Ons wildlife verhaal gaat nog even verder. Na Banff besloten we af te wijken van de boeking en gingen we op de bonne fooi rijden over Highway 40, een onverwacht prachtige route. Na wat zoekwerk aan het begin van deze route om te golfen of ergens te overnachten trokken we verder en raakten we gefascineerd door wildlife. Binnen een half uur zagen we de grizzly met jong, de zwarte beer van heel dichtij, berggeiten en de coyote! Wow! Dat was opnieuw veel adrenaline, adembenemend mooi.
Voor alle items, zie Canada 2018.
 

 

Canada kent heel veel bergmeren die een fantastisch decor vormen met blauwe luchten en hoge rotsen. Op Lake Minnewanka (betekent “Water of the Spirits”) kun je heerlijk genieten van de natuur vanuit een kayak. Je moet ook hier even diep in de buidel tasten ($75 per uur voor een dubbel en $60 voor een enkel) maar je bent hier maar een keer, nietwaar? We hebben heerlijk kunnen uitwaaien en roeien. We werden er op geattendeerd om niet te dicht langs de kant te roeien omdat er recentelijk nog een zwarte beer was gespot, en ze kunnen goed zwemmen. Geen beer gezien, wel de Barbarijse grondeekhoorn, op de laatste foto.
Voor alle items, zie Canada 2018.

Vanuit het Jasper National Park gaan we over in het Banff National Park. De route naar Banff brengt ons langs prachtige wegen en langs het beroemde Lake Louise. Banff is een typisch wintersportstadje (net als Whistler) en het is er een drukte van belang in de gezellige winkeltjes en op de terrasjes. We zijn hier geboekt voor maar liefst 3 nachten en onuitgesproken vermoedden we allemaal of dat niet te lang is. Banff heeft de Bow Falls en het grootse Fairmont Hotel. Het hotel is internationaal erg bekend. In 1888 is het door William Cornelius Van Horne (de algemeen manager van de Canadian Pacific Railway, de CPR) gebouwd omdat hij deze plek beschouwde als groot toeristisch potentieel voor het Canadese westen. Onze campground was niet zo luxe als het hotel maar wel ruim. De geelbuikmarmot liet zich ook weer horen maar ook de Barbarijse grondeekhoorn (net als langs de Icefields Parkway). Op de laatste dag van ons verblijf dachten we te gaan golfen maar het weer liet het niet toe. We overwogen om de grotten in te gaan bij Canmore maar de activiteit vereiste klimkunsten door nauwe openingen waar de familie niet happig op was. Het werd kayaken en een nieuwe route rijden over Highway 40. Onderweg stopten we nog even bij de Hoodoos rotsen die als stalagmieten uit het landschap verrijzen.
Voor alle items, zie Canada 2018.
 

Onze volgende overnachting was op het David Thompson resort aan Highway 11, vlak voor het plaatsje Nordegg. David Thompson (1770-1857) was een Canadese ontdekkingsreiziger, cartograaf en landmeter die als eerste blanke de Columbia-rivier afdaalde van de bron tot de monding. David Thompson werd geboren in Westminster, Engeland, op 30 april 1770. De omgeving is prachtig en gelegen aan een mooi meer. Langs de routes hebben we regelmatig gedeeltes gezien waar bosbranden hebben toegeslagen. Toch is bosbrand niet de grootste vijand maar een insect die zijn larves dusdanig snel plant en vermenigvuldigt dat complete hectares bossen afsterven. In Canada wil men de insect niet bestrijden omdat alles eco-vriendelijk moet blijven.
Voor alle items, zie Canada 2018.

Na 2 overnachtingen en mooie activiteiten gingen we richting Nordegg maar niet voordat we op de gletsje zijn geweest. De route heet niet voor niets de Icefields Parkway. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de ervaring op de gletsjer was geweldig, koud en indrukwekkend. Onderweg passeerden we de Skywalk die we de $53 niet waard vonden, zelfde uitzicht als vanuit de auto alleen je loopt niet over glas boven een richel. De gletsjerervaring was voldoende.
Voor alle items, zie Canada 2018.

De wildlife tour in Blue River was uitgelopen op een teleurstelling. We hadden gehoopt de wilde dieren waar Canada zo om bekend staat te kunnen zien van dichtbij. In Jasper wordt dagelijks de 3 uren durende Evening Wildlife Watching Tour gedaan. Omdat de recenties positief waren hebben we geboekt maar zonder al te grote verwachting. Het werd een avond om van te genieten met veel uitleg en andere dieren dan we hadden gedacht: de Bighorn Sheep, de Elk, herten, de Osprey (visarend) en in de laatste 10 minuten waarempel de grizzly beer. Wow, dat was een adrenaline tour. Na afloop genoten de jongens van een ijsje en kochten we alvast een verjaardagskado voor Noud.
Voor alle items, zie Canada 2018.
 

Slechts 5 minuten van de campground is de Jasper Skytram (niet te verwarren met Skywalk) die je naar een hoogte brengt van 2284m. Gelukkig hadden we de meeste uitstapjes vooraf geboekt want ook de gondel is net als alle andere attracties weer een dure aangelegenheid ($46 pp). Het uitzicht boven op de berg is adembenemend ondanks dat het een beetje heiig was. De top lag op 2485m en daar boven op de berg lag nog een beetje sneeuw. Op de terugweg aten we op grote hoogte in het restaurant en vernamen we dat het plotseling begon te regenen en te onweren. Dat betekende dat de gondel werd stilgelegd en we 1,5 uur hebben gewacht tot de lichtflitsen en de wind weer was gaan liggen. Er wordt in de regio sowieso gewaarschuwd dat het weer heel plotseling kan omslaan en dat hebben we inderdaad gezien.
Voor alle items, zie Canada 2018.

Het Jasper National Park is net zo groot als Jamaica alleen wonen er geen 3 miljoen mensen maar 5000. Het park is onder strikt beheer van parkwachters en er staan hoge boetes op overtredingen. Zo is het achterlaten van rommel langs de weg een duur grapje (fine for littery: $2000). Op het Whistlers Campground wordt ook goed beheer verwacht van de gebruikers vanwege het wildlife. Beren ruiken voedsel(resten) op 1km afstand en daarom mag er niets buiten blijven liggen. De coyotes vergrijpen zich graag aan eekhoorns en marmotten, en die waren er in vele getalen met hun typische kra-kra of piep-piep geluiden. Op de camping stookten we ‘s avonds een vuurtje en smolden we de marshmellows. Ook bezochten we het typische wintersportplaatsje Jasper zelf, gezellig en kneuterig.
Voor alle items, zie Canada 2018.

Bij de veelbelovende Blue River Safari was onze verwachting om eindelijk de zwarte beren van dichtbij te bekijken. Bij aankomst werd ons meteen een upgrade aangeboden (eerst de kayak en daarna de speedjet) en de dame zei: “als je dan in de speedjet stapt, ben je verder op het water en is de kans om wildlife te zien groter”. Mijn ongerustheid begon toen al in te zetten. Ondanks de mooie natuur hebben we geen beer gezien, niet eens een vogel. De gids begon over de mooie gletsjer en de waterval maar wat een anticlimax en misschien wel een vorm van misleiding. Maar goed, alle frustraties zijn weer weg want later op de reis is het allemaal weer goed gekomen. Blijf lezen.
Voor alle items, zie Canada 2018.

Helmcken Falls Lodge is onze bestemming en is gelegen vlakbij Helmcken Fall. De waterval van 141m ligt in de Murtle River die uitmondt in de Clearwater River. Om de waterval te beschermen werd Wells Gray Provincial Park opgericht in 1939 maar de waterval werd pas in 1913 ontdekt door Robert Henry Lee (1859-1935). Hij was zo onder de indruk dat hij een brief schreef aan Sir Richard McBride, de premier van British Columbia, om hem te vezoeken de watervallen de naam “McBride Falls” te geven. Drie weken later besloot de premier dat de waterval Helmcken Falls genoemd moest worden. De vernoeming was naar John Sebastian Helmcken die als chirurg belangrijk was geweest bij de Hudson’s Bay Company toen hij in 1850 in Victoria aankwam. De waterval is via een pad van 10km te bereiken of met de auto. We hebben het pad een half uur bewandeld en zijn daarna teruggekeerd om met de auto verder te gaan in verband met de warmte, 30 graden. Onderweg zagen we regelmatig sporen van de zwarte beer… Tijdens het eten op de Lodge zagen we de kolibri, ofwel de “Hummingbird”, met zijn supersnelle vleugelbewegingen.
Voor alle items, zie Canada 2018.

Vanuit Hat Creek vertrokken we over Highway 97 naar Helmcken Falls, een route die je langs Clearwater leidt. We reden niet langs de geadviseerde route over Kamloops maar noordelijk via Clinton. In Clinton deden we een paar boodschapjes in de locale “grocery” waar we nog hebben overwogen een tweedehands auto te kopen maar daar pasten de spullen niet in. Dan op naar Clearwater, een leuk plaatsje met een heerlijk meer waar we gingen raften bij Interior Whitewater Expedition op de Clearwater River. De 4 uren durende expeditie was zeer de moeite waard. De foto’s hebben we gekocht van de organisatie.
Voor alle items, zie Canada 2018.

 

Na Whistler togen we naar Hat Creek, een historische plek dat als een soort openlucht museum functioneert met specifieke aandacht voor de oude goudzoekers in deze regio. En dat laatste is begrijpelijk want de route er naar toe was aanvankelijk mooi maar daarna droog en dor. Met een temperatuur van 38 graden was het nodig om onderweg tot driemaal toe verkoeling te zoeken: eerst bij de Nairn waterval, daarna in een koele beek en tenslotte een spontane zwemactie in het Pavillion Lake. Het bijzondere aan deze route was wel dat we onze eerste (gezamenlijke) ontmoeting met de zwarte beer hadden en wel eentje met jongen, bij het plaatsje Pemberton. De derde foto laat nog net het kopje zien van een van de jonge beren.
Voor alle items, zie Canada 2018.

De overtocht van Nanaimo naar Horse Bay Shoe verliep kalm en gaf een prachtig zicht op Vancouver stad met Stanley park en Lions Gate Bridge, die we in de eerste dagen per fiets bezochten. Eenmaal op het vasteland was het eerstvolgende tankstation even lastig want het duurde toch enige tijd voordat we op die prachtige kustweg (Highway 99) een tankstation tegenkwamen. We knepen hem wel even omdat de auto in de bergen toch een slurper is (1:2 en op de vlakke weg 1:3). De route is prachtig en met de camper is het makkelijk even te stoppen en onderweg een bakkie te doen. Terwijl Ingrid en Sam in Squamish even boodschappen deden, boekte ik telefonisch voor Sam en mij de langste kabelbaan van Noord-Amerika in Whistler. De “Sasquatch” is 2,2km lang, ruim 180m hoog en laat de afdaler met een snelheid van ongeveer 130km/u naar beneden gaan. Een echte aanrader die hieronder op een promotie video te zien is van de Ziptrek Ecotours Whistler Sasquatch Line. Onderweg naar de bergtop, vlak voor de afdaling, zagen Sam en ik de eerste zwarte beer heerlijk grazen in de wei.
Voor alle items, zie Canada 2018.


 

Van Ucluelet ging de reis verder naar het vasteland. Maar eerst nog een nachtje verblijven in Nanaimo op de Brannen Campground. Brannen heeft een leuk meertje waar we even van de zon konden genieten. ‘s Avonds konden we heerlijk eten in een lounge bar in Nanaimo, Cactus Club Café. Via Highway 4 reden we langs MacMillan Provincial Park met zijn enorm grote en vooral zeer hoge esdoorns.
Voor alle items, zie Canada 2018.

De tweede tour op zee (oceaan) was vanuit Ucluelet bij Jamie’s Whaling Station. Het personeel is vriendelijk en kundig. De dag begon met een prachtig heldere blauwe lucht. Dat zag er goed uit voor vandaag. Maar eenmaal op zee zagen we een dichte mist en vermoedden we dat whale watching in het honderd zou gaan. Niets was minder waar want het was een prachtige tour. Voor fotograferen kon het niet beroerder omdat alles grijs was en de camera bijna niet kan scherp stellen. Daarnaast weet je als kijker niet waar de vis zich om de 4-6 minuten weer zal laten zien. Het was een lust om de arenden om je heen te zien vliegen.
Voor alle items, zie Canada 2018.