Na dagen geen energie te hebben maar wel bedlegerig met koorts en andere narigheid, kwam vandaag langzaamaan het licht weer terug in de ogen van Sam en Nathalie. Ze verblijven in quarantaine terwijl Ingrid en ik met een mondkapje op de patienten verzorgen. Tegen de avond ging het gelukkig al zoveel beter dat de koorts behoorlijk gezakt is en de jongelui in de woonkamer kwamen eten. Met het geluid van vuurwerk op de achtergrond was de behoefte erg groot om ook zelf even wat rook de lucht in te blazen met rookpotten. De vijf minuten waren werelds leuk en symbolisch voor herstel zo vlak voor het nieuwe jaar. Een mooie tussenstap. Proost!
 

Het lijkt wel alsof de tijd sneller gaat als je eenmaal met pensioen bent. Er gebeurde veel in 2024 en er waren veel bijzondere momenten. Dankbaar zijn we voor alle zegeningen die we als gezin en met familie en vrienden mochten ervaren. Verdrietig waren we over het verlies van dierbaren. Blij waren we over de stappen die onze kinderen konden maken op werk, school en in het dagelijks leven. In onderstaande collages is een indruk van de momenten met elkaar en omdat natuur fotograferen een hobby van me is, heb ik de bijzondere foto’s apart in een collage gestopt. Als we terugblikken op 2024, wat een jaar was waar wereldwijd heel veel is veranderd, is het juist belangrijk om ons geloof in Jezus te onderstrepen. De Bijbel duidt op veranderingen in de eindtijd. Het lijkt alsof die tijd nu echt dichterbij komt en is een Bijbelse geloofsbasis uitermate zingevende ervaring. We staan met onze voeten op de rots zoals dat in Psalm 18:32 staat: “Wie anders is God dan de HEER, wie anders een rots dan onze God?“.
 

Afgelopen weekend waren Sam en Nathalie een weekend in Drenthe om te wandelen met de hond, te mountainbiken en lekker te eten. Eerst werd Nathalie ziek en gisteren ook Sam. In het ziekenhuis van Assen blijkt het om een bacterie te gaan met behoorlijke impact. Beide waren dusdanig geveld door dat ze niet in staat waren om terug te rijden naar huis. Om 5 uur hadden ze geprobeerd ons te bellen en om 6 uur maakte Noud me wakker. Om 7:30u zat ik met Noud in de trein naar Assen, Noud stapte uit op de Zuidas om daar vandaag te werken. Om 10 uur kwam de trein aan op het station van Assen en reden we met zijn drieën terug. Voor de zekerheid had ik een mondkapje en handschoenen aangedaan om eventuele besmetting te minimaliseren. We stopten in Naarden om de hond een plek te geven en reden door naar huis waar het jonge stel nu in quarantaine zit. We hopen en bidden dat de koorts en andere nare verschijnselen gauw oplossen. Beterschap aan het stel!
 

Voor 2025 wil ik een nieuwe profielfoto op dit blog, op whatsapp, op linkedin en voor andere plekken. Ik heb 8 kandidaten waarvan er maar 1 door gaat naar volgend jaar. Welke wordt het?

Op de tweede kerstdag bezochten we onze ouders in Friesland. We aten met de familie bij Ingrid’s ouders en genoten van lekkere hapjes bij mijn moeder. Het deed ons allemaal goed smaken en het weerzien met elkaar was warm en plezierig.
 

 

Afgelopen zondag vierden we kerstnacht in de Meerkerk met als thema “God met de wereld“. Alle thuiswonenden waren mee, met vriendin. Op 1ste kerstdag kwamen alle kinderen thuis om samen kerst te vieren. We deden het dit jaar anders, geen Sinterklaas (die bestaat toch niet) maar kerst met kadootjes (nieuwe spelling, die “c” spreken we toch uit als “k” en de “eau” als “oo“). We hadden lootjes getrokken en het uitpakken begon na een kerst-kahoot. De gedichten waren erg leuk en positief. Zelfs zo mooi dat ik van eentje de slappe lach kreeg. ‘s Avonds tafelden we met elkaar en dineerden we 4 gangen van gerechten die iedereen zelf had voorbereid.


 


 

Onze vrienden gaan door een rigoreuze verbouwing. Nu het einde in zicht is kan het afwerken beginnen. Vandaag hielp ik Rein met het leggen van een laminaat vloer. We haalden vandaag een ruime 2m². Dat kwam door het stellen van de eerste planken en het friemelwerk rondom de deurposten. Tussendoor kwam Petra met versnaperingen en had ze een luxe lunch voorbereid. Volgende week gaan we echte meters maken.

We vierden vandaag de verjaardag van Ingrid. Ze is nu 5 jaar jonger dan ik. Vanmorgen kwam Sam al vroeg met een leuke verrassing voor mama. Ingrid en ik bezochten onze vriendin die op 5 januari haar man plotseling verloor. Ook zij is vandaag jarig en dit was de eerste verjaardag zonder Ernest. We waren allemaal emotioneel en al helemaal toen de ene jarige bad voor de andere jarige. Na deze mooie momenten samen gingen we huiswaarts. Onze ouders kwamen op bezoek, de kinderen kwamen en vrienden voegden zich bij de feestelijkheden. Ingrid had heerlijke dingen klaargemaakt en we hadden een heerlijke avond. Noud hield een speech en dat was de inleiding naar een collectieve speech waarin iedereen een lief woordje met Ingrid deelde.

Wie had ooit van ‘t Goy gehoord? Het is een klein plaatsje naast Houten met een uitstekend tapas-restaurant. Samen met Sam’s vriendin was ik uitgenodigd door de eigenaar van EasyRide voor een etentje omdat we Sam hadden geholpen tijdens de zomervakantie. We aten vanavond in tapasbar Huize de Eng in ‘t Goy. Het was een gezellige avond met heerlijk eten: asperge rol, kippenpootjes, spareribs, granalenspies en veel meer. Mijn favoriet was pikant ossenhaasje. En het nostalgisch moment zat in het desert: ijs met warme kersen.
 

Leesvolgorde is 18 jaar (3) » (2) » (1).
Opnieuw een jaar geblogd met mooie momenten en opmerkelijke herinneringen. Het begin van 2024 als gepensioneerde met onze vrienden, Annelot verhuisd en geinstalleerd in Enschede, het plotselinge tragische verlies van een goede vriend, wintersport met Sam, hockeywedstrijden fluiten nu ook bij de 60+ vereniging, wandelen, eten met familie en vrienden en de natuurfoto’s van jonge vosjes, sperwer en andere mooie fotomomenten

Leesvolgorde is 18 jaar (3) » (2) » (1).
Het jaar ging door met mooie musea bezoeken met Ingrid, vakantie op Kefalonia, vele mooie natuurfoto’s, fotoshoot van de steenuil, international hockeytoernooi in Den Haag en heerlijke vakantieweek op Ameland.

Leesvolgorde is 18 jaar (3) » (2) » (1).
Samen met Sam ging ik golfen, alhoewel hij golfde en ik fotografeerde, mijn verjaardag met ouders en kinderen, een lang weekend Parijs met Ingrid, fietsen met mijn pensioenfiets, een spelende vos fotograferen, wandelen met vrienden uit Zuid-Afrika, varen met Ingrid’s vader, bezoek aan Doesburg, nogmaals een dagje Ameland, Sam in de modeshow in Houten en bezoek aan Annelot in december. Het was een mooi en gezegend jaar. Het lijkt wel alsof de tijd sneller gaat als je met pensioen bent.

Alle lezers van mijn blog wens ik een hele fijne kerst en een voorspoedig nieuwjaar.

Op 6 januari ben ik lid geworden van de Nederlands Hockey Club voor zestigplussers. In juni deed ik mee aan een kaderdag van de vereniging en sindsdien ben ik werkzaam in de ICT commissie. Vanaf de zomer heb ik gewerkt aan een nieuwe website die vandaag live ging. De stappen van het draaiboek zijn uitgevoerd en de afronding van de oude site (en e-mailadressen) is nog gaande. Nu houd ik het functioneren van de site in de gaten met een deel dat alleen toegankelijk is voor leden. De url van de site is https://nhc60plus.nl.

De dames hebben me deze dag behoorlijk uitgelachen: bij uitstappen bij een winkel viel ik over een betonrand en duikelde uit de auto. Toen we naar het restaurant reden in de regen kreeg ik de instructie rechtsaf te slaan wat ik deed. Ik nam rechtsaf iets te snel en bleek midden in Enschede op het fietspad te rijden met de auto. Toen we terugwandelden van het restaurant naar de auto verdraaide ik mijn enkel over een uitstekende tegel. Op zich speelt leeftijd geen rol maar mijn geklungel van vandaag zet je toch aan het denken.
De avond werd opgesierd met een mooi etentje want voor het avondeten had Annelot bij het Italiaanse restaurant Sapori e Ricordi in het centrum van Enschede geboekt. De 4-gangen waren goed verzorgd en vulden met gemak. De Chardonnay en alcoholvrije Limocello maakten het eten compleet. Het was supergezellig kletsen met elkaar terwijl we genoten van de antipasti, risotto, goedgebakken speklappen en een kleurrijk toetje.