Na een leuke wedstrijd te hebben gefloten in Noordwijk van de MB1 tegen Fletiomare (landelijk niveau) besloten Ingrid en ik uit eten te gaan bij “In den Doofpot” in Leiden. De kok zelf kwam ons het menu introduceren en stelde voor om maar het hele pakket te doen. Dat was een goede keuze. We begonnen de 6 gangen met coquille met radijs en citrus. Daarna kwam er heerlijke tonijn met rode kool en dashi. Het derde gerecht was zeeduivel met bloemkool, beurre noisette en Vin Jaune. Het hoofdgerecht was patrijs met zuurkool en Pedro Ximénez. De twee nagerechtjes waren tiramisu met mascarpone en Amaretto (voor Ingrid) en kaasplank geserveerd met panforte en honing-mosterd-truffelsaus (voor mij). De afsluiter was een in paddenstoel gehulde combinatie van ijs, cepes en kaneel. De gerechten werden voorzien van (halve) passende wijntjes. De bediening en het eten was bijzonder aangenaam. We waren verrast door de mooie presentatie en de rijkdom aan nieuwe smaken. Kortom, een heerlijk avondje samen uit.



 

Met het prachtige herfstweer reden Ingrid en ik vanmorgen naar Doesburg. We combineerden een aantal activiteiten in de omgeving van Apeldoorn waar ik vanavond een hockeywedstrijd ga fluiten. We hadden van vrienden gehoord dat Doesburg een mooie historische plaats is. En dat klopt want het is vanoudsher een hanzestad, gelegen aan de IJssel. Ook staat Doesburg bekend om zijn mosterdfabriek. Het centrum van Doesburg wordt opgesierd met goed onderhouden gebouwen zoals het waaggebouw en het oude gerechtsgebouw. We maakten een korte wandeling door het centrum en bezochten het Lalique museum en lunchten zelfs buiten.

Met beide jongens en hun vriendin vandaag thuis was er een mooie gelegenheid om samen te eten. We haalden alle benodigdheden om de gourmet aan het werk te zetten. Allereerst bereidden we samen de maaltijd voor en genoten we van het samen tafelen.

Op deze dag zou ik een wedstrijd fluiten in Enschede van veteranen dames tegen een Duits team als voorbereiding op hun toernooi in Nieuw-Zeeland. We zouden het mooi kunnen combineren met een bezoek aan Annelot. De wedstrijd ging helaas niet door maar ons bezoek wel. We begonnen deze dag in Deventer maar wel vanaf de zuikant van de IJssel, in Worp. We parkeerden hier onze auto’s en namen het pontje naar het centrum van de stad. We bezochten eerst de Lebuïuskerk en struinden daarna door de gezellige straatjes van de binnenstad. We lunchten bij St. Maxime en reden ‘s middags naar De Lutte voor een wandeling.

Nu de kinderen of naar school of werk gaan of op vakantie zijn, gaan we samen wel eens gezellig ergens lunchen. We gingen vandaag naar Tulum in Noordwijk. Ze hebben er aparte gerechten en het is van uitstekende kwaliteit. Tussendoor komt de serveerster met lekkere dingetjes die ze proberen en de klanten laten proeven.
 

Het is vandaag 37 jaar geleden dat het zusje van Ingrid overleed door een ernstige ziekte. Ze was toen 14 jaar. Deze gebeurtenis is voor altijd in ons hart gebleven en is van grote invloed geweest op onze kijk op geloof, hoop en liefde. Specifiek op deze dag bezochten we Ingrid’s ouders. Zij ging met haar moeder naar het Fries Museum en haar vader nam me mee varen langs Grouw en Akkrum. Het was een fijne dag. We waren rond 21:00 uur weer thuis en konden nog net de ondergaande zon meepakken.






 

Afgelopen donderdag vertrokken Sam en Nathalie voor een welverdiende vakantie naar Indonesië, specifiek naar Bali. Met een tussenstop in Qatar kwamen ze na ruim 18 uren vliegen op hun bestemming aan. Via Whatsapp krijgen we enthousiaste berichten van het jonge stel. Ze zijn ondernemend en altijd actief met allerlei activiteiten. Met de scooter verkennen ze de omgeving en genieten ze volop van deze uitstap. We zijn benieuwd naar de foto’s van de olifanten, zwemmen met manta’s en hun later geplande tussenstop in Dubai. Veel plezier, jongelui!


 

De 17de september is anders. Vandaag zou vriend Ernest 55 jaar zijn geworden maar hij viert het bij zijn Hemelse Vader. Onze gedachten waren vandaag bij zijn familie. Anders was ook het lunchen met mijn voormalige baas. We houden nog steeds contact en praatten vandaag bij over de veranderingen in het leven en het recente verlies van een oud-collega die voor hem een dierbare vriend was. In november gaan we weer samen lunchen. Vanavond pakte ik de fiets voor een rondje Kaag. Eerst langs Warmond en vanuit Leiden naar Oude Aade, Rijpwetering en dan bij Oude Wetering weer terug langs de Ringvaart. De avondzon scheen over het landschap en de lucht kleurde rood, geel en roze. Het gaf prachtige beelden.

 

Op Ingrid’s lijstje stond “Les Puces de Saint Ouen“, de grote markt. Vanaf de Sacre Coeur naar Porte de Saint Ouen moesten we opstappen bij metro-station Anvers en met de M2 naar Place de Clichy gaan om vervolgens over te stappen op de M13 richting Saint-Denis, en dan wel in de goede trein stappen. Les Puces de Saint Ouen is de markt van Parijs waar oude spullen worden verkocht maar ook design, antiek en kunst van waarde wordt verhandeld. Ingrid keek vooral naar de sieraden en liet zich inspireren door de aparte dingen in de meubel boetiekjes. Op de markt waren ook restaurantjes en we besloten daar de lunch te nemen; het bleek een goed besluit.

Tegenover het enorm grote metro-station Les Halles staat de Saint Eustache kerk. Van buiten is de kerk groot en mooi, zie vorig item en daarom wilden we de kerk ook van binnen bekijken, want dat hoort zo. Wat meteen opviel is de grote verlichte ladder. Waar hadden we dat eerder gezien? Jawel, in Münster hangt ook zo’n ladder. Na een korte rondwandeling zochten we een restaurant. Het werd “Au Pied de Cochon” met mooie visgerechten en specials met varkensvlees.

We liepen door de wijk waar Jardin du Luxembourg gelegen is. Onderweg lieten we ons bij Amorino verrassen met heerlijk ijs opgemaakt als een bloem. Het Luxemburg park is ruim opgezet met prachtige grasperken omringd door bloemen. Het was er enorm druk maar heel plezierig. Een muziekkorps speelde haar stukken in een koepel terwijl kinderen met stokken de zeilbootjes in de vijver een duw in de goede richting probeerden te geven. Het was een en al gezelligheid.

Na een dag reizen met metro, duizenden stappen door de stad en bezoekjes hier en daar is het aangenaam om een terrasje te pakken en te genieten van een Franse maaltijd. We deden dat bij metro station Les Halles in restaurant Au Chien Qui Fume. De cocktail smaakte heerlijk en het eten was goed verzorgd.

 

Hotel Pavillon Henri IV in Saint-Germain-en-Laye was ook ons verblijf in 2009 en 2014. Het is gelegen aan het westelijk einde van de RER spoorlijn A. Het heeft een klassieke inrichting, is de geboorteplek van Lodewijk XIV en je kan er heel goed parkeren. Met de trein/metro is het 20 minuten naar Charles de Gaulle-Étoile aan de Champs-Elysees. Vandaar brengen verschillende metro-routes je overal naar toe. Route M6 b.v. gaat over de Seine en geeft tussen Passy en Bir-Hakeim een prachtig uitzicht over de Eiffeltoren. Het 500m lange parkpad (Allée Henri II) van het hotel naar de metro geeft een ruim uitzicht over Parijs. We kochten een 3-dagen kaart voor zones 1-5, super handig.

 

Op de laatste dag van de Ameland vakantie vierden we de verjaardag van Noud. Hij is vandaag 22 jaar geworden. Noud heeft enkele malen zijn verjaardagsfeestje ruim na zijn verjaardag moeten vieren omdat de meeste vrienden vaak op vakantie waren. Toch is hij een van de weinigen die zijn verjaardag heeft gevierd op bijzondere plaatsen: Noorwegen, Canada, Griekenland, Ameland en vandaag voegden we daar Friesland aan toe omdat we samen met opa, oma en beppe op locatie vierden nadat we terugkeerden op het vaste land. Gefeliciteerd, Noud, met deze mooie mijlpaal!

Het vakantiehuisje had alle voorzieningen om te koken en daar hebben we prima gebruik van kunnen maken. We kozen er voor de ene dag uit eten te gaan en de andere dag zelf te koken. Noud en Sanne namen een kookbeurt en een etentje voor hun rekening. We aten bij The Sunset (Hollum), de Boerderij (Ballum) en het Witte Paard (Nes). Alle restaurants waren van goede kwaliteit en zijn zeer aan te bevelen.