De route van vandaag ligt tegen Putten aan en gaat langs kasteel Oldenaller en daarna om het gebied Veldbeek heen via een smal klompenpad door varens, langs oevers en over de beek. Door het vergraven van oevers door het Waterschap kan de beek weer makkelijker slingeren. Daarmee ontstaan ook meer natuurlijke overgangszones – van natte naar droge biotopen – waarvan planten en dieren van kunnen profiteren. Onderweg kwamen we mooie bloemen tegen en prachtige landschapsuitzichten. En een kleine sprinkhaan.

Via Natuurmonumenten kwamen we in Putten terecht voor de Oldenaller route. Het is een oud klompenpad en loopt langs een prachtig uitgestrekt landgoed Oldenaller op de grens van Veluwe en Veluwemeerkust. Langs statige lanen met bijzonder oude straatklinkers, een zeventiende-eeuws kasteel en oude bossen stap je terug in de tijd.




 

De route van 12,5km door langs Sprengenberg en de Holterberg liep langs een groot heide veld. Aan de andere kant van het heide veld zaten we gisteren precies in de richting te kijken waar we nu wandelden. Rond het middaguur namen we even tijd voor de lunch. Ingrid had proviand meegenomen en een kleedje om op te zitten en te beschermen tegen omhoog kruipende teken. Het is een mooi gebied waar vooral de rust ons opviel; weinig tot geen mensen.


 



 

Na een fijn ontbijt reden we naar Haarle om vandaar uit onze zelf-aangepaste Natuurmonumentenroute te wandelen. Het gebied staat bekend om kasteel Sprengenberg en is bosrijk met veel gras. Ingrid kreeg hierdoor wel erg veel last van de pollen en liep met mondkapje. De enige voorbijgangers hielden niet 1,5m afstand maar wel 5 keer zoveel. De route liep ook langs mooie graanvelden met een heuse camouflage uitkijkpost. Het gebied wordt vooral beheerst door de roodborst en de gekraagde roodstaart. Hier en daar lieten een specht en een libelle zich zien.



 

Tijdens onze wandeling bezochten we de begraafplaats voor 1394 (zeer jonge) Canadese militairen die tijdens WOII om het leven zijn gekomen. Het is hartverscheurend als je de namen ziet en daaronder: “Age 25” of “Age 19” of “Age 20”. Elk van deze jongens had een moeder, een vader en familie in een ver land. En toch kwamen ze en gaven hun leven voor onze bevrijding. We willen hen blijven herinneren voor hun onbaatzuchtigheid en eren voor hun dure inzet.


 

Rondom het MUDAM staan grote moderne gebouwen van de EU, de opera en bedrijven in de omgeving; het operagebouw si prachtig omringd met grote palen en geeft het gebouw een sjieke uitstraling. Een bezoek aan het centrum van Luxemburg-stad mocht niet ontbreken maar liep toch een beetje anders. Ten eerste was het meeste dicht en ten tweede was het weer miezerig nat. We aten eerst maar even wat Jeruzalemse kost in restaurant Bazaar. De gekruide pastrami eieren en artisjok waren bijzonder lekker. Daarna bezochten we de grote kathedraal: Cathédrale Notre-Dame met zijn prachtige glas-in-lood ramen en de gedecoreerde pilaren. Helaas was het paleis niet open voor bezoekers (alleen in juli en augustus) en vervolgden we onze terugreis via Clervaux en Trois-Ponts naar Mont.
 

Vanuit Monschau is maar een klein stukje rijden naar het tot activiteiten-centrum omgebouwde Vogelsang. Het voormalige grootste soldatenkamp van de nazi’s is gelegen in een mooie omgeving maar heeft de uitstraling van een oud kamp. Indrukwekkend is de omvang van het terrein en gebouwen in zo’n prachtig gelegen natuurgebied. Het wilde bij ons niet indalen dat er hier feesten en partijen worden gehouden; we zijn waarschijnlijk te veel beladen met het verleden. Onze lunch werd derhalve gereduceerd tot koek en frisdrank, lekkerder wilden we het niet maken.
Na het bezoek moesten we een BMW dealer vinden voor het vervangen van het rechter xenon licht van de Mini. We togen eerst naar Kall waar de dealer ons vriendelijk door verwees naar een autozaak ATU in Euskirchen die mogelijk een lamp op voorraad zou hebben. Aldaar aangekomen moesten we ons een weg banen om het carnaval heen om vervolgens opnieuw zeer vriendelijk te worden geholpen voor de lampvervanging; en dat op zaterdagmiddag laat. Complimenten aan de Duitse middenstand voor hun klantvriendelijkheid.


 

Vanuit Mont is het maar een kleine afstand naar het Eifel gebied in Duitsland. In de Eifel ligt het pittoreske stadje Monschau. In Monschau zijn tal van monumenten waaronder “Het Rode Huis” dat één van de mooiste gebouwen uit de 18e eeuw (1756) in Monschau. Het pand is één van de toonaangevende gebouwen in de barokstijl in het Rijnland, de Eifel. De gebouwen aan de Roer zijn markant en geven het stadje zijn karakter.




 

De wandelroute in de Logtsevelden vonden we via Natuurmonumenten. De route is ongeveer 6,5km lang en gaat over velden langs het Winkelsven en gevarieerd landschap. De zon scheen af en toe door de bomen en het was een prachtige route die we nog wel eens gaan doen in de lente of zomer.



 

We hebben er vaak over gelezen en over gehoord maar zelf was ik nog niet eerder in Dordrecht geweest, Ingrid wel. Allereerst gingen we lunchen in het centrum van Dordrecht vlak naast het stadhuis. De pandjes en huisgevels zijn bijzonder en oud. Dordrecht ligt aan de Merwede en vele huizen zijn gebouwd op houten palen. Je ziet dat aan de waterkant van de huizen.

We hadden niet verwacht dat Zierikzee zo’n mooi karakteristiek stadje is (met stadsrechten nog wel). De gevels van de huizen, de ligging, de geschiedenis en zeker ook de aardige mensen geven een onverwacht leuke wending aan ons weekendje weg. In de stad waren Middeleeuwse taferelen waar te nemen en was er een ijsbaantje voor de kinderen, wat het centrum een gezellige boel maakte. We verbleven in hotel Mondragon. De stad heeft mooie poorten, prachtige kerktorens en een heus museum. Na onze lunch en rondzwervingen door de stad namen we een drankje in “De Wildeman van Zierikzee“.
 

Het stadspaleis van Bergen op Zoom is de Markiezenhof. Het voormalige woonpaleis is ontstaan ergens tussen 1485 en 1520 in opdracht van het middeleeuwse hof van de heren en markiezen van Bergen op Zoom: Jan II en Jan III van Glymes, vader en zoon. Aan het eind van de vijftiende eeuw was dit adellijke Brabantse geslacht in hoog aanzien gekomen. Het stadspaleis is een mooi monument in de stad en bezoekers kunnen genieten van de goed ingerichte kamers en van schilderijen met historie van Bergen op Zoom. Ook is er een expositie van oude vormen van volksvermaak en situaties uit de Middeleeuwen.

Een van de bezoeken was de Sint-Gertrudiskerk aan de Grote Markt van Bergen op Zoom. In de kerk heeft net als in vele andere kerken een hevige brand gewoed en het herstel daarvan is moeizaam geweest. Vandaag is de kerk vrij toegankelijk en opgesierd voor kerst en is er een kleine expositie van kerkelijke attributen zoals kleding en symbolieke voorwerpen.

Ingrid had een kamer in het oudste hotel van Nederland geboekt: het Grand Hotel De Draak in Bergen op Zoom. Op 7 mei 1397 werd Bergen op Zoom getroffen door een stadsbrand waarbij bijna de gehele stad afbrandde behalve De Draak. Vanaf 1406 wordt De Draak genoemd in de nieuw aangelegde stadsarchieven met de functie van stadsherberg. We overnachten “in het dak” van het hotel met prachtige oude balken. ‘s Avonds dineerden we in “De Hemel” met een collega en zijn vrouw. Bergen op Zoom is een mooie en gezellige oude stad met o.a. de Sint-Gertrudiskerk en de Markiezenhof die we beide hebben bezocht. Het oude stadhuis is ook een markant gebouw net als de overgebleven stadspoorten.

Onze bestemming voor vandaag was Bergen op Zoom maar voor aankomst hadden we via Natuurmonumenten een route gevonden bij Calfven en Hoogerheide. Deze laatste plaats zie je wel eens op de borden als je over de A4 naar het zuiden rijdt. Vandaag gingen we er wandelen in een blubberig natuurgebied, enigzins heiig en koud terwijl de zon volop scheen onderweg naar de locatie. De route heet Fazant en warempel spot Ingrid na 5 minuten de eerste en enige fazant. Ganzen deden van zich horen en een buizerd wachtte zijn buit gestadig af. Even later spurte een vos voor ons weg. De weg zelf was nat, drassig en zeer glibberig. De route was wel erg mooi.