Pasen is voor ons de belangrijkste gebeurtenis in het christelijk geloof. Was Jezus dood gebleven, dan zou het geloof een religie zijn. We geloven dat Jezus is opgestaan. Pasen is meer dan eieren zoeken, het is het feest dat Jezus leeft en dat Hij daardoor de religie tot relatie heeft gemaakt.
Onze wandeling kreeg een leuk vervolg. Bij de waterbekkens stond er plotseling een vos op ons pad. Hij was erg tam en liet zich uitgebreid fotograferen. Het was een vrouwtje, kijk maar eens: ze plaste tussen de benen op de eerste foto van de tweede rij). Ze kwam zelfs tot een halve meter bij Ingrid. Op de terugweg kwamen we nog een vos tegen maar die schrok zo dat hij snel de benen nam.
Vanmorgen vroeg op en met Ingrid gaan wandelen in het AWD. We hebben een tochtje gelopen van ongeveer 10km met een heerlijk zonnetje in de rug en gezicht. Onderweg flink wat fotos geschoten van herten, vinken, buizerds, ganzen, kwikstaart, pimpelmees en een voor mij nog onbekend exemplaar, ik vermoed een tjiftjaf (de tweede rij hieronder).
Even een cliché: “ik heb zin in de lente met zonnetje erbij”. Nou, daar was ie dan, vandaag. Terwijl we in de tuin zaten van het zonnetje te genieten, hoor ik een vogelgeluid dat ik niet kon plaatsen. De camera stond al op statief om toch eens de proef op de som te stellen voor een echte scherpe foto, en voor de onverwachte momenten. En die kwam: de groenling (alhoewel ik eerst dacht dat het de geelgors was, maar daarin werd ik gecorrigeerd door een toevallige e-passant; bedankt daarvoor) verklaarde de lente voor geopend.
Na hockeywedstrijden van Noud in Haarlem (Ingrid) en Sam in Hoorn (ikzelf) was er laat in de middag nog even een kwartiertje tussen de buien door om de hond uit te laten in de polder. De jongens wilden gek doen op een te kleine fiets en een kleine step (het wordt tijd dat die dingen op marktplaats gaan, trouwens). Camera mee, even een beetje licht tussen de wolken en een aantal dieren wat poseert en weer naar huis. Een echte zaterdag, dus. En mijn moeder is vandaag ontslagen uit het ziekenhuis.
Na de operatie van gisteren heb ik mijn moeder bezocht in het ziekenhuis in Leeuwarden. Volgens de arts is de operatie geslaagd en is de lokale tumor helemaal verwijderd. Tussen de bezoeken door heb ik kort met mijn vader gedineerd in een plaatselijk restaurant. Ook heb ik beide zussen weer ontmoet. Voor verder herstel mag ze waarschijnlijk morgen weer naar huis.
Na uitgebreid ontbijt en bezoek aan de kerk, zijn we ‘s middags met de jongste telg naar de duinen gegaan. Toch maar even de camera meegenomen, gelukkig maar want zo nu en dan scheen de zon op het duinlandschap. Noud had de step mee en zijn verbale uitdrukkingen waren rechtevenredig met de steilhied van de hellingen. Het is erg prettig om weer buiten te zijn.
Vanmorgen met Noud naar de hockey geweest. Het was een sportieve wedstrijd met een te sterke tegenstander. Noud was, ondanks de tegenslag, toch gemotiveerd om te blijven spelen. Ik hou daar wel van.
Vanmiddag zou heb ik de schuur en de tuin opgeschoond met Ingrid, de lente staat voor de deur.
Het zal een aantal al zijn opgevallen: de twitter link op het blog. Ik ben er aan begonnen maar nog niet gewend. Wie mee doet, hier is de link: http://twitter.com @hooxies.
Twee dagen naar München geweest voor mijn werk. De vlucht was leuk omdat je van ruim 100km al een prachtig uitzicht over de witte bergen had.
Foto: ©2010 by Aerial Photography
De mandarijneend in het park moest natuurlijk ook even op de plaat met de nieuwe lens. Een bijzondere eend met prachtige veren en een spoiler op zijn rug.
Op de namiddag speelde Sam een oefenwedstrijd tegen de Reigers JD4, na een lange winterstop. Als mede-coach van het team was het weer leuk om spelers en ouders bijelkaar te zien om het team aan te moedigen.
Nog even wat proeffotos gemaakt met mijn nieuwe Sony telelens.
Boven alle verwachting scheen vandaag de zon en was de lucht helder blauw. Dat gaat kriebelen. Terwijl Ingrid in Friesland zit, Annelot hyvet en ebuddiet, Sam met een vriendje speelt nodigde Noud mij uit voor een AWD wandeling. Daar kon ik geen nee opzeggen want nu kon ik de nieuwe lens uitproberen. Noud had zijn verrekijker en camera al klaar liggen. Na een wandeling van anderhalf uur met een korte drinkpauze en 8 herten (die Noud natuurlijk als eerste spotte) keerden we voldaan naar huis.
Onderweg zag ik nog een “pieper” en dat schijnt erg vroeg te zijn voor deze maand.
27 Rozen voor Ingrid voor elk jaar dat we nu bij elkaar zijn.
