We hebben een bessenboom in de tuin en die is geliefd bij vele vogels. Vandaag werd mijn oog getrokken door een jonge huismus en een merel. Al eerder was er de halsbandparkiet die met veel herrie van zich laat horen. In ieder geval laten alle drie zich de bessen goed smaken.
De sierappelboom (malus) achter in onze tuin leek het niet te redden. De hele zomer door waren er weinig bladeren en leken de uitlopers schaars. In de zomer een boom snoeien is niet verstandig en daarom stelden we het uit tot de herfst. We haalden de grote takken weg en snoeiden de boom zorgvuldig tot een lengte van ongeveer 3 meter. De klus was groter dan gedacht want wat in de hoogte niet zo ver lijkt is op de grond toch langer. We ploeterden door de takken heen en knipten het tot kleine porties voor de groencontainer. De grotere takken bewaren we voor de ouders die een haardje hebben in de tuinschuur.
Na het eten was de keuze aan de mannen: mee afwassen of oud papier en glas wegbrengen. Daar was wel oor naar want op twee elektrische mini’s is de inspanning lang zo groot niet als de afwas doen. Bij de tweede tour mocht ook Borre mee en die lijkt het niet erg te vinden om met zijn kop in de wind te zitten.
Nog niet zo lang geleden boekten we een lang weekend Parijs. We bereidden een aantal uitstapjes voor, kochten de tickets vooruit en boekten het hotel waar we tweemaal eerder verbleven. Ons eerste bezoek was zo’n 50km ten westen van Parijs: de Tuinen van Claude Monet in het plaatsje Giverny. Het was een verbluffend mooie tuin en inspirerend voor het maken van schilderijen. En dat deed Monet, hij ontwierp en onderhield de tuin en schilderde er mooie taferelen. Een van de beroemdste daarvan was het bruggetje over de vijver waar hij zichzelf portreteerde. We bezochten ook zijn huis met mooie kleurrijke inrichting en het uitgebreide kookgerei.
Onze drie kinderen zijn in de vakantie behoorlijk actief. De jongste is nu in de Ardennen op vakantie en maakt allerlei leuk uitstapjes, waaronder kayaken en wandelen in grotten. De middelste werkt hard door in de zomer en vindt zijn ontspanning door op de kleine elektrische mini-bike ritjes te maken met de hond. De ouste is vandaag teruggekomen uit Shanghai van een vakantie in Maleisië inclusief Langkawi en Borneo (Kota Kinabalu) en Singapore. De heenreis ging via China (Xiamen) en vanavond landde ze na een vlucht van 11 uren in Amsterdam.
Het is zondagochtend, we ontbijten en drinken daarna een koffie in de tuin. Ons oog valt op een kruisspin die in de volle zon een spinnenweb aan elkaar rijgt. Het is er niet één maar veel meer. Ik haal de cameras er bij om met de 600mm Sony tele en met de scherpe 200mm Tamron lens wat foto’s te maken. Duidelijk zijn de twee kleine ogen van de spinnen te zien op het hoge lijfje tussen hun voorste poten. Ondertussen laten wel tien huismussen van zich horen en vliegen op en af door de struiken en bomen.
Omdat Sam de zaak in vanwege de vakantie periode alleen draait, ben ik vandaag meegegaan naar Houten. We voerden samen een aantal montages en reparaties uit aan de steppen. Twee moesten worden voorbereid voor klanten en bij eentje waren de lagers en stuurkop door slijtage aan vervanging toe. Dat is ook logisch als een step meer dan 5000km heeft afgelegd in ruw terrein. ‘s Middags reed ik met de bus een bestelling naar Steenwijk, een rit van anderhalf uur heen en anderhalf uur terug. Bij terugkomst in Houten kwam ook Annelot nog even op bezoek. Het was een gezellige dag met volop activiteit.
Na een mooie wandeling of fietstocht kun je ook zeker genieten van de natuur dicht bij huis, ofwel in je eigen tuin. Als je goed kijkt zie je niet alleen de bloemen maar ook de insecten die hun bijdrage leveren aan het ecosysteem.
Na terugkomst uit Kefalonia zijn de rozen in de tuin flink overwoekerd door de Papaver Somniferum, ofwel de slaapbol. Ze staan hoog in de tuin en volop in de bloei. Het zijn mooie sierbloemen en geven een fraai beeld in de voortuin.
Ook vandaag kwam het water met bakken uit de hemel. In de zitkuil die al vol stond deed de regen er nog een schepje bovenop. Nu stond het water over het zitvlak heen. Tijdends de onweersbuien hebben we regelmatig het platte dak en erker in de gaten gehouden omdat het water niet zo snel door de afvoer wegvloeide. De regenputdompelpomp (leuk scrabbel woord) spuugde het overtollige water de tuin in. Het water stond enkele centimeters hoog in het gras. Dit hebben we nog niet eerder meegemaakt. Gelukkig verliep en verloopt de waterafvoer zoals het bedoeld was.
Kortgeleden werd bij ons de pergola geplaatst. Het cortenstaal is dan nog zwart maar na enige regenbuien gaat de bovenlaag roesten en verandert de kleur naar oranje. Later wordt het roestbruin. Met de blauwe regen in de bloei worden de kleuren nog meer zichtbaar.
In 2021 waren we al eens gaan wandelen in de bossen rondom paleis Het Loo wat toen gesloten was i.v.m. verbouwing. Vandaag gingen we het paleis bezoeken. Eerst het gedeelte van koninging Wilhelmina waar ook Juliana en Bernard hun verblijven hadden. In de andere vleugel was de inrichting van voormalig koningslid Mary. Het eerste gedeelte was mooier en stijlvoller dan het Engelse gedeelte wat een beetje een ratjetoe was van verschillende stijlen. Op het dak hadden we uitzicht over de mozaiktuinen.
Na enig wikken en wegen bestelden we op 1 maart een metalen pergola van corten staal. Firma Edelga is het vandaag komen leveren en monteren. Na 2 uurtjes stonden de vier dragers, de twee dwarsbalken en de vijf lengtebalken strak op het terras. De heren hebben prachtig maatwerk geleverd. De blauwe regen gaan we nu over de pergola leiden zodat we een mooie natuurlijke schaduw krijgen. Vandaag hebben we er al van kunnen genieten. Over een paar weken is de kleur van het corten staal veranderd van zwart naar roestbruin, wat prachtig in de tuin past.
Omdat het licht vandaag redelijk neutraal was (geen felle zon of wolkenreflectie) was het een heel geschikt moment om de macrolens op de kleine dieren te richten. Van de bijna 500 foto’s zijn er maar een stuk of 20 overgebleven. Dat komt omdat de Peargear 60m lens een handmatige scherpstelling heeft en een vergrotingsfactor tot wel 2:1. Voor een goed resultaat is een diafragma van f/8 het minimale om voldoende scherptediepte te krijgen. Daarmee moet de sluitertijd naar beneden. Het is dan lastig om de camera helemaal stil te houden want elke tiende millimeter telt. De meeste insecten zijn maar 1cm groot terwijl je een lensafstand van 8-10cm hanteert. Elke ademhaling brengt beweging in de foto. Er is toch een aantal redelijk gelukt. Volgende keer weer een beetje beter.
Deze morgen waren Ingrid en ik aan het tuinieren en hebben we de wilde klimop verwijderd bij het terras waar straks een metalen pergola komt. De blauwe regen wilden we meer ruimte geven en de schoonmaakactie was in volle gang. Plotseling stond er een jonge dame in de tuin die in het Engels vroeg of ze even naar het huis mocht kijken met haar man. De familie Koolman waren de tweede bewoners van ons huis en zijn geemigreerd naar Canada toen hun zoontje 7 jaar oud was. De zoon van dat kleine mannetje van 7 was nu met zijn vrouw op bezoek in Nederland en via Google Streetview vonden ze het huis waar zijn opa en oma ooit woonden en waar zijn vader is geboren. Het werd een bijzondere ontmoeting met dit jonge stel. We hebben ons huis laten zien en verhalen uitgewisseld. Voor ons was het een bijzondere ontmoeting met ontzettend fijne mensen. Het roept ook bij ons weer herinneringen op die ons weer bewust maken van deze plek wat voelt als thuis zijn. Uitnodigingen heen en weer zijn uitgewisseld om hen in Vancouver te bezoeken en zij ons nogmaals hier in Nederland.
