Het uitgestelde bezoek van de familie vond vandaag plaats. Sam had een oude motor gekocht en zou die opknappen met zijn oom, mijn zwager. Terwijl de heren klusten aan de 1000cc Suzuki, ging ik met Ingrid, mijn moeder en zus door de bollenstreek. De jongste dames maakten daarna een wandeling over het strand naar Wassenaar waar mijn moeder en ik hen weer ophaalden. Thuis aangekomen lunchten we met elkaar en genoten we van het mooie weer in de tuin. Helaas was er voor de motor geen goed nieuws: er was teveel om te herstellen. De dag was erg gezellig en enorm geslaagd. Tot de volgende keer maar weer.

Het gras naast de schuur was veranderd in mos. Het werd hoogtijd voor iets anders. Omdat we nog oude klinkers op voorraad hadden leek de oplossing eenvoudig: bestraten maar. De voorraad bleek voldoende. Met regelmatig de rug strekken en houding wisselen zat het straatje er aan het einde van de dag in. Daarna moesten de kieren worden gevuld met breekzand. Met de ware elektrische step drukten we de klinkers op hun plaats.
 

Alle senioren teams speelden vandaag een thuiswedstrijd. Bij Hisalis D1 fotografeerde ik de wedstrijd, die de dames verloren van Shinty met 0-3. Bij Hisalis H1 (waar Sam in meespeelt) was ik een van de twee arbiters. De heren wonnen met 2-0 van Rijnvliet uit Utrecht. Het werd een heerlijke sportieve wedstrijd. Als scheidsrechters hebben we met veel plezier de wedstrijd kunnen fluiten. Ook de sportieve gasten spraken hun waardering uit voor het fluiten. Na afloop ontvang je altijd wel feedback en pak je je leermomenten, ook als het goed gaat. Sam stond een uitstekende wedstrijd te spelen. Hij sleepte een tweetal strafcorners hard in maar de keeper stond sterk te keepen. Ook maakte Sam een geweldige stick-redding van een strafcorner toen ze eentje tegen kregen. Dat was een zeer belangrijke redding voor het kampioenschap anders was het 1-1 geworden.

Sam speelde een competitie wedstrijd in Nieuwkoop. Om de koppositie te behouden voor het kampioenschap moest er gewonnen worden. Ik ging mee als supporter (en fotograaf). Het werd een spannende wedstrijd want de gasten lieten zich niet gemakkelijk passeren. De winst van 2-3 werd pas in het laatste quart verzilverd. Het was koud maar als toeschouwer prima te doen dankzij een warm thermo en dankzij het zonnetje. Het werd een mooie sportieve wedstrijd. Sam leidde de eerste goal in en was helemaal in een “yes” moment; de eerste drie foto’s.

Zes jaar geleden leverde mijn vader, na een ziekbed, zijn aardse koffertje in. Hij was een charismatisch man en goede vader voor ons. Ondanks de ernst van de leukemie heeft hij nog enige tijd bij ons kunnen zijn. Nu verblijft hij bij Zijn Hemelse Vader. Het is een vast gegeven voor ieder mens dat ons fysieke bestaan op een bepaald moment ten einde komt. Bij de een is dat helaas heel jong en bij anderen op hogere leeftijd. Voor de nabestaanden is er altijd verlies te dragen wat kan worden verzacht als je weet welke hoop er bij God is. Tijdens het rouwen is dat voor mij en de familie steeds opnieuw een houvast. Ons afscheid van hem was geen vaarwel maar een tot-ziens. Wat een dag zal dat zijn als Jezus straks terugkomt! Wat een ontmoeting met Hem en met hen die ons voorgingen. Het is niet te bevatten maar het vertrouwen in deze uitkomst maakt het leven zinvol. Toen Jezus stierf en korte tijd daarna opstond uit de dood, waren er opmerkelijke gebeurtenissen die het besef van Zijn grootheid alleen maar doen groeien; ik schreef hierover in: 21.04.2019 – Hij Leeft!. Zelf ban ik dankbaar dat mij dit besef en geloof is bijgebracht. Mijn vader, grootvader van mijn kinderen, is niet meer onder ons en vandaag staan we daar even bij stil en denken we met dankbaarheid terug over zijn leven en wat hij voor ons heeft betekend. Tegelijkertijd geeft dit moment ook aan dat we zelf kwetsbaar zijn maar in goede handen van onze Schepper en Hemelse Vader zijn. (Onderstaande foto werd genomen in 2012.)

Gisteren was ik scheidsrechter bij de wedstrijd Jongens A1 tegen Rotterdam A2. Het was niet alleen leuk om te doen (mooie leeftijd, 16-18 jaar) maar ook een test om te kijken hoe mijn knie zich houdt met de dag er na weer een wedstrijd. Het was een spannende wedstrijd met als uitslag 5-4. Vandaag speelde het eerste team met Sam, de Heren 1, tegen de Zwaluwen uit Utrecht. Met de zon strak op het veld was het heerlijk hockeyweer en opnieuw een fijne wedstrijd om te fluiten. Tijdens een wedstrijd zijn er altijd momenten dat spelers het niet eens zijn met je beslissing. Dat hoort er bij, je legt het uit, overlegt eventueel met de andere scheidsrechter en dan gaat het spel weer verder. Het was een sympathieke wedstrijd en de thuisploeg won met 3-0. Sam maakte de tweede uit een strafcorner. Twee van de spelers van het gastenteam gaven ons complimenten voor het fluiten: “Hadden we elke week maar zulke scheidsrechters“. Dat was prettig om te horen. En de knie had geen klachten na afloop. Ook wel eens leuk voor de verandering.
 

Om de border bij de schuur te vullen, togen we vanmorgen naar tuincentrum & sierbestrating De Oosteinde in Hillegom. Wat een gemoedelijke zaak is dat. We konden een restant Moräne keien meenemen, per kilo in een emmertje gewogen en in een aanhangwagen geladen. In eerste instantie vroeg ik of men het kon brengen. Nou, wil je dat echt zei de eigenaar, voor €70? Heb je een trekhaak? Neem dan even de aanhanger mee. En zo reden we met 319kg keien terug naar huis. Thuisgekomen hielp Sam met uitladen en later met de aanleg. Onderweg was het toch nog redelijk druk aan het worden vanwege de bezoekers aan de Keukenhof. De aanleg duurde niet lang en zo hebben we het beeld van Esquibien in onze achtertuin.

De klap op zijn gebit en het herstel van de ingreep heeft Sam toch aardig te pakken gehad vandaag. Maar vanavond was hij weer fit genoeg om samen gezellig een klein rondje bollenstreek te fietsen. We legden ruim 15km af in een lekker hoog tempo. Dat is op zich niet zo moeilijk met deze zware elektrische fietsen (van FatDaddy). We wisselden zo nu en dan even van paard. De lucht was helder, de avondzon scheen heerlijk in ons gezicht en het wind voor of tegen maakte met deze paarden niet uit. Sam was weer bijgekomen en de buitenlucht deed ons goed.

 

Gisteravond, na de hockeytraining, belde Sam me. Ik dacht: gezellig. Hij had een rustige stem maar al snel kwam de reden waarom hij belde. HIj had een stuk van zijn voorste tand af. Een hockeybal raakte hem hard in het gezicht. Door het dragen van een goed bitje is erger voorkomen. Vanmorgen kon hij meteen bij de tandarts terecht. Ingrid ging even mee en samen reden ze er in de Volvo naar toe. Er werden foto’s gemaakt. het spalkje achter de tanden werd opnieuw gesteld en de tand is weer bijgewerkt. Gelukkig bleek er op de foto’s geen verdere schade te zijn. “Samen uit, samen thuis” ging maar net goed want tijdens het laatste stukje begon Sam zich onwel te voelen. Hoe het kon is niet bekend maar hij heeft de auto nog wel op het pad gezet, wel schuin in het gras. Hij kon het zich niet meer herinneren. Ingrid kon de auto nog uit zetten, op 30 cm van het huis. Eind goed, al goed.

Enige tijd geleden stapte ik over naar Windows 11. De nieuwe interface oogt prettig: ronde hoeken om de windows, taskbar kan worden gecentreerd en nog wat meer leuke dingetjes. Een groot gebrek in Windows 11 is dat Microsoft besloot om de taskbar instellingen te beperken. Hij kan dus niet meer “on top” zoals ik al jaren graag doe (beter voor mijn nekspieren). Met een hack in RegEdit kon ik de taskbar wel bovenin krijgen maar niet de kleine previews als je op het icoontje van een actief programma gaat staan. Met Stardock Start11 kun je de taskbar (en menus) weer fatsoeneren. Jammer, Microsoft, foute beslissing om die instelling er uit te halen.

Al enkele jaren scan ik alle inkomende brieven en documenten voor mijn digitaal archief. Met de print-scan combi HP OfficeJet 5740 ging dat altijd vrij goed maar langzaam. Soms liep het ding vast maar de snelheid begon te vervelen. Ik ging me gericht verdiepen in document scanners en kwam uit bij de HP ScanJet 2500, HP ScanJet 3500 en HP ScanJet 4500. De recenties waren wisselend maar de specs waren precies wat ik zocht. Hoe dan ook, toen ik zocht naar de prijzen bij o.a. bol.com kwam ik ook een prijs tegen bij BackMarket die tweedehands apparatuur verkoopt. Met de positieve ervaring van de aanschaf van een iPhone was de prijs van de professionele uitvoering HP ScanJet 4500 net zo veel als een nieuwe HP ScanJet 3500. Nu staat hij hier en werkt als een tierelier. Eigenlijk is het splinternieuw (uit de doos) en waarschijnlijk opgekocht uit een failliete inboedel. Het resultaat: een document van 22 pagina’s gaat er in 30 seconden door heen. Met Wondershare PDFElement 8.3 heb ik een perfecte combinatie van scannen, ocr-en en beheer.

De prediking in Hour of Power was vanmorgen zo treffend. De voorganger Bayless Conley sprak over de omkeer die God bracht in de levens van vele mensen in de Bijbel maar ook vandaag.

   1. Het eerste voorbeeld is van Jozef die door zijn broers verkocht werd aan slavenhandelaren naar Egypte en na jaren gevangenschap voor iets wat hij niet had gedaan, door God in ere werd hersteld. In de Bijbel staat dan in Hand. 7:9-10: “Maar God beschermde hem en redde hem uit alle nood door hem in de gunst te laten komen bij de farao, de koning van Egypte, die hem wegens zijn wijsheid belastte met de leiding over Egypte en over zijn hele hofhouding“.

   2. Het tweede voorbeeld komt uit het verhaal van Jacob die door zijn schoonvader werd bedonderd in Gen. 31:4-7: “Jakob liet Rachel en Lea naar het veld roepen, waar zijn vee was, en zei tegen hen: ‘Ik merk dat jullie vader niet meer zo vriendelijk tegen mij is als eerst maar de God van mijn vader heeft mij geholpen. Jullie weten dat ik zo hard als ik kon voor je vader heb gewerkt. Toch heeft hij mij om de tuin geleid en mijn loon wel tien keer veranderd.” en dan opnieuw: “Maar God heeft niet toegelaten dat hij me benadeelde“.

   3. Het derde verhaal gaat over Pauls dit ook spreekt van de ommekeer die God bracht in de woorden: “Maar God” in Fil. 2:25-27.

   4. En wat zo treffend is in de boodschap is dat God de God van hoop is, niet omdat Hij dingen beter maakt maar Hij brengt ons tot leven, Ef. 2:4-6: “Maar omdat God zo barmhartig is en de liefde die Hij voor ons heeft opgevat zo groot, heeft Hij ons, terwijl wij allen dood waren door onze zonden, samen met Christus levend gemaakt. Door genade bent u gered! Hij heeft ons samen met Hem tot leven gewekt en ons een plaats gegeven in de hemelsferen, in Christus Jezus.“.

Waarom mij deze woorden zo hebben aangesproken? Vanaf de breuk in mijn baan in 2019 van mijn vakgebied heb ik gewild om op een eervolle manier afscheid te kunnen nemen. Zelf kan ik nu ook zeggen: “Maar God” heeft een verandering gebracht vanuit het niets naar iets, door slechts 1 korte vraag. Zie ook item van 21.02.2022 – Mainframe.

Klik op onderstaande screenshot om te prediking te zien.

De hockey is weer begonnen met de lente-competitie. Eerst speelden de Dames 1 tegen Abcoude en maakte ik foto’s van en voor het team. Daarna speelden de Heren 1 waar ook Sam in speelt. Samen met een collega was ik scheidsrechter op deze thuiswedstrijd tegen het eerste team uit Nieuwegein. De teams waren aan elkaar gewaagd en het werd een bijzonder spannende wedstrijd, ook wel lastig om te fluiten. In het vierde kwart werd de sfeer al wat harder en eindigde de wedstrijd zonder kaarten in 3-3. Op de foto na de shake-hands staan Sam en ik er samen op als hij een scoop heeft genomen (met de bal op de hoogte van de lantaarnpaal). Ook Ingrid kwam kijken en op de grote foto staan we er met zijn drieën op.


 

Het rondje Friesland ging door het noord-oostelijk gedeelte naar mijn zussen, zwagers en mijn moeder. Het was aangename winterse dag met volop zon. Zo kon ik even bijpraten met de familie en tussendoor even een toeschouwer zijn bij de Friesche Boys waar mijn neef de linksmidden positie prima uitvoerde. Hij was met zowel verdedigen als aanvallen van de partij en wist regelmatig de tegenstander op het verkeerde been te zetten. Het is al weer lang geleden dat ik de grasmat van zo dichtbij heb gezien. Ik lette ook op de scheidsrechter want morgen fluit ik namelijk de hockeywedstrijd van het eerste team met Sam. En tsjonge wat is voetbal fysiek. Het sportieve intermezzo was ontzettend leuk want voor balsporten (behalve handbal) ben ik altijd wel te porren, zeker als er familie speelt. Het bezoek bij mijn zussen en zwagers en moeder was onverwacht en daarom ook erg fijn.

Vandaag zijn we 39 jaar bij elkaar en dat wilden graag samen vieren. Zo begonnen we in 1983 en zijn enorm dankbaar om dit te kunnen vieren. En dat doen we. Na de wandeling in de Kaapse Bossen en het bezoek aan het museum Flehite in Amersfoort lieten we ons feteren op een 6-gangen diner bij restaurant Merlot in Amersfoort. Opnieuw heeft het ons bijzonder goed gesmaakt en was het een prachtige viering van deze dag.