Vanuit Mont is het maar een kleine afstand naar het Eifel gebied in Duitsland. In de Eifel ligt het pittoreske stadje Monschau. In Monschau zijn tal van monumenten waaronder “Het Rode Huis” dat één van de mooiste gebouwen uit de 18e eeuw (1756) in Monschau. Het pand is één van de toonaangevende gebouwen in de barokstijl in het Rijnland, de Eifel. De gebouwen aan de Roer zijn markant en geven het stadje zijn karakter.
De wandelroute in de Logtsevelden vonden we via Natuurmonumenten. De route is ongeveer 6,5km lang en gaat over velden langs het Winkelsven en gevarieerd landschap. De zon scheen af en toe door de bomen en het was een prachtige route die we nog wel eens gaan doen in de lente of zomer.
We hebben er vaak over gelezen en over gehoord maar zelf was ik nog niet eerder in Dordrecht geweest, Ingrid wel. Allereerst gingen we lunchen in het centrum van Dordrecht vlak naast het stadhuis. De pandjes en huisgevels zijn bijzonder en oud. Dordrecht ligt aan de Merwede en vele huizen zijn gebouwd op houten palen. Je ziet dat aan de waterkant van de huizen.
We hadden niet verwacht dat Zierikzee zo’n mooi karakteristiek stadje is (met stadsrechten nog wel). De gevels van de huizen, de ligging, de geschiedenis en zeker ook de aardige mensen geven een onverwacht leuke wending aan ons weekendje weg. In de stad waren Middeleeuwse taferelen waar te nemen en was er een ijsbaantje voor de kinderen, wat het centrum een gezellige boel maakte. We verbleven in hotel Mondragon. De stad heeft mooie poorten, prachtige kerktorens en een heus museum. Na onze lunch en rondzwervingen door de stad namen we een drankje in “De Wildeman van Zierikzee“.
Het stadspaleis van Bergen op Zoom is de Markiezenhof. Het voormalige woonpaleis is ontstaan ergens tussen 1485 en 1520 in opdracht van het middeleeuwse hof van de heren en markiezen van Bergen op Zoom: Jan II en Jan III van Glymes, vader en zoon. Aan het eind van de vijftiende eeuw was dit adellijke Brabantse geslacht in hoog aanzien gekomen. Het stadspaleis is een mooi monument in de stad en bezoekers kunnen genieten van de goed ingerichte kamers en van schilderijen met historie van Bergen op Zoom. Ook is er een expositie van oude vormen van volksvermaak en situaties uit de Middeleeuwen.
Een van de bezoeken was de Sint-Gertrudiskerk aan de Grote Markt van Bergen op Zoom. In de kerk heeft net als in vele andere kerken een hevige brand gewoed en het herstel daarvan is moeizaam geweest. Vandaag is de kerk vrij toegankelijk en opgesierd voor kerst en is er een kleine expositie van kerkelijke attributen zoals kleding en symbolieke voorwerpen.
Ingrid had een kamer in het oudste hotel van Nederland geboekt: het Grand Hotel De Draak in Bergen op Zoom. Op 7 mei 1397 werd Bergen op Zoom getroffen door een stadsbrand waarbij bijna de gehele stad afbrandde behalve De Draak. Vanaf 1406 wordt De Draak genoemd in de nieuw aangelegde stadsarchieven met de functie van stadsherberg. We overnachten “in het dak” van het hotel met prachtige oude balken. ‘s Avonds dineerden we in “De Hemel” met een collega en zijn vrouw. Bergen op Zoom is een mooie en gezellige oude stad met o.a. de Sint-Gertrudiskerk en de Markiezenhof die we beide hebben bezocht. Het oude stadhuis is ook een markant gebouw net als de overgebleven stadspoorten.
Onze bestemming voor vandaag was Bergen op Zoom maar voor aankomst hadden we via Natuurmonumenten een route gevonden bij Calfven en Hoogerheide. Deze laatste plaats zie je wel eens op de borden als je over de A4 naar het zuiden rijdt. Vandaag gingen we er wandelen in een blubberig natuurgebied, enigzins heiig en koud terwijl de zon volop scheen onderweg naar de locatie. De route heet Fazant en warempel spot Ingrid na 5 minuten de eerste en enige fazant. Ganzen deden van zich horen en een buizerd wachtte zijn buit gestadig af. Even later spurte een vos voor ons weg. De weg zelf was nat, drassig en zeer glibberig. De route was wel erg mooi.
Annelot is nu een maand op reis en haar berichten over haar verblijf in Argentinië zijn bijzonder inspirerend. Nu zitten Annelot en haar vriendin in Peru, in Cuzco. Afgelopen dagen was er communicatie stilte omdat ze de route naar Machu Picchu wandelden. Omdat de foto’s die ze deelde zo bijzonder waren kan ik het niet laten hier een paar foto’s te laten zien. De route gaat hoog in de bergen en een goede lichamelijke conditie is vereist. De lucht is ijl en het zuurstofgehalte lager dan normaal. Ze hebben genoten van de bijzondere tocht en waren lyrisch over deze belevenis. Geweldig!
Het vervolgbezoek na de Joodse begraafplaats was naar de nabij gelegen synagoges. Ze liggen in de Joodse wijk dichtbij het oude centrum en zijn op loopafstand van elkaar.
In een eerder bezoek aan Praag had ik de oude Joodse begraafplaats bekeken maar nog niet de omringende synagoges. Na de aanschaf van een schoon keppeltje kochten we onze kaartjes voor de oude begraafplaats, de aangelegen Pinkas synagage, de Staronová synagoge (oudnieuwe) en de Maisel synagoge. De Joodse bevolking is, net als in andere delen van Europa, vervolgd geweest en verbannen naar de getto’s. In de Pinkas synagoge is het herdenkingsmonument voor de 77.297 Tsjechische en Slowaakse Joden die tijdens de holocaust de dood vonden. Op de binnenmuren staan op indrukwekkende wijze de namen van de slachtoffers, met geboortedatum en de dag van transport naar de vernietigingskampen. Ook is het een monument voor de 7500 kinderen die stierven in deze kampen. Terwijl zij op deportatie vanuit Theresienstadt wachtten, werden de kinderen aangemoedigd tekeningen te maken. Deze aangrijpende expositie van tekeningen van de kinderen met hun namen en datum waarop zij overleden.
Op de Oude Joodse Begraafplaats in Praag liggen en staan meer dan 12.000 grafstenen. Het totale aantal Joden dat hier begraven ligt, is meer dan 100.000. Omdat graven ruimen verboden is liggen de graven in vele lagen boven elkaar begraven: schots en scheef en verweerd. De oudste steen is van 25 april 1439.
De Karelsbrug (“Karlův most”) is een hele bekende, druk bezochte, brug Moldau (ook wel Vltava) in Praag. De brug is gebouwd in 1357 en is nog steeds een bijzonder monument. Ons hotel ligt vlak bij de “Čechův most” en zo zijn er ongeveer 6 bruggen die de oude stad met de buitenstad verbinden. Op de Karelsbrug vind je ongeveer 30 standbeelden van heiligen en martelaren. Zo nu en dan staan er muzikanten hun Dvorak of Vivali te spelen en zijn er stalletjes met sieraden en portrettekenaars.
Aan de noordkant van de rivier de Moldau ligt de Praagse burcht. Het is niet zomaar een burcht maar een heel complex van verschillende gebouwen, kerken, paleizen en straten. Het is bijna een stad op zich. Het wemelt er van de toeristen en een bezoek aan de paleizen laat staan de grote Sint-Vituskathedraal is vrijwel niet te doen. We hebben ons beperkt tot een wandeling en een museumbezoek in het Salm en Schwarzenberg paleis.
Van een afstand, en ook vanuit het hotel, is de burcht (of ook wel kasteel) een belangrijk punt aan de horizon en hoger gelegen dan de oude stad. Bovenaan de heuvel ligt ook het witte Strahov klooster.
De oude stad van Praag is vanuit het hotel slechts 10 minuten lopen. Je komt dan op het grote plein met het monument van Jan Hus (die vanaf 1402 predikte in de Bethlehem kapel, foto’s tweede rij) met de kathedraal en de toren van de bekende astronomische klok. Het is ook de stad van de schrijver Franze Kafka maar ook van de astronomisch geleerde Johannes Kepler. Kortom, in de stad is voldoende bezienswaardigheid. Je kunt naar tal van musea, de toren beklimmen, genieten van de bouwstijlen (met name Art Deco) van de vele mooi onderhouden gebouwen. Ook ‘s avonds is het prachtig met de verlichting op de oude gebouwen. We boften met de weerscondities; 4 dagen zonnig en een temperatuur van rond 18-20 graden.
Op zo’n heerlijke zomerdag kun je echt genieten van wandelen door het bos van Leuvenum. Van te voren hadden we een route uitgestippeld via MapMyWalk die op de kaart achter de computer 8,5km zou worden. In de praktijk blijken sommige paden niet te bestaan of zit er een groot hek tussen. Na een prachtige route van bijna 10km waren we weer terug waar we begonnen. Onderweg dachten we nog wilde zwijnen te horen maar het was een nogal vreemd geluid hoog uit een boom. Wel zagen we de boomklever, de vink, de specht en een andere ongeïdentificeerd vliegend beestje. Ik waag me even niet aan het soort omdat in deze periode de juvenielen overal rondvliegen en de amateurkenners zoals ik helemaal van hun stuk brengen (laatste foto).
