Museum Lalique heeft ook een mooie collectie schilderijen van Jan Toorop (1858-1928) en Kees van Dongen (1877-1968). Toorop is vooral gericht op impressionisme met sterke drang naar symboliek. Hij was in de laatste jaren van zijn leven gebonden aan een invalidenwagen. Opvallend vond ik zijn overlijdensbericht met de Bijbelse tekst uit Efeze 5:1-2: “Wordt dan navolgers van God, en wandelt om in liefde, zooals ook Christus u liefgehad heeft tot offer en slachtoffer aan God, tot lieflijken geur“. En ook de referentie naar Daniel 12:3, hier zijn verzen 2-3 (BGT): “Veel van de mensen die al gestorven zijn, zullen weer gaan leven. Sommigen zullen dan voor altijd leven met God. Maar anderen zullen voor altijd gehaat worden, en hun leven zal verschrikkelijk zijn. Dan zijn de wijze mensen als een licht voor het volk, ze leren mensen om het goede te doen. Ze zullen schitteren als sterren aan de hemel“, met een vooruitblik en troost door van de wederkomst van Jezus. Van Dongen legt meer nadruk op neo-impressionisme met accent op fauvisme wat zich kenmerkt door het gebruik van felle kleuren. In het museum was hier een veelvoud van te zien en je leest gemakkelijk in zijn schilderkunst dat hij vanuit Frankrijk zijn indrukken op het doek heeft gezet. Het museum had ook een aantal schilderijen van Picasso.

Dankbaarheid vulde vandaag mijn dag omdat ik met familie mijn 61ste verjaardag mocht vieren. Via de Whatsapp en mail ontving ik vele felicitaties. Met een profetische belofte uit Jesaja 40:31 zoals op een van de kaarten stond: “maar wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen” is het leven een enorme zegen. Daarom was het verjaardagsfeest een mooi moment om samen te vieren. We hielden het klein om tijd voor elkaar te hebben. Mooie cadeaus van de ouders en mooie gesprekken sierden de dag. Van de kinderen kreeg ik whiskey, wijn en crocs met versiering; hilarisch want nog niet zo geleden verafschuwde ik deze plastic pantoffels. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de crocs voortreffelijk lopen. Na de drankjes bediende Sam de barbecue en deed de familie smullen. Met mijn crocs aan assisteerde ik de chefkok. Het was een prachtige dag.




 

Op 15 augustus overleed een oude jeugdvriendin van ons op de leeftijd van 57 jaar. We kenden Lideke via het jeugdwerk in de kerk. Vandaag was haar afscheid in de vorm van een dankdienst. De familie, samen met vrienden en collega’s, leidde ons tussen de liederen door naar bijzondere, dappere, vrolijke en kostbare herinneringen van een moedige dame die haar hele leven gekweld werd door lichamelijke beperkingen waaronder blindheid sinds haar 25ste. Ze was sterk in haar geloof en daar gaf ze in haar laatste uren nog blijk van door de woorden van Jezus in Mattheüs 22:37 te benadrukken bij haar familie. Ze staan op de rouwkaart en de liturgie getuigde er ook van. Een vriendin vatte haar levensmotto goed samen: “Lideke kon niet meer zien maar door haar leerde ík beter zien“. Haar moeder, die de dankdienst leidde, sprak prachtige woorden die getuigden van de kracht en troost die God geeft in tijden van moeite en verdriet. We zullen Lideke gedenken als een doorzetter die zonder klagen een voorbeeld was van liefde en moed voor vele mensen, getuige ook de opkomst van 300 bekenden. Het slotlied van de dienst “Ik zal er zijn” spreekt van de aanwezigheid van God in haar leven en dat “Niets kan mij ooit scheiden van Jezus mijn Heer: Geen dood en geen leven, geen moeite of pijn“, heel bijzonder.

Vanmorgen las Ingrid in een dagboekje van Corrie te Boom over Sadhu Sundar Singh die geboren is op 3 september 1889 en door veel lijden (martelingen) jong overleed in 1929. Zijn verhaal werd genoemd omday hij een heel radicaal christen-leven leidde nadat hij een persoonlijk ontmoeting met Jezus kreeg. In het boek “China’s Book of Martyrs (Fire & Blood), AD 845 – present” uit 2007 van Paul Hattaway is een pagina aan hem gewijd (blz. 656). Als jonge man nam Sundars moeder hem elke week mee om aan de voeten te gaan zitten van een sadhu – een ascetische hindoeïstische heilige man – die in een afgelegen bos woonde. Toen hun zoon echter oud genoeg was, wilden zijn ouders het beste voor Sundar en stuurden ze hem naar een christelijke school gerund door missionarissen, zodat hij Engels kon leren. Toen Singh 14 was, stierf zijn moeder plotseling. Deze tragedie stortte de tiener in diepe wanhoop en geweld over alles wat met religie te maken had. Hij begon de missionarissen te haten en maakte het geloof belachelijk. Tot slot kocht hij een bijbel en verbrandde die pagina voor pagina in zijn wooncomplex terwijl zijn vrienden toekeken. Diezelfde avond ging hij naar zijn kamer, vastbesloten zelfmoord te plegen op een spoorlijn. Singh vertelt daarover: “Jezus kwam mijn kamer binnen. Terwijl ik voor de laatste keer aan het bidden was, vulde een heldere wolk van licht plotseling de kamer… en uit de helderheid kwam het gezicht en de figuur van Jezus naar voren. Hij sprak tegen mij…. ‘Hoe lang zul je mij vervolgen? Ik ben gekomen om je te redden. Je bad om de juiste weg te weten; waarom neem je het niet? Ik ben de Weg.’ Hij sprak in het Hindoestaans, en Hij sprak tot mij.“.
Het lijkt een soort Paulus-ervaring en voor hem veranderde dit alles. Vanaf nu zou hij overal het evangelie gaan delen waardoor hij vaak werd gearresteerd, geslagen en gestenigd. Hij kreeg te maken met ongelooflijke ontberingen. Corrie ten Boom noemt hem in haar artikel om ons te wijzen op de kracht van Jezus die boven onze eigen zwakte uitstijgt waardoor we meer op Hem kunnen lijken. Meer over zijn indrukwekkende verhaal is te lezen op www.asiaharvest.org.

Pinkstermaandag is al weer aangebroken en dat betekent dat dit de laatste conferentie dag is. Samen met Annelot bezocht ik de ochtenddienst en het concert in de middag. Henk Stoorvogel legde de aandacht bij de teleurstelling van Johannes de Doper die gevangen zat onder het geweldadige regime van Herodes. In Mattheus 11 vraagt hij zich of of hij zich niet vergist heeft in Jezus. Via zijn volgelingen vraagt hij aan Jezus of Hij wel echt de messias is. Jezus zegt dan in vers 4-6: “4 En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Gaat heen en boodschapt Johannes wat gij hoort en ziet: 5 blinden worden ziende en lammen wandelen, melaatsen worden gereinigd en doven horen en doden worden opgewekt en armen ontvangen het evangelie. 6 En zalig is wie aan Mij geen aanstoot neemt.“. Jezus citeerde daarmee Jesaja 29:18-19: “18 Te dien dage zullen de doven Schriftwoorden horen, en van donkerheid en duisternis verlost, zullen de ogen der blinden zien. 19 En ootmoedigen zullen steeds meer vreugde hebben in de Here, en de armsten onder de mensen zullen juichen in de Heilige Israëls.“. Wat Jezus niet deed was het volgende vers citeren waar staat: “20 Want het zal gedaan zijn met de geweldenaar“. Wat een teleurstelling voor Johannes die Herodesals geweldenaar kende. Zo kan het ook ons vergaan wanneer we bepaalde verwachtingen hebben bij moeilijke situaties. Waar het op neer kwam was dat God ook dichtbij kan zijn in het lijden.
De conferentie verliep grotendeels in mooi weer maar op zaterdagavond moesten we maar even wachten tot de hevige buien weg waren. Na de conferentie ging Annelot weer terug naar Enschede, wij zouden de volgende dag terug gaan.
We stonden ook regelmatig stil bij het gemis van onze vriend Ernest. Hij was ook altijd enthousiast en blij als we met elkaar op Opwekking waren. De foto bij het kruis herinnert ons aan die momenten in 2011.

Hour of Power verzorgt wekelijkse tv uitzendingen van een kerkdienst in Irvin, Californie, met Bobby Schuller. Voor dit live event was Bobby Schuller de gastspreker. Hij was er samen met zijn dochter. Zij las vol passie het Bijbelgedeelte voor als inleiding op de prediking. Het zingen met Ann Michelle Lee, Gideon Luciana en het koor van Elvis E was fenomenaal. De Sint-Jans kerk biedt een geweldige akoestiek en de liederen waren buitengewoon prachtig. Het kerkorgel speelde vooraf het prachtige “Groot is Uw trouw” waarmee de toon was gezet. De liederen “The Lord’s Prayer” en “Holy Forever” lieten ons niet onberoerd want ze werden vol overtuiging en beleving gezongen door Ann Michelle en het koor en in samenzang met de bezoekers. De prediking van Bobby Schuller ging over hoop voor de toekomst, mooi vertolkt. Toch werd het thema eigenlijk meer onderstreept door het getuigenis van een jonge dame die zo aangeraakt is door de liefde van Jezus dat ze uit de prostitutie vandaan een heus nieuw leven kon beginnen zonder schaamte, suicidale gedachten en vol van liefde en vergeving. Jan van den Bosch benoemde het met de Bijbelse tekst uit 2 Korinthiers 5:17: “Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen“. En dat mag voor iedereen gelden. Met Pasen vierden we dat Jezus de dood en zonde overwon. We blijven het vieren en van Zijn genade zingen.

Gisteren vierden we op 1ste Paasdag dat Jezus is opgestaan uit de dood. Vandaag, 2de Paasdag, blijven we het vieren omdat Zijn opstanding voor iedereen belangrijk is. Het is voor mij de reden dat ik geloof. Jezus geeft leven en hoop. Dat zijn geen loze woorden maar juist van waarde: het is vandaag 8 jaar geleden dat mijn vader overleed. Hij geloofde ook in de opstanding van Jezus en Zijn wederkomst. Dat laatste heeft hij niet mee kunnen maken, ondanks dat hij het vurig wenste. Maar als Jezus straks terugkomt, zal mijn vader zelf een opstanding mee maken zoals Paulus dat noemt in 1 Korinthiers 15:51-52: “51 Zie, ik deel u een geheimenis mede. Allen zullen wij niet ontslapen, maar allen zullen wij veranderd worden, 52 in een ondeelbaar ogenblik, bij de laatste bazuin, want de bazuin zal klinken en de doden zullen onvergankelijk opgewekt worden en wij zullen veranderd worden“. Voor de gelovige is de dood niet een eindstation maar een moment van afscheid tot een volgend weerzien.
Nu zijn overlijden wat verder in de tijd gaat, geniet ik opnieuw van specifieke herinneringen die misschien ook passen bij mijn eigen ouder worden en mijn eigen vaderschap. Zo herinner ik de enthousiaste begeleiding van de zangdienst in de kerk toen ik me liet dopen. En dat moment is ook passend bij Pasen want in Kolossenzen 2:12 wordt de doop vergeleken met de opstanding van Jezus als volgt: “12 Toen u gedoopt werd bent u immers met Hem begraven, en met Hem bent u ook tot leven gewekt, doordat u gelooft in de kracht van de God die Hem uit de dood heeft opgewekt“. Mooie momenten die ik meer ga koesteren en waarderen. Zoals mijn energieke vriend Ernest (hij overleed in januari) altijd zei: “God is goed, man“, zo beleef ik nu ook deze momenten die belangrijk zijn geweest voor mezelf en ons gezin.
 

Het is Pasen en we vieren dat Jezus is opgestaan. Op Goede Vrijdag denken we er aan dat Jezus stierf aan het kruis om onze zonden te dragen. Dat is de Bijbelse en actuele betekenis van Zijn sterven. Mattheus berichtte van de bovennatuurlijke gebeurtenissen in de omgeving van Zijn kruisdood: graven gingen open en doden liepen uit de graven. Na drie dagen verrees Jezus uit de dood en daardoor is ons geloof in Jezus als Verlosser niet het aanvaarden van een geschiedkundige gebeurtenis. Het gaat veel meer over zicht op een eeuwige toekomst over onze eigen dood heen. Het eeuwig leven wordt ons door Zijn kruisdood aangeboden. Jezus zegt in Johannes 3:16: “Want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar het eeuwig leven heeft“. Vergeving, overwinning en een eeuwige toekomst worden door de genade van Pasen mogelijk. Daarom vieren we dat Hij is opgestaan: Hij Leeft!

Populair op TV is elk jaar het muziekspektakel de “Passion”. Wat als een prachtig initiatief begon bij de EO is nu een seculaire bezigheid geworden waarbij de betekenis van het lijden wordt gereduceerd tot een sociaal omkijken naar elkaar. Als er geen Goede Vrijdag zou zijn, was er geen vergeving van mijn en onze zonden en was er geen opstanding uit en overwinning over de dood. Kortom, dan zou het christelijk geloof inderdaad een sociaal omkijken naar elkaar kunnen zijn en was geloven voor mij gedegradeerd tot een sociale religie. Jezus lijden was veel meer dan dat want Hij kwam naar de aarde (en dat vieren we met kerst) om redding te brengen aan de mensheid. In Johannes 14:6 zegt Jezus: “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven, niemand komt tot de Vader dan door Mij“. Met Goede Vrijdag komt daar schijnbaar een plotseling einde aan maar niets is minder waar want met Pasen vieren we Zijn opstanding. Dat het sterven van Jezus voor de omgeving niet ongemerkt is gebleven lezen we in Mattheus 27:45-53: “45 Om ongeveer twaalf uur werd het helemaal donker in het hele land. Dat duurde tot ongeveer drie uur ‘s middags. 46 Toen riep Jezus luid: “Eli, eli, lama sabachtani!” Dat betekent: ‘Mijn God, mijn God, waarom heeft U Mij verlaten?’ 47 Een paar mensen die erbij stonden, zeiden: “Hoor, Hij roept Elia!”… 50 Maar Jezus gaf een luide schreeuw en stierf. 51 Op dat moment scheurde het gordijn in de tempel van boven naar beneden in tweeën. De aarde beefde en de rotsen scheurden. 52 De graven gingen open en veel gestorven gelovigen werden weer levend. 53 Ze kwamen uit de graven.“. Het lijdensverhaal zoals vertolkt in de Passion is zeer bijzonder, niet omdat Piet en Liesje zo zuiver zingen maar omdat Jezus de weg naar de Vader zuiver maakt voor ons, als je in Hem gelooft.

In Hour of Power sprak Bobby Schuller vanmorgen bijzondere woorden over “Groeien in je geloof”. Hij refereerde naar investeren in je eigen geloofsleven ten bate van anderen. Hij noemde als positief en als negatief voorbeeld het verhaal van koning Salomo. Toen God hem vroeg wat hij wenste was zijn antwoord: wijsheid. En hij kreeg het in zeer hoge mate. Dat was een geweldige investering in zijn eigen leven ten dienste van Israel. De andere kant van dit verhaal is dat Salomo op hoge leeftijd zich liet verleiden tot het huwelijken met vele vrouwen uit omringende landen. Als gevolg daarvan liet hij altaren bouwen voor hun (af)goden, iets wat bij het begin van zijn regeerperiode ondenkbaar was. Het gevolg voor het land was desastreus, zie de geschiedenis in 1 Koningen 11, met in vers 9 en 10 de climax: “De HEER werd woedend op Salomo, omdat hij ontrouw was geworden aan Hem, de God van Israël, die hem tot tweemaal toe was verschenen en hem uitdrukkelijk had verboden andere goden te vereren“. Deze tegenstrijdigheid wordt ook wel de Salomo-paradox genoemd: ingaan tegen je eigen wijsheid (2 woorden).
Bobby gaat verder over het investeren in hemelse schatten, met name de 3 belangrijke die hij op een rij zet:

1. Gunst bij God en mensen: die creëert mogelijkheden en tweede kansen. Liefde en trouw opent genegenheid bij anderen, zie Spreuken 3:3-4 “Mogen liefde en trouw je nooit verlaten, wind ze om je hals, schrijf ze in je hart. God en de mensen zullen je genegen zijn en je zult waardering ondervinden.“
2. Wijsheid wat in feite betekent: leren van je eigen fouten en die van anderen. Het staat niet gelijk aan kennis.
3. Geloof wat dagelijks gevoed moet worden door de Bijbel tot je te nemen en het Woord te horen.

Hemelse schatten verzamelen gaat eenvoudigweg om 3 punten: gunst, wijsheid, geloof.

Elke dag worden we geconfronteerd met oorlog, geweld of natuurrampen. De beelden die ons netvlies bereiken blijven hangen. Het lijkt wel eindtijd zoals Jezus dat voorzag in Mattheus 24:3-8. Het zijn zichtbare tekenen maar in het onzichtbare is er minstens zoveel leed. Vandaag ontving ik de mailing van OpenDoors met een verslag van de vervolging van christenen over de hele wereld. Het is zeer verontrustend om te lezen dat er in deze 50 landen meer dan 300 miljoen mensen worden vervolgd om hun geloof. De verzamelde feiten over 2023 liegen er niet om:
    •   1 op de 7 christenen wereldwijd vervolgd
    •   4.998 christenen vermoord vanwege hun geloof
    •   14.766 kerken en gebouwen aangevallen of in brand gestoken.
Voor meer informatie, kijk maar eens bij www.opendoors.nl.

Naast vervolging om geloof, en gelieerd aan vervolging, is er ook grote zorg over vrijheid van meningsuiting in vele landen. Elke week zijn er acties van Amnesty International om petities te tekenen of protest e-mails te sturen voor de vrijlating van politieke gevangenen of om executies tegen te houden. Voor meer informatie, kijk maar eens bij www.amnestyinternational.nl.
 

Een week geleden is een goede vriend van ons plotseling overleden. We leefden mee met de directe familie en zijn zelf in diepe rouw. Zo’n gebeurtenis heeft op alle betrokkenen een enorme impact. Ernest was een persoon met charisma. In het memoriam blog item schreef ik dat Ernest een dynamische persoon, ondernemer, familieman en vriend was, en trouw in zijn geloof. In de afgelopen week hebben we de kans gehad de familie te ontmoeten. Woorden schieten tekort maar het is niet alleen verdriet wat ons bindt maar juist het geloof dat dit afscheid niet een “vaarwel” is maar een “tot ziens”. Ernest was overtuigd om zijn Schepper te ontmoeten zoals we dat lezen in 1 Thessalonicenzen 4:16-17: “Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen op de wolken worden weggevoerd en gaan we in de lucht de Heer tegemoet. Dan zullen we altijd bij Hem zijn“. We geloven in Jezus die de dood overwon en daar prijzen we God voor. Tijdens de afscheidsdienst vandaag was dat het centrale thema wat door zowel zijn kinderen en zijn vrouw dapper werd gedeeld. Het verlies van Ernest raakte allen diep maar we ontvangen troost uit deze Bijbelse woorden.
Voor de familie mocht ik foto’s maken van de afscheidsdienst en van de begrafenis wat een eervolle taak was, en vaak emotioneel als verdriet werd gedeeld door familie en vrienden. Zelf blijf ik de mooie momenten koesteren als we met de kinderen naar de Opwekkingsconferentie gingen en als we tijdens de zomervakantie het pretpark Walibi bezochten. Zijn humor en overgave waren inspirerend.

 

Kerstavond vierden we bij onze vrienden. Na heerlijke hapjes, drankjes, soep en lekkernijen vertrokken we voor de kerstnachtdienst bij Cross-Roads in Amstelveen. De kerkruimte was mooi versierd en we zongen mooie kerstliederen. De jongelui zetten zichzelf in het licht wat ook het thema was van de avond: licht brengen in deze wereld. Daarom is Jezus naar deze aarde gekomen. We zongen uit volle borst de essentie van de komt van Jezus zoals dat is beschreven in Joh. 3:16: “For God so loved the world, that he gave his only Son, that whoever believes in him should not perish but have eternal life“.

“Christ the Savior is born” zingen we in “Silent Night“. Dat is de kern van het kerstfeest. Hoe kunnen we ooit deze Savior vinden in dit grote universum? Dat kunnen we niet maar gelukkig vond Hij ons. Hij kwam als kind naar planeet aarde en werd mens zoals jij en ik. Herders eerden Hem nadat door een engel aan hen werd verteld dat “Christ the Savior” geboren was. Perzische wetenschappers uit het oosten eerden Hem met dure kostbaarheden zoals goud, wierook en mirre. Door de eeuwen heen is Jezus geëerd als de Zoon van God die als Redder naar ons toekwam op aarde. Het lied “Silent Night” in deze video kent een hele mooie variant. Vanaf 3:50 wordt Jezus bezongen en geëerd met de toevoeging:
    ” I love You Lord I worship You
      Hope which was lost now stands renewed
      I give my life to honour this
      The love of Christ the Saviour King “.
Deze dagen vieren we kerst met familie en vrienden en eren we Christ the Savior die ons verlossing heeft gegeven zoals Hij werd aangekondigd in Jesaja 9:5.

Vanuit het Hebreeuws is de vertaling van het laatste vers van Psalm 23 iets indringender dan we gewend zijn uit de NBG of NBV. In vers 6 lezen we: “Geluk en genade volgen mij alle dagen van mijn leven.” Het werkwoord voor “volgen” is het Hebreeuwse woord “radaph“. Maar de vertaling van dit werkwoord als “volgen” is eigenlijk veel te zwak. Radaph betekent achteraan gaan, achtervolgen. De goedheid en barmhartigheid van God volgen ons niet als een braaf puppyhondje dat achter ons aan loopt. In plaats daarvan galopperen ze achter ons aan als een hemels paard. De liefde en genade van Herder in Psalm 23 radapht ons voortdurend, alle dagen van ons leven.
Meer van deze Hebreeuwse achtergronden zijn te lezen op www.1517.org.