Op deze koningsdag is de lucht blauw en nodigt het weer uit een wandeling te maken. Ingrid en ik togen naar de AWD en wandelden het rondje bij het zweefvliegveld. Onderweg waren er veel blije vogelgeluiden. We zagen de gekraagde roodstaart (eerste rij), de boompieper, de boomleeuwerik (2de rij), de fitis (vierde rij, tweede foto), de torenvalk en de vink. De bomen gaan bloeien en laten hun bladeren schijnen in de zon.
Toen ik vanmorgen de honden ging uitlaten nam ik voor de zekerheid de camera even mee want stel je voor dat de slechtvalk er weer zit. Helaas geen slechtvalk maar wel de zwartkop die ik twee weken geleden ook tegenkwam. Ook de gaai en de tjiftjaf lieten zich (weer) zien en was er een meerkoetpaartje die hun jongen voerden. De zwartkop was wel de topper vandaag.
Als ik dan toch bezig ben met experimenteren met de zoom via de crop modus, dan ook maar even wat vogels fotograferen. Hieronder zijn de heggenmus, de tjigtjaf met wijde vleugels in de pimpelmees (in APS-C crop modus).
Op deze zondagochtend ging ik met een groep vogelliefhebbers om 07:00 uur een spotterswandeling maken in het nabijgelegen park Rusthoff. Een enthousiaste vogelkenner wees ons op de aanwezige- en ook afwezige vogels. Hij heeft in de afgelopen jaren 101 vogelsoorten gespot maar vandaag bleef het bij 23: wilde eend, meerkoet, turkse tortel, nijlgans, scholekster, zwartkop, tjiftjaf en de holenduif. In de verte zat op de kerktoren een slechtvalk. Hierover schreef ik al op 21.02.2023 – ChaptGPT; het is nl. de snelste vogel ter wereld. Hier zij achtereenvolgens de zwartkop, eendenkuiken, holdenduif en slechtvalk.
Ee tijdje geleden kregen we van de buurman die in de bloementeelt zit een doss bloembollen. Ingrid heeft ze in de plantenbak en rondom in de tuin geplaatst. Ze staan volop in de bloei en zo ook de malusboom. In de roze bloesem doen de hommels hun werk. De tulpen staan te pronken in de zon en hun schelpen zijn doorschijnend met het mooie zonlicht. Het geeft een vrolijke kleur aan de tuin.
Toen ik afgelopen zaterdag door de duinen wandelde waren er opvallend veel tjiftjafs. Ze lijken erg op de fitis met als enige zichtbare verschil de donkere pootjes van de tjiftjaf. Vanavond wandelde ik met de hondjes door het park en naast de roodborst hoorde en zag ik nog een ander vogeltje die ik niet zo vaak had gezien in het park. Met de camera in de hand kon ik het vogeltje dichterbij halen. Het bleek een tjiftjaf. Sommige tjiftjaffen overwinteren in Nederland maar het is zeker dat ze in het voorjaar en in de zomer sterker aanwezig zijn. Je hoort en ziet ze dan op vele plaatsen; zo ook vanavond dus. En dan is er altijd het roodborstje, een zeer territoriaal beestje die zich gemakkelijk laat fotograferen.
De grote verrassing kwam op de terugweg in de buurt van het Groot Zwarteveld. Een kleine vossenpup was op verkenningstocht. Moeder vos had een stuk eten klaargelegd. De pup pakte het in zijn bek en liep er een stukje mee door de duinen naar het vossenhol. De vacht van het schattige beestje lichtte helemaal op in het zonlicht en de blauwe oogjes maakten het een innemend tafereel.
Het was opvallend hoeveel tjiftjaffen er vandaag in de AWD waren. Hun gezang was rondom en gaf een vrolijke noot in de duinen waar de struiken er nog wat dor uit zagen. Zo nu en dan vloog er een reiger met klapperende vleugels over. Als je dan net gunstig staat ten op zichte van de zon en de vliegrichting levert dat mooie slagen op. Ook de torenvalk liet zich hoog in de lucht zien en observeerde mij meer dan ik hem. In het water kleurden de blauwe snavels van de kuifeend mooi op in het zonlicht. En de kwikstaart liet zich in de bomen, bij het water en in het gras zien. Ze waren druk in de weer en liepen parmantig door het veld. De vink was overal en de gaai kraste zijn liedje want zingen kan hij niet. De putter was ook aanwezig maar verschool zich te veel achter donkere takken. Na een stille winter is er weer leven in de brouwerij.
Het weer lokte me naar de AWD voor een wandeling net als in mei vorig jaar. De afstand was ongeveer 15km en ik hoopte onderweg veel vogels en misschien wel een vos te zien. Het gebeurde allemaal. Met de 28-200mm lens maakte ik wat foto’s van het landschap. Eerst van de merkwaardige bomen die met veel vertakkingen uit de grond ontkiemd zijn maar ook blikken op het water en foto’s met bloemen en herten in het landschap.
Ingrid en ik zijn vanmorgen al wandelend even in Noord-Holland geweest. De provincie grens van Noord- en Zuid-Holland loopt dwars door de Amsterdamse Waterleiding Duinen (AWD). Het was prachtig zonnig weer toen we vertrokken en ruim 8km door het duingebied was een mooie ontspanning. De vogels waren volop aan het zingen. Overal waren er koolmeesjes maar we zagen ook de putter, rietgors, torenvalk, pimpelmees. kieviet en de grote zaagbek (in vlucht). Herten waren er ook maar dat wordt al heel gewoon behalve als ze een mooie pose maken.
Het vierde item van de AWDeetjes laat mooie opnames zien van kleine en grote dieren. Van links naar rechts per rij: een hert (dat zich verstopt houdt achter de struiken), een pad (van 1,5cm en gemakkelijk vertrapt kan worden), een vos (in de winter die even gaapt van vermoeidheid door de kou), een zandhagedis (dat zich verstopt in het gras), een bastaardkikker (die me indringend aankijkt) en een hert (dat net het kanaal overgezwommen heeft).
In het derde item van de AWDeetjes zijn er vogels in de vlucht. De eerste vogel is een fitis en de anderen laten zich gemakkelijk raden. Het lijken eenvoudige foto’s maar juist met het tegenlicht van de lucht zijn deze vogels, los van het kunnen scherpstellen, lastig te maken.
In de tweede van de 4 AWDeetjes is hier een aantal vogels die een lied ten gehore brengen of waarvan de compositie erg fraai is. Van links naar rechts per rij: de boompieper, de roodborsttapuit, de brilduiker (vrouwtje, mannetjes zijn wit), de rietgors, de fitis en de putter.
Door de jaren heen heb ik veel foto’s gemaakt van vogels en dieren in de AWD. Terwijl ik zo terugbladerde heb ik een klein aantal geselecteerd van bepaalde acties of composities. Hier is een eerste van de 4 AWDeetjes. Van links naar rechts per rij: de grote bonte specht (klaar voor de volgende klap), de buizerd (die mij rustig observeert), de vink (die nestmateriaal verzamelt), de gekraagde roodstaart (een juveniel die me ernstig aankijkt), de aalscholver (die zijn vleugels droogt) en de koperwiek (die zich voedt met bessen).
De foto’s van de lentekrokus nam ik tussen de middag bij het uitlaten van de honden. Omdat het licht zo mooi bleef nam ik bij de half vijf honden-ronde de telelens mee. Ik hoorde eerder al veel vogels dapper fluiten en in het park vliegen. Het waren de roodborstjes die verrassend genoeg deze keer hoog in de boom zongen en de boomkruiper. De meeuwen deden ook van zich horen en vochten zich een plekje waar eten is. Ook de vogels voelen dat de lente er aan komt.
