Samen met vrienden hadden we voor een vroege kerstnacht geboekt voor een kerstconcert van Sela. Vanwege de corona-maatregelen werd het een online-concert dat op de gewone concerttijd van 20:00uur begon. Het was op zich een mooie beleving maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik terug moest denken aan een oud klasgenoot die eens tegen mijn vader zei: “Kunt u ook wat vrolijkers spelen?”. Ik ben daarna met oortjes in overgestapt op de nieuwe nummers van Chris Tomlin. Hij heeft nieuwe kerstliederen gemaakt (zie hieronder) en is de componist van prachtige nummers als “Lay Me Down” en “Amazing Grace“, “How Great Is Our God” en “Indescribable“.

Ingrid is vandaag jarig. We vierden het gisteren met haar ouders en vandaag met vrienden en overmorgen komen haar vriendinnen. Van de kinderen kreeg ze een mooie tas en van Annelot een mooie cheesecake (had ze besteld vanuit Mexico).

Via deze weg wil ik alle lezers een vrolijk kerstfeest toewensen en een gezegend nieuwjaar. Met het juk van de covid op onze schouders wens ik iedereen gezondheid toe en goede langdurige vriendschappen die helpen om positief te blijven. Ons vertrouwen in God blijft en door de geschiedenis heen is Hij het anker. Laten we bidden voor het land en de bestuurders en onze bijdrage leveren om met elkaar 2022 een vrijer jaar te maken.

Na 15 jaar bloggen is er altijd dat moment aan het eind van het jaar om eens terug te kijken naar 2021. Het is het jaar waarin mijn elleboog volledig is hersteld en ik weer quasi rehabiliteerd ben op mijn werk. Ook is er veel gebeurd in het gezin. Noud en Sanne slaagden voor hun havo diploma, Sam werkte hard als uitvoerend bedrijfsspil bij FatDaddy in e-bikes, e-steps en Amsterdamse likeuren; eigenlijk zou je hem COO kunnen noemen. Ingrid en ik maakten samen mooie wandelingen en genoten of samen of met gezin of met vrienden van mooie vakanties. De overstroming van mijn moeder’s appartement is na enkele maanden weer helemaal hersteld. En ook het autopark is gewijzigd, Sam maakte de proefrit.
Door het hele jaar heen hebben we ondanks de beperkingen door corona de goedheid van God in ons leven ervaren. Ingrid’s ouders die beide corona kregen zijn gelukkig weer hersteld en we zijn blij met en voor onze kinderen wat ze hebben ondernomen in dit jaar. Door het bloggen realiseer je je nog meer wat een voorrecht het is om met elkaar op te trekken en er voor elkaar te zijn. Zie ook (1) en (2).

We vierden in 2021 ons 30-jarig huwelijk en daarvoor hadden we een prachtig huis geboekt op Corfu met zeezicht, en met wilde dieren, prachtig. Onze zomervakantie ging opnieuw naar Oostenrijk naar hetzelfde huis als vorig jaar. We hebben die ene week goed kunnen maken en prachtige wandelingen gemaakt. Vlak na terugkomst was er de hoosbui waardoor mijn moeder voor 3 maanden ander onderdak nodig had. Gelukkig is alle schade hersteld en woont ze weer op haar eigen plek. We bezochten ook museau in Den Bosch en het Kröller-Müller in park de Hoge Veluwe. Zie ook (1) en (3).

Een mooi weekendje weg was ons verblijf in Arnhem bij Groot Warnsborn. Ook het uitje met mijn moeder in Noord-Groningen, net als de boottochtjes met Ingrid’s ouders door Friesland. Samenkomen met onze vrienden en onze kinderen was ook een mooie gelegenheid om afscheid te nemen van Annelot die voor 6-8 maanden vertrok naar Mexico om daar een DTS met YMAM te volgen. Dingen die mij fit hield waren de mooie wandelingen die Ingrid en ik samen maakten en het fluiten van hockeywedstrijden. Dat is steeds een grote interesse gebleven. In februari kon ik weer voor het eerst in het veld staan na de elleboogblessure. Aan het einde van het jaar was er het kerstdiner, weliswaar zonder Annelot, maar met zijn vijven bij Tante Kee. Zie ook (2) en (3).

Rondom kerst proberen we met eigen gezin samen aan een kerstdiner te gaan. Vanwege corona is de datum wat vroeger dan in andere jaren maar wel bij Tante Kee. We genoten van 4 gangen met bijpassende wijnen. Eén dilemma was dat de gereserveerde tijd samenviel met de start van de F1 race waarbij de strijd om het wereldkampioenschap ging. We gingen gezellig aan het diner waarbij Sam en Noud tussendoor even keken hoe de race er voor stond. Het begon met heilbot, gevolgd door coquilles en het hoofdgerecht was van hertenrugfilet. Het nagerecht was pompoen met chocolade-ijs. Het smaakt uitstekend en het was uitermate gezellig met elkaar in gesprek te zijn. We namen maar geen koffie of thee omdat inmiddels de race zo spannend was geworden dat het verstandig was om die thuis af te kijken. En dat was maar goed ook want in de laatste ronde heeft Max Verstappen de race naar zich toe getrokken waarmee hij wereldkampioen werd. Het gejuich wat thuis volgde was niet gepast geweest in het restaurant.

 

Omdat Ingrid’s moeder haar verjaardag niet kan vieren zoals ze dat graag zou willen, hadden we met bevriende buren een verrassingsfeest gepland: een corona-proof doorloopfeest. De jarige wist nog van niks, alleen dat we zouden komen koffie drinken. Het gebak stond klaar en het was een gezellig samenzijn. We onthulden onze plannen en al kort na lunchtijd kwamen de buren om samen de “felicitatie-straat” in te richten. Ingrid had afgelopen week cakejes gebakken die met een foto van de jarige werden opgesierd. Een eenrichting pad werd aangegeven met verkeersbordjes en vuurkorven verwarmden de aanlooproute. Binnenverwarming voor de jarige was door de buren geregeld. Na het feliciteren van de jarige kregen de bezoekers koffie-to-go en een cakje aangeboden. Onder de bezoekers was ook mijn moeder. Het buitenfeest in december werd erg gewaardeerd door de jarige op deze mooie winterse dag.




 

In corona-tijd is verjaardag vieren best lastig maar om er niet aan voorbij te gaan togen we vanmorgen vroeg naar Friesland. We vertrokken met een mooie blauwe lucht die net boven de horizon roze opkleurde. Boven Amsterdam was de lucht prachtig geel verlicht en dat maakt de autorit al aangenaam vanaf het begin. En de pret moest nog beginnen. De (bijna) jarige wist nog van niks. Ook wij wisten niet dat het weer zo mee zou zitten vandaag voor een buiten (doorloop) feest. Vanaf Leeuwarden kleurde het landschap wit en daalde de thermometer naar -1. Een goed begin van de de dag.
 

Nu eindelijk het zonnetje weer stond te schijnen, was het een mooi moment om even een frisse neus op het strand te halen. De wind woei hard over het strakke zand en de witte koppen stonden te vlammen op de zee. Onze jongste hond liep enthousiaste rondjes om ons heen. Heerlijk om zo tussen het werk door even naar het strand te kunnen gaan. En dan gauw weer aan de slag. Dit is een van de voordelen van thuiswerken.



 

De expositie van Jacob Jordaens in het Frans Hals museum was bijzonder goed ingericht met mooie schilderijen van o.a. de Grote Drie van de Zuidelijke Nederlanden: Jordaens, Rubens en Van Dyck. Een prachtige spiegelruimte kon worden bekeken met pantoffels om de spiegels te beschermen en gaf een mooie blik op de plafondschilderijen. Samen met Paul de Vos schilderde Jordaens een tafel met gevogelte waarin De Vos de details fantastisch weergaf. Het museum liet ook hele mooie stillevens zien van oude meesters uit de omgeving zoals Pieter Claesz. Ook hing er een van de eerste Mondriaans, een schilderij van Pieter Brueghel en Jan Steen.

Het niet hebben gezien van onze eigen Nederlandse meesters was de aanleiding om vanmiddag het Frans Hals museum te bezoeken. Haarlem is sowieso een mooie stad met het museum gelegen in een prachtige buurt waar zich vroeger, in de 17de eeuw, het Sint Elisabeths gasthuis bevond. Nadat we mond- en neusmasker op hadden gezet, de qr-code was gescand en de jassen waren opgeborgen, begonnen we onze route langs de Jacob Jordaens expositie op naar de schuttersstukken. De grote schilderijen zijn echt indrukwekkend en bijzonder van kleur. Ook hangen er een paar schilderijtjes van de broer Dirck van Hals.



 

Het was een druilerig weekend met veel regen behalve vanmiddag. Tijdens de hockeywedstrijden van de D1 was het redelijk droog en bij de H1 was het helemaal droog. Nadat ik eerst foto’s van de Dames 1 wedstrijd had gemaakt mocht ik zelf aan de bak bij de Heren 1. Ook Sam speelde weer mee en had een paar mooie acties. Het fluiten samen met de andere scheidsrechter verliep prima. Onderling overleg was soms nodig om een beslissing te bevestigen. Het thuisteam won met 5-0. Hiermee zijn ze ongeslagen winterkampioen en gaat de veldcompetitie over naar de zaalcompetitie.

 

Vanmorgen na het ontbijt keken we naar Hour of Power met de ouders van Ingrid. Het thema van de preek was dat God graag wil dat we gelukkig zijn. In de Bijbel wordt hier het woord “welzalig” gebruikt. En dat brengt je meteen bij de Bergrede in Mattheus 5:

Daarna maakten we een korte wandeling in het Bos van Ypey met een nieuwe attractie: het Glazen Paviljoen ontworpen door de Japanse architect Junya Ishigami (1974) en Marieke Kums (STUDIO MAKS). Het idee was leuk maar de uitvoer valt enorm tegen.
‘s Middags bezochten we mijn moeder die nu gelukkig weer gesettled is na de overstroming in juli. Het was een geslaagd lang weekend.

We sloten de dag af met een heerlijk etentje in Deventer bij restaurant Jackies (New Tork City). We hadden op tijd gereserveerd want het restaurant is populair en dat had een reden. Ten eerste was de bediening voortreffelijk en het eten ook bijzonder fijn. Na steaktartaar, sashimi van gekonfi jte aardpeer, kreeft en hertenbiefstuk vertrokken we naar Friesland om onze ouders te bezoeken.