Het was vanochtend mooi zonnig weer en we hadden met Rein en Petra afgesproken koffie te drinken bij Tulum in Noordwijk. Het was zoals altijd weer ontzettend gezellig. De koffie en appeltaart was fijn en het zonnetje warmde ons lekker op achter het glas van het terras. Na de koffie maakten we een korte strand- en duinwandeling en trokken we weer huiswaarts langs de kleurrijke bollenvelden.

Het verhaal van de Psalmist in het 23ste hoofdstuk gaat in de verzen 2-4 verder met:
   Hij doet mij nederliggen in grazige weiden;
   Hij voert mij aan rustige wateren;
   Hij verkwikt mijn ziel.
   Hij leidt mij in de rechte sporen
   om zijns naams wil.
   Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis,
   ik vrees geen kwaad,
   want Gij zijt bij mij;
   uw stok en uw staf, die vertroosten mij.
Uit deze verzen haal ik groot vertrouwen voor mijn leven. Het geeft aan voor mij (en heel veel andere gelovigen) de levensbron ligt waar ik uit put. Vertrouwen in God als mijn herder is geen metafoor zoiets als “goh, wat leuk voor jou dat je kracht uit je geloof put“. Nee, het is een diepe overtuiging dat God weet wat ik nodig heb en in mijn leven voorziet.
Het vers dat Hij mijn ziel verkwikt is Zijn injectie van kracht, ingeving, ondersteuning, bemoediging, aanmoediging en nog veel meer. Ik hoef deze dingen niet in innerlijke of vreemde energiebronnen te zoeken. Het is bijna te eenvoudig om waar te zijn maar toch geeft God het omdat Hij van de mens houdt. Is dat niet geweldig?
Lees de hele Psalm 23 maar eens hier.

Als ik dan toch bezig ben met experimenteren met de zoom via de crop modus, dan ook maar even wat vogels fotograferen. Hieronder zijn de heggenmus, de tjigtjaf met wijde vleugels in de pimpelmees (in APS-C crop modus).

Vorige week wilde ik de slechtvalk van ver fotograferen. Dichterbij komen kon niet omdat de tweevoeter op een meter of 50 hoog zat. Op mijn a9ii zit een digitale zoom en die wilde ik nu eens uitproberen. Je krijgt dan JPG met veel “smear”, afschuwelijk lelijk. De camera kan overigens ook in APS-C mode schieten. Dan wordt het beeld met een faktor 1,4 vergroot omdat de pixels dan geconcentreerd worden op een kleiner gedeelte van de sensor, van ongeveer 10M i.p.v. 24 M pixel. Je hebt dan wel behoud van de originele sensor signalen. Ondanks dat het beeld dan kleiner is qua omvang is er toch wel winst te behalen zoals te zien is bij de tulpen. De winst gaat relatief gezien enigszins verloren als je gaat croppen zoals bij de vlieg naar ongeveer hetzelfde aantal pixels b.v. naar 1600 (grote foto’s hieronder met links de Full Frame en rechts de APS-C equivalent) of naar 500 (in de vergelijker).

Vanuit Adobe Lightroom Classic exporteer ik de foto’s voor dit blog (en voor andere doeleinden) in JPG formaat. Hierbij gebruik ik een compressie van 95% om daarmee de grootte te beperken. Recentelijk kwam ik een aanbeveling tegen van een fotograaf die het software programma JPEGmini gebruikt. Dit programma bepaalt de compressie faktor door de kwaliteit te meten en naar beneden aan te passen als dat geen (zichtbaar) verlies van kwaliteit geeft. Ik heb het geprobeerd en het resultaat is verbluffend. Op het algoritme zit een Amerikaans en Israelisch octrooi; dat maakt het natuurlijk nog interessanter. Nu heb ik een licentie en ook meteen geintegreerd in Lightroom. In onderstaande foto’s is links de normaal geëxporteerde JPG weergegeven en rechts de JPEGmini versie. Er is geen visueel verschil te zien maar wel in bestandsgrootte:
– 612kB vs 283kB (skifoto met veel detail; 54% reductie)
– 241kB vs 204kB (narcis met vlakke achtergrond; 15% reductie)
– 1010kB vs 496kB (hert tegen struiken met veel detail; 51% reductie).

Het is tegenwoordig niet ongewoon om je data in de “cloud” op te slaan. Al jaren maken ik daar gedeeltelijk gebruik van om informatie bij de hand te hebben die ik tijdens reizen of buiten mijn computer om nodig heb. Voor dit doel gebruik ik Tresorit, een Zwitserse service die bijzonder veilig is vanwege specifieke encryptie. Vaak wilde ik het uitbreiden als backup maar dat gaat vaak naar wel €25 per maand. Dat vind ik veel te gek want mijn klassieke methode werkt ook goed en veel voordeliger. Van een backup in de cloud was daarom nooit sprake totdat ik het tool Backblaze tegenkwam. Het heeft dezelfde encryptie-methode als Tresorit, is qua opslag onbeperkt en kost slecht €6 per maand. Een bijkomend voordeel is dat de backup automatisch (maar langzaam) verloopt bij computergebruik. De belasting op de PC is vrijwel nihil.

Op deze zondagochtend ging ik met een groep vogelliefhebbers om 07:00 uur een spotterswandeling maken in het nabijgelegen park Rusthoff. Een enthousiaste vogelkenner wees ons op de aanwezige- en ook afwezige vogels. Hij heeft in de afgelopen jaren 101 vogelsoorten gespot maar vandaag bleef het bij 23: wilde eend, meerkoet, turkse tortel, nijlgans, scholekster, zwartkop, tjiftjaf en de holenduif. In de verte zat op de kerktoren een slechtvalk. Hierover schreef ik al op 21.02.2023 – ChaptGPT; het is nl. de snelste vogel ter wereld. Hier zij achtereenvolgens de zwartkop, eendenkuiken, holdenduif en slechtvalk.

Ee tijdje geleden kregen we van de buurman die in de bloementeelt zit een doss bloembollen. Ingrid heeft ze in de plantenbak en rondom in de tuin geplaatst. Ze staan volop in de bloei en zo ook de malusboom. In de roze bloesem doen de hommels hun werk. De tulpen staan te pronken in de zon en hun schelpen zijn doorschijnend met het mooie zonlicht. Het geeft een vrolijke kleur aan de tuin.


 

Toen ik afgelopen zaterdag door de duinen wandelde waren er opvallend veel tjiftjafs. Ze lijken erg op de fitis met als enige zichtbare verschil de donkere pootjes van de tjiftjaf. Vanavond wandelde ik met de hondjes door het park en naast de roodborst hoorde en zag ik nog een ander vogeltje die ik niet zo vaak had gezien in het park. Met de camera in de hand kon ik het vogeltje dichterbij halen. Het bleek een tjiftjaf. Sommige tjiftjaffen overwinteren in Nederland maar het is zeker dat ze in het voorjaar en in de zomer sterker aanwezig zijn. Je hoort en ziet ze dan op vele plaatsen; zo ook vanavond dus. En dan is er altijd het roodborstje, een zeer territoriaal beestje die zich gemakkelijk laat fotograferen.
 

We hadden familie uitgenodigd voor een brunch op deze Paasmaandag. Mijn moeder, zus en zwager voegden zich aan de tafel met ons gezin. Op tafel stonden broodjes, croissants, soepje, carpaccio, salades, eitjes en lekkere sapjes. Gezellige gesprekken en boeiende verhalen gingen over en weer. In het begin van de middag kwamen ook Ingrid’s ouders er bij. Omdat het Paasfeest is zongen we met de familie paasliederen onder begeleiding van pianospel. Het werd nog leuker toen de sjoelbak op tafel kwam en de oud-vertrouwde spelletjesdrift activeerde. Het was een bijzonder warm samenzijn.
 

Vanmorgen gingen we samen met Annelot naar een zeer levendige Paasdienst van Hillsong in Amsterdam. Pasen is het feest van de opstanding en dat werd gevierd!
Vanmiddag maakten we samen met Noud, Sanne, Annelot en Lianne een wandeling langs de duinen en over het strand terug naar Langevelderslag. De twee viervoeters waren ook mee. De oudste, bijna 15 jaar, droegen we bij het oversteken van de duin naar het strand. Genieten zit soms eenvoudigweg in samen kleine dingen doen.

 

Pasen is het feest van de opstanding van Jezus Christus. Het raakt het hart van het christelijk geloof omdat we er kracht uit putten en hoop. Op 1 april dacht ik terug aan het overlijden van mijn vader en schreef dat het een weerzien zal zijn. Dat is alleen mogelijk omdat Jezus de dood overwon. Hij is de opstanding en het leven zoals Hij zelf zei in Joh. 11:25-26: “Ik ben de opstanding en het leven. Wie in Mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, en ieder die leeft en in Mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat?“.
De opstanding van Jezus en de betekenis daarvan is vaak in twijfel getrokken maar de Bijbelse verslaggeving is helder (zie ook item 21.04.2019 – Hij Leeft!). Toen Maria van Magdala en Maria, de moeder van Jakobus, en Salome met geurige olie naar het graf gingen om Hem te balsemen kregen ze dit te horen in Marcus 16:5-6: “Toen ze het graf binnengingen, zagen ze rechts een in het wit geklede jongeman zitten. Ze schrokken vreselijk. Maar hij zei tegen hen: ‘Wees niet bang. Jullie zoeken Jezus van Nazaret, die gekruisigd is. Hij is opgewekt uit de dood, Hij is niet hier; kijk, dat is de plaats waar Hij was neergelegd’. “.
De film “Risen” uit 2016 laat een prachtig verslag zien van een Romeinse officier die het graf van Jezus moest bewaken (zie ook Matt. 27:62-66). Hij onderzoekt de verdwijning van het lijk, haalt graven onderste boven, ondervraagt de discipelen en is ontsteld als hij Jezus in levende lijve tegenkomt; een bijzondere film. Jezus is opgestaan, Hij leeft!
 

De grote verrassing kwam op de terugweg in de buurt van het Groot Zwarteveld. Een kleine vossenpup was op verkenningstocht. Moeder vos had een stuk eten klaargelegd. De pup pakte het in zijn bek en liep er een stukje mee door de duinen naar het vossenhol. De vacht van het schattige beestje lichtte helemaal op in het zonlicht en de blauwe oogjes maakten het een innemend tafereel.

 

Het was opvallend hoeveel tjiftjaffen er vandaag in de AWD waren. Hun gezang was rondom en gaf een vrolijke noot in de duinen waar de struiken er nog wat dor uit zagen. Zo nu en dan vloog er een reiger met klapperende vleugels over. Als je dan net gunstig staat ten op zichte van de zon en de vliegrichting levert dat mooie slagen op. Ook de torenvalk liet zich hoog in de lucht zien en observeerde mij meer dan ik hem. In het water kleurden de blauwe snavels van de kuifeend mooi op in het zonlicht. En de kwikstaart liet zich in de bomen, bij het water en in het gras zien. Ze waren druk in de weer en liepen parmantig door het veld. De vink was overal en de gaai kraste zijn liedje want zingen kan hij niet. De putter was ook aanwezig maar verschool zich te veel achter donkere takken. Na een stille winter is er weer leven in de brouwerij.



 

Het weer lokte me naar de AWD voor een wandeling net als in mei vorig jaar. De afstand was ongeveer 15km en ik hoopte onderweg veel vogels en misschien wel een vos te zien. Het gebeurde allemaal. Met de 28-200mm lens maakte ik wat foto’s van het landschap. Eerst van de merkwaardige bomen die met veel vertakkingen uit de grond ontkiemd zijn maar ook blikken op het water en foto’s met bloemen en herten in het landschap.