Ook dit jaar vierden we met 4 families Pinksteren bij de conferentie Opwekking. Het was een echt feest met prachtige liederen, fijne gesprekken, veel lol en een mooie tijd met elkaar. Net voor het weekend kregen we het vervelende bericht dat onze boeking was geannuleerd. De organisatie boekte ons om naar de andere kant van het Veluwemeer en een pendelbus reed ons af en aan, perfect geregeld. De woningen waren kwalitatief beter dan de stacaravans die hadden geboekt. We konden dus niet fietsend naar de diensten maar met de bus.
De sing-in op zondag was een warme boel met 60.000 mensen en de toespraken van met Edgar Holder, Danielle Strickland en David de Vos waren een grote opsteker. De aanbiddingsliederen waren prachtig en het afsluitend concert met de Band Trinity was de kers op de taart.
‘s Avonds reed Annelot terug naar Amsterdam en babbelden we gezellig na met de muziek hard over de luidsprekers.

Vanavond waren Ingrid en ik uit eten met een Engelse collega en zijn vrouw, bij Tante Kee op de Kaag. Tegenover het restaurant lag een enorm schip bij de Royal Van Lent Shipyard. Na de korte oversteek met het pontje schoven we aan tafel en genoten we van een 4-gangen menu met gepaste wijntjes. Het werd een gezellige avond met fijn eten.

Deze dag kan niet voorbij gaan zonder onze moeders in het zonnetje te zetten, hetzij eigen moeder, schoonmoeder of moeder van eigen kinderen. In Friesland brachten we bezoek aan onze moeders en genoten we buiten op het terras met hen van het zonnetje. Moeders, een welverdiend bedankt voor de kleur die jullie brengen in familie en gezin.

Vanmiddag maakten gingen we wandelen in de AWD ter hoogte van Pannenland. De natuur staat in volle bloei en daardoor zijn vogels en viervoeters minder snel te spotten. Toch lukte het om een hagedis te fotograferen bij een boomstam en een libelle aan de waterkant.

Deze week waren mijn dochter en moeder jarig, beide met dubbele gelijke cijfers. Merkwaardig genoeg zal ik bij leven en welzijn ook dubbele gelijke cijfers halen bij mijn volgende verjaardag. Nog merkwaardiger is dat de optelsom van mijn aanstaande leeftijd en die van mijn dochter het leeftijdsgetal van mijn moeder zullen zijn (2, 5 en 7). Vandaar dat de beelden van de wandeling van vanmiddag voor de verandering dan ook maar even dubbel zijn.

Voor werkbezoek was ik twee dagen in Madrid. Al op zondagmiddag vertrokken we met een aantal collega’s naar de hoofdstad van Spanje, met de KLM. Bij vertrek was Amsterdam prachtig zichtbaar, eerst de havens en daarna de binnenstad. Vervolgens vlogen we over Vinkenveen richting zuiden. Voor Madrid waren een aantal pilaarbuien zichtbaar wat werd versterkt door het felle zonlicht. De stad zelf hebben we niet veel van gezien behalve dan een tapasmarkt Mercado de San Ildefonso (Street Market) op maandagavond, te vinden aan de Calle de Fuencarral 57.

De route “Sentier Cotier” loopt langs de kust van Frankrijk en dus ook in Bretagne. Het pad is dwars door natuurgebied met prachtige begroeingen waar je heerlijk geniet van de natuur en oceaan. Onderweg hoor je de diverse vogelgeluiden en dat betekent dat je de camera en lens bij de hand moet hebben. Uniek was dit jaar de geelgors. Zie ook Bretagne (1), (2), (3), (4), (5).

Op de kop van het westelijk deel vlak bij Pointe du Raz ligt het strand van Baie des Trépassés. Dit strand is een prachtige plek om te surfen en daar maakten de kinderen graag gebruik van. Ze kregen lessen van Gwendal en waren stevig ingepakt in het materiaal van de surfschool. Zie ook Bretagne (1), (2), (3), (4), (6).

‘s Avonds met helder weer is het uitzicht bijzonder kleurrijk. Het zonlicht schittert fel over het water en bij zonsondergang wordt de lucht helemaal rood. Zie ook Bretagne (1), (2), (3), (5), (6).

Zoals in voorgane jaren wilden we weer gaan zeevissen. Helaas was de ons bekende schipper er mee gestopt. We vonden een andere visser die vanuit Le Guivinec voer met zijn schip Soizen. We vingen bijna 20 vissen, soms per 2 of 3 tegelijk. Bij de laatste verplaatsing stonden we vlak bij een rots met zeehonden. De dieptes op het water varieerden van 15-36 meter. Zie ook Bretagne (1), (2), (4), (5), (6).

Een klein beetje sentiment is soms prettig als je als gezin met elkaar weer naar de Aquashow in Audierne gaat, net als in 2010 en 2015. De zeearend blijft toch altijd weer fascinerend en natuurlijk parkeerde de kleine zilverreiger weer op een hoofd, deze keer van Sam. Zie ook Bretagne (1), (3), (4), (5), (6).

Ook dit jaar hadden we een weekje Bretagne geboekt in het huis met uitzicht over de Atlantische Oceaan. Deze keer waren we met zijn zessen. De activiteiten waren divers: wandelen, fotograferen, surfen, zeevissen, puzzelen, lezen en allerlei bezoekjes, o.a. naar de grotten van Morgat. Zie ook Bretagne (2), (3), (4), (5), (6).

Na lang wikken en wegen heb ik de α7iii (Alpha 7 Mark 3) aangeschaft. De autofocus van deze camera is supersnel en de sensor is fullframe. Al enige tijd zat ik te dubben over een tweede E-mount en vond de alternatieven te prijzig voor mijn doel (α9 of α7Riii). Volgens DPReview is het de beste camera die in deze prijsklasse kan kopen, het wordt ook de kleinere versie van de α9 genoemd. De camera wil ik uitproberen tijdens de vakantie in Bretagne.

Laat in de ochtend gingen Ingrid en ik wandelen in de Amsterdamse Waterleiding Duinen;. De weersverwachtingen waren gunstig en het fotolicht was prima. Na weken, zo niet maanden, van stilte was het een bijna feestelijk vogelgeluid, overal hoorde je zingende exemplaren, van tjiftjaf, fitis tot braamsluiper. Doordat struiken en bomen weer in het blad komen is het fotograferen er van niet altijd zo gemakkelijk maar wel een groot plezier om te doen. Gelukkig heeft Ingrid er geduld voor en ziet de vogels soms eerder dan ik zelf.

Op 21 april was het corso in de Bollenstreek. Een miljoen bezoekers stonden langs de weg om te genieten van de prachtige bloemen en het het mooie weer. Onderweg naar de hockeyvelden was het lastig met de fiets manoeuvreren vanwege maar we waren op tijd voor coachen (Sam), spelen (Noud als invaller bij Sam) en fluiten (ikzelf) van de JA1.
Het schouwspel aan kleuren is ook de moeite om onderweg even te stoppen voor een foto.