07.03.2025 – 20 graden
Het is vandaag een bijzonder warme en aangename dag: we kunnen weer buiten wandelen in poloshirt of hemd. Ingrid en ik maakten een strandwandeling bij Duindamseslag en genoten van een ijsje op het terras aan het strand.
Het is vandaag een bijzonder warme en aangename dag: we kunnen weer buiten wandelen in poloshirt of hemd. Ingrid en ik maakten een strandwandeling bij Duindamseslag en genoten van een ijsje op het terras aan het strand.
Tussen alle buien door lukte het ons om een mooie duin- en strandwandeling te maken bij Langevelderslag. De zon scheen door de wolken heen en gaf een warme gloed over de duinen. We maakten een paar foto’s met de zelfontspanner op de iPhone. De eerste mislukte maar heb ik hieronder toch meegenomen (alleen takjes scherp, wel grappig). Een andere foto lukte wel (de grote hieronder) met mooie lichtval. De wandeling was winderig en erg koud, maar heeft daardoor wel een mooie charme: uitwaaien. Het was in ieder geval weer verfrissend om samen te kunnen wandelen zonder nat te regenen.
Na een vreselijk koude week met hard wind was vandaag alleen de harde wind overgebleven. Ingrid en ik maakten een strandwandeling met Borre. Het fijne zand ging als een veger over het strand. Gelukkig hadden we wind mee en kregen we de fijne korrels (bijna) niet in de ogen. Met het zonnetje en de wind in de rug voelde het zelfs warm aan. Je waardeert dan opnieuw dat we zo dicht bij duin en strand wonen.
Nu de kinderen of naar school of werk gaan of op vakantie zijn, gaan we samen wel eens gezellig ergens lunchen. We gingen vandaag naar Tulum in Noordwijk. Ze hebben er aparte gerechten en het is van uitstekende kwaliteit. Tussendoor komt de serveerster met lekkere dingetjes die ze proberen en de klanten laten proeven.
Op deze 25ste augustus is het erg druk op Langevelderslag vanwege de F1 Grand Prix. Veel mensen parkeren hier en gaan dan de laatste 19km met de fiets naar het circuit. Wij parkeerden er vandaag ook om met Rein en Petra te wandelen door de duinen en over het strand. We konden zo even bijpraten en tegelijkertijd uitwaaien. Boven ons vlogen de helicopters af en aan naar Zandvoort, waaronder de politie helicopter, de Zulu. Na de wandeling genoten we van koffie en appeltaart bij Nederzandt.
‘s Middags floot ik een hockeywedstrijd van de H1 met mijn nieuwe Ejeas headset.
Wat typeert nu het landschap van een waddeneiland? Wat maakt het nou “Eilandelijk”? Ik heb geprobeerd een aantal indrukken bij elkaar te voegen van het beeld dat Ameland oproept als je door het landschap wandelt of fietst. Een fascinerend fenomeen blijft de luchtspiegeling waardoor objecten helemaal vervormen. Zo leek een groep aalscholvers op het strand net een reeks pierpalen en wordt je waarneming behoorlijk in de war gestuurd en zijn afstanden niet meer in te schatten; ver weg en toch dicht bij.
Op een Waddeneiland mogen de watervogels niet ontbreken. De vele Zilvermeeuwen, Mantelmeeuwen, Kokmeeuwen, Grote Burgemeesters, Aalscholvers, Zwanen, Parkeenden, Wilde Eenden, Bergeenden, Casarca’s, Strandlopers, Goudplevieren, Strandplevieren, Groenpootruiters, Wulpen, Tureluurs en nog veel meer zijn een bron van vertier voor de fotograaf en vogelspotter.
Ameland is uitermate geschikt voor mooie wandelingen door duinen, strand en graslandschap. We maakten dagelijks uitstapjes vanuit het huis door de duinen naar en over het strand. Eenmaal vertrokken we met zijn vieren vanuit Kooiplaats, het uiterst oostelijk gelegen plaatsje waar je met de auto kan komen. Dit gedeelte kijkt uit over het Oerd. Op het enorm wijdse strand vind je veel vogels. Ingrid en ik liepen vanuit het huis over het strand naar de zeewaterrand en vervolgens helemaal in westelijke richting naar het uiterste puntje waar restaurant The Sunset gelegen is. Het strand is enorm breed en niet altijd toegankelijk omdat er vele geulen zijn en sommige gedeeltes afgebakend zijn als natuurreservaat. Bij avondwandelingen scheen de zon met een gele gloed (“golden hour”) over het landschap wat een nostalgisch gevoel oproept.
Annelot is bij ons thuis omdat ze morgen via China naar Maleisië gaat voor vakantie. Deze middag waren we met z’n drieën en besloten we een strandtentje op te gaan zoeken. Het werd Sisters Beach in Katwijk. Met carpaccio als voorgerecht gingen we over naar het hoofdgerecht wat voor Ingrid en mij mosselen werd en voor Annelot een (niet zo’n geslaagde) spaghetti carbonade. Desondanks sloten we af met een fijn toetje. Het was een geslaagde avond die thuis verder ging met het gezellig samen kijken naar een tv programma waarvan ik de naam niet durf te noemen.
We maakten vanmiddag een duin- en strandwandeling bij Duindamseslag. Borre was mee en de camera met telelens ook. Bij de laatste wandeling had ik de camera niet mee en dan tref je net bijzondere vogels zoals de groenling en de nachtegaal. Tijdens het wandelen vlogen de roodborsttapuitjuvenielen (leuk scrabble-woord) om ons heen en was de grasmus er ook weer. Op het strand waren de sterns, bonte strandloper, meeuwen en de scholeksters. We genoten van het heerlijke weer, het uitzicht en een spelende hond. In de verte zagen we door de trillende lucht (fata morgana) de silhouetten van Scheveningen, Noordwijk en Zandvoort.
Ondanks het buierige weer maakten we een wandeling door de duinen en terug over het strand. Er stond een flinke zuidelijke wind en zo nu en dan miezerde het een beetje. Het drukte de pret niet want het uitwaaien was heerlijk. We werden verrast door grote zwermen spreeuwen. Met de iPhone maakte ik er een paar foto’s van. De grote groep waaierde sierlijk door de lucht waardoor leuke donkere en dan weer lichte figuren en patronen ontstaan.
Na de lunch reden we naar Langevelderslag om een rondje duinen-strand te lopen. Borre was mee en huppelde vrolijk om ons heen en, als er honden in de buurt waren, schoof hij veilig tussen ons in. Langs het duinpad bloeiden de duinviooltjes, vetkruid (Sedum Brevifolium) en andere duinplantjes zoals het paarse slangenkruid. Via het strand liepen we terug en genoten nog na van een drankje op het terras.
Omdat onze Fiat 500X niet een sterke klimmer was en op overharde weg soms het grind weg liet schieten was de rit naar het strand meer geschikt als wandeling. Het was bovendien goed om te bewegen. De korte klim van het huis gevolgd door een lange afdaling bracht ons bij het Koroni strand. We waren een uur onderweg en de klimpartij op de terugweg viel ons allebei mee. Het was wel warm maar met een goede bries van zee was er zo nu en dan even verkoeling. Het strand was bijna leeg en de zee was bijna voor onszelf, zo voelde het. Op het strand was een klein tentje waar we na de wandeling even een drankje namen voordat we ons in het frisse water begaven. Op het strand maakte Ingrid een hart van stenen.
Eén van de mooie plekken op Kefalonia is de turquoise kleurende baai van Myrthos. Het is een bijzonder fenomeen omdat de bodem uit witte rotssteentjes bestaat waardoor een bijzonder reflectie ontstaat. Op weg naar Fiskardo hadden we de baai van boven bekeken. Vandaag gingen we naar het mooie strand met het helderblauwe water. Onderweg waren er de geiten die je over het hele eiland ziet of (hun bellen) hoort. Op de terugweg pakten we het Myrthos terrasje in Divarata waar de afslag naar het strand is.
In een heerlijk temperatuurtje van 22 graden maakten we een bijna zomerse wandeling door de duinen bij Duindamse Slag. In het bos liepen we meteen tegen een grote pad aan en in de duinen hoorden we de nachtegaal en fitis vrolijk fluiten. Op het strand vond Borre zijn vrijheid en voer een vissersboot dicht langs de kust. We namen een plekje in de duinen om van de ruimte en mooie uitzicht te genieten. Bij Duindamse dronken we wat op het terras wat meteen het vakantiegevoel versterkte met alle jonge kinderen die deze week schoolvakantie hebben. Maar eigenlijk is het voor gepensioneerden altijd vakantie. Vandaag (en gisteren) werkte het weer hier bijzonder aan mee. Op de terugweg reden we langs een van de laatste bloemenvelden, bij de rest zijn de koppen al gesneld.