Door omstandigheden hebben we vandaag Annelot verhuisd uit Münster. Haar nieuwe bestemming in Enschede is nog niet bekend en dus is haar interieur tijdelijk bij ons opgeslagen. Ik had last minute bij Autohopper een grote Renault G20 gehuurd en vanochtend om 8:00 uur reed ik met Ingrid en Annelot de ruim 250km naar Münster. Na 4 uren inpakken en inladen was de auto tjokvol en konden we de terugreis beginnen. De hulp van Annelot’s kamergenoten was geweldig. Ze hielpen met het sjouwen van de spullen uit het appartement, 3 trappen naar beneden en dan nog naar de auto. Voor de Duitse fietsers en voetgangers had ik twee mooie rood-witte pionnen geplaatst om zo de foutgeparkeerde auto te markeren. Het hielp want alle voorbijgangers waren begripvol in tegenstelling tot de vorige keer toen we met autopech gebruik moesten maken van het fietspad. Op de terugweg dropten we Annelot’s fiets in Enschede en vervolgden we onze reis in plensregen naar huis. Thuis aangekomen laadden we de auto in zeer korte tijd uit door de hulp van Noud en Sanne. Het was 21:30 uur en de auto kon ongeschonden terug naar de verhuurder. Het is hier nu gezellig druk in en rondom het huis, wel leuk zo vlak voor de kerst.

Toen we samen met Annelot terugliepen vanuit het Sushi restaurant was het donker en liet zich rondom de maan een corona lichtcirkel zien. Volgens wikipedia is dat “een atmosferisch optisch verschijnsel in de vorm van een of meerdere gekleurde kransen van licht rondom de zon of maan dat ontstaat door de diffractie van het licht door kleine waterdruppels of ijskristallen van een wolk. Het licht is een diffuse gloed direct rondom de lichtbron (in tegenstelling tot de halo, die een ring op geruime afstand van de lichtbron vormt en scherper is afgegrensd) en is bleekblauw van tint met een verkleuring naar roodbruin aan de rand“. Dat zagen we dus vanavond boven Münster.

Op een zaterdagochtend is het naar Münster maar 2,5 uur rijden maar vandaag deden we er toch 3 uren over. Door alle wegwerkzaamheden kwamen we om 13:00 uur aan bij Annelot en gingen we gezellig lunchen. Tijdens de wandeling door de stad bezochten we een paar kerken en werd er geshopt. De beroemde St. Lamberti kerk was open en we konden binnen het glas in lood en de verlichte trap bij het orgel bewonderen. Ook buitenom is een verlichte trap te zien, naast de kooien (replicas) waar vroeger de lichamen van de gedode wederdopers in werden opgehangen en getoond. Bij terugkomst genoten we van de nieuwe koffie en kletsten we gezellig bij. ‘s Avonds aten we met elkaar bij een Sushi grill, Jin Gu genaamd. De kleine gerechtjes die in verschillende bestelrondes werden gebracht smaakten goed. Rond acht uur reden we terug naar huis in 2 uren en 18 minuten.






 

In 1973 werd op 5 oktober het Europees Octrooiverdrag getekend in München, in het Engels de European Patent Convention genoemd. Het was de aanzet om het Europees Octrooibureau op te zetten dat in 1977 begon. Vandaag werd op mijn werk “50 Years European Patent Convention” gevierd vanuit München en Den Haag. Koning Willem Alexander, minister Micky Adriaansens en de Bulgaarse president Radev waren o.a. de genodigden met andere excellenties. Onze eigen president opende de viering met een toespraak, gevolgd door meerdere sprekers. Tijdens zijn speech werden er op de achtergrond foto’s getoond en zag ik plotseling mezelf in beeld, zie het youtube.com. Het ging om een ludieke foto tijdens de Campus Dagen met mijn team dat ik toen nog maar twee weken leidde.
Bij de Hofvijver hingen de vlaggen met de feestelijke aanduiding van ons kantoor. In de bijna 33 jaar dat ik er werk is er veel veranderd: enorme groei van octrooiaanvragen, grote toename personeel en nieuwe gebouwen. Foto’s van John Gundlach en epo.org.

 

 

Op slechts korte afstand ligt nog een slot bij Münster, nl. Burg Hülshoff. Na een acculaadrit van drie kwartier langs Greven arriveerden we bij dit kasteel. We hadden gehoopt dat we hier iets konden eten of drinken maar er waren twee bruidsparen die hun trouwfeest hier vierden. Na een leuke wandeling in het kasteelpark reden we naar Nienberge om bij een bakker broodjes voor onderweg te kopen. Dat laatste werd een broodje nuttigen in de bakkerij toen het enige tafeltje vrij kwam. Daarna namen we afscheid van Annelot en reden we terug naar huis. Het waren drie mooie en intensieve dagen van Wageningen naar Arnhem en naar Münster.

In december 2022 boekte ik Hotel Wilkinghege bij Münster. Gisteravond kwamen we hier aan en had ik niet vermoed dat het hotel maar 10 minuten rijden bij Annelot vandaan is. Het hotel ligt op de route naar Enschede aan een grote weg maar toch stil en rustgevend. Bij aankomst, Annelot was bij ons, genoten we van de omgeving en een drankje op het terras voor het mooie slot. ‘s Avonds genoten we van een mooi diner in de hoge eetkamer. Het slot is chique ingericht en is zijn 4-sterren zeker waard. Na het verblijf in het hotel afgelopen nacht haalde ik vanmorgen Annelot op en hadden we gezamenlijk ontbijt in de kelder van het hotel.
Naast het hotel ligt een golfbaan en is het landelijke omgeving met veel vogels waar onder de slechtvalk (die zich helaas maar heel kort even liet zien).

‘s Middags liet Annelot ons een stukje Münster zien. We rden naar de Westfälische Wilhelms-Universität van Münster, ook wel bekend als het slot van Münster. Achter het slot is een hele mooie botanische tuin met kassen, een vijver en hele bijzondere boomsoorten. In één van de kassen hadden we even een déja-vu van Costa Rica vanwege de planten met enorm grote bladeren. We genoten van het uitzicht en van een appel en drinken. De tuin had een typisch universitaire opzet want bij elke bloempje of boompje stond een bordje met de naam in Latijn en Duits. Ne het waren er heel veel.

Na de wandelingen bij Groot Warnsborn reden we naar Annelot in Münster. We dachten al in de buurt te zitten maar het was toch nog bijna 2 uren rijden. Na 60km gereden te hebben (van de 160km) belanden we in een file op snelweg 3. De alternatieve route bracht ons over de 473 langs Bocholt, Borken en door Merfeld op de snelweg 43 naar Münster. We hadden enige vertraging maar werden opgewacht door Annelot. We dronken koffie en aten lekkernijtjes. Na de versnaperingen gingen we naar het grote slot van Münster met de grote botanische tuin.
De volgende dag bleek de accu van Annelot’s auto leeg en konden we haar helpen de accu weer aan de praat te krijgen. We hadden startkabels gekocht en extra benzine voor een acculaadrit. Met behulp van de Volvo accu lukte het helaas niet omdat de auto vol electronica zit die gemakkelijk geschadigd kan raken. We konden een grote accu lenen bij garage Pitstop, bijzonder hartelijke medewerkers. Tijdens de werkzaamheden blokkeerden we het fietspad (i.p.v. de grote weg) en was Ingrid’s moeder, Annelot’s oma, onze verkeersregelaar. Ze toverde vaak een lach op het gezicht van de Duitse fietsers die zich klaarblijkelijk ergerden aan de Hollanders die in de weg stonden. Eind goed, al goed.
 

Nu we toch in Wageningen waren wilde ik even langs Hotel De Wereld rijden. Op zich geen opvallend hotel maar het heeft een bijzondere geschiedenis. Op 5 mei 1945 werd hier de capitulatie van Duitsland getekend door de Canadese generaal Foulkes en de Duitse generaal Blaskowitz. Hieraan vooraf, op 4 mei, waren de onderhandelingen over de voorwaarden op de Lüneburger Heide (in Duitsland). Wat was het geval? Eerder in mei had Montgomery de capitulatie van Duitsland aanvaard totdat generaal Blaskowitz zei dat het westen van Nederland daar niet onder viel. De Duitse generaal werd op het matje geroepen en dat leidde tot het tekenen van het capitulatie-verdrag in Hotel De Wereld in Wageningen. Deze ondertekening wordt gezien als de bevrijding en de beëindiging van de Tweede Wereldoorlog voor Nederland .
 

 (Onderste rij foto’s overgenomen van https://www.oorlogsbronnen.nl/)

Na het picknicken en het spelen van het nieuwe Deense koningsspel huurden we bij Landgasthof Pleister Mühle een grote kano en roeiden we in kadans onder leiding van kapitein Sam over rivier de Werse; dat was ontzettend leuk.

Afgelopen jaren vierde Annelot haar verjaardag in Guatemala (2020), Friesland (2021), Guatemala (2022) en nu in Duitsland (2023). Friesland is wel te doen en de afstand naar Duitsland zeker ook. Op deze dag hadden Annelot en Salo een uitstapje gepland naar het recreatiegebied bij Landgasthof Pleister Mühle. We gingen picknicken en speelden het nieuwe Deense koningsspel dat Annelot voor haar verjaardag ontving.



 

Om de verjaardag van Annelot te vieren, bezochten Ingrid, Sam en ik haar vanmorgen in Münster. Noud en Sanne waren verhinderd en pasten op de waakhonden. Bij Annelot waren Lianne en Anne-Roos gisteren al aangekomen. En ook Salo was van de partij. Annelot pakte haar cadeaus enthousiast uit en we dronken met elkaar een lekker bakkie koffie. Nadat Salo allerlei lekkers bij de bakker had gehaald, gingen we ‘s middags met elkaar naar recreate gebied naar het recreatiegebied bij Landgasthof Pleister Mühle. Bij aankomst klommen we op het dak(terras) van het appartementencomplex van Annelot en borrelden we met uitzicht over de stad Münster. ‘s Avonds kregen we een heerlijke maaltijd met lekkere hapjes met zalm, ham, kaas, tomaat en nog veel meer vooraf. Daarna kwamen er nog hele fijne pasta-schotels. Wat een gezellige dag!

 

 

 

Het wandelen door de stad werd beloond met een bezoek aan het Italiaanse restaurant L’Osteria wat gelegen is aan de binnenring van de promenade in het zuid-oosten van het centrum. Ook Salo kwam er bij en met z’n vieren genoten we van heerlijk Italiaans eten met gigantisch grote pizza’s. Na het eten liepen we de 1,4km terug met Annelot en telden we nachtkonijntjes die liepen te grazen langs de promenade.

Het was voor mij de eerste keer dat ik Münster bezocht. We installeerden de app Bolt om stepjes te kunnen gebruiken in de stad. En vol goede moed gingen we na het klussen de stad in. Nadat de vierde step defect bleek besloten we maar gewoon te wandelen. Münster heeft een bekende plek in de geschiedenis; zie Wikipedia. In 1534 verjoegen de wederdopers de toenmalige bisschop Frans van Waldeck. maar werden uiteindelijk verjaagd. De leider van de wederdopers, Jan van Leiden, werd terechtgesteld. Zelfs vandaag nog hangen de kooien aan de Lambertuskerk (4de foto, 2de rij) waarin de lijken werden tentoongesteld. Münster werd een onafhankelijke hanzestad waar in 1648 “De Vrede van Münster” werd gesloten tussen Spanje en de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, waarmee een einde aan de Tachtigjarige Oorlog kwam. Vandaag liepen door het centrum langs de kerk en proefden we de sfeer van deze oude stad.




 

De rit naar Annelot in Münster verliep vanmorgen vlot. We kwamen haar bezoeken om haar appartement te zien en haar te helpen met praktische zaken voor haar inrichting. In de auto hadden we een eettafel, eetstoelen, een krukje, een schilderij en gereedschap geladen. Ingrid had voor onderweg koffie meegenomen en met het zonnetje erbij voelde het als een heerlijke vakantiedag. Mijn moeder had ons gevraagd bloemen voor Annelot mee te nemen. Eenmaal aangekomen (met het adres van Salo in de routeplanner; oeps, even corrigeren in Münster-centrum) stond Annelot al klaar en had een parkeervak vrijgehouden. Ze had een tafel vol heerlijke broodjes en lekkers klaar gemaakt. Dat was heerlijk genieten met elkaar. Na de lunch zetten we de nieuwe eettafel in elkaar, hingen we de sierkapstok en het schilderij op. De grote wand werd voorzien van een grote cirkel die als passe partout kon dienen voor fotootjes en schilderijtjes. Annelot was er blij mee en wij met haar.