We zouden even een bakkie doen met elkaar maar het werd een duin- en strandwandeling bij Langevelderslag. We ontmoetten Rein en Petra bij de parkeerplaats en wandelden met elkaar een rondje duinen en vervolgens terug over het strand. Onderweg konden we gezellig bijpraten, selfies maken en bij Nederzandt wat drinken. Ik kreeg al mijn eerste verjaardagskado!

In juli waren we uitgenodigd door onze vrienden Toby & Aukje (oprichters van Beautiful Gate in Zuid-Afrika) om samen bij hun te eten in hun verblijf in Kortenhoef. Vanavond zagen we elkaar weer. De laatste keer dat we Toby zagen was in februari 2020, net voor de corona uitbraak. Deze avond aten we samen en hadden we fijne gesprekken. Toby gebruikte het woord “Connect” in de zin van contact houden met het thuisfront. En zo voelde deze ontmoeting ook: met elkaar verbonden zijn en vrijuit gedachten, herinneringen en ervaringen delen. We baden met en voor elkaar, heel fijn en apart. Zij in het Fries, wij in het Nederlands. En nu ligt er een uitnodiging voor het volgende bezoek…in Kaapstad, Zuid-Afrika.

Onze gastheer en gastvrouw vrogen of wij de pine-apple-tree al eens hadden gezien. Dat hebben we nog niet gezien en zouden het graag willen. Ze brachten ons via slimme paden naar een tuin met olijfbomen en prachtige bomen. Het deed me denken aan de hoge bomen van het Tarangire gebied in Tanzania. Wow, wat was dat mooi. We maakten wat foto’s met zelfontspanner en zij maakten foto’s van Ingrid en mij voor de grote pine-apple-tree. Geweldig mooi!

Van de foto sessie met de vosjes is hier een kort overzicht van onze modellen. Wat kan de natuur soms verrassen en wat kun je er blij van worden. Zowel George als ik konden deze dag wandelen met veel voldoening afsluiten. We hadden op veel herten gerekend en gezien maar vossen zien is niet altijd raak. Vandaag wel dus. Met het prachtige licht kleuren de vossen prachtig in het landschap en kun je mooie voltreffers schieten. Wat een heerlijke dag. Hieronder zijn onze favorieten groot afgebeeld.
 


 

Eén van de hoogtepunten van onze mooie wandeling was het spotten van 4 vossen op 3 verschillende plekken. Van de vier vossen waren 3 nog pup. Ze lieten zich gemakkelijk zien voor de camera terwijl ze vrolijk door het hoge gras sprongen. George en ik maakten wederzijds foto’s van elkaar terwijl de puppies vlak bij ons langs liepen. Wonderbaarlijk mooi en spannend.

 

Mijn jeugdvriend George is vandaag op bezoek. Samen trokken we voor een flinke wandeling van 15km door de Amsterdamse Waterleiding Duinen (AWD). Onderweg praatten we gezellig bij want er was veel te vertellen. Het voelde als twee oudere tieners die met liefde voor de natuur van gedachten wisselden en verhalen met elkaar deelden. Super gezellig! Beide met camera uitgerust hoopten we wat mooi momenten te vangen. En die waren er zeker: een reiger die zich te kost deed aan libelles, zangvogels die hun lied lieten horen, allerlie libelles en een heerlijk zonnetje die het landschap kleur gaf.
 

Voor de tweede keer viert Annelot haar verjaardag in Guatemala. Ze is vandaag 26 jaar geworden. Gefeliciteerd, meid! Twee jaar geleden hadden we een filmpje voor haar gemaakt en deze keer een korte collage met foto’s van elk levensjaar. Toen ik thuiskwam van de hockey video-belden we met haar en zagen we een vrolijke dame die met haar vriend reist in Guatemala. We zijn ontzettend blij voor haar dat ze haar draai daar heeft gevonden en dat ze dat samen met haar vriend Salo oppakt. Hij had haar verrast met ontbijt en een weekendje uit naar een locatie met een mooi meer. Dat is geweldig om te zien, zo op afstand.

Op de 23ste is Sam 23 geworden. Gefeliciteerd met deze mijlpaal! Hij werd al vroeg verrast door de familie met allerlei kleine kado’s, hoe meer, hoe leuker. ‘s Avonds kwamen vrienden nog even op bezoek voordat zijn hockeytraining begon. De verjaardag was deze keer voor de wintersport in plaats van tijdens. Hierdoor kreeg de jarige een aantal nieuwe spullen voor zijn vakantie in Zwitserland.

We hebben vanavond met onze vrienden oudejaarsavond gevierd. We kennen Rein en Petra al bijna 30 jaar en hebben vaker met elkaar oud en nieuw samen beleefd. Deze keer komen ook de kinderen er bij. Hun jongste en onze oudste kunnen er helaas niet bij zijn maar we hebben vanavond wel contact gehad, met Annelot in Mexico, die net terug is van een toch naar Volcán Tacaná. Ze was hier ook in 2020. Voor de avond had ik een Kahoot kwis samengesteld met momenten uit 2021 en ook familie-vakanties. Nadat we die thius hadden gespeeld appte Annelot dat ze internet verbinding had en graag mee wilde spelen. In de tweede ronde werden Sam en Steven erg fanatiek en eindigde Annelot op de derde plek, gespeeld vanuit Mexico. Zo waren we met elkaar verbonden via een Kahoot memory kwis met gezamenlijke familie herinneringen.


 

Het Friesch Dagblad verscheen vandaag met een artikel over mijn jeugdvriend George. Zijn verslag gaat terug naar het verhaal van zijn moeder die tijdens haar leven een sterk getuigenis gaf over haar geloof. George kijkt daar op terug en verwijst ook naar mijn moeder die hij als een bonusmoeder beschouwt. Het een mooi verslag van een vriend met een warm hart.
 

Ingrid is vandaag jarig. We vierden het gisteren met haar ouders en vandaag met vrienden en overmorgen komen haar vriendinnen. Van de kinderen kreeg ze een mooie tas en van Annelot een mooie cheesecake (had ze besteld vanuit Mexico).

Omdat Ingrid’s moeder haar verjaardag niet kan vieren zoals ze dat graag zou willen, hadden we met bevriende buren een verrassingsfeest gepland: een corona-proof doorloopfeest. De jarige wist nog van niks, alleen dat we zouden komen koffie drinken. Het gebak stond klaar en het was een gezellig samenzijn. We onthulden onze plannen en al kort na lunchtijd kwamen de buren om samen de “felicitatie-straat” in te richten. Ingrid had afgelopen week cakejes gebakken die met een foto van de jarige werden opgesierd. Een eenrichting pad werd aangegeven met verkeersbordjes en vuurkorven verwarmden de aanlooproute. Binnenverwarming voor de jarige was door de buren geregeld. Na het feliciteren van de jarige kregen de bezoekers koffie-to-go en een cakje aangeboden. Onder de bezoekers was ook mijn moeder. Het buitenfeest in december werd erg gewaardeerd door de jarige op deze mooie winterse dag.




 

Na een geweldig mooi paasweekend wilden we als bevriende gezinnen, Petra, Rein, Ingrid, Auke & kids weer eens bij elkaar komen. De afspraak in augustus moesten we laten schieten vanwege positieve corona testen maar nu was iedereen weer schoon. Gisteren hadden we de gashaard al vernieuwd en de drukregelaar aangepast zodat we deze avond weer konden opwarmen rondom de haard in de zitkuil. Het was een geweldig mooie avond met heerlijk eten en drinken en onderling vertier. Noud ging verkleed in zijn feestpak en Sam verkleedde zich als mime speler. Later op de avond hadden we nog een schermpje er bij met de voetbalwedstrijd Nederland – Montenegro, een WK-kwailificatie die met 4-0 werd gewonnen. Kortom, het was een reuze gezellige avond.




 

Het was al weer een tijdje geleden dat we onze vrienden hadden gesproken. We hadden afgesproken bij Langevelderslag omdat het weer zo fantastisch was. We praatten elkaar even bij over familie aangelegenheden, recente gebeurtenissen, vaccinaties, juridische kwesties en de plannen voor de zomer. We genoten van de gesprekken, de wandeling en de mooie ondergaande zon. Ook zagen we een zeehond in de Noordzee en een hert in duinen aan de zeekant. Erg leuk.

 

Het Engelse woord “gratitude” is een mooie beschrijving van dankbaarheid, erkentelijkheid en waardering. Het is wat ik ervaar nu ik hersteld ben van het elleboogongeluk. Kort na de val van de mountainbike op 27 juli 2020, na een ogenschijnlijk klein remfoutje, besefte ik dat het goed fout was. Nog nooit heb ik iets gebroken maar nu wist ik het: “dit komt nooit meer goed”. Mijn helm was op 3 plekken kapot en mijn elleboog lag in 5 stukken. Op een hoogte van 2000m kwam de helicopter er aan te pas nadat Sam (eerste foto) de hulpdiensten had ingeroepen. In Oostenrijk (Villach) ben ik op de “Ongevallen afdeling” behandeld. Daarna volgden er operaties in het LUMC en intensieve fysiotherapie. Nu kan ik weer fotograferen, hockeywedstrijden fluiten en kan ik mijn elleboog strekken als een reiger die zijn benen strekt tijdens de vlucht (laatste foto).
Vanaf het moment dat ik in de helicopter werd vervoerd tot en met vandaag heb ik kunnen berusten in de situatie omdat ik weet dat de vrede en bescherming van God mij omringde zoals ik vanuit Psalm 125:1-2 ervaren heb tijdens mijn verblijf in Israël in 1985 (Wie op de Here vertrouwen, zijn als de berg Sion, die niet wankelt, maar voor altoos blijft. Rondom Jeruzalem zijn bergen; zo is de Here rondom zijn volk van nu aan tot in eeuwigheid.).
Ook het gedeelte in Filippenzen 4:6-7 is voor mij van grote betekenis geweest om niet vrede in eigen kracht te zoeken maar je afhankelijkheid in de handen van God te leggen (Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus).
Dankbaar zijn voor wat je wel hebt is een diep besef geweest wanneer het pijnlijk was of een lange adem vroeg. In het begin was er de vraag hoe dit kon gebeuren maar er is geen ruimte geweest voor boosheid. Integendeel, tijdens het medische traject ben ik door zoveel betrokken, gedreven en vakkundige medici geholpen dat ik alleen maar gratitude kan tonen. Bovenal is mijn eigen gezin tot grote steun en hulp geweest en ben ik ook hen bijzonder dankbaar voor hun liefde, zorg en geduld.