We kwamen speciaal voor het werk van Anselm Kiefer naar museum Voorlinden. In het “Astrup Fearnley museet” in Oslo zagen we al het zware boekenwerk van hem. De boeken waren gemaakt van lood om het gewicht van de geschiedenis weer te geven. Dit werk stond, naast vele gigantisch grote schilderijen, ook in Wassenaar. Om dit werk te tonen moest zelfs de vloer worden verstevigd. Daarnaast was er de “Ochtenddauw” dat de opbouw van een land vertolkt met hoog graan en gras. De grote schilderijen met dikke gekleurde lagen olieverf met stro en lood geven een impressie van allerlei gedachten met referenties naar sterren maar ook naar abstracte hypothetische geschiedenis-scenarios, soms ook Bijbelse referenties. Het werk is intrigerend. Ook buiten het museum staan in de duinen bunkerachtige torens, ook weer met het thema van vernietiging en wederopbouw. Kiefer ziet in de schoonheid van ruines een teken van het bieden van hoop op een nieuw begin.


 

In museum Voorlinden in Wassenaar is tot 25 februari een expositie te bewonderen van Anselm Kiefer. We hebben ook werk van hem gezien in Oslo. Vandaag kochten we online kaartjes (want het museum is nog niet “gediplomeerd voor de museumkaart”) en de extra €2,50 voor de expositie over het tarief van €19,50 heen namen we op de koop toe, keer 2 weliswaar. Het museum ligt prachtig in een bosrijke duinomgeving en heeft naast Anselm Kiefer ook mooie werken van Richard Serra (met reusachtige metalen wanden), Jan Sluijters’ bekende schilderij, Esther Tielemans met Full Moon (kleurrijke vlakken), Adolf Luther met holle en bolle spiegels en bij de vaste elementen is er het oudere stel met parasol van Ron Mueck, en nog veel meer.




 

Ingrid en ik bleven nog een overnachting in de boerderij vlak onder Valkenswaard om de omgeving verder te verkennen. We trokken naar Nuenen, iets ten noord-oosten van Eindhoven. De schilder van grootse werken, Vincent van Gogh heeft van 1883-1885 in Nuenen gewoond en daar 25% van zijn werk gemaakt bestaande uit 194 schilderijen, waaronder De Aardappeleters, 313 tekeningen, 25 aquarellen en 19 briefschetsen. Ondanks een zorgvuldige check vooraf bleek het Van Gogh museum op maandag gesloten. We deden onze wandelschoenen aan en liepen de Van Gogh route door Nuenen, Gerwen, Rullen en via Hool en Laar weer terug. Tijdens de wandeling liepen we door het landschap dat de schilder inspireerde voor zijn schilderen. We konden niet aan de indruk ontsnappen dat de streepjestechniek van Van Gogh ontleend was aan de afgesneden maisvelden. Wie zal het zeggen? De route was voorzien van enkele informatie-zuilen met geluid en toelichting, o.a. bij het kerkje in Nuenen.





 

Als je op een toeristenkaart van Madeira kijkt, worden vaak de traditionele woningen met rieten daken genoemd. Die zijn gelegen in het noordelijke plaatsje Santana, in Parque Temático. Op de terugweg van de wandeling reden we langs Sao Jorge naar Santana. Het park is klein en laat een paar modelwoningen zien. Men deed er hun handwerk, bakte brood en sliep in deze huisjes. Het materiaal van deze huisjes was goed voor zomer en winter. In eerste instantie dachten we dat de huisjes en dus de mensen toen erg klein waren. Het bleken modelversies te zijn voor kinderen. We maakten een foto voor een grote Madeira hoed en reden vervolgens het eiland helemaal rond, langs het vliegveld en Funchal terug naar Ponta do Sol.



 

In museum Kranenburgh (Bergen, NH) zijn momenteel 3 exposities te zien:
1. Claudy Jongstra met Guernica de la Ecología: zij verwerkt in haar kunst voornamelijk wol van een kudde Drentse heideschapen. De verf waarmee ze de wol kleurt, onttrekt ze aan planten die ze kweekt in Friesland
2. Cristina Lucas met Environment is Us: zij is een Spaanse kunstenares die vooral kijkt naar ecologische aspecten van onze planeet. Haar elementen lijken somber omdat ze gebruikmaakt van producten uit aardolie en aardgesteente
3. Jaap Hillenius (NL, 1934-1999), Edgar Fernhout (1912-1974) e.a. met A Touch of Light: spelen met licht in schilderijen, fotografie of abstracte elementen.
Na het museum bezoek lunchten we bij LadyPapa, met aparte oosterse gerechten.




 

Deel van het bezoek aan Het Depot was een expositie van Laura Eckert in nabijgelegen Villa Hinkeloord met een beeldenoverzicht van Eja Siepman van den Berg die de Charlotte van Pallandt prijs won in 1978. Het maken van de prachtige beelden werd verduidelijkt met een video. Ze maakte beelden van brons en (Italiaans) marmer.

Om (verlaat) het 55-jarig huwelijksjubileum te vieren van Ingrid’s ouders gingen we een paar dagen Wageningen-Arnhem-Münster doen. In Wageningen bezochten we museum Het Depot. Het thema in deze beeldengalerij is het menselijk lichaam. Het komt in allerlei 3D modellen en materialen terug. Na een mooie rondwandeling in het museum en de villa lunchten we in het museumrestaurant Lineaus.






 

Na het golfen ging ik met Ingrid naar het Singer museum in Laren om het werk van Kess van Dongen te bekijken. Er waren prachtige schilderijen van hem waarvan sommigen met verfpunten zijn gemaakt en daarmee doet denken aan Van Gogh. Ook waren er tekeningen van Van Dongen maar zeker zo mooi waren de kleurrijke schilderijen van Jan Sluijters, Kees Maks, Co Breman en Albert Neuhuys. Tussen de schilderijen stonden mooie beelden van o.a. Charlotte van Pallandt en Auguste Rodin.

Vanmorgen reden we naar Tilburg via van Tilburg. Het werd tijd voor wat nieuwe kleding voor mezelf. In Nistelrode slaagden we binnen het half uur en we lunchten voordat we De Pont in Tilburg bezochten. In het museum was een expositie van Raphaela Vogel maar ook van andere kunstenaars. In een grote ruimtelijke opstelling waren beroemde bouwwerken getoond en natuurlijk ontbraken Anish Kapoor (spiegel), Sigmar Polke (met hars), Fiona Banner (muurpunten), Kasper Bosmans (kleine kleurrijke schilderijtjes), Callum Innes (kleurvakken) en Thomas Schütte (zilveren beelden) niet.






 

Kunstenaar Henneman is bekend geworden met lijnenspel. Zijn abstractie van objecten naar eenvoudige lijnen geeft prachtige 3D weergaves die in 2D zijn opgesteld. Hij modelleert zijn lijnen vaak met opelkaar aangebrachte latjes. Hierdoor ontstaat een diepte-effect, vaak ook ondersteund door schaduw als de verlichting goed is geplaatst. En dat was het geval in museum Kranenburgh.

Na twee zaalhockeywedstrijden te hebben gefloten van het eerste damesteam van Hisalis in Pijnacker, gingen we vanmiddag het Kranenburgh museum in Bergen bezoeken. Er was een expositie van Jeroen Henneman die veel met lijnen werkt en ze in perspectief plaatst. Het was een ontzettend mooie uitstalling van alle objecten die het lijnenspel weergeven. Henneman is o.a. bekend van het beeld van toenmalig koningin Beatrix en van het wiel op het Elsevier gebouw in Amsterdam.

 



 

Achter de Kerk (dat is echt het adres) ligt het Museum Gouda met een verzameling schilderijen van Paul Arntzenius. Hij was niet alleen schilder maar ook kunstverzamelaar. Er hangen twee mooie werken van dames die achter een tafel aan het schrijven zijn. de schilders hiervan zijn Willem Bastiaan Tholen (links, portret van Coba Tholen-Muller) en Piet Meiners (rechts, portret van Cobi Arntzenius-Witsen). Ze zijn hieronder afgebeeld. Het schilderijtje naast de portretten is een gezicht op Veere van Theo Van Rysselberghe. Ook was er een hele expositie van schilderijen met Nederlandse steden (en wolken).
Bij binnenkomst op de karakteristieke bruggetjes en poortjes waan je je al helemaal in een stad van een paar honderd jaar terug. Het is een prachtig museum met aan het einde ook nog eens een verzamelingen porseleinen vazen. Die werden destijds in Gouda gemaakt.

Omdat het weer dit weekend nogal grijs en koud was, zat er geen wandeling in de planning. In plaats daarvan kozen we om naar Arnhem te gaan om Museum Arnhem te bezoeken. Er waren een paar tentoonstellingen. Onder andere: “Tenminste Houdbaar Tot“, een weinig inspirerend overzicht van alle klimaatprobleem met een ingesproken boodschap met een (passende) zeurstem. opvallend waren wel het grote doek van afvalkunststof “Gbor Tsui” van Serge Attukwei Clottey. Ook was er een overzicht van het werk van Pierre Janssen die de bezoeker interactief mee liet doen om een portret of boodschap achter te laten. Als gevolg daarvan hangt nu ook mijn portret in Museum Arnhem. Wat zeer bezienswaardig was is de ring met een vogeltje in een klein kooitje die door de Amerikaanse Amanda Gorman werd gedragen tijdens haar voordracht van The Hill We Climb bij de inauguratie van president Joe Biden. De ring was een eerbetoon aan Maya Angelou, die sprak tijdens de inauguratie van Clinton in 1993.
Buiten het museum is er “De Stofzuiger” van Maja van Hall, het beeld “Asis Rafiki” van Monika Dahlberg, de tafeltennistafel “Pong” van Louie Cordero en de “Borstentros” van Maria Roosen.







 

Kasteel Ruurlo is een verlengde van museum More in Gorssel. We bezochten het museum waar een expositie te zien is van de beroemde schilder Carel Willink die surrealistische schilderijen heeft gemaakt. Het kasteel zelf is bijzonder fraai verbouwd met oog voor stijl en behoud van karakter.




 

We waren nog niet eerder samen in het Teylers museum in Haarlem geweest. Het is het oudste museum van Nederland. Je vindt er fossiele vondsten, meetinstrumenten uit de oude tijd, experimentele apparaten, schilderijen, oude en recente (strip)tekeningen en natuurlijk het oorspronkelijke huis van Pieter Teyler. In het museum is de beroemde elektriseermachine te zien uit 1784. Napoleon bezocht in 1811 het Teylers Museum om de machine te zien. De machine doet gigantische vonken overslaan als de glasschijven gaan draaien. Van de website: “Vanaf de opening in 1784 tot het begin van de 20e eeuw was Teylers Museum een plek waar actief wetenschappelijk onderzoek werd bedreven en waar de resultaten getoond werden aan een breed publiek. Wist je dat Nobelprijswinnaar Hendrik Antoon Lorentz zijn eigen laboratorium in Teylers Museum had waar hij vanaf 1909 tot zijn dood in 1928 werkte? Grote wetenschappers, waaronder Einstein, bezochten hem hier“.
Ook zijn er diverse schilderijen te zien van vele onbekende schilders, zoals (rij 5, eerste foto) Wybrand Hendriks met het Haarlems teekencollegie uit 1799, (rij 5, derde foto) Christiaan Dreibholtz met schipbreuk voor Engelse kust uit 1839 (tevens het aankoopjaar) en (rij 6) Bartholomeus van Hove met zijn stadsgezicht uit 1836 (ook het aankoopjaar). Iets bekender is (op rij 5, vierde foto) de Trommelslaagster van Isaac Israëls uit 1908.