Gisteren belde mijn vriend Rein om te gaan wandelen vandaag. Na onze lunch (laatste mogelijkheid voor de horeca-lockdown) wandelden we door de AWD bij De Zilk. De herfst is duidelijk zichtbaar door de vele grote paddenstoelen. Onderweg praatten we gezellig bij, genoten we van de zon (vitamine D) en stopten we regelmatig voor een foto hier en daar. We sloten de wandeling af bij de kabouters. Zie ook Herfst (2).
De herfst is al volop in de gang en overal schieten paddenstoelen uit de grond, of uit de boom. We hebben tijdens de wandeling door de Kennemerduinen wel hele mooie exemplaren gezien. Hier volgt een korte impressie. Zie ook Kennemer (1).
Zowel Ingrid als ik zelf krijgen het advies om veel te wandelen. Bewegen is goed voor herstel en activeren van de spieren en bloedsomloop. We parkeerden dicht bij Landgoed Duin & Kruidberg en volgden de zwarte route van 7,5km die later 8.3km bleek te zijn volgens MapMyWalk. Het duin- en bospad is zeer afwisselend en het hoogteverschil aanzienlijk anders dan in de AWD. Al met al een mooie droge middag. Zie ook Kennemer (2).
Vanwege mijn revalidatie van de gebroken en geopereerde elleboog heb ik woensdag een rustdag. We gebruiken de tijd om uit te rusten en te wandelen, als het weer het toelaat. Via de boekenserie van Natuurfotografie “De mooiste fotolocaties Oost-Nederland” vond ik twee mooie plekken waarvan we de bossen bij Loenen kozen. Hier heb je ook de Loenense waterval. Eigenlijk zijn het er twee, een grote en een kleine. We liepen langs de grote versie. Onderweg zagen we bijzonder veel paddenstoelen en lichtten de herfstkleuren prachtig op.
Vanmiddag lieten we even de honden uit in het bos van Warmond. De eerste paddenstoelen komen al te voorschijn en het herfstlicht kruipt tussen de bomen door. De temperatuur is nog bijna zomers te noemen.
De zon scheen prachtig door de bomen en de bladeren zijn helemaal rood en geel gekleurd. Zo nu en dan piepen de zonnestralen door de takken en geven rechte stralen op het pad. Op de hoge bomen nestelen zich de paddenstoelen en weerspiegelt de natuur zich in de strakke vijver. Op de achtergrond is het polderlandschap zichtbaar met aan de horizon mooi windmolens. De wandeling was om in te lijsten. Bij deze.
De lynx heeft ons gefacsineerd tijdens onze wintervakantie in Noorwegen 2016. Het is een bijzonder roofdier dat opvalt door de zwarte oorpluimen. De lynx is een hoogpotige kat met duidelijke bakkebaarden en een opvallend korte dikke staartje waarvan de punt zwart is. De snorharen zijn lang en lichtgekleurd. Op het moment van fotograferen liet de moederlynx zich uitstekend fotograferen met haar drie jongen.
De das is een typisch nachtdier maar is als bewoner van het wildpark ideaal te fotograferen. Als hij zijn binnenverblijf heeft verlaten en buiten gaat eten doet zich een typisch fenomeen voor: zodra het eten er op zit rent hij van zijn plek terug naar het verblijf en komt even later weer tevoorschijn. Het is een aparte verschijning met een forse kop-romp lengte van 65-80cm. Hij is daarmee één van de grootste voorkomende landroofdieren in Nederland. De das heeft een brede kop en een zwaargebouwd gedrongen lichaam met korte poten en korte staart.
De wilde kat herken je aan zijn dikke staart met lange beharing, een stomp zwart uiteinde en 3-5 zwarte ringen. Het is een prachtig dier die iets groter is dan de huiskat. De wilde kat lijkt op een cyperse huiskat maar is zwaarder gebouwd en heeft een langere vacht waardoor hij forser lijkt. In Nederland komt deze soort niet meer voor.
De wolven konden we op afstand horen omdat ze onderling een strijd hadden. Nadat alles weer beslecht was deden ze een dutje. In het donkere bos kwam weinig zonlicht binnen maar kon ik met hoge ISO (die staat trouwens op automatisch omdat ik met de 600mm lens de sluitertijd op 1/400 heb ingesteld). De wolven komen soms nieuwsgierig in je buurt en kijken of je niet in hun territorium komt.
Na onze ervaring in Canada 2019 met beren ben ik gefascineerd door de zwarte beer. Hij lijkt zo’n knuffeldier en beweegt zich als een ouwe goedzak. Niks is bedrieglijker dan deze waarneming want de zwarte beer is bijzonder snel en gevaarlijk. Achter de beschermende omheining is het veilig en kan er gefotografeerd worden.
De otters in het wildpark hebben enorm veel ruimte om te zwemmen en te bewegen. Om ze scherp voor de camera te krijgen moet je veel geduld hebben. Ze zijn super snel en beweeglijk, in een omgeving met weinig licht. Ze zijn best grappig omdat ze een bepaalde route bij herhaling afleggen en de omgeving goed observeren op gevaar of (eet)gelegenheid. De otter is in Nederland een streng beschermd dier sinds hij in 2002 weer is uitgezet na een periode van afwezigheid.
Wat een prachtig beestje is de bunzing! Hij behoort tot de familie der marterachtigen en samen met de andere marterachtigen, de das, otter, wezel, hermelijn, nerts en de boom- en steenmarter, vormt deze familie de grootste groep landroofdieren in Nederland. De bunzing heeft een lengte van ongeveer 33-45cm en heeft een donkerbruine vacht met een geel, geelwitte of lichtbruine ondervacht. In het park verstoppen ze zich graag in kleine holtes. De laatste 3 fotos’ zijn van een steenmarter die in een apart verblijf, een nagebootste schuur, zijn kunstjes liet zien.
Het wild park in Anholt heeft ook een paar vossen die zich in een relatief kleine omgeving uitstekend kunnen verstoppen. Het is erg lastig om de dieren te spotten en als je ze dan ziet zijn moielijk te fotograferen.
De wasbeer is een bijzonder venijnig dier en daarom ook zeer gevaarlijk. Hij laat zich ook in de natuur zien maar is vaak niet zichtbaar voor de mens. Het dier is een plaatje om te zien maar heeft lange scherpe klauwen om zijn voedsel te kunnen bemachtigen.
