Vanavond vieren we mijn verjaardag, deel 3. Ingrid en Annelot verzorgden heerlijke hapjes en een ontzettend mooie en lekkere taart. Onze vrienden maakten er een heus feest van met polonaise, mooie woorden en prachtige kado’s. Op deze leeftijd mag men een speech verwachten en die ging ongeveer als volgt: “Wij, mensen, hebben een verfijnd gevoel voor tijd, iets wat ons onderscheidt van dieren. We weten inmiddels dat tijd geen constante is want Einstein toonde in 1915 al aan dat alleen de snelheid van het licht constant is. Tijd begon toen God bij de Schepping zei “Er zij licht”. Daarna schiep God ons als mens naar Zijn beeld. Tijdsbesef zit ons in de genen maar verandert ook naar de omstandigheid. Als je kind bent denk je dat het een eeuwigheid duurt voordat je tien wordt. Als je ouder bent, zoals ik, besef je dat de tijd enorm snel voorbij gaat. En als we terugkijken dan stellen we onszelf soms de vraag: wat was nou de beste tijd van je leven? We denken dan aan onze kindertijd, lekker zorgeloos. Of aan onze studententijd, vrijheid-blijheid. Of aan die momenten dat we trouwden, dat je familielid herstelde van een ziekte of gespaard werd tijdens een ongeluk. Of dat ons eerste kind geboren werd. Maar ook het tweede, en ook het derde want je wil niemand tekortdoen. Het grappige is dat in die beste momenten we denken aan periodes of specifieke momenten. Wat als rode draad door al die herinnering terugkomt is de interactie met de geliefden om je heen. Geliefd zijn door je ouders, door je familie, door je vrienden maken al die momenten waardevol. Toen God ons schiep zei Hij dat het goed was. Daar was de eerste blijk van liefde. Het is liefde dat ons die beste tijd in ons leven geeft. Paulus zei in 1 Corinthiërs 13 dat de liefde de meeste is van geloof, hoop en liefde. Dat Jezus voor ons stierf was Gods tweede blijk van liefde, onvoorwaardelijke liefde. Jezus zei: Heb God lief boven al en je naaste als jezelf. Geliefd zijn en liefde geven maken van elke dag de beste tijd van je leven. Leeftijd speelt dan geen rol. Ik houd van mijn familie en vrienden en wens dat zij ook kunnen en zullen liefhebben. Dan geven we elkaar de beste tijd van ons leven“. Je verjaardag vieren in een soort van drieluik met mensen die je heel dierbaar zijn is een geweldige zegen.
 

Vandaag ben ik zestig jaar geworden. Familie en vrienden belden, appten of schreven lieve wensen naar mij toe. Het klinkt wel heel oud maar leeftijd is relatief en tijd is niet een constante. Wat telt is kwaliteit in de vorm van liefde die je ontvangt en mag delen met mensen om je heen. Tijd kun je uitdrukken in jaren, maanden, dagen, uren enzovoort. Zou je dankbaarheid ook kunnen uitdrukken in “gratitude” uren, net zoiets als accu vermogen in kWh maar nu kGh:, “kilo Gratitude hours“. Als er voor elk uur 1 Gratitude is dan is mijn dankbaarheidsvermogen nu ongeveer 526kGh ofwel 0,5MGh. En die van jou?
 

Vandaag gingen Ingrid en ik op bezoek bij een oud-collega en dorpsgenoot die door een ernstige ziekte verblijft in revalidatie-centrum Heliomare in Wijk aan Zee. We hadden om 12:15u afgesproken maar de Velsertunnel bleek afgesloten waardoor we vastliepen op de A22. We reden terug naar Rottepolderplein en moesten toen de A9 nogmaals volgen maar nu door de Wijkertunnel. De vertraging bracht ons een half uur later op bestemming. We ontmoetten Rob en wandelden met hem naar het strandrestaurant dat op 300m afstand ligt. Hij trakteerde ons op een heerlijke lunch met drankjes. We haalden herinneringen op, spraken over zijn situatie en hadden een goede tijd samen. We wensten hem sterkte met revalidatie en zullen voor hem blijven bidden.

Samen met onze vrienden Rein en Petra aten Ingrid en ik deze avond bij Basserie David. De gerechten waren heel goed en ons samenzijn erg gezellig. We praatten bij en keken met elkaar vooruit naar de komende vakantie tijd.


 

De ouders van Salo, de vriend van Annelot, bleken ook op Corfu te zijn. We spraken af in Sidari en hadden een geweldige tijd met elkaar. Het zijn bijzonder lieve mensen en onze band voelde alsof we elkaar al jaren kennen. Ze trakteerden ons op heerlijk Grieks eten en drinken. Op de parkeerplaats namen we afscheid van elkaar maar pas nadat we ter plekke voor elkaar hadden gebeden. We voelden ons zeer gezegend.


 

De gastvrouw en gastheer hadden met hun Zwitserse vrienden een mooi buitendiner georganiseerd met een Nederlands echtpaar die al lange tijd op Corfu wonen. Wij werden ook uitgenodigd en genoten van de heerlijk voorbereide gerechtjes en van de heerlijke champagne en rosé. Het was bijzonder gezellig en voelt als familie als je zo met elkaar aan tafel zit.

 

Afgelopen weekend kregen we bezoek van de familie van Salo. De dames deden een hoedencursus bij Ingrid. Met elkaar gingen we naar het strand, barbecuen en wandelen in de duinen. Het was een heel gezellig samenzijn met een hele fijne familie.

In 2009 begonnen acht bevriende bandleden een muziekformatie om Psalmen opnieuw te vertolken. De band ging The Psalm Project heten. Nu in 2023, gaat de band er mee stoppen en is begonnen met een afscheidstournee. Samen met vrienden waren we er vanavond bij, in Voorschoten. The Psalm Project bewerkte de melodieën van het Geneefs Psalter. Maar ook schreef de band eigen liederen gebaseerd op Psalmen of andere bijbelteksten. In de Mozaiekkerk te Voorschoten werden veel mooie liederen gezongen, in het eerste deel met koor de Choir Company en in het tweede deel werd er samengezongen met de bezoekers. Het was een geweldig concert. Dat komt door de prachtige bewerking, mooie stemmen, vakkundige begeleiding en bevlogenheid van de band maar ook om dat de Psalmen inhoud geven aan je geloof.
Neem bijvoorbeeld Psalm 100, Looft God in zijn tempel:

1 Een psalm bij het lofoffer.
Juicht de Here, gij ganse aarde,
2 dient de Here met vreugde,
komt voor zijn aangezicht met gejubel.
3 Erkent, dat de Here God is;
Hij heeft ons gemaakt, en Hem behoren wij toe,
zijn volk, de schapen die Hij weidt.
4 Gaat met een loflied zijn poorten binnen,
zijn voorhoven met lofgezang,
looft Hem, prijst zijn naam;
5 want de Here is goed,
zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid,
en zijn trouw tot in verre geslachten.

De Psalm 100 is te beluisteren op Youtube Music, Spotify en Deezer.
 
 
 

Na het picknicken en het spelen van het nieuwe Deense koningsspel huurden we bij Landgasthof Pleister Mühle een grote kano en roeiden we in kadans onder leiding van kapitein Sam over rivier de Werse; dat was ontzettend leuk.

Afgelopen jaren vierde Annelot haar verjaardag in Guatemala (2020), Friesland (2021), Guatemala (2022) en nu in Duitsland (2023). Friesland is wel te doen en de afstand naar Duitsland zeker ook. Op deze dag hadden Annelot en Salo een uitstapje gepland naar het recreatiegebied bij Landgasthof Pleister Mühle. We gingen picknicken en speelden het nieuwe Deense koningsspel dat Annelot voor haar verjaardag ontving.



 

Om de verjaardag van Annelot te vieren, bezochten Ingrid, Sam en ik haar vanmorgen in Münster. Noud en Sanne waren verhinderd en pasten op de waakhonden. Bij Annelot waren Lianne en Anne-Roos gisteren al aangekomen. En ook Salo was van de partij. Annelot pakte haar cadeaus enthousiast uit en we dronken met elkaar een lekker bakkie koffie. Nadat Salo allerlei lekkers bij de bakker had gehaald, gingen we ‘s middags met elkaar naar recreate gebied naar het recreatiegebied bij Landgasthof Pleister Mühle. Bij aankomst klommen we op het dak(terras) van het appartementencomplex van Annelot en borrelden we met uitzicht over de stad Münster. ‘s Avonds kregen we een heerlijke maaltijd met lekkere hapjes met zalm, ham, kaas, tomaat en nog veel meer vooraf. Daarna kwamen er nog hele fijne pasta-schotels. Wat een gezellige dag!

 

 

 

Het was vanochtend mooi zonnig weer en we hadden met Rein en Petra afgesproken koffie te drinken bij Tulum in Noordwijk. Het was zoals altijd weer ontzettend gezellig. De koffie en appeltaart was fijn en het zonnetje warmde ons lekker op achter het glas van het terras. Na de koffie maakten we een korte strand- en duinwandeling en trokken we weer huiswaarts langs de kleurrijke bollenvelden.

Vanmiddag kregen we bezoek van Annelot en Lianne. Ze waren met Ingrid, Noud en Sanne gaan bowlen. Zelf kon ik er niet bij zijn omdat ik een hockeywedstrijd ging fluiten. Na het bowlen en de wedstrijd stonden er plotseling veel meiden in huis: de bowlers en Sam met hockeyvriendinnen uit het Dames 1 team. Ze kwamen me bedanken met een fles wijn en lekkernijen voor het fluiten in de zaal. Dat was erg lief.
Annelot en Lianne bleven daarna nog bij ons eten voordat Annelot weer terug reed naar Münster. Wat een gezellige dag!

Vanmorgen werd Sam tegen het middaguur opgehaald voor een verrassingsuitje. De jongelui vroegen of ik ook mee wilde. We hadden allemaal zwemspullen meegenomen en reden richting Scheveningen, maar de route ging naar het kartcentrum in Poeldijk. De groep had 3 heats gereserveerd op de langste kartbaan van Europa. Heat 11 was onze eerste rit en dat ging verrassend goed. Lianne, een vriendin van Annelot, was ook mee en had nog niet eerder een gemotoriseerd voertuig bestuurd. Het ging iedereen verrassend goed af. Het werd een spectaculaire eerste race omdat de baan met hoogteverschillen verkend moest worden en het even wennen is om de kart met volle snelheid door de scherpe bochten te loodsen. In heat 13 verbeterde iedereen zijn of haar ronde-tijd en in heat 16 kwam er nog een schepje bovenop. Terwijl Wouter in heat 11 de snelste ronde-tijd neerzette, pakte Sam de winst in de laatste twee heats. Met het racen wordt bijna de 60km/u aangetikt op de 1,2km lange baan in 270cc Honda Sodi karts. Het was onderling een sportieve competitie. Na het karten bezochten we in stijl het M-restaurant.

Om de verjaardag van Sam dit weekend met familie en vrienden te vieren was Annelot thuis gekomen. We dineerden met z’n vijven en Sam ontving zijn kado’s. Als toetje was er de yoghurt-aardbeien-taart, één van Sam’s favorieten door Ingrid gemaakt. ‘s Avonds kwamen de vrienden van Sam en genoten ze met elkaar in het atelier. Helaas kon Sanne er niet bij zijn vanwege corona. Hopelijk is ze gauw weer van de partij.