Als je wandelschoenen aan revisie toe zijn, dan ga je even naar Soellaart in Haarlem. Het is een speciaalzaak voor outdoor waar we wel vaker onze wandel- en sportspullen haalden. Ingrid paste een aantal wandelschoenen op advies van de verkoper en liep uiteindelijk de zaak uit met haar nieuwe Hanwag Banks Sf Extra Lady Gtx. Daarna neusden we nog hier en daar in de gezellige binnenstad en reden weer huiswaarts.
Noud en Sanne namen Ingrid en mij mee naar Blend in Haarlem voor een high tea. Het was een uitstaand uitje voor haar verjaardag. Noud reed ons naar Haarlem en in Blend aangekomen genoten we van vele hapjes, broodjes, smoothie en natuurlijk verschillende thee smaken. Na de gezellige high tea bezochten we nog wat winkels in het centrum van Haarlem. Het was een geslaagd uitje.
We waren nog niet eerder samen in het Teylers museum in Haarlem geweest. Het is het oudste museum van Nederland. Je vindt er fossiele vondsten, meetinstrumenten uit de oude tijd, experimentele apparaten, schilderijen, oude en recente (strip)tekeningen en natuurlijk het oorspronkelijke huis van Pieter Teyler. In het museum is de beroemde elektriseermachine te zien uit 1784. Napoleon bezocht in 1811 het Teylers Museum om de machine te zien. De machine doet gigantische vonken overslaan als de glasschijven gaan draaien. Van de website: “Vanaf de opening in 1784 tot het begin van de 20e eeuw was Teylers Museum een plek waar actief wetenschappelijk onderzoek werd bedreven en waar de resultaten getoond werden aan een breed publiek. Wist je dat Nobelprijswinnaar Hendrik Antoon Lorentz zijn eigen laboratorium in Teylers Museum had waar hij vanaf 1909 tot zijn dood in 1928 werkte? Grote wetenschappers, waaronder Einstein, bezochten hem hier“.
Ook zijn er diverse schilderijen te zien van vele onbekende schilders, zoals (rij 5, eerste foto) Wybrand Hendriks met het Haarlems teekencollegie uit 1799, (rij 5, derde foto) Christiaan Dreibholtz met schipbreuk voor Engelse kust uit 1839 (tevens het aankoopjaar) en (rij 6) Bartholomeus van Hove met zijn stadsgezicht uit 1836 (ook het aankoopjaar). Iets bekender is (op rij 5, vierde foto) de Trommelslaagster van Isaac Israëls uit 1908.
De restaurants mogen weer open en dat wilden we meteen vieren. Ingrid had gereserveerd bij Olivijn in Haarlem. Het beviel ons goed om ‘s middags de lunch te nemen. We kregen een 5-gangen menu geserveerd met prachtige gerechten. De entourage was bijzonder fraai. Het personeel was zeer bekwaam en vriendelijk, de kok had prachtige nieuwe smaken gecombineerd en de locatie leek wel een sjieke zaal uit het Frans Hals museum. We genoten van deze gelegenheid. Een echte aanrader als je de portemonnee even wat wijder open trekt maar eerlijk is eerlijk, zelden zo lekker gegeten.
De expositie van Jacob Jordaens in het Frans Hals museum was bijzonder goed ingericht met mooie schilderijen van o.a. de Grote Drie van de Zuidelijke Nederlanden: Jordaens, Rubens en Van Dyck. Een prachtige spiegelruimte kon worden bekeken met pantoffels om de spiegels te beschermen en gaf een mooie blik op de plafondschilderijen. Samen met Paul de Vos schilderde Jordaens een tafel met gevogelte waarin De Vos de details fantastisch weergaf. Het museum liet ook hele mooie stillevens zien van oude meesters uit de omgeving zoals Pieter Claesz. Ook hing er een van de eerste Mondriaans, een schilderij van Pieter Brueghel en Jan Steen.
Het niet hebben gezien van onze eigen Nederlandse meesters was de aanleiding om vanmiddag het Frans Hals museum te bezoeken. Haarlem is sowieso een mooie stad met het museum gelegen in een prachtige buurt waar zich vroeger, in de 17de eeuw, het Sint Elisabeths gasthuis bevond. Nadat we mond- en neusmasker op hadden gezet, de qr-code was gescand en de jassen waren opgeborgen, begonnen we onze route langs de Jacob Jordaens expositie op naar de schuttersstukken. De grote schilderijen zijn echt indrukwekkend en bijzonder van kleur. Ook hangen er een paar schilderijtjes van de broer Dirck van Hals.
In de serre wilden we graag een vloerkleed en daarom gingen we vanochtend winkelen. We slaagden niet in Cruqius en reden door naar Rozenkelim in Haarlem. Achteraan op het industrie-terrein, niet ver van de Ikea, is een oude gerenoveerde fabrieksschuur met enorm veel keus van kleden uit Afganistan, India, Marokko en andere landen. We kochten een bescheiden formaat vloerkleed. Het bezoek aan de hal was op zich al de moeite waard en slagen is daar niet zo moeilijk.
Voor de vakantie zijn we samen nog even naar Haarlem geweest om wat te shoppen en samen te eten. Na het met succes aankopen van een waterdichte jas voor Sam (het kan regenen in Noorwegen) hebben we gegeten bij Fortuyn.
![IMG_0543-[1024]](https://hooxies.nl/wp-content/uploads/2016/08/IMG_0543-1024.jpg)
![IMG_0545-[1024]](https://hooxies.nl/wp-content/uploads/2016/08/IMG_0545-1024.jpg)
![IMG_0548-[1024]](https://hooxies.nl/wp-content/uploads/2016/08/IMG_0548-1024.jpg)
![IMG_0549-[1024]](https://hooxies.nl/wp-content/uploads/2016/08/IMG_0549-1024.jpg)
![IMG_0550-[1024]](https://hooxies.nl/wp-content/uploads/2016/08/IMG_0550-1024.jpg)
Terwijl de dames hun eigen route door Haarlem deden, ben ik de St. Bavo of Grote kerk gaan bezoeken. De kerk heeft een aantal prachtige monumenten en kapelletjes. Grote borden met namen van diakenen uit b.v. 1523 en predikanten zijn in het schip van de kerk te vinden. Een lessenaar met een koperen pelikaan uit 1498 is grappig om te zien; de pelikaan was als naam bekend maar niet als verschijning, het beeld lijkt daarom meer op een reptiel. Ook is er een houten schilderij die dienst deed als maquette van de kerk. Zeker de moeite waard om eens te kijken. Zie ook Grote of St. Bavo kerk web site. 
Samen met Sam ben ik naar Haarlem geweest. Na wat shoppen (hockeyschoenen) en lekker eten in een eetcafé hebben we de film “Playing for keeps” bekeken in Pathé, erg leuk. 
