In het NOS journaal van vanavond was er aandacht voor kleine elektrische voertuigen waaronder de “one-wheeler”. Ook Sam is in het bezit van dit nieuwe vervoersmiddel en doet mee binnen de PLEVs (Personal Light Electric Vehicles) groep met allerlei nationale en internationale activiteiten. De groep wil ook politieke aandacht en daarom toog hij vanmiddag met de e-collega’s naar het Binnenhof waar de NOS hen opwachte voor een reportage. Er was veel bekijks en hopelijk de juiste aandacht om deze voertuigen goedgekeurd te krijgen. Sam rijdt al enige tijd (legaal) op de elektrische boards totdat vorige week de verzekering de polis eenzijdig opzegde.
Meer aandacht hiervoor is belangrijk en kan via de

petitie: legaalrijden.nl

In Parijs heb je de MAM en in Lisse de LAM, het Lisser Art Museum met als thema voedsel. We gingen met zijn vijven en begonnen onze tour op de bovenste etage. Je loopt dan meteen tegen een moeder aan die met haar kindje net boodschappen heeft gedaan. Weliswaar is de mevrouw in verkleinde vorm van dezelfde kunstenaar, Ron van Mueck, die vergrote mensenbeelden maakt zoals te zien in Voorlinden museum. Omdat het thema “voedsel” is vind je hele mooie objecten en wandkunst van bekende en minder bekende kunstenaars. Een opvallende expositie is die van de Israëlische kunstenaar Itamar Gilboa die een verzameling wit porseleinen voorwerpen toont van over een jaar geconsumeerde producten.

Onze wandeling ging door en langs natuurgebied De Slufter met veel weide- en watervogels. Je kunt er heerlijk struinen en dus ook vastlopen omdat de kleine stromen in de kwelders bij hoog water het gebied doordringen. Je loopt dan of op wadgrond of vast voor de soms diepe beekjes. Het gebied trekt veel bezoek en met een stralende zon op het kweldergebied waan je je in een ver vakantieland.


 

Via airbnb hadden we een hotelovernachting in De Koog op Texel geboekt. We vertrokken vanmorgen niet zo laat en konden de boot van 9:30 uur van Den Helder naar Texel pakken. Het weertje zat mee en om 10:15 uur zaten we op Kaap-Noord met uitzicht over Vlieland. Na een koffie genoten we van het noordelijke strand bij de vuurtoren van waar je de prachtige hoge golven konden zien die op de brandingen van Vlieland en Texel stuk slaan.

Zullen we even naar Nistelrode? Winkelen of wandelen? Het werd beide. Bij Van Tilburg hebben we even geluncht en gewinkeld. Daarna reden we door naar de Loonse en Drunese duinen ten westen van Den Bosch, ten zuiden van Waalwijk en ten noorden van Tilburg. De heide staat prachtig paars te bloeien en de zandvlakte kleurt mooi with tegen een blauwe lucht.

Voor vandaag was het een keertje fietsen in plaats van wandelen. Ik had een kleine route uitgestippeld vanuit Ruigenhoek voorbij Langevelderslag en dan achter de AWD langs naar Zandvoort. Er stond een behoorlijk sterke wind die ons zo maar in Zandvoort bracht. Daar pakten we even een terrasje op het strand en lieten ons even afkoelen in de wind die vanuit het zuiden over het strand blies. Helaas ging de wind niet liggen en was het een flinke ploeter de duinen op en af.
 

Zeventien jaar geleden werd onze jongste geboren. Vandaag vieren we dat hij 17 is geworden. Gefeliciteerd, Noud!

Om eens iets anders te doen maar toch niet geheel anders maakten we rond het middaguur een strandwandeling van Duindamseslag naar Langevelderslag. De temperatuur was zeer aangenaam met ruim 22 graden en een zuidelijke wind. Als tussenstop lunchten we op Langeveld en keerden daarna weer terug naar Duindamse slag.

De wandeling van gisteren was niet lang en dus deden we het vandaag even goed. We wandelden door de AWD met een heerlijk wandeltemperatuurtje van 21 graden. Onderweg kwamen we veel herten tegen en zo nu en dan een mooie vogel; en twee konijntjes. De duinen blijven boeien en de nieuwe lens is smullen, zo heerlijk scherp en snel. Bij naslag in de ANWB Vogelgids van Europa lijkt de mooie vogel een zeldzame Rode Rotslijster te zijn, een vrouwtje. Maar na publicatie op waarneming.nl blijkt dat het om een “kakelnieuwe juveniele” Gekraagde Roodstaart te gaan. Het blijft lastig jonge vogels te herkennen die in een andere vacht zitten dan de boeken aangeven of schetsen.
 

 

We wilden vanmiddag even uitwaaien op het strand. Omdat Noordwijk erg druk is leek ons Katwijk een goed alternatief. Maar wat een wind, zeg. Zodra je het strand op gaat mag je de duikbril opzetten. Niet tegen het water maar tegen het zand. Over water gesproken, het was donker, bewolkt en al gauw zou de eerste bui gaan vallen. We doken gauw een strandtent in; de bui bleef weg…
 

Vandaag kwam de nieuwe rugzak aan die nodig is voor de camera uitrusting. De oude tas heeft meer dan 20 jaar dienst gedaan maar is te klein voor de nieuwe lens. Het speurwerk naar een vervanger kon dan ook niet lichtvaardig worden gedaan. Heel veel camerarugzakken hebben een nauwe indeling en als er dan wat spulletjes inzitten is het vol. Als je onderweg bent met de spullen wil je naast wat lenzen ook handschoenen, pet, water of eten meenemen waar dan geen plek voor is. De Lowepro Whistler BP 450 AW (BP=Back Pack, AW=All Weather) is de eerste versie van de Whistler serie en was iets in prijs verlaagd omdat nr II al weer op de markt is.

De zeilcompetitie met Friese skûtsjes vond plaats in Earnewâld. Met de sloep gingen we met zijn vieren naar de plek waar de boten keren, nl. bij de Folkertssloot. Met iets te weinig wind was er niet heel erg veel spanning. Toch was er de rode protestvlag van Langweer en Stavoren die als laatsten finishten. Na een lange vertraagde start in een temperatuurtje van 30 graden en twee rondjes van het hele veld keerden we terug om de zeilwegen heen. Teruggekomen haalden we mijn moeder op om met elkaar uit eten te gaan in een naburig restaurant.
Zie ook: 21.07.2015 – Skûtsjes.
 

De koele zomeravond na de wandeling werd nog even opgewarmd door de houthaard in de hooiberg van Ingrid’s ouders. Met de zon er nog bij deden de hommels hun rondje langs de bloemen in de tuin.

De weersvooruitzichten voor vandaag en morgen zijn gunstig. Daarom planden we met familie om op de volgende dag het skûtsjesilen in Earnewâld te bezoeken. Op de dag vooraf ging ik met Ingrid’s vader een wandeling door de Houtwielen maken, – een natuurgebied -, om met de nieuwe lens fauna te fotograferen. Ondanks dat er weinig vogelgeluid was kwamen er toch een paar mooie exemplaren voorbij. En dat was puzzelen. Welke vogel was het nou? De eerste leek op een bosrietzanger maar was eigenlijk te donker en is waarschijnlijk toch een jonge rietgors (tweede foto eerste rij) met zijn donkere veren en nog niet zo donker uitgesneden kop. Dan is er de andere grotere puzzel (eerst foto eerste rij). Is het nu een notenkraker, Siberische notenkraker, vrouwtje, mannetje, jonge vogel of toch een grote lijster? Met dank aan de ANWB Vogelgids van Europa blijkt het een jonge spreeuw te zijn die in zijn eerste complete vliegvacht zit die behoorlijk afwijkt van de volwassen spreeuw. Verder waren er graspiepers, lepelaars, buizerds en vlinders.



 

Er zijn vele wandelroutes in Nederland in verschillende provincies. Vandaag kozen we voor de “Grootschermerroute” die was aangeboden door Wandelnetwerk Noord-Holland. Op papier was de afstand ongeveer 10,68km maar met de mapmywalk app komt die op 11,51km. De rit er naar toe leidde ons door onbekende plaatsjes zoals De Rijp, Graft en Noordeinde. In Graft en Grootschermer staan prachtige raadhuizen midden tussen de typisch Noord-Hollandse houten woningen. Het landschap in deze streek is heel kenmerkend vanuit de lucht met de kleine weilandjes en slootjes. Halverwege de wandeling loop je door Schermerhorn waar we een koffietje pakten op het terras en het kleinste museum van Nederland bezochten. Het oude huisje is in goede staat bewaard met nog alle oude elementen. De afkomst van de uitdrukking “ondergeschoven kindje” is me eindelijk helder geworden. De wandeling is een aanrader. Op de terugweg reden we via Zaanstad waar het grote hotel is gebouwd met elementen van dezelfde Noord-Hollandse houtwoningen.