30.09.2017 – Safe Haven
Op zaterdagavond gezellig naar de film, of beter gezegd laat de film maar bij ons komen. Op Netflix keken we Safe Haven, intrigerend verhaal en goeie film.
Op zaterdagavond gezellig naar de film, of beter gezegd laat de film maar bij ons komen. Op Netflix keken we Safe Haven, intrigerend verhaal en goeie film.
Noud speelde vanmiddag met de JB1 tegen Mijdrecht en Sam als coach tegen Castricum. Zelf floot ik de JC1 en de MA1 later op de middag. Helaas heeft Sam afgelopen woensdag een blessure aan zijn enkelbanden opgelopen en coachte hij op krukken.
Afgelopen zaterdag speelde Noud tegen Pinoké, een wedstrijd die ik floot. Noud’s won met ruim met 6-0. Het was een pittig duel. Hisalis was sterk en Pinoké vaak geirriteerd. Vandaag werden de foto’s van Frank de Haas fotografie gedeeld met het team.
Afgelopen tijd heb ik een paar Development User settings gemaakt in Lightroom om de kleurstelling dichter tegen de camera setting te krijgen. De setting houdt rekening met de lenscorrectie van de SEL2470 en de SAL70400. Het resultaat is hieronder zichtbaar. Links volgens eerste bewerking, rechts volgens nieuwe setting.
De settings zijn hier te downloaden: a7s(1).zip
Ingrid’s vader vierde vandaag zijn verjaardag en daarom togen we met de kids naar Friesland. Mijn moeder en meer familie sloten zich aan en het was een gezelllige boel met elkaar. We konden zelfs buiten zitten in een heerlijk herfstzonnetje. We hadden voor haar ouders een speciaal boek gemaakt met oude gescande foto’s met herinneringen aan 30 jaar geleden. Met een klein aantal foto’s van beperkte kwaliteit wist de drukker Fotogoed er een hoge kwaliteit van te maken via hun laboratorium in Keulen. Het adres was bekend van meerdere boeken die ik vanuit Lightroom bij hun heb laten drukken, o.a. van de Safari, Annelot 18 en Sam 18.
De weg terug van München naar Amsterdam was beter dan de heenreis gisteravond. Die vlucht was ruim een uur vertraagd en om 1.15uur lag ik eindelijk in mijn nest in het hotel. Zulke werkdagen wil niet elke dag of week hebben. Ondanks dat we rechtstreeks zonder bochten naar Amsterdam vlogen was opnieuw (net als vorige week) de gate nog bezet; nog maar een kwartier wachten. Het was wel leuk om zo de nieuwe treinbrug bij Muiderberg te zien en daarna Amsterdam zelf, de Arena en de hockeyvelden van AH&BC.
Onze eerste weerzien met Rein en Petra in de duinen van de AWD was ontzettend leuk. Tijdens onze wandeling van bijna 10km kwamen we veel herten tegen en een paar vossen. Ze genoten, net als wij, van het zonnetje. Dat was even gezellig bijpraten en genieten met elkaar. Op de terugweg pakten we even een terrasje om te borrelen.
We waren uitgenodigd voor de verjaardag van Ricardo’s nichtje. Ze werd 1 jaar vandaag en wij mochten er bij zijn, in Amsterdam. Een gezellige boel met kinderdans, lekker eten en een heldere jarige die de hele dag wakker bleef zonder slaap. ‘s Avonds nog een keertje terug gereden naar Amsterdam omdat we Annelot’s sleutels vergeten waren af te geven eerder die middag.
Zoals vorige week voor het personeel in München een uitje plaatsvond, was er voor de collega’s in Den Haag een uitje aan het strand van Kijkduin, in restaurant Titus. Midden in een week van veel regenval en strakke wind, was er even een moment van zon, heldere zee en blauwe lucht.
Normaal gesproken gaat de vlucht terug mooi volgens schema. Op vrijdagavond niet. Ondanks dat het in München stralend weer was, was het op Schiphol bagger weer waardoor het vliegtuig dat ons naar Amsterdam moest brengen ruim een half uur vertraagd was. Daarna was er een halve zool die wel bagage incheckte en zelf de benen nam. Dat betekent dat alle bagage weer uit het toestel moet om de tassen van de spookreiziger er uit te halen. Dan kom je laat op Schiphol aan en is de gate nog in gebruik. Al met al veilig geland maar hoogst irritant, en voor degene die daarna de aansluiting naar Manilla mist was het bijzonder “ungünstig” zoals de Duitsers dat zo mooi uitdrukken.
Op woensdagavond vertrok ik met KLM naar München voor werkbezoek. ‘s Avonds was er een uitje gepland bij met de collega’s om een brouwerij te bekijken. Eén van de grootste brouwerijen in München is Späten die drie merken op de markt brengen: Spaten, Franziskaner en Bräu. Na de rondleiding was er een diner in de toren van de brouwerij met bij iedere gang een ander biertje. Nou, biertje… Duitse maten.
Ik mag opnieuw beginnen. Het 53ste jaar zit er op en een nieuw jaar is begonnen. Hartelijk dank aan familie, vrienden en collega’s voor de felicitaties en kado’s. Naast parfum, chocolade, bonbons, heerlijke wijnen en kaarten, kreeg ik van Annelot en Ricardo drie boeken van Henk Binnendijk, boeiend. Met gezin hebben we mijn verjaardag gevierd en gezellig getafeld. Met mijn zus nog even werkethiek besproken over de Whatsapp, altijd wijs om te relativeren, zeker op mijn leeftijd. Een collega maakte mij attend op een gebedslied voor de werkdag. Typisch dat deze ethiekzaken zo bij elkaar komen, op mijn verjaardag.
(Klik hier voor vertaling tegeltje)
De prachtige ochtendzon en mist was reden om de auto even aan de kant te zetten. Helaas had ik de fullframe niet bij me en moest de foto even met de telefoon worden genomen. Toch een mooi plaatje.
Vandaag was de afsluiting van de expositie van Ingrid getiteld Bright Eye. Dit weekend was er veel bezoek geweest en belangstelling; een geslaagde expositie. Met elkaar hebben we ingepakt en de expositie kunnen afsluiten. Op de weg terug hebben we met z’n drieën gegeten in Hoorn.
Zie ook Bright Eye (1), (2), (3) en (4).
Na wat verder toeren kwamen we in Lauwersoog terecht waar we even hebben geluncht. Met een prachtig uitzicht over de Waddenzee konden we Schiermonnikoog bijna aanraken. Het leek heel dicht bij.