Het is vandaag een bijzonder warme en aangename dag: we kunnen weer buiten wandelen in poloshirt of hemd. Ingrid en ik maakten een strandwandeling bij Duindamseslag en genoten van een ijsje op het terras aan het strand.

Het was 1983 en we kregen verkering. Het is nu 2025 en dat moment is 42 jaar geleden. We weten de dag nog en houden die in herinnering. Zo ook vandaag. Na het aanschaffen van nieuwe eetstoelen lunchten we bij Tulum en genoten van een heerlijke cocktail en speciaal drankje.

Vanaf de Zwarte Haan reden we richting Harlingen en doken zuidelijk langs Franeker, Tzum en Wommels. Het weidse landschap met boerderijen, ganzen, meeuwen en zwanen gaf een prachtig contrast tegen de blauwe luchten met hun wolkenpartijen. We reden verder zuidelijk tot Sloten waar we vlak voor zonsondergang arriveerden om te dineren bij restaurant de Zeven Wouden. We genoten van de drankjes en uitstekende maaltijd. Sloten is een van de Elfstedentocht plaatsen en kenmerkt zich dus als stad terwijl het niet groter is dan 4 straten en een brug. Toch is het plaatsje bewonderenswaardig wat authenticiteit en sfeer betreft. Het was een mooie dag die we konden afsluiten met een heerlijk muziekje in de auto op de terugweg.




 

Hotel Hoogholten in Holten is een mooie plek om te eten. We hadden hier afgesproken met Annelot die vanuit Enschede naar Holten was gereden. We begonnen met een mooie amuse en kregen daarna een 4-gangen verrassingsmenu. Het eten was voortreffelijk en ons samenzijn met Annelot heel gezellig. Na het dineren maakten we nog even een spiegelfoto in de hal waarna we oost- en westwaarts terug naar huis reden.


 

Na de ransuilstop in Wageningen reden we naar Zutphen om te gaan lunchen. We kozen onderweg al voor het IJsselpaviljoen en stelden de navigatie daarop in. De mooie route vanuit Arnhem over de A348, langs Doesburg en Dieren was even een genietmoment maar ook de lunch smaakte goed.
Na de lunch zwalkten we lange tijd door woonboulevard Eijerkamp. We hebben wel 20 eetstoelen geprobeerd maar hebben de top 3 daar maar gelaten. Wel keerden we huiswaarts met een nieuwe lamp voor de eettafel.

Na jaren niet in Woods te hebben gegeten, besloten we een onverwacht Valentijnsetentje te doen in Leiden. We lieten ons verrassen met een Valentijnsmenu. Het zag er zeer verzorgd uit en was uitstekend van smaak. Na het etentje maakten we even een selfie tussen de rode hartjes.


 

Vooraf twijfelden we: gaan we naar Merlot of proberen we De Saffraan, in Amersfoort? De restaurants liggen 100m uit elkaar. Merlot hadden we al een paar keer bezocht, De Saffraan is een JRE en was ons nog onbekend, tot vanavond. We gingen voor een 5-gangen menu, deze keer niet aangevuld met wijnarrangement omdat we net een wijntje hadden gehad en er nog naar huis gereden moest worden. De gerechten waren verbluffend fijn opgemaakt, de smaken buitengewoon en de hoeveelheid mooi op maat. De bediening was vriendelijk maar niet sprankelend. We hebben heerlijk gegeten en sloten zo een mooie dag in midden-Nederland af in stijl, op de klipper uit 1914.

Onze afspraak bij restaurant De Saffraan was om zes uur en het was nu vijf uur. We besloten bij het stadsklooster tegenover Musiom naar binnen te gaan: Mariënhof. Het bleek een restaurant, bar, wijnproeverij en van alles en nog wat. Wij kozen voor een wijntje met een paar versnaperingen. Een goede wijn in een klooster was een onverwacht leuke verrassing.

 

Wie had ooit van ‘t Goy gehoord? Het is een klein plaatsje naast Houten met een uitstekend tapas-restaurant. Samen met Sam’s vriendin was ik uitgenodigd door de eigenaar van EasyRide voor een etentje omdat we Sam hadden geholpen tijdens de zomervakantie. We aten vanavond in tapasbar Huize de Eng in ‘t Goy. Het was een gezellige avond met heerlijk eten: asperge rol, kippenpootjes, spareribs, granalenspies en veel meer. Mijn favoriet was pikant ossenhaasje. En het nostalgisch moment zat in het desert: ijs met warme kersen.
 

De dames hebben me deze dag behoorlijk uitgelachen: bij uitstappen bij een winkel viel ik over een betonrand en duikelde uit de auto. Toen we naar het restaurant reden in de regen kreeg ik de instructie rechtsaf te slaan wat ik deed. Ik nam rechtsaf iets te snel en bleek midden in Enschede op het fietspad te rijden met de auto. Toen we terugwandelden van het restaurant naar de auto verdraaide ik mijn enkel over een uitstekende tegel. Op zich speelt leeftijd geen rol maar mijn geklungel van vandaag zet je toch aan het denken.
De avond werd opgesierd met een mooi etentje want voor het avondeten had Annelot bij het Italiaanse restaurant Sapori e Ricordi in het centrum van Enschede geboekt. De 4-gangen waren goed verzorgd en vulden met gemak. De Chardonnay en alcoholvrije Limocello maakten het eten compleet. Het was supergezellig kletsen met elkaar terwijl we genoten van de antipasti, risotto, goedgebakken speklappen en een kleurrijk toetje.

Op uitnodiging van Noud en Sanne aten we vanavond bij Tante Kee. Nadat we ons door de harde regen naar het restaurant hadden bewogen, begonnen we met een aperatiefje. Het eerste voorgerecht bestond uit gesneden coquille. Het tweede was een geroosterd ei in een bedje van oesterzwammen en voordat het hoofdgerecht werd opgediend kwam er nog een snoekbaarsfilet voorbij. De hertenrug met stoofvlees en aubergine smaakte goed maar was iets te rauw. De twee nagerechtjes waren óf kaasplankje óf honing desert. We sloten af met een chocolade-bom met ijs. Met de 6-gangen waren we meer dan 3,5 uur aan de slag. We genoten met elkaar en van de passende (halve) wijntjes. Kortom, het was een gezellige avond.

 

Na een leuke wedstrijd te hebben gefloten in Noordwijk van de MB1 tegen Fletiomare (landelijk niveau) besloten Ingrid en ik uit eten te gaan bij “In den Doofpot” in Leiden. De kok zelf kwam ons het menu introduceren en stelde voor om maar het hele pakket te doen. Dat was een goede keuze. We begonnen de 6 gangen met coquille met radijs en citrus. Daarna kwam er heerlijke tonijn met rode kool en dashi. Het derde gerecht was zeeduivel met bloemkool, beurre noisette en Vin Jaune. Het hoofdgerecht was patrijs met zuurkool en Pedro Ximénez. De twee nagerechtjes waren tiramisu met mascarpone en Amaretto (voor Ingrid) en kaasplank geserveerd met panforte en honing-mosterd-truffelsaus (voor mij). De afsluiter was een in paddenstoel gehulde combinatie van ijs, cepes en kaneel. De gerechten werden voorzien van (halve) passende wijntjes. De bediening en het eten was bijzonder aangenaam. We waren verrast door de mooie presentatie en de rijkdom aan nieuwe smaken. Kortom, een heerlijk avondje samen uit.



 

Nu de kinderen of naar school of werk gaan of op vakantie zijn, gaan we samen wel eens gezellig ergens lunchen. We gingen vandaag naar Tulum in Noordwijk. Ze hebben er aparte gerechten en het is van uitstekende kwaliteit. Tussendoor komt de serveerster met lekkere dingetjes die ze proberen en de klanten laten proeven.
 

De 17de september is anders. Vandaag zou vriend Ernest 55 jaar zijn geworden maar hij viert het bij zijn Hemelse Vader. Onze gedachten waren vandaag bij zijn familie. Anders was ook het lunchen met mijn voormalige baas. We houden nog steeds contact en praatten vandaag bij over de veranderingen in het leven en het recente verlies van een oud-collega die voor hem een dierbare vriend was. In november gaan we weer samen lunchen. Vanavond pakte ik de fiets voor een rondje Kaag. Eerst langs Warmond en vanuit Leiden naar Oude Aade, Rijpwetering en dan bij Oude Wetering weer terug langs de Ringvaart. De avondzon scheen over het landschap en de lucht kleurde rood, geel en roze. Het gaf prachtige beelden.

 

Op Ingrid’s lijstje stond “Les Puces de Saint Ouen“, de grote markt. Vanaf de Sacre Coeur naar Porte de Saint Ouen moesten we opstappen bij metro-station Anvers en met de M2 naar Place de Clichy gaan om vervolgens over te stappen op de M13 richting Saint-Denis, en dan wel in de goede trein stappen. Les Puces de Saint Ouen is de markt van Parijs waar oude spullen worden verkocht maar ook design, antiek en kunst van waarde wordt verhandeld. Ingrid keek vooral naar de sieraden en liet zich inspireren door de aparte dingen in de meubel boetiekjes. Op de markt waren ook restaurantjes en we besloten daar de lunch te nemen; het bleek een goed besluit.