22.04.2023 – Grut
Als ik dan toch bezig ben met experimenteren met de zoom via de crop modus, dan ook maar even wat vogels fotograferen. Hieronder zijn de heggenmus, de tjigtjaf met wijde vleugels in de pimpelmees (in APS-C crop modus).
Als ik dan toch bezig ben met experimenteren met de zoom via de crop modus, dan ook maar even wat vogels fotograferen. Hieronder zijn de heggenmus, de tjigtjaf met wijde vleugels in de pimpelmees (in APS-C crop modus).
Op deze zondagochtend ging ik met een groep vogelliefhebbers om 07:00 uur een spotterswandeling maken in het nabijgelegen park Rusthoff. Een enthousiaste vogelkenner wees ons op de aanwezige- en ook afwezige vogels. Hij heeft in de afgelopen jaren 101 vogelsoorten gespot maar vandaag bleef het bij 23: wilde eend, meerkoet, turkse tortel, nijlgans, scholekster, zwartkop, tjiftjaf en de holenduif. In de verte zat op de kerktoren een slechtvalk. Hierover schreef ik al op 21.02.2023 – ChaptGPT; het is nl. de snelste vogel ter wereld. Hier zij achtereenvolgens de zwartkop, eendenkuiken, holdenduif en slechtvalk.
Toen ik afgelopen zaterdag door de duinen wandelde waren er opvallend veel tjiftjafs. Ze lijken erg op de fitis met als enige zichtbare verschil de donkere pootjes van de tjiftjaf. Vanavond wandelde ik met de hondjes door het park en naast de roodborst hoorde en zag ik nog een ander vogeltje die ik niet zo vaak had gezien in het park. Met de camera in de hand kon ik het vogeltje dichterbij halen. Het bleek een tjiftjaf. Sommige tjiftjaffen overwinteren in Nederland maar het is zeker dat ze in het voorjaar en in de zomer sterker aanwezig zijn. Je hoort en ziet ze dan op vele plaatsen; zo ook vanavond dus. En dan is er altijd het roodborstje, een zeer territoriaal beestje die zich gemakkelijk laat fotograferen.
De foto’s van de lentekrokus nam ik tussen de middag bij het uitlaten van de honden. Omdat het licht zo mooi bleef nam ik bij de half vijf honden-ronde de telelens mee. Ik hoorde eerder al veel vogels dapper fluiten en in het park vliegen. Het waren de roodborstjes die verrassend genoeg deze keer hoog in de boom zongen en de boomkruiper. De meeuwen deden ook van zich horen en vochten zich een plekje waar eten is. Ook de vogels voelen dat de lente er aan komt.
Nog 3 weken moeten we wachten tot de lente begint op de astronomische kalender. De astronomische lente wordt bepaald door de stand van de aarde ten opzichte van de zon. Die verandert met de seizoenen. De lente begint op de dag dat dag en nacht bijna overal op aarde even lang zijn. Vaak is dat op 20 maart maar in onze kalenders houden we altijd de 21ste aan. Dan heb je ook nog de puur meteorologische lente die over een periode van 3 maanden van 1 maart (vandaag) tot en met 31 mei. Misschien dat het daarom vandaag al een beetje lente voelt met alle krokussen die in de bloei staan en stralen in de zon. Het levert weer mooi foto-materiaal op.
Eventjes de hondjes uitlaten gaf een verrassend mooie regenboog over de bomen en vijver van het park. Er was zelfs een dubbele ring te bewonderen. Snel een fotootje nemen en weer naar huis om daarna met Sam naar Amsterdam te gaan en te werken vanuit zijn bedrijf.
Vanmorgen na het ontbijt keken we naar Hour of Power met de ouders van Ingrid. Het thema van de preek was dat God graag wil dat we gelukkig zijn. In de Bijbel wordt hier het woord “welzalig” gebruikt. En dat brengt je meteen bij de Bergrede in Mattheus 5:
3 Gelukkig wie nederig van hart zijn,
want voor hen is het koninkrijk van de hemel.
4 Gelukkig de treurenden,
want zij zullen getroost worden.
5 Gelukkig de zachtmoedigen,
want zij zullen de aarde bezitten.
6 Gelukkig wie hongeren en dorsten naar de gerechtigheid,
want zij zullen verzadigd worden.
7 Gelukkig de barmhartigen,
want zij zullen barmhartigheid ondervinden.
8 Gelukkig wie zuiver van hart zijn,
want zij zullen God zien.
9 Gelukkig de vredestichters,
want zij zullen kinderen van God genoemd worden.
10 Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden,
want voor hen is het koninkrijk van de hemel.
11 Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van Mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten.
Daarna maakten we een korte wandeling in het Bos van Ypey met een nieuwe attractie: het Glazen Paviljoen ontworpen door de Japanse architect Junya Ishigami (1974) en Marieke Kums (STUDIO MAKS). Het idee was leuk maar de uitvoer valt enorm tegen.
‘s Middags bezochten we mijn moeder die nu gelukkig weer gesettled is na de overstroming in juli. Het was een geslaagd lang weekend.
Het bezoek aan het Kröller-Müller museum was met name gedreven door de Van Gogh collectie en daarmee ook beter gebruik van de museumkaart te krijgen. Door corona is een aantal musea en exposities gesloten geweest en nu was het museum open. In en buiten het museum zijn mooie objecten te bewonderen. Eén van de opvallende kunstwerken kwam via een video, van Marinus Boezem. Hij heeft in 1999 een symbolische kathedraal gemaakt in de bossen van Het Loo (waar we vorige week waren en helaas het niet hebben kunnen bewonderen) in opdracht van koningin Beatrix. In het museum en in de beeldentuin waren meerdere mooie werken te bewonderen o.a. Jardin d’émail van Jean Dubuffet.
Vanavond nam Sam me mee op de e-step om te kijken naar het ooievaarsnest in het park. We wachtten op de papa-ooievaar die even boodschappen was gaan doen. Net als vele mannen kon hij de kikkerbillen en de kippepootjes niet vinden; het duurde nogal lang. Daarna hebben we om beurten wat foto’s geschoten. Sam nam de close-ups en de (poepende) ooievaar. De parkieten heb ik geschoten.
Tijdens het uitlaten van de honden spotte ik plotseling een moedereend met 14 kuikens. Het is een prachtig schouwspel als moeder over alle 14 waakt. Ze lopen het steigertje op en springen ook zo weer in het water. Maar als moeder het water in gaat, dan gaan ze allemaal. Nu maar hopen dat meneer Reiger en meneer Ooievaar even de andere kant op kijken…
Vanmorgen liep ik met de honden door het park en stond er (plotseling) een groepje paddenstoelen. Zo maar. Nadat ik de honden naar huis had gebracht, heb ik snel de camera gepakt en het unieke december-tafereel gefotografeerd.
Een mooi Engels woord voor parkeerplaats voor oude auto’s. Dat was het evenement in het park waar klassieke auto’s en motoren werden getoond aan het publiek met een vleugje nostalgie. De organisatoren boften met het prachtige weer en wij ook natuurlijk. De bekende merken van weleer (zoals Chevrolet, Pacer, Pontiac, Deutz, Packard. Dodge, DAF, Datsun, Jaguar, Volvo, Scania, Studebaker, Ford Mustang, A-Ford, Renault) doen jong en oud met elkaar de ontwerpen van auto’s uit de vorige eeuw bewonderen. Er was zelfs een werkende oude scheepsmotor die zwaar ronkte en een voorbeeld was hoe techniek zonder electronische schakeling en computergestuurde aandrijvingen soepel functioneerde.
In Parijs heb je de MAM en in Lisse de LAM, het Lisser Art Museum met als thema voedsel. We gingen met zijn vijven en begonnen onze tour op de bovenste etage. Je loopt dan meteen tegen een moeder aan die met haar kindje net boodschappen heeft gedaan. Weliswaar is de mevrouw in verkleinde vorm van dezelfde kunstenaar, Ron van Mueck, die vergrote mensenbeelden maakt zoals te zien in Voorlinden museum. Omdat het thema “voedsel” is vind je hele mooie objecten en wandkunst van bekende en minder bekende kunstenaars. Een opvallende expositie is die van de Israëlische kunstenaar Itamar Gilboa die een verzameling wit porseleinen voorwerpen toont van over een jaar geconsumeerde producten.
Tijdens het uitlaten van de hond had ik de camera meegenomen omdat er weer volop zonlicht was. Onderweg in het park hoorde ik de boomkruiper hoog in een berkenboom. Het licht gaf mooie kleuren en doorschijn door de bloemen en bladeren.
Vrijdag was vandaag een vrije dag. Na autowassen en een paar boodschappen togen Ingrid en ik naar Friesland om onze ouders te bezoeken. Mijn moeder had prachtige warme sokken gebreid voor haar kleindochter en haar vriendinnen in Amsterdam die we mee mochten nemen. Het mooie lenteweer gaf fantastisch mooi licht op alles wat weer gaat bloeien.
Tegen de avond keerden we huiswaarts en gingen we op de bonnefooi langs landgoed Lauswolt waar ze waarempel nog een tafel vrij hadden. We begonnen met ons aperatief op het terras met uitzicht over het park met zijn ooievaars. Het diner was verbluffend fijntjes lekker en zo vierden we een nieuwe tijd die aanbreekt wat mijn baan betreft. Het was een geslaagde dag.