Vandaag is Annelot geinterviewd voor het Parool. Een verslaggeefster vroeg drie leerkrachten in Amsterdam naar hun mening over de opheffing van de lockdown en de heropening van de basisscholen. Annelot was één van hen. Ter info: onderstaand samengesteld screenshot is bijgewerkt voor het formaat van het blog en is dus niet een weergave van het originele artikel. Hier is de link naar het artikel: “Amsterdamse basisschooldocenten over heropening: ‘Erg dubbel’“.
Enige tijd geleden deed ik onderzoek naar verdere isolatie van het huis en het vermijden van vochtproblemen. Ook de overheid stimuleert huisisolatie en geeft subsidie onder voorwaarden. We voldoen niet aan de voorwaarden omdat we al redelijk veel geïsoleerd hebben. Vandaag werd de spouwmuur opgevuld met glaswol. Op onderlinge afstand van een meter worden gaten in de muur geboord en wordt het zachte materiaal (voelt als een donsje) met hoge druk in de spouw geblazen. Het materiaal heet Supafil en bestaat uit 80% gerecycled glas en er wordt geen gebruik gemaakt van chemische stoffen. Knauff Supafil heeft geen negatieve invloed op de binnenlucht kwaliteit.
Na het inblazen rondom in de spouw worden nog luchtgaten naar de kruipvloer aangebracht voor ventilatie onder de vloer. Ik ben benieuwd hoeveel dit gaat schelen in energiekosten. We kunnen meteen meten vanaf begin 2021.
Vanmiddag slaagde Noud voor zijn rijbewijs na een route door Leiden en Oegstgeest en het met succes afleggen van twee bijzondere verrichtingen. Gefeliciteerd, Noud!
Een stuk nostalgie is ontstaan door een klein Zwitsers bedrijf, SwissMicros, waar de oprichter samen met twee technisch onderlegde ingenieurs de RPN calculator serie repliceren in nieuwe technologie. In september kwam de DM41X uit die de HP-41CX volledig en sneller simuleert. Vandaag kwam de machine binnen. Het is net alsof een oude tijden herleven want de invoer van de HP-41CX in 1983 was baanbrekend in klein programmeerbare rekenmachine en zeker omdat het op RPN is gebaseerd. Zie ook DM41X (1) en de website van SwissMicros.
Afgelopen week werd al het filmpje van de strafcorner van Sam op hockeydenhaagleiden.nl gepubliceerd (naast het wedstrijdverslag) en nu was er warempel in de locale krant de Teylinger een artikel van de wedstrijd. Hierin worden Sam en ik beide genoemd, hij als speler, ik zelf als fotograaf. Toch leuk.
Nu de wespen weer weg zijn heeft Sam een andere job gevonden in de wereld van de e-steps, nl. bij FatDaddy. Hij heeft de schuur opgeruimd en opgeschoond en heeft zijn eigen werkruimte. Om even op te warmen maakten we in het weekend samen een geimproviseerde fotoshoot van een aantal onderdelen. De elementen zijn per stuk verkrijgbaar en na enige nabewerking in Lightroom worden de foto’s nu gebruikt op de site van ridefatdaddy.com.
In de jaren ’80 kwam Hewlett-Packard met de eerste programmeerbare rekenmachines die gebruik maakten van RPN (Reverse Polish Notation). Door een enthousiaste leraar ben ik tot heden verknocht aan het denken in RPN met rekenmachines. Dat betekent voor mij dat ik tot heden niet om kan gaan met een rekenmachine met een ‘=’ teken. De ‘=’ is nergens voor nodig en alleen maar vervelend. Een prachtig artikel over RPN is geschreven door Hans Klaver. Het top model was destijds de HP-41C/CV/CX (3 types die elkaar snel opvolgden) en werd zo interessant voor de wetenschap dat zelfs NASA besloot om het te gebruiken voor berekeningen in de Space Shuttle. Zie o.a. HP-in-space en Computer History Museum (CHM). In de loop van de tijd zijn er emulators uitgebracht op Android, iOS en Windows. De populairste zijn de V41 (door Warren Furlow op Windows) en de i41CX (iOS).
Terwijl ik vandaag een beetje aan het internetsurfen ben, zie ik dat de nostalgie van toen (ik heb er nog een paar werkende HP-41’s), nieuw leven is ingeblazen. In Zwitserland is het bedrijf SwissMicros GmbH begonnen een nieuwe versie van de HP calculators uit te brengen met nieuwe technologie. De hele serie HP-10/11/12/15/16/41 (landschaps formaat) en de HP-42 is al beschikbaar en ziet er geweldig uit. Binnenkort komt de vernieuwde HP-41CX uit, de DM41X. Dat is nieuwe nostalgie.
Aan het begin van het jaar planden we het schilderwerk van ons huis. Bij het inschatten van de probleemgebieden kwam ik al gauw tot de gedachte dat het kozijn boven rot was. De huisgenoten klaagden al dat de ramen niet meer open en dicht konden. We besloten tot vervanging over te gaan. Het zou de bediening vereenvoudigen, is duurzaam en door nieuwe sloten ook veiliger.
Afgelopen week begon het werk met 1 dag pauze in verband met de storm. Ook het schildersbedrijf begon deze week. Het was een hele drukte met alle vaklieden in en rondom het huis met 3 steigers. Vandaag was het timmerwerk klaar en hebben we twee nieuwe kozijnen met drie ramen.
Met 3 chauffeurs en 2 auto’s was de terugreis goed te doen. De kinderen en Ingrid hadden beide auto’s ingepakt (iets wat ik normaal zou hebben gedaan) en zo reden we ‘s ochtends om 4 uur richting Nederland. Met een orthopedisch kussen onder mijn arm kon ik de hobbels in de weg opvangen. Ik zat bij Annelot en Lianne in de Mini Countryman die Annelot vanaf München keurig bestuurde naar Amsterdam (Ingrid reed van Bad Kleinkirchheim naar München). Op het laatste stuk in Duitsland zette ze de snelheid even op 180 km/u. Ze hield van de hoge snelheid en reed veilig en gecontroleerd over de snelweg. Sam stuurde de Volvo XC90 voor de hele afstand van 1200km richting huis. Met dank aan de chauffeurs. Voor mij was het leren toeleggen op de situatie en leren mijn mond houden… dat laatste ging beter op de tweede helft van de rit.
Omdat het bloeden van de wond niet was gestopt is Sam ‘s avonds laat nog met mij naar het LUMC gegaan. Na bloedafname en foto’s van de elleboog besloot de arts mij daar te houden. Sam ging ‘s nachts alleen terug naar huis. Om 2 uur lag ik op mijn kamer.
De stuwmeer voorbij Gmünd is een grote bezienswaardigheid als je de Malta Hochalmstraße volgt. In ons geheugen zit nog het bezoek van 1988 (laatste 3 foto’s) dat indruk maakte vanwege de enorme omvang van de damwand en de weg er naar toe. De steile hellingen en beperkte doorgang zijn apart en karakteristiek voor deze weg. Onderweg kom je voorbij de prachtige Fallbach waterval gelegen in een mooi gekleurd landschap. Met stoplichten wordt het verkeer uit de twee richtingen om beurten door een serie tunnels geleid. Tijdens het (lange) wachten kun je de Hinterer Maralmfall bewonderen. Het stuwmeer is gigantisch groot aan volume en zo ook de damwand. Opnieuw was het indrukwekkend. Op de terugweg lunchten we in het “Louvre” (Café-Bistro Kap 4613) aan de Millstättersee.
Om de workflow voor de fotografie te versnellen heb ik me weer verdiept in de script-taal van AutoIt. Het AutoIt script kan worden uitgevoerd met een interpreter en ook als Windows-applicatie na compilatie. Jaren geleden had ik een script gemaakt maar eigenlijk nooit gebruikt, te knullig en omslachtig. Nu heb ik het script uitgebreid met een dialoog die informatie valideert en vervolgens het pad klaarlegt waar de foto’s worden opgeslagen. Daarnaast hernummer ik de bestanden om de volgnummers te bewaken. Dit heb ik veranderd door voor beide camera’s het batch programma via het register op te nemen in het context menu van Windows Explorer. Hiermee kan ik zonder tussentijdse opslag meteen de bestanden opslaan en hernummeren op hun uiteindelijke opslagplek. Vanuit die plek importeer ik de foto’s in Adobe Lightroom (Classic) om ze vervolgens te selecteren en te bewerken. Een aantal foto’s wordt dan gebruikt voor het blog door ze te exporteren met watermerk en andere info met behulp van de plugin LRMogrify2.
Na de breuk van de handgrip heb ik gisteren meteen een nieuwe grip besteld bij cameranu.nl (we reden er vorige week nog langs in Urk) en die was vandaag al binnen: de Wimberly AP-620. Deze van staal gemaakte grip monteer je “gripvast” met een inbusschroef en borg je vervolgens othogonaal met een verzonken inbusschroefje. Niet alleen kun je de (langere) handgrip beter in je hand houden, deze grip kan ook rechtstreeks op het statief zonder tussenplaat.
Wat voor mij lang onbekend is gebleven is het Overijsselse deltaplan bij het Kampereiland. Niet ver van Schokland gaat de N50 brug over de Ramsgeul en Ramsdiep. Die verbinden het Ketelmeer met het Zwarte Meer. De stormvloedkering Ramspol is in 2002 geopend en bestaat uit 3 balgen van elk 80m lang met een inhoud van 21 miljoen liter. Bij een waterpeil van NAP +0,50m in combinatie met een sterke noordwestenwind worden de balgen opgeblazen om een flexibele dijk te vormen die het Zwarte Meer moet beschermen. De laatste keer was dat op 12 maart 2020.
Vanmiddag arriveerde de Einhell GC-GP 6538 tuinpomp van 650W en 3,6Bar. Om het regenwater uit de put te gebruiken voor besproeien van de tuin was de zwengelpomp ontoereikend. De installatie op het nieuwe bordes van de put verliep vlot. Alleen het daadwerkelijk water omhoog pompen lukte maar niet. Ik heb daarna het zuigstuk onderaan de slang verzwaard waardoor de drijvende terugslagstop van het zuigfilter onder water bleef, waarschijnlijk op de bodem van de put. En voila, met een hogere druk dan normaal op de waterleiding kon het opgeslagen regenwater zijn weg in de tuin vinden via de normale tuinslag.
Voor mijn digitale adminstratie scan ik alle inkomende post en sla die op als PDF nadat ik een OCR heb toegepast op de ingescande pixels. Voorheen deed Adobe Acrobat die job uitstekend maar de gebruikersprijs is voor thuisgebruik buiten proporties (ongeveer 18 euro per maand). Na heel lang zoeken vond ik in januari 2020 een alternatief wat zeer bruikbaar is en slechts (eenmalig) 116 euro kost. Het product is Wondershare PDFelement Pro versie 7. Na enkele maanden ervaring met PDFelements kan ik zeggen dat je er dezelfde bewerkingen mee kunt doen als Adobe. Bovenden werkt het prettig en inzichtelijk. De OCR kwaliteit is uitstekend en de leverancier komt regelmatig met updates en verbeteringen. Een aanrader.
