Na het bekijken van Hour of Power vanmorgen ging ik naar de hockey om het eerste heren team, de H1, te fluiten tegen 1ste klasser Hoorn H1. Na de wedstrijd kwam Ingrid me ophalen en lunchten we samen thuis. Aan het begin van de middag reed ik naar de jaarbeurshallen in Utrecht om Sam te bezoeken op de motorbeurs. Ik kwam mooi op tijd aan bij de volle parkeerplaatsen maar moest een half uur in de file wachten om het terrein op te kunnen. Geduld loonde want ik kreeg een mooi plekje op het bovenste dek.
Sam was in hal 11 met zijn werkgever om bekendheid te geven aan de elektrische motoren van het merk Maguti die ze in het pakket van Easy Ride hebben. Beide heren waren best moe na vier dagen intensief werken van vroeg tot heel laat. De voldoening was groot omdat er veel belangstelling was van potentiele klanten. Ondanks de drukte hadden ze tijd voor een gesprekje, wat foto’s en een koffie. De verkoop van artikelen en het klanten contact is Sam op het lijf geschreven. Het was mooi om hem zo in actie te zien.

Tijdens een wandeling vanmiddag viel het ons op dat de krokussen zich in grote aantallen laten zien. Het is in het park en in de plantsoenen dat de vrolijke kleuren weer opduiken. Met de iPhone maakte ik snel even een paar foto’s.

Het is de verjaardag van Sam, de 25ste. Er was vanmorgen weinig tijd om het te vieren omdat hij het reuze druk heeft op de motorenbeurs in Utrecht. Met het introduceren van het nieuwe merk Maguti hebben ze met Easy Ride de spits afgebeten: elektrische motoren. Met een taart en gebak onder de arm vertrok hij eerst langs zijn vriendin en daarna naar Houten en door naar de jaarbeurshallen. Gefeliciteerd, Sam, je bent een creatieve ondernemer.
 

In het stedelijk museum van Schiedam was de verlengde expositie van Yayoi Kusama nog te zien. In de jaren ’60 en ’70 was haar werk soms controversieel. Ze werkte vaak met stippen op schilderijen en objecten (zoals ook in pompoen in Voorlinden in mei 2019). Van de schilderijtje met stippen heeft ze naar eigen zeggen meer dan 5000 gemaakt. Er waren ook mooie werken met spiegelballen (ook in Voorlinden), roze handen en repeterende patronen, en patronen met voedsel. In de andere zalen waren werken met verdrukking en slavernij als thema.






 

Omdat het weer gunstig was ging ik vanmiddag met camera op pad. Ik koos voor de ingagng Panneland. Of moeten we nu Pannenland zeggen/schrijven? In ieder geval was de temperatuur mild maar het licht toch vrij diffuus en fel. Het kon de pret niet drukken want al snel schetterde het geluid van de torenvalk boven me en niet veel later ook het geluid van de buizerd. In de struiken was een boomleeuwerik, de enige, en in het water zwommen een paar krooneenden.

 

 

Het vervolg op het klaarmaken van de kussens was het installeren er van. Vanmorgen togen we al vroeg naar Enschede. Eerst bezochten we met Annelot de kerk Thrive City waar ze haar plek heeft gevonden. Na een enthousiaste dienst vertrokken we naar haar appartement. De bankdelen waren al gauw geinstalleerd en daarna volgden er nog wat kleine klusjes. Nadat Ingrid en Annelot boodschappen hadden gedaan voor het eten en ik nog dingetje opgeruimd had, aten we van een heerlijke maaltijd die Annelot had gemaakt. Het borrelen vooraf met Zwitserse kazen beviel ook prima; heelijk die kaas met peper en met chili. Rond een uur of half acht reden we weer naar huis in de plensregen, en kwamen we zonder brokken thuis waar het inmiddels droog was. Het was een gezellige dag.

 

Vorige week had ik multiplex platen op maat laten zagen voor een zitbank voor onze dochter. Ondertussen hadden we schuimrubber en bekleding besteld die op de platen aangebracht moest worden. Deze week waren alle spullen compleet en vandaag gingen Ingrid en ik aan het stofferen. Binnenkort gaan we de meubelstukjes afleveren en monteren op de bestemming.

Ingrid is vrijwilliger in ontmoetingswerkplaats De JoJo en coordineert er het naaiatelier. In oktober 2023 won het centrum de prijs Appeltje van Oranje en naar aanleiding van die toewijzing kwam vandaag Koningin Máxima op bezoek. Ook Ingrid en haar collega’s waren er bij. Máxima was zeer geinteresseerd en de gesprekken waren ontspannen. Het is een bijzondere ontmoeting geweest.
Als webmaster van de De JoJo site, heb ik een nieuws flash gepubliceerd met meer informatie: “Koningin Máxima bezoekt De JoJo“.
 


Foto’s Oranjefonds (Patrick van Katwijk), BlikOpLisse en internet

Steeds meer begrijp ik de nieuwe functies in Adobe Lightroom Classic (LRC). Sinds oktober vorig jaar zijn er nieuwe AI-gebaseerde functies ingevoerd zoals ruisonderdrukking en scherptediepte aanpassing (zie blog item van 24 oktober 2023). Teveel van het goede is ook niet goed en langzaamaan begrijp je beter hoe de “white balance, exposure, highlights, shadows, whites, blacks, contrast, texture, crop, sharpening en noise” (omdat ik al mijn programmatuur in het Engels heb. Vertaald is het: “witbalans, belichting, hooglichten, schaduwen, witte tinten, zwarte tinten, contrast, textuur, uitsnijden, scherpte en ruis“) de foto kunnen verbeteren. Meestal is correctie minimaal maar bij sommige foto’s is het beslist noodzakelijk. De verbeterde retourcheerfunctie kan met AI analyseren hoe correctie het beste in het beeld past, mits niet al te groot. Door een combinatie te maken van handmatige en AI correcties heb ik de zwartkop van de vogelhut opnieuw bewerkt en de storende elementen op de voorgrond vervangen. Hieronder is zijn de foto’s getoond van origineel, met lichtcorrectie, met correctie van de voorgrond en vervanging van de voorgrond. Toch wel tricky.

 

Museum Kranenburgh in Bergen heeft een expositie van Diana Scherer die onder de titel “Farming Textiles” grenzen opzoekt tussen natuur en kunst. Van grote oppervlaktes gras of haver laat ze de wortels in patronen groeien en breekt ze in op het groeiproces door de wortelstructuur los te trekken. En dat levert mooie patronen op. Om het zover te laten komen moet je wel veel geduld hebben. Daarnaast waren er tekeningen te zien van Alice Hoogstad met haar expostitie “Monsters en Krokovaars”. Het museum beschrijft haar als een illustrator van “een ooievaar die langzaam in een krokodil verandert of een meisje dat met haar krijtjes de zwart-witte straten van een stad inkleurt en daarbij hulp krijgt van vriendelijke kleurmonsters“. De foto’s van haar werk worden niet verstoord door de interferentie banden zoals benoemd in het vorige blog item. Ander werk van locale schilders lieten mooie portretten zien van begin 20ste eeuw.

 

Zo tussendoor maak ik even dit item om het begrip “banding” ofwel interferentie toe te lichten. In het volgende item laat ik foto’s zien van het museum in Bergen waar de LED verlichting interfereert met de sluitertijd van de camera. Kijk maar eens bij de foto’s van het vorige bezoek op 23.01.2023. Op onderstaande foto heb ik het met extra contrast meer geaccentueerd. De oorzaak ligt het samenvallen van de frequentie van het LED licht (50Hz) en de sluitertijd van de camera, b.v. 1/50, 1/100 of 1/250 sec. De Sony a9ii heeft daar een slimmigheidje voor, nl. dat je de sluitertijd op een willekeurig getal kan zetten tot een decimaal. Die kun je dan instellen todat je zie dat er geen banden meer op de foto staan. Ik koos voor een sluitertijd van 1/145,8 sec.

Onze jongens maken van deze Valentijnsdag een leuke dag. Dus waarom wij ook niet, dachten we? Nog niet eerder hebben we iets specifieks op deze dag gedaan omdat Valentijn ons daar niet aan hoeft te herinneren. Een keer moet het er dan toch van komen en daarom reden we naar Bergen. We lunchten samen bij LadyPapa en genoten van de entourage, een cocktail, een wijntje en tompouche van steak tartaar. Na de koffie en thee winkelden we nog even om vervolgens een bezoek te brengen aan het locale museum.
 

Het is een gewone zondag in februari. We kijken naar Hour of Power met als gast Jan de Zwart van Stichting MAF (Mission Aviation Fellowship). Voordat ik een hockey wedstrijd ga fluiten van Hisalis H1 tegen eerste klasser Alecto H1 maken Ingrid en ik een wandeling rondom de polder. De temperatuur was mild en onderweg zagen we de eerste sneeuwklokjes. Met de iPhone probeerde ik laag te zitten en het polderlandschap als achtergrond mee te pakken. De ProCam app levert mooie de foto in DNG formaat op waarna ik het in Lightroom nog kan tunen qua belichting.
 

We kwamen speciaal voor het werk van Anselm Kiefer naar museum Voorlinden. In het “Astrup Fearnley museet” in Oslo zagen we al het zware boekenwerk van hem. De boeken waren gemaakt van lood om het gewicht van de geschiedenis weer te geven. Dit werk stond, naast vele gigantisch grote schilderijen, ook in Wassenaar. Om dit werk te tonen moest zelfs de vloer worden verstevigd. Daarnaast was er de “Ochtenddauw” dat de opbouw van een land vertolkt met hoog graan en gras. De grote schilderijen met dikke gekleurde lagen olieverf met stro en lood geven een impressie van allerlei gedachten met referenties naar sterren maar ook naar abstracte hypothetische geschiedenis-scenarios, soms ook Bijbelse referenties. Het werk is intrigerend. Ook buiten het museum staan in de duinen bunkerachtige torens, ook weer met het thema van vernietiging en wederopbouw. Kiefer ziet in de schoonheid van ruines een teken van het bieden van hoop op een nieuw begin.


 

In museum Voorlinden in Wassenaar is tot 25 februari een expositie te bewonderen van Anselm Kiefer. We hebben ook werk van hem gezien in Oslo. Vandaag kochten we online kaartjes (want het museum is nog niet “gediplomeerd voor de museumkaart”) en de extra €2,50 voor de expositie over het tarief van €19,50 heen namen we op de koop toe, keer 2 weliswaar. Het museum ligt prachtig in een bosrijke duinomgeving en heeft naast Anselm Kiefer ook mooie werken van Richard Serra (met reusachtige metalen wanden), Jan Sluijters’ bekende schilderij, Esther Tielemans met Full Moon (kleurrijke vlakken), Adolf Luther met holle en bolle spiegels en bij de vaste elementen is er het oudere stel met parasol van Ron Mueck, en nog veel meer.