De hockeywedstrijd van Hisalis H1 (uit) tegen Hoorn H1 was die van nr 3 tegen nr 1. Het beloofde een spannende wedstrijd te worden. Na wat handje schudden met bekenden, zoals de coach van Hoorn en de bondsscheidsrechters kon ik de camera uit de tas halen. De wedstrijd begon en Hisalis kreeg al meteen een strafcorner tegen. Sam die lijnstopper was haalde de bal met een zwaai uit het doel maar blesseerde wel zijn vinger. Lang bleef het 0-0 maar in het derde kwart maakte Hoorn de 1-0. Hisalis bleef druk zetten maar de gelijkmaker kwam niet.

De dag begon met een bezoekje aan een sanitair-winkel in Barneveld, even wat inspiratie zoeken in beschikbare materialen. Het was maar kort en daarna reden we door naar Kesteren, naar de mooie meubelzaak De Dongerd. Ook hier weer wat ideetjes opgedaan en daarna weer verder via Rhenen naar Amerongen waar we wilden wandelen en lunchen. In het bos bij Amerongen, op de Utrechtse Heuvelrug, is een restaurant Mas Montagne wat we de vorige keer (10 juli vorig jaar) gezien hebben maar niet bezocht; vandaag twee maal. Vóór de wandeling gingen we lunchen, en er na gingen we er borrelen. Met dit heerlijke nazomerse herfstweer, 20 graden, konden we buiten op terras zitten en gewoon in shirt wandelen. De herfstkleuren in het geelgekleurde bos lichtten ontzettend mooi op en de bodem was bedekt met veel bladeren met vooral heel veel paddenstoelen. Op de terugweg reden we langs Amsterdam en waarom dan niet Sam even ophalen van zijn werk. Het was een mooie warme goedbestede dag.




 

Een jaar geleden, op 25.10.2021, was ik op nacontrole voor mijn elleboog. Het was eigenlijk de laatste controle maar de arts wilde toch kijken hoe het resultaat op lange termijn zou zijn. Vandaag was er om die reden nog een allerlaatste check. Mijn geval was voor het onderzoek interessant en zou worden gebruikt voor studenten. Allereerst werden er 2 foto’s gemaakt op het welbekende röntgen-plankje. Tijdens het gesprek wees de arts op verdere groei van het bot en de afwezigheid van atrose, goed nieuws dus. Hij was verbaasd en blij dat ik helemaal geen pijn heb (gehad) en dat ik de arm weer volop kan bewegen. De elleboog is weer volledig functioneel maar maakt zo nu en dan wat knak-geluidjes, vooral bij het draaien van de arm. Dat herinnert mij er dagelijks aan hoeveel mazzel ik heb gehad met deze uitstekende medische zorg.

Annelot heeft haar eerste eigen auto. Vorige week deden we een proefrit in een kandidaat maar die werd het niet. Gisteren zouden we 2 andere kandidaten bekijken. Na de proefrit met de VW Polo was het meteen raak. Ze heeft de auto aangeschaft en kon hem vanmorgen al ophalen. Daarna is ze meteen naar Amsterdam gereden. Ze bracht Sam naar zijn werk en ging de overdracht van haar appartement afronden. Daarna vertrok ze, vrijheid-blijheid, naar Duitsland om Salo dit weekend te bezoeken.

Vanuit de auto hadden we al hele grote paddenstoelen gespot aan de rand van het bos. We kozen een klein pad langs de brede sloot en hielden de beide honden kort om de paddenstoelen niet omver te lopen. Vooral de grote rode paddenstoel met witte stippen blijft elk jaar weer fascineren. Ze waren ook aardig uit de kluiten gewassen.

 

De herfst is nu een maand onderweg en maakt de paddenstoelen weer zichtbaar. In het bos van Warmond kom je heel veel soorten tegen. We wandelden vanmorgen mooie kleine paadjes waar de prachtige soorten te bewonderen waren.




 

Na een verblijf van ruim een jaar in het buitenland, beginnend in Mexico en eindbestemming in Costa Rica, is Annelot weer thuis aangekomen. Het is weer een warm weerzien. We zijn blij dat zij en haar vriend weer in Europa zijn. Annelot werd opgehaald uit Hannover door haar vriendinnen met vriend die ‘s avonds zijn blijven eten. Ingrid zal deze week nog met haar op stap gaan. Welcome home, girl.

Gisteravond luisterde ik naar muziek op YouTube en een van de liederen was “Count your blessings, name them one by one, see what God has done!”. Vandaag was zo’n dag. Zowel Ingrid als ik hielden het niet droog toen Sam vandaag voor het eerst weer inviel bij zijn hockey team. Heeft God dan iets te maken met hockey? Geen idee, maar wat ik wel weet is dat we elke dag bidden voor zijn herstel. En als er dan gebedsverhoring komt in een vorm die zichtbaar verschil laat zien met een week geleden, dan kunnen we God alleen maar danken en eren. We vieren niet een stap maar een sprong. En dan de actie die Sam maakte waaruit een ander kon scoren was fantastisch.
In de wedstrijd er voor floot ik de Dames 1 (D1) waar Sam een aantal foto’s van maakte.


 

Het is zover, mijn provider one.com stapt over van PHP 7.4 naar PHP 8.0. Van te voren was al gewaarschuwd dat je site dan misschien niet meer werkt en je voorzorgsmaatregelen moet treffen. Aanvankelijk leek het goed totdat Noud mij een appje stuurde met een leeg scherm. Het enige wat ik kon doen is zo gauw mogelijk inloggen voor het geval de boel niet meer werkt. En dat bleek een belangrijke beslissing. Eerst checkte ik alle php scripts van mijn thema tegen een compatibility checker; er was niks mis mee. Waar moet je dan beginnen? De volgende stap was de debugger aanzetten. Daar kwamen 92 interessante foutmeldingen uit met 1 die er uit sprong. Geen idee waar dat mee te maken kon hebben maar even op Google zoeken met de cryptische programma statements en warempel: het ligt aan de “collapse archives” plugin. Dat ding aan de rechterkant waar je per jaar en maand de blog items kan opzoeken. Terugdraaien naar een vorige versie wordt overal aangeraden maar één slimme ontwikkelaar gaf de hint om in een php module 1 regel aan te passen en voila. Met dank aan usuari0.

Sam was vooruit gereisd met hockey vrienden om naar de wedstrijd van de Dames 1 (D1) tegen FIT D1 te kijken. Ook de Heren 1 (H1) speelde tegen FIT. Samen maakten we foto’s van de wedstrijden die in 1-3 verlies eindigde voor de D1 en in 2-2 voor de H1.

Terwijl op bijna 12km hoogte Annelot en Salo terugvlogen van San José naar Frankfurt wandelden Ingrid en ik door de duinen en langs het strand bij Langeveld. Rond 15:00u vanmiddag landden ze en vervolgden hun weg naar de ouders van Salo. We zijn blij dat ze weer op Europse bodem staan vanwege de noodzakelijke behandeling van Salo’s elleboog. We hopen dat hij spoedig zal herstellen.
Annelot had tijdens de afgelopen dagen de mooie bus alleen afgeleverd in San Teresa, helemaal aan de westkust, moeilijk begaanbaar. Helaas kon Salo niet op een prettige manier afscheid nemen van zijn eigen creatie. Nu ligt de prioriteit bij eigen gezondheid en zijn er vele mooie fotos’s, filmpjes en herinneringen met familie en vrienden die de droom overeind houden. Beterschap, Salo!

Na het rondje Deventer reden we naar Haarle om te wandelen op de Sallandse Heuvelrug. Ook vandaag was het weer geweldig, tegen alle verwachtingen in. De wandeling ging langs het kasteel De Sprengenberg, door het bos en langs de heide. Tijdens het wandelen is er ruim gelegenheid om met elkaar bij te praten en te genieten van natuur en beweging.



 

Om ook nog iets van Deventer mee te krijgen trokken we na het late ontbijt naar de binnenstad. De dames gingen hun weg, Rein en ik ook. Eerst liepen over de kade langs de IJssel en vervolgens het centrum in. De zon scheen helder op het plein bij de Waag en we pakten een koffie op een terrasje. De kleine straatjes van Deventer zijn erg gezellig en opgesierd met hangende paraplu’s. De winkeltje waren dicht maar we proefden toch van de mooie stukjes oudheid van de hanzenstad.
 

Al eerder bezochten we restaurant Jackies in Deventer. Ook voor dit weekend hadden we gereserveerd om met z’n vieren te eten. We aten weer mooie gerechten en het werd een gezellig late avond.
 

Kasteel Ruurlo is een verlengde van museum More in Gorssel. We bezochten het museum waar een expositie te zien is van de beroemde schilder Carel Willink die surrealistische schilderijen heeft gemaakt. Het kasteel zelf is bijzonder fraai verbouwd met oog voor stijl en behoud van karakter.