Na het thuiswerken was de verleiding groot om even te toeren met de nieuwe hybride. Ik nam de camera mee met de 50mm/1.8 lens om bloemen te fotograferen. Stilletjes zoeft de S60 door het bloemenlandschap en stopt bij een paar mooie locaties. De velden staan volop in bloei en de kleuren zijn spectaculair mooi.
De Volvo XC90 is enige weken geleden voor reparatie geweest bij de dealer. Omdat de reparatie lang duurde hebben we even een S60 T6 Hybride meegekregen. Het beviel zo goed dat ik meteen ben gaan zoeken op een tweedehandsje, maar wel een T8. In Culemborg had ik een match maar de kilometers (109km) waren wel erg gek voor een auto uit 2019. Het bleek om een showroommodel te gaan uit de Zweedse fabriek in Götenborg. Na een proefritje door Ingrid en Sam met mij als passagier en wat pimpdingen (gril en letters zwart spuiten, Polestar chiptuning, een 220V oplader en dakdragers) haalden we vanmorgen de S60 T8 Hybride op. De auto is sportief, zuinig, snel en vooral stil. Sam was mee en genoot van de acceleratie. Thuisgekomen reed Noud een paar kilometers puur elektrisch en in de race-stand. Beide mannen keurden de keuze goed. Nu staat de auto voor het eerst aan de 220V oplader.
Het evenementenburo Wij-Samen organiseert cateringtours langs restaurants in de omgeving van Wezep. Dwars door de IJssellanden en Salland word je door het mooie landschap geloodst als een soort puzzeltocht (als je tenminste een keertje zonder navigatie wil rijden). Ingrid was de “navigator” en zelf was ik “courreur”. We reden door de bossen, door het rivierlandschap en door kleine dorpjes (Oene, Welsum, Olst, Wijhe, Den Nul, Heino, enz.). Tussen Welsum en Olst was er warempel een overtocht over de IJssel met een (kabel) pont. Bij elk restaurant werd een gerechtje aangereikt en drankjes aangeboden. Het was een prachtige route en de gerechtjes vielen in de smaak, de een wat meer dan de ander. Onze favoriet was de steak tartaar van restaurant Het BuitenHuys in Heino. Onder het motto “Als de restaurants niet open mogen komen we het wel halen” was de wij-samen tour zeer geslaagd.
Zes jaar geleden kocht ik een i7 desktop. Enige tijd geleden was de harde schijf van deze PC vol en kocht ik er een 6TB HDD bij. De eerste levering, een Toshiba X300, was een mislukking; het product deed het niet. Bij bol.com kun je het gemakkelijk retourneren en ik bestelde een andere: een Western Digital Red Pro 6TB WD6003FFBX. Na enige weken begon mijn PC kuren te krijgen; drie keer een blauw scherm en zo traag als een schildpad. Ik besloot Windows 10 opnieuw te installeren. Ook dat hielp niet. Dan maar drastich: een nieuwe pc. Noud weet daar ook raad mee en samen stelden we een PC samen bij gamepc.nl. De upgrade heeft een i9 processor met 10 cores en alle opslag is op SSD. Het draait als een tierelier.
Vandaag is Annelot geinterviewd voor het Parool. Een verslaggeefster vroeg drie leerkrachten in Amsterdam naar hun mening over de opheffing van de lockdown en de heropening van de basisscholen. Annelot was één van hen. Ter info: onderstaand samengesteld screenshot is bijgewerkt voor het formaat van het blog en is dus niet een weergave van het originele artikel. Hier is de link naar het artikel: “Amsterdamse basisschooldocenten over heropening: ‘Erg dubbel’“.
Enige tijd geleden deed ik onderzoek naar verdere isolatie van het huis en het vermijden van vochtproblemen. Ook de overheid stimuleert huisisolatie en geeft subsidie onder voorwaarden. We voldoen niet aan de voorwaarden omdat we al redelijk veel geïsoleerd hebben. Vandaag werd de spouwmuur opgevuld met glaswol. Op onderlinge afstand van een meter worden gaten in de muur geboord en wordt het zachte materiaal (voelt als een donsje) met hoge druk in de spouw geblazen. Het materiaal heet Supafil en bestaat uit 80% gerecycled glas en er wordt geen gebruik gemaakt van chemische stoffen. Knauff Supafil heeft geen negatieve invloed op de binnenlucht kwaliteit.
Na het inblazen rondom in de spouw worden nog luchtgaten naar de kruipvloer aangebracht voor ventilatie onder de vloer. Ik ben benieuwd hoeveel dit gaat schelen in energiekosten. We kunnen meteen meten vanaf begin 2021.
Vanmiddag slaagde Noud voor zijn rijbewijs na een route door Leiden en Oegstgeest en het met succes afleggen van twee bijzondere verrichtingen. Gefeliciteerd, Noud!
Een stuk nostalgie is ontstaan door een klein Zwitsers bedrijf, SwissMicros, waar de oprichter samen met twee technisch onderlegde ingenieurs de RPN calculator serie repliceren in nieuwe technologie. In september kwam de DM41X uit die de HP-41CX volledig en sneller simuleert. Vandaag kwam de machine binnen. Het is net alsof een oude tijden herleven want de invoer van de HP-41CX in 1983 was baanbrekend in klein programmeerbare rekenmachine en zeker omdat het op RPN is gebaseerd. Zie ook DM41X (1) en de website van SwissMicros.
Afgelopen week werd al het filmpje van de strafcorner van Sam op hockeydenhaagleiden.nl gepubliceerd (naast het wedstrijdverslag) en nu was er warempel in de locale krant de Teylinger een artikel van de wedstrijd. Hierin worden Sam en ik beide genoemd, hij als speler, ik zelf als fotograaf. Toch leuk.
Nu de wespen weer weg zijn heeft Sam een andere job gevonden in de wereld van de e-steps, nl. bij FatDaddy. Hij heeft de schuur opgeruimd en opgeschoond en heeft zijn eigen werkruimte. Om even op te warmen maakten we in het weekend samen een geimproviseerde fotoshoot van een aantal onderdelen. De elementen zijn per stuk verkrijgbaar en na enige nabewerking in Lightroom worden de foto’s nu gebruikt op de site van ridefatdaddy.com.
In de jaren ’80 kwam Hewlett-Packard met de eerste programmeerbare rekenmachines die gebruik maakten van RPN (Reverse Polish Notation). Door een enthousiaste leraar ben ik tot heden verknocht aan het denken in RPN met rekenmachines. Dat betekent voor mij dat ik tot heden niet om kan gaan met een rekenmachine met een ‘=’ teken. De ‘=’ is nergens voor nodig en alleen maar vervelend. Een prachtig artikel over RPN is geschreven door Hans Klaver. Het top model was destijds de HP-41C/CV/CX (3 types die elkaar snel opvolgden) en werd zo interessant voor de wetenschap dat zelfs NASA besloot om het te gebruiken voor berekeningen in de Space Shuttle. Zie o.a. HP-in-space en Computer History Museum (CHM). In de loop van de tijd zijn er emulators uitgebracht op Android, iOS en Windows. De populairste zijn de V41 (door Warren Furlow op Windows) en de i41CX (iOS).
Terwijl ik vandaag een beetje aan het internetsurfen ben, zie ik dat de nostalgie van toen (ik heb er nog een paar werkende HP-41’s), nieuw leven is ingeblazen. In Zwitserland is het bedrijf SwissMicros GmbH begonnen een nieuwe versie van de HP calculators uit te brengen met nieuwe technologie. De hele serie HP-10/11/12/15/16/41 (landschaps formaat) en de HP-42 is al beschikbaar en ziet er geweldig uit. Binnenkort komt de vernieuwde HP-41CX uit, de DM41X. Dat is nieuwe nostalgie.
Aan het begin van het jaar planden we het schilderwerk van ons huis. Bij het inschatten van de probleemgebieden kwam ik al gauw tot de gedachte dat het kozijn boven rot was. De huisgenoten klaagden al dat de ramen niet meer open en dicht konden. We besloten tot vervanging over te gaan. Het zou de bediening vereenvoudigen, is duurzaam en door nieuwe sloten ook veiliger.
Afgelopen week begon het werk met 1 dag pauze in verband met de storm. Ook het schildersbedrijf begon deze week. Het was een hele drukte met alle vaklieden in en rondom het huis met 3 steigers. Vandaag was het timmerwerk klaar en hebben we twee nieuwe kozijnen met drie ramen.
Met 3 chauffeurs en 2 auto’s was de terugreis goed te doen. De kinderen en Ingrid hadden beide auto’s ingepakt (iets wat ik normaal zou hebben gedaan) en zo reden we ‘s ochtends om 4 uur richting Nederland. Met een orthopedisch kussen onder mijn arm kon ik de hobbels in de weg opvangen. Ik zat bij Annelot en Lianne in de Mini Countryman die Annelot vanaf München keurig bestuurde naar Amsterdam (Ingrid reed van Bad Kleinkirchheim naar München). Op het laatste stuk in Duitsland zette ze de snelheid even op 180 km/u. Ze hield van de hoge snelheid en reed veilig en gecontroleerd over de snelweg. Sam stuurde de Volvo XC90 voor de hele afstand van 1200km richting huis. Met dank aan de chauffeurs. Voor mij was het leren toeleggen op de situatie en leren mijn mond houden… dat laatste ging beter op de tweede helft van de rit.
Omdat het bloeden van de wond niet was gestopt is Sam ‘s avonds laat nog met mij naar het LUMC gegaan. Na bloedafname en foto’s van de elleboog besloot de arts mij daar te houden. Sam ging ‘s nachts alleen terug naar huis. Om 2 uur lag ik op mijn kamer.
De stuwmeer voorbij Gmünd is een grote bezienswaardigheid als je de Malta Hochalmstraße volgt. In ons geheugen zit nog het bezoek van 1988 (laatste 3 foto’s) dat indruk maakte vanwege de enorme omvang van de damwand en de weg er naar toe. De steile hellingen en beperkte doorgang zijn apart en karakteristiek voor deze weg. Onderweg kom je voorbij de prachtige Fallbach waterval gelegen in een mooi gekleurd landschap. Met stoplichten wordt het verkeer uit de twee richtingen om beurten door een serie tunnels geleid. Tijdens het (lange) wachten kun je de Hinterer Maralmfall bewonderen. Het stuwmeer is gigantisch groot aan volume en zo ook de damwand. Opnieuw was het indrukwekkend. Op de terugweg lunchten we in het “Louvre” (Café-Bistro Kap 4613) aan de Millstättersee.
Om de workflow voor de fotografie te versnellen heb ik me weer verdiept in de script-taal van AutoIt. Het AutoIt script kan worden uitgevoerd met een interpreter en ook als Windows-applicatie na compilatie. Jaren geleden had ik een script gemaakt maar eigenlijk nooit gebruikt, te knullig en omslachtig. Nu heb ik het script uitgebreid met een dialoog die informatie valideert en vervolgens het pad klaarlegt waar de foto’s worden opgeslagen. Daarnaast hernummer ik de bestanden om de volgnummers te bewaken. Dit heb ik veranderd door voor beide camera’s het batch programma via het register op te nemen in het context menu van Windows Explorer. Hiermee kan ik zonder tussentijdse opslag meteen de bestanden opslaan en hernummeren op hun uiteindelijke opslagplek. Vanuit die plek importeer ik de foto’s in Adobe Lightroom (Classic) om ze vervolgens te selecteren en te bewerken. Een aantal foto’s wordt dan gebruikt voor het blog door ze te exporteren met watermerk en andere info met behulp van de plugin LRMogrify2.
