Een jaar geleden was ik een weekendje met Annelot in Schotland en de herfstkleuren waren toen adembenemend. Maar vandaag waren ook in Nederland de herfstkleuren fascinerend mooi. De bladeren zijn knalgeel of knalrood. Op afstand zie je schakeringen van de gekleurde bomen maar ook op de grond is het net een kleurenpalet. In de duinen en in het park lieten we de camera de patronen vastleggen voor dit blog.
Na een gezellige en eenvoudige lunch in de tuin van museum Lalique reden we naar de bossen van Loenermark, vlakblij Loenen. We hadden ons voorbereid en volgden de “witte stenen”route van 9km (niet 7km zoals aangegeven). We wandelden voorbij de schaapskooi en genoten van het heerlijke weertje. Om ons heen was veel omgewoelde grond door wilde zwijnen en we hoopten ze te spotten… We zagen wel veel paddenstoelen en op een spar wemelde het van de lieveheersbeestjes. Na de wandeling door afwisselend en heuvelachtig boslandschap reden we naar bospaviljoen ‘t Leesten bij Ugchelen om vroeg te dineren voor de hockeywedstrijd van vanavond.
In het Warmondse bos spotten we meer dan 40 soorten paddenstoelen, net als vorig jaar in Amerongen of twee jaar geleden in Warmond (1) en (2), maar zo gaat dat met de seizoenen. Het zonnetje scheen zo nu en dan tussen de bomen en bladeren door waardoor er mooie foto-momenten ontstonden.
Onder het genot van een stralende nazomerzon fietsten we vanmorgen naar het Warmondse bos om te kijken of we al paddenstoelen zouden vinden. En dat was zo. We wandelden al speurend door het bos en zagen wel meer dan 40 verschillende soorten. We genoten van het zonnetje en van het fotograferen. Ook zagen we twee hoornaars, waarbij de bovenste hoornaar de grotere koningin van de hoornaars ombrengt want haar taak zit er op. De natuur kan hard zijn.
Onverwacht klaarde het weer vandaag op. Nadat we Annelot hadden uitgezwaaid die naar Münster vertrok, gingen Ingrid ik een rondje wandelen in het Warmondse bos. We fotografeerden een paar paddenstoelen die tegen boomstammen aan groeiden maar er waren er deze keer niet veel. De herfstkleuren zijn altijd weer boeiend en het licht viel soms verrassend mooi op oude boomstammen en paden. De hondjes liepen met ons mee, Rakker zonder riem.
Tijdens ons verblijf in Achterste Brug is er veel gefotografeerd. Zelf heb ik een specifieke interesse in vogels. Het is een soort reflex geworden: als ik een vogel zie moet ik hem op de plaat hebben. Soms geeft dat saaie plaatjes want daar is de roodborst of de torenvalk al weer. In dit weekend had ik mazzel want er vloog een sperwer over en die zie je niet zo vaak. Daarom even een apart item voor de gespotte vogels waaronder de buizerd, torenvalk, roodborst, geelgors, kraai, spreeuwen en de sperwer.
Door het grensgebied loopt de Dommel rivier. Het water stroomt er zichtbaar snel door heen en meandert sierlijk door het landschap. We hadden gehoopt wellicht een bever te zien maar dat was niet het geval. De mooie wandeling bracht ons opnieuw langs en over de grenslijn, totdat het opnieuw begon te plensen. We moesten opnieuw schuilen en de route die voor ogen hadden was niet toegankelijk. Na 5km hebben we Sam en Noud gebeld om ons op te halen van een locatie net over de grens in België zodat we weer op tijd thuis konden zijn voor het eten.
De mooie landschappen en natuur waren eenvoudig en inspirerend voor de fotografen die meegereisd waren. Inspiratie door het kleine maar ook door composities of indrukwekkende zwarte buffels. De paddenstoelen maar ook de bloemen in het veld zijn boeiende objecten voor de lens van de 3 fotografen met camera, mobieltje niet meegerekend.
Op zaterdagmiddag hadden we met een paar mensen op de padelbaan in Veldhoven gespeeld. Maar ook in onze eigen achtertuin was er voldoende gelegenheid om spellen te doen. Ook kwam de one-wheel er bij te pas. Kortom, het gezelschap was actief en gezellig.
Al sinds 2009 houden we gezamenlijke familieweekenden met onze kinderen. De kinderen die toen nog klein waren zijn inmiddels volwassen en daarmee veranderen ook de activiteiten. Eén van de belangrijke dingen is toch wel het samen eten met twee gezinnen. We genoten van samen heerlijk ontbijten, grillen en dineren. In het grote huis in Achterste Brug speelden we spellen en twee Kahoot kwissen met een prijs voor de winnaar. De tijd met elkaar doorbrengen in zo’n fijne sfeer is niet alleen gezellig maar versterkt ook de onderlinge vriendschappen.
Tijdens de vele wandelingen die we maakten boften we vaak en soms niet met het weer. Er was regen en kou voorspeld maar vaak vertrokken we met strak blauwe lucht en maakten we mooie foto’s van de wolken partijen en de landerijen. Maar dan kwam er een donkere wolk en liet de stortregen zich gelden. Dat gaf veel nattigheid maar kon de pret niet drukken.
In het grensgebied ten zuiden van Valkenswaard liggen de Plateaux. Je kunt er heerlijk wandelen door bos, heide en weilanden. We maakten op deze zaterdag een mooie wandeling van ruim 9km door Nederland en België. Onderweg was er veel lol en baanden we ons een weg door de bossen, over bruggetjes en langs grote zwarte buffels. Bij een bankje maakten we een groepsfoto en onderling werd er veel gefotografeerd wat gezellige indrukken gaf van de wandeling.
Afgelopen maart boekten we een groot huis voor 2 families (Rein & Petra en wijzelf, met kinderen) in Noord-Brabant, iets ten zuiden van Valkenswaard in het gehucht Achterste Brug. We hadden er met elkaar naar uitgekeken en nu was het eindelijk zover. Ingrid en ik arriveerden rond een uur of 3 en checkten in bij de beheerder van de prachtig verbouwde boerderij. Het huis was riant en gaf meer dan voldoende gelegenheid voor het grote gezelschap van 11 personen om een weekend te vertoeven. ‘s Middags druppelden de andere familie-leden binnen en borrelden we naar de maaltijd toe. De temperatuur was zo aangenaam dat we buiten op terras konden eten. Het huis ligt tegen een rustig natuurgebied aan met in ieder geval één eekhoorn die zich regelmatig liet zien.
Het is herfst en tijdens de wandeling bij Amerongen zagen we op juist de natte plekken in het bos veel paddenstoelen. We maakten foto’s van de vele soorten, 43 foto’s daarvan zijn hieronder getoond.
Vanmorgen vertrokken Ingrid en ik naar Amerongen voor een wandeling op de Utrechtse Heuvelrug. Door wegwerkzaamheden moesten we omrijden en begon onze wandeling wat later. Omdat het lunchtijd was, besloten we eerst te gaan lunchen in het bosrestaurant Mas Montagne. We genoten van een mooie lunchplank en vertrokken vervolgens voor een willekeurige ronde door het bos. De weg was vol met paddenstoelen die we samen spotten en fotografeerden.
