In 1983 kregen Ingrid en ik verkering, op deze dag. Als vorig jaar al veertig jaar markeerde, dan zijn we in 2024 de veertig voorbij en mogen we 41 jaar samen aantikken. We vierden het in restaurant Tulem. We verlieten het restaurant met volle magen en vol van dankbaarheid. Als je je jong bent en verkering krijgt heb je geen idee wat er allemaal in je leven gaat gebeuren. Je droomt, hebt ambities, wil samen vooruit, samen Jezus volgen, misschien zelfs een gezin stichten en een baan om het gezin te onderhouden. Tijdens het eten wisselden we mooie herinneringen uit en konden alleen maar dankbaar zijn voor de zegeningen die we mochten ontvangen en de bescherming die we als gezin mochten ervaren op heel veel momenten in de afgelopen 41 jaar.
 

Het is de verjaardag van Sam, de 25ste. Er was vanmorgen weinig tijd om het te vieren omdat hij het reuze druk heeft op de motorenbeurs in Utrecht. Met het introduceren van het nieuwe merk Maguti hebben ze met Easy Ride de spits afgebeten: elektrische motoren. Met een taart en gebak onder de arm vertrok hij eerst langs zijn vriendin en daarna naar Houten en door naar de jaarbeurshallen. Gefeliciteerd, Sam, je bent een creatieve ondernemer.
 

We vieren vandaag Ingrid’s verjaardag. We maken er een leuk feestje van met onze ouders die op bezoek komen. Met de kinderen vierden we het afgelopen weekend. En vrienden kwamen al eerder haar verjaardag vieren.

We vierden op een wat ongebruikelijk moment Sinterklaas, Ingrid’s verjaardag en Kerst met eigen gezin. We hadden allerlei leuke pakjes voor elkaar gekocht en Annelot regisseerde spelregels om de pakjes uit te pakken, weg te geven, te ruilen of af te pakken. Ook waren er opdrachten en een enkele tranentrekkende surprise. Na het pakjesdelen gingen we met elkaar aan de steengrill. Kortom, het was een gezellige familiemiddag.

Het is vandaag feest want Ingrid’s vader is 80 geworden. We reden naar Friesland, eerst opgehouden door de Feyenoord bus die onderweg was naar Ajax, en overhandigden ons kado voor hem. Het kado was een kussen en kleed met waterroute kaart van de omgeving waar de boot in de haven ligt. Ze hadden familie en vrienden uitgenodigd en het werd een gezellig feest. Er was zelfs een warm buffet met heerlijke diamanthaas en Italiaanse salades. Omdat we vroeg waren gekomen konden we eerst nog met elkaar bijpraten. En ook mijn moeder was van de partij.


 

Tijdens onze vakantie op Madeira bestelde ik een Pergear 60mm f/2.8 macro lens met 2:1 vergroting, voor mijn verjaardag van Ingrid. Al langer keek ik naar een macro-lens maar een goede lens komt al gauw in de buurt van €1000. De Pergear is een eenvoudig model maar de recenties waren goed, en de prijs slechts €185. Dat is het proberen waard. Omdat de levering langer deed wachten (vanwege een enorme vraag) dan voorzien kreeg ik een refund van €30. Wat kun je verwachten van een lens van iets meer dan €150? Nou, heel veel. De uitvoering is solide, mooi glas en superscherp. Er is behoorlijke vignetting als je landschapsfoto’s maakt maar daar is een macro niet voor bedoeld. En bij macrofoto’s is die vignetting er niet. Gek genoeg heeft de diafragma ring geen klikstops maar doorloopt de f-stops lineair. Je moet handmatig scherpstellen en dus een stevige hand hebben. Bovendien is er geen digitale lensinfo beschikbaar maar dat probleem had ik al opgelost met de Laowa 10-18mm met een programma om dergelijke info aan het EXIF record toe te voegen. Hier is een eerste indruk van de lens. De 2:1 vergroting is wel een mooie bijkomstigheid.
 

Vanavond vieren we mijn verjaardag, deel 3. Ingrid en Annelot verzorgden heerlijke hapjes en een ontzettend mooie en lekkere taart. Onze vrienden maakten er een heus feest van met polonaise, mooie woorden en prachtige kado’s. Op deze leeftijd mag men een speech verwachten en die ging ongeveer als volgt: “Wij, mensen, hebben een verfijnd gevoel voor tijd, iets wat ons onderscheidt van dieren. We weten inmiddels dat tijd geen constante is want Einstein toonde in 1915 al aan dat alleen de snelheid van het licht constant is. Tijd begon toen God bij de Schepping zei “Er zij licht”. Daarna schiep God ons als mens naar Zijn beeld. Tijdsbesef zit ons in de genen maar verandert ook naar de omstandigheid. Als je kind bent denk je dat het een eeuwigheid duurt voordat je tien wordt. Als je ouder bent, zoals ik, besef je dat de tijd enorm snel voorbij gaat. En als we terugkijken dan stellen we onszelf soms de vraag: wat was nou de beste tijd van je leven? We denken dan aan onze kindertijd, lekker zorgeloos. Of aan onze studententijd, vrijheid-blijheid. Of aan die momenten dat we trouwden, dat je familielid herstelde van een ziekte of gespaard werd tijdens een ongeluk. Of dat ons eerste kind geboren werd. Maar ook het tweede, en ook het derde want je wil niemand tekortdoen. Het grappige is dat in die beste momenten we denken aan periodes of specifieke momenten. Wat als rode draad door al die herinnering terugkomt is de interactie met de geliefden om je heen. Geliefd zijn door je ouders, door je familie, door je vrienden maken al die momenten waardevol. Toen God ons schiep zei Hij dat het goed was. Daar was de eerste blijk van liefde. Het is liefde dat ons die beste tijd in ons leven geeft. Paulus zei in 1 Corinthiërs 13 dat de liefde de meeste is van geloof, hoop en liefde. Dat Jezus voor ons stierf was Gods tweede blijk van liefde, onvoorwaardelijke liefde. Jezus zei: Heb God lief boven al en je naaste als jezelf. Geliefd zijn en liefde geven maken van elke dag de beste tijd van je leven. Leeftijd speelt dan geen rol. Ik houd van mijn familie en vrienden en wens dat zij ook kunnen en zullen liefhebben. Dan geven we elkaar de beste tijd van ons leven“. Je verjaardag vieren in een soort van drieluik met mensen die je heel dierbaar zijn is een geweldige zegen.
 

Deel 2 van het vieren van mijn verjaardag was vanavond. We dineerden met onze kinderen in Leiden, met een boot die voor ons was ingericht. Helaas kon Salo door ziekte er niet bij zijn. We begonnen met een aperatif. Annelot en Sam deelden een verjaardagskado voor Noud en meteen zat de feestelijke sfeer er in. Al gauw daarna kwam de Leidse kapitein (en gids) aan boord en werden de eerste twee gangen geserveerd. Terwijl we door Leiden tourden genoten we van de culinaire gerechten en kregen we toelichting over de bezienswaardigheden van Leiden. De sfeer was geweldig en met eigen gezin een hele boot voor jezelf hebben was fantastisch. Van de kinderen kreeg ik mooie kado’s: een abonnement op een natuurtijdschrift, lekkers, een reisboek over Schotland en een weekendje Schotland om de mooie landschappen te fotograferen.
Het dineren-op-de-boot is ontzettend gezellig uitgepakt en was een groot succes.



 

Als je kind bent dan vind je de leeftijd van 10 al geweldig want je kunt het nog net met alle vingers van beide handen aangeven. Dan komt 20 en ben je bijna volwassen en bij 30 denk je dat je oud wordt. Bij 40 vertelt iedereen dat je nu in de wijze jaren bent aangekomen. Dan tik je de 50 aan en ben je niet oud maar van middelbare leeftijd wat dat ook maar mag betekenen. Nu mag ik vieren dat ik de 60 voorbij ben. En ja, de tijd vliegt maar voel ik me oud? Nee, jong van hart in een wat ouder lijf. Wat boven alles uitstijgt is dankbaarheid naar God toe dat ik dit mag meemaken en dat we als gezin gezegend en beschermd zijn door alle jaren heen. Dat hebben we gevierd met onze ouders. Wat een zegen is dat, net als toen ik 40 en 50 werd. Mijn vader was er toen nog bij; wat ben ik blij dat we die mijlpalen ook toen hebben gevierd. Vanavond hebben enorm met elkaar genoten van een speciaal voor ons ingepast 4-gangen diner. We hebben mooie verhalen gedeeld en fijne gesprekken gehad. Mijn jeugdvriend George had een mooie verrassing meegegeven met een warme groet voor iedereen. Als je 60 wordt en je met je dierbaren van hart tot hart kan spreken, dan is deel één van het vieren van mijn verjaardag zeer geslaagd.
 

 

Vandaag ben ik zestig jaar geworden. Familie en vrienden belden, appten of schreven lieve wensen naar mij toe. Het klinkt wel heel oud maar leeftijd is relatief en tijd is niet een constante. Wat telt is kwaliteit in de vorm van liefde die je ontvangt en mag delen met mensen om je heen. Tijd kun je uitdrukken in jaren, maanden, dagen, uren enzovoort. Zou je dankbaarheid ook kunnen uitdrukken in “gratitude” uren, net zoiets als accu vermogen in kWh maar nu kGh:, “kilo Gratitude hours“. Als er voor elk uur 1 Gratitude is dan is mijn dankbaarheidsvermogen nu ongeveer 526kGh ofwel 0,5MGh. En die van jou?
 

Onze jongste telg is vandaag 21 jaar geworden. Dat is opnieuw een gezegende mijlpaal in ons gezin. Eenentwintig jaar geleden beviel Ingrid van de kleine baby in het LUMC in Leiden. ‘s Avonds mochten we al weer naar huis waar opa en oma de oppas hadden over de twee oudste kinderen. De volgende ochtend kwamen zij hun kleine broertje bewonderen. We hebben er mooie herinneringen aan en verhalen van. Kleedden we de baby toen in een rompertje, nu is het een maatpak geworden. Hij gaat nl. voor zijn studie een stage doen bij Van Lanschot Kempen in Amsterdam.
Afgelopen weekend vierden we zijn verjaardag al in ons favoriete restaurant. Vandaag is het dan zover. Noud, gefeliciteerd met je verjaardag! We wensen je de zegen van God toe op je levenspad, samen met Sanne.

Onze jongste telg, Noud, wordt bijna 21 jaar. Dat wilden we op een bijzondere manier met hem vieren. We reserveerden bij Tante Kee waar ze al feestelijke ballonnen op tafel hadden geplaatst. Annelot had kadootjes voor Noud meegenomen. Daarna kon de maaltijd beginnen en genoten we van 4 gangen met extras tussendoor. Het deed ons goed smaken en het was een geslaagd verjaardagsetentje.


 

Vanmorgen gingen we met Noud en Sanne naar Friesland om onze ouders te bezoeken. Vandaag zou de verjaardag van mijn vader en stonden we er bij stil met appeltaart tijdens het varen. We hadden nl. met de ouders afgesproken om te gaan varen in de sloep van opa en oma. Met de 30 graden Celsius en een lichte bries was het zeer aangenaam op de Friese wateren van de Alde Feanen bij Earnewâld. Opa zocht een route van ongeveer 23km langs polders en mooie locaties. Noud en Sanne waagden nog een sprong in het water. Na de vaartocht aten we gezellig met elkaar in Earnewâld.


 

 

Het is morgen moederdag maar we waren vandaag al in Friesland om met mijn moeder uit eten te gaan in Dokkum. Afgelopen woensdag was ze jarig en dit was een mooie manier om samen haar verjaardag en moederdag te vieren. De gerechten waren van goede kwaliteit en het samenzijn was bijzonder gezellig. Na het etentje brachten we mijn moeder weer thuis en brachten we een Italiaans vest bij Ingrid’s moeder voordat we weer huiswaarts reden.

 

Vandaag is Annelot dan echt jarig. We vierden het gisteren met haar, haar vriend en haar vriendinnen. Van harte gefeliciteerd, Annelot! We wensen je alle goeds toe en de zegen van God in je leven. Love you.

(vrolijke verjaardagskaart van L. Potuijt)