Met superwarm weer zit Borre in een zwart rompertje in de tuin. Die beschermt zijn operatie wond tegen zijn eigen tong. Hij herstelt goed en is weer vrolijk. In de tuin kleuren de bloemen prachtig roze, rood, wit, blauw en paars. De donkere achtergrond geeft de bloemen extra accent en dat accent is met de Lightroom nog een beetje sterker te maken. Dat geeft een mooi effect.
Als we in de tuin zitten horen we voortdurend jonge vogeltjes piepen. Vanavond zagen we de pimpelmeesjes vliegen en spelen. Ze verstoppen zich en jagen achter elkaar aan om vervolgens weer naar de mama-boom terug te gaan waar hun nestje was. Ook de duif geniet maar weliswaar vanaf het hoogste punt.
Negenentwintig jaar geleden zijn Ingrid en ik getrouwd. Op vrijdagavond gingen we samen uit eten en vanmiddag vierden we het met onze kinderen met een drankje en samen tafelen.
Naast het museumpark Orientalis ligt Begraafpark Heilig Landstichting. Het is een bijzondere begraafplaats die terug gaat naar 1906 en 1911, net als het museumpark er naast. De natuurbegraafplaats ligt in bosrijk gebied en is gelegen achter de Cenakelkerk, een oude pelgrimskerk. Bij de ingang van het park is een fontein met de “boom des levens”. Hieruit komen waterstralen als teken van leven die symbool staat voor het paradijs.
We vieren de verjaardag van Annelot en tegelijk is het ook vaderdag. Dat wil zeggen dat vaders even gek mogen doen en hun kunstjes tonen. Voor mij was het kameelrijden bij Karavanserai en steltlopen in Jeruzalem. In de tuin poseerden we even voor foto’s van deze dag en lunchten we in het Romeinse restaurant.
Van Beth Juda is het even een stukje lopen naar de Romeinse Straat in Jeruzalem. Het pad loopt via een geboortegrot, een herderstoren, een tollernaarshuis, een timmermans-werkplaats en dan via Karavanserai naar het Arabisch dorp. In het dorp zijn typisch Arabische woningen met kleurrijke interieurs en een moskee ingericht. Het park wil meerdere godsdiensten uit de regio belichten. Op de route is ook een mini-aquaduct te zien met vooral veel kikkerdril en kleine kikkertjes. In de Romeinse straat aangekomen is er het plein van Pilatus en een Egyptisch huis.
Het park van museum Orientalis in Heilig Landstichting heeft een aantal nagebouwde dorpen met woningen, een synagoge en werkplaatsen. Het Joodse dorp Beth Juda laat delen zien van Bethlehem met Joodse gebruiken waaronder ook een Pesachtafel.
Vandaag vierden we met Annelot haar verjaardag. Toen ze jarig was in mei zat ze vanwege corona-maatregelen vast in Guatemala. Nu ze weer terug is in Nederland gingen we met haar naar Heilig Landstichting. De Heilig Landstichting werd opgericht in 1911 door de Waalwijkse priester Arnold Suys. Hij wilde een aantal bijzondere plekken uit de Bijbelse geschiedenis van het Heilige Land tonen. Het park bestaat nog steeds en de plaatsnaam (wat eerst als een kahtolieke stichting begon) is zelfs Heilig Landstichting genoemd. Het museum heet Museumpark Orientalis. Het park begint met een klein museum waarin oude vondsten van boeken en stenen worden getoond maar ook leeftaferelen uit een vroege tijd. Bijzonder was wel dat het paradijs niet noodzakelijkerwijs tussen de Eufraat en de Tigris lag maar ergens tussen het huidige Irak en Ethiopië.
Als kers op de taart liet de putter zich zien. Die had ik even niet verwacht bij het riet maar hij was er wel met zijn prachtige rode kop en gele veren.
Het polderavondje was kort van duur maar wel de moeite. Ik kende het gebied van eerdere wandelingen en vermoedde al dat er rietspul in polder was. Na geduldig wachten kwamen de rietzanger en de rietgors voorbij. De rietgors hing fluitend in het riet en de rietzanger zocht een plekje op het prikkeldraad. Ze zaten in elkaars verlengde. Soms zie je helemaal niets en vanavond allebei vogels tegelijk.
Na de onweersbuien van vanmiddag, kreeg de lucht een mooie avondgloed en kreeg ik de kriebels om even met de camera op stap te gaan. Het hoefde niet zo ver weg en in de polder kwam de fuut al gauw voorbij.
In een veld in het Veldbeek gebied zag Ingrid in de verte een buizerd op een paal zitten. Hij zat erg ver weg en door de opwinding van het grote dier kon ik de camera nauwelijks stil houden, zelfs niet op de rugleuning van een bankje. Na vele foto’s (meer dan 50) te hebben gemaakt waar maar 4 van gelukt zijn probeerde ik nogmaals van iets dichterbij. Die is beter gelukt en staat groot getoond. Andere vogels die we onderweg tegenkwamen staan ook afgebeeld waaronder de roodborst, spreeuw, mus en lijster.
De route van vandaag ligt tegen Putten aan en gaat langs kasteel Oldenaller en daarna om het gebied Veldbeek heen via een smal klompenpad door varens, langs oevers en over de beek. Door het vergraven van oevers door het Waterschap kan de beek weer makkelijker slingeren. Daarmee ontstaan ook meer natuurlijke overgangszones – van natte naar droge biotopen – waarvan planten en dieren van kunnen profiteren. Onderweg kwamen we mooie bloemen tegen en prachtige landschapsuitzichten. En een kleine sprinkhaan.
Via Natuurmonumenten kwamen we in Putten terecht voor de Oldenaller route. Het is een oud klompenpad en loopt langs een prachtig uitgestrekt landgoed Oldenaller op de grens van Veluwe en Veluwemeerkust. Langs statige lanen met bijzonder oude straatklinkers, een zeventiende-eeuws kasteel en oude bossen stap je terug in de tijd.
Vanavond belde Rein, een close-friend, om even een uurtje te wandelen. We trokken door de AWD en praten over van alles elkaar even bij. Onderweg kwamen we onder het genot van de heerlijke avondzon, veel herten tegen, vinken, duinpiepers, een aantal grote rupsen en heel veel kleine padjes. Daarna dronken we even wat en zo werd het een onverwacht gezellige avond.
