Deze week waren mijn dochter en moeder jarig, beide met dubbele gelijke cijfers. Merkwaardig genoeg zal ik bij leven en welzijn ook dubbele gelijke cijfers halen bij mijn volgende verjaardag. Nog merkwaardiger is dat de optelsom van mijn aanstaande leeftijd en die van mijn dochter het leeftijdsgetal van mijn moeder zullen zijn (2, 5 en 7). Vandaar dat de beelden van de wandeling van vanmiddag voor de verandering dan ook maar even dubbel zijn.
Voor werkbezoek was ik twee dagen in Madrid. Al op zondagmiddag vertrokken we met een aantal collega’s naar de hoofdstad van Spanje, met de KLM. Bij vertrek was Amsterdam prachtig zichtbaar, eerst de havens en daarna de binnenstad. Vervolgens vlogen we over Vinkenveen richting zuiden. Voor Madrid waren een aantal pilaarbuien zichtbaar wat werd versterkt door het felle zonlicht. De stad zelf hebben we niet veel van gezien behalve dan een tapasmarkt Mercado de San Ildefonso (Street Market) op maandagavond, te vinden aan de Calle de Fuencarral 57.
De route “Sentier Cotier” loopt langs de kust van Frankrijk en dus ook in Bretagne. Het pad is dwars door natuurgebied met prachtige begroeingen waar je heerlijk geniet van de natuur en oceaan. Onderweg hoor je de diverse vogelgeluiden en dat betekent dat je de camera en lens bij de hand moet hebben. Uniek was dit jaar de geelgors. Zie ook Bretagne (1), (2), (3), (4), (5).
Op de kop van het westelijk deel vlak bij Pointe du Raz ligt het strand van Baie des Trépassés. Dit strand is een prachtige plek om te surfen en daar maakten de kinderen graag gebruik van. Ze kregen lessen van Gwendal en waren stevig ingepakt in het materiaal van de surfschool. Zie ook Bretagne (1), (2), (3), (4), (6).
Zoals in voorgane jaren wilden we weer gaan zeevissen. Helaas was de ons bekende schipper er mee gestopt. We vonden een andere visser die vanuit Le Guivinec voer met zijn schip Soizen. We vingen bijna 20 vissen, soms per 2 of 3 tegelijk. Bij de laatste verplaatsing stonden we vlak bij een rots met zeehonden. De dieptes op het water varieerden van 15-36 meter. Zie ook Bretagne (1), (2), (4), (5), (6).
Een klein beetje sentiment is soms prettig als je als gezin met elkaar weer naar de Aquashow in Audierne gaat, net als in 2010 en 2015. De zeearend blijft toch altijd weer fascinerend en natuurlijk parkeerde de kleine zilverreiger weer op een hoofd, deze keer van Sam. Zie ook Bretagne (1), (3), (4), (5), (6).
Ook dit jaar hadden we een weekje Bretagne geboekt in het huis met uitzicht over de Atlantische Oceaan. Deze keer waren we met zijn zessen. De activiteiten waren divers: wandelen, fotograferen, surfen, zeevissen, puzzelen, lezen en allerlei bezoekjes, o.a. naar de grotten van Morgat. Zie ook Bretagne (2), (3), (4), (5), (6).
Na lang wikken en wegen heb ik de α7iii (Alpha 7 Mark 3) aangeschaft. De autofocus van deze camera is supersnel en de sensor is fullframe. Al enige tijd zat ik te dubben over een tweede E-mount en vond de alternatieven te prijzig voor mijn doel (α9 of α7Riii). Volgens DPReview is het de beste camera die in deze prijsklasse kan kopen, het wordt ook de kleinere versie van de α9 genoemd. De camera wil ik uitproberen tijdens de vakantie in Bretagne.
Laat in de ochtend gingen Ingrid en ik wandelen in de Amsterdamse Waterleiding Duinen;. De weersverwachtingen waren gunstig en het fotolicht was prima. Na weken, zo niet maanden, van stilte was het een bijna feestelijk vogelgeluid, overal hoorde je zingende exemplaren, van tjiftjaf, fitis tot braamsluiper. Doordat struiken en bomen weer in het blad komen is het fotograferen er van niet altijd zo gemakkelijk maar wel een groot plezier om te doen. Gelukkig heeft Ingrid er geduld voor en ziet de vogels soms eerder dan ik zelf.
Op 21 april was het corso in de Bollenstreek. Een miljoen bezoekers stonden langs de weg om te genieten van de prachtige bloemen en het het mooie weer. Onderweg naar de hockeyvelden was het lastig met de fiets manoeuvreren vanwege maar we waren op tijd voor coachen (Sam), spelen (Noud als invaller bij Sam) en fluiten (ikzelf) van de JA1.
Het schouwspel aan kleuren is ook de moeite om onderweg even te stoppen voor een foto.
Vanaf vandaag mag Ingrid zich kunstenaar noemen. Ze slaagde voor de kunstacademie met haar werk “Feeling Blue”. Over haar kunst is meer te vinden op ninny.nl.
Samen met de kinderen hebben we deze feestelijkheid gevierd in restaurant het Zuiderbad. Zie ook Kunstenaar (2).
De hockeytraining voor de jongens gaat door de week gewoon door. Omdat het langer licht is kan de afstand naar het trainingsveld op de fiets. Zelf moet ik ook fit blijven en koos er voor om Noud even op te halen om samen naar huis te fietsen. Ik geniet van de zonsondergang met zijn prachtige gloed over de bollenvelden terwijl Noud geniet van de accu van de fiets…
De tweedaagse management bijeenkomst werd deze keer in hotel Bilderberg in Garderen gehouden. Na een avond lang doorwerken besloot ik vanmorgen toch om half zeven het bos in te trekken, de zonsopkomst mee te maken en foto’s nemen. Ik had mijn camera meegenomen voor het geval dat … het inderdaad mooi weer zou zijn. Onderweg spotte ik twee wilde zwijnen die niet ver van mij in het bos stonden te eten. Helaas kon ik door de takken geen heldere foto van de beesten maken. De zonsopgang was prachtig en van het geluid van de vogels word je vrolijk. De route was een willekeurige omzwerving die me weer terug bracht bij het vertrekpunt.
Aan het einde van de middag floot ik mijn examenwedstrijd voor de CS+ scheidsrechter diploma. Het was een pittige wedstrijd met aan beide kanten veel grimmigheid. Soms komt dat zo voor en vandaag moest ik me kras houden met lastige teams. Het examen werd afgelegd bij de hockeyburen, de Kikkers. Voor de derde maal mocht ik hun JA1 team fluiten en werd vanuit deze club gecoacht en examen afgelegd. Met dank aan de inspanningen van deze club ben ik nu clubscheidsrechter-plus.
