Hisalis Heren 1 speelde vanavond een bekerwedstrijd tegen Hoorn. Helaas verloren ze de wedstrijd met 6-0 maar was er wel veel spektakel. Er was veel ophef over de arbitrage die een groene kaart (terecht) en een gele kaart aan Hisalis gaf. De laatste was discutabel en betrof Sam die volgens de scheidsrechter of een blok maakte of opzettelijk shoot. Als scheidsrechter en vader vond ik dat er van beide geen sprake was. Maar ja, ik sta veilig achter het hek met de camera. Het was voor mij de eerste keer om met zulk zwak licht sportfoto’s te maken. Sportfoto’s hebben een kleine sluitertijd nodig anders worden de spelers brede strepen op het beeld. Alles is met ISO 6400 en belichtingscompensatie op -1EV genomen. Leuk is dat de aankondiging door het team zelf is gedaan en dat daarin door mij eerder genomen foto’s zijn verwerkt.

Eerder deze week werd op de werklocatie een evacuatie-oefening gedaan en is er door de nooduitgang een roodborstje naar binnen gevlogen. Een medewerker maakte mij er op attent en we vonden het vogeltje gevangen in het trappenhuis. Hoe vang je een gevangen vogeltje? Met het overhemd bedekte ik hem en kon hem zo in mijn hand opnieuw “gevangen” nemen om hem even later zijn vrijheid te geven.

Omdat Lissabon zo wijdgestrekt is, moet je je uitstapjes goed plannen. Naast de bussen maakten we veel gebruik van Uber. We lieten ons naar Parque das Nações brengen; een modern expo park waar regelmatig conferenties worden gehouden voor ontwerpers, ondernemers en wetenschappers. Voordat we de weg terug namen naar het vliegveld lunchten we bij República da Cerveja aan de kade. Omdat het restaurant druk bezocht wordt door de locale mensen was ook hier het eten heerlijk.

In het plaatsje Belém vind je een aantal bezienswaardigheden: het klooster Jerónimos Monastery, het monument Padrão dos Descobrimentos en de Belém toren. We aten in het restaurant op de kade en konden genieten van het uitzicht op de “Europese Golden Gate” brug. Op de weg terug wisselde het uitzicht over de brug zich af met verval in de buurten rondom het hotel, wel een groot contrast. ‘s Avonds genoten we van het typische Portugese Solar dos Nunos restaurant.

Het plaatsje Sintra ligt zo ongeveer 30km van de centrale locaties in Lissabon. Er zijn ongeveer 7 kastelen waarvan Park and National Palace of Pena wel heel bijzonder. Helaas was bij aankomst het kasteel in mist gehuld en had een erg lange wachtrij.

Na de baseliek vertrokken we via Tram 28 door de nauwe straatjes naar het Museu Nacional de Arte Contemporânea (Museu do Chiado). Opvallend was de expositie van fotograaf Carlos Relvas. Ook brachten we een bezoek aan het tegeltjesmuseum Museu Nacional do Azulejo waar de aloude kunst om tegels te maken als versiering en decoratie, met glazuur, is te zien. De bijbehorende kerk is een toonbeeld van overtollige wand- en plafondversieringen.

Lissabon is een stad op heuvels gebouwd en erg uitgestrekt. Het heeft niet echt een centrum maar meerdere interessante plekken. Je moet daar wel over langere afstanden verplaatsen. Al wandelend door de stad is het klimmen en kijken naar de typische Portugese decoraties op de huizen. Opvallend is dat de mooiste plekken soms afwisselt met vervallen buurten. Onze wandeltocht ging naar de Basílica da Estrela waar we vanaf het dak genoten van het uitzicht en de hoogte van de binnenkant van de kerk.

Op onze tweede dag gingen we naar het oude centrum van Lissabon te beginnen bij het Comércio Plaza tegen Alfama aan. Daarna liepen door de straatjes van de kleine stad met de opvallend kleine tegeltjes op naar Elevador de Santa Justa. Deze lift is gebouwd in 1902 met de Eifeltoren als voorbeeld. Het Pedro IV Plein ligt daar vlak om de hoek en als het dan lunchtijd is eten we bij een klein restaurantje Torremolinos aan de Rua Portas de Santo Antão, eenvoudig en met heerlijk witte port. Na de lunch pakten we het steile trammetje Ascensor da Glória naar het park met prachtig stadsuitzicht Garden São Pedro de Alcantara.

We hadden een lang weekend citytrip gepland naar Lissabon. Met Vueling vlogen we op een gunstige tijd van Amsterdam naar Lissabon om vervolgens te verblijven in Palace Pestana. Het hotel ligt iets uit de richting van de oude stad maar met de Lisboa Card pak je eenvoudig het openbaar vervoer en ben je er in 20 minuten. Op de eerste avond aten we 5 gangen in het klassieke culinaire restaurant. Het hotel heeft een prachtige tuin met zwembad en spa.

De wedstrijd vanmiddag tegen Muiderberg verloren de H1 met 1-3. De wedstrijd verliep niet soepel. De temparatuur was laag door de koude gure wind en het licht was beroerd. Dat laatste kwam ook omdat door de wintertijd de zon rond deze tijd laag stond. Het was erg leuk dat Annelot bij de wedstrijd van Sam kwam kijken samen met Ingrid.

Aan het einde van de werkzaterdag (nieuw buro voor de jongste) gingen we samen even borrelen in Noordwijk bij het Beachclub hotel. Een glaasje wijn met oesterzwambitterballen en lekker breekbrood deed ons goed. We troffen een prachtig heldere lucht aan met een niet al te koude wind.

De afsluiter van deze week was de wedstrijd van het Schotse schoolteam van St. George’s tegen de meiden MA1. De uitslag werd 1-1 in een wedstrijd die Sam en ik samen floten. Het was onze eerste interland om als vader en zoon te fluiten.

Begin deze week werd ik gevraagd om de wedstrijd Hisalis H1 tegen HBS H2 te fluiten. Dit zijn de krenten in de pap en dat doe je met alle plezier. Het geeft veel leerpunten omdat het spel snel is en slim. Het werd 2-5. Sam kon nog niet meespelen vanwege zijn voetblessure van de wedstrijd tegen Nieuwegein.

Vanavond speelde de MB1 opnieuw een oefenwedstrijd die ik mocht fluiten. Toch altijd lastig in het donker met kunstlicht. De meiden speelden tegen Ypenburg en het werd 2-2. Wellicht was 3-2 terecht geweest omdat ik een hoge slag uit de strafcorner afkeurde. Achteraf bleek er een verdedigende stick tussen te zitten. Leerpuntje voor scheidsrechters en ook van de spelers om op zo’n moment overleg te voeren.

Tegen de middag maakten we een wandeling van 2 uren door de AWD vanaf Pannenland. Het was er druk omdat het een prachtige dag was en waarschijnlijk veel ouders met hun kinderen de burlende herten wilden bekijken. Er waren veel herten en veel geluiden, niet alleen van de mannetjes maar ook van de vrouwtjes die met hun licht piepende gil op de burlroep van de mannetjes reageerden. Met het gunstige licht kleurden de bomen, bladeren en paddenstoelen prachtig rood tegen soms typische gele achtergronden van bomen in de herfst.