weer terug en reden we door de polder waar de ooievaar, torenvalk en houtduiven het luchtruim in bezit namen.


 

Wanneer je onderweg bent geniet je niet alleen van wat dieren of vogels die je hoort en ziet maar ook van de mooie kleuren in het landschap. Soms zie je een mooie compositie van (gewone) herten met bloemen of een groep herten waarvan je alleen het gewei boven het gras ziet uitsteken. Op de weg terug gingen we van het pad af, door het hoge gras (wat soms tot boven de middel kwam) en duintje op en af. Links en rechts zie je wat herten en plotseling schieten er twee jonge dieren voor je weg en springen hoog door het landschap. De lange wandeling van ruim 11km en ruim 4 uren was de moeite waard.



 

Het leuke van samen wandelen is dat er vier ogen de omgeving scannen. Ingrid heeft een goed oog voor wat er over de grond loopt. Zo zagen we eerder (en vandaag weer) de julikever. De keuze was reuze bij deze wandeling. Eerst de vlinders: Zuringspanner, Sint-Jansvlinder, Bruine Zandoog, de Kleine Vuurvlinder en Heivlinder. De libelles waren van het merk Gewone Oeverlibel en een paar rode van het type Vuurlibel. Dan was er de sprinkhaan, Krasser genaamd, en de vlieg Zandrugvlieg (eerste foto). En midden in de duinen het kikkertje van 3cm: Rugstreeppad.




 

 

Tijdens dezelfde wandeling zagen we meer vogels die zich vaak wat minder gemakkelijk lieten fotograferen. Vogels in struiken zijn moeilijk scherp te krijgen omdat de camera geen goed contrastpunt heeft. Zulke foto’s stel ik dan handmatig scherp in de DMF (Dynamic Manual Focus) stand die het eerste stuk zelf doet en de laatste verfijning over laat aan de fotograaf. Voor de camera verschenen: de witte kwikstaart, de spreeuw(en), de boompieper, de koolmees, de grasmus, de roodborsttapuit, de zwaan (met flipper boven het water) en de fuut (met vis in zijn bek).



 

 

Om 7:40 uur stonden we in de AWD bij De Zilk voor een mooie wandeling. Elke wandeling is weer een nieuwsgierige tocht omdat je niet weet wat je onderweg tegenkomt. Vandaag was de variatie groot, vandaar 4 blog items. De eerste serie is van vogels op hoogte: aalscholver, visdief, roodborsttapuit, torenvalk, boompieper, pimpelmees, koolmees, spreeuw(en) en de buizerd (laatste foto, leek in eerste instantie een visarend). We hoorden ook vandaag de zwarte roodstaart maar hij liet zich niet zien.