De expositie van de jurken trok vooral de aandacht van Ingrid. De mooie jurken zijn een sterk contrast met de slechte staat van het paleis. De vertrekken waren mooi gedecoreerd met de jurken van koningin Maxima, prinses Beatrix en prinses Juliana. Er waren baljurken van Claes Iversen, aparte jurken van Iris van Herpen en een verlichte kimono. In de ontvangsthal waren diverse jurken getoond (foto’s op laatste twee rijen).

Al een tijdje geleden stond een bezoek aan paleis Soestdijk op de planning. Nu met het slechte weer was er gelegenheid om iets te doen zonder nat te worden. Op paleis Soestdijk is een tentoonstelling over de jurken van het koninklijk huis als ook de sieraden die gedragen zijn. Op zich heeft het paleis al iets nostalgisch en om het nu eens aan de binnenkant te bekijken was ontzettend leuk. Dit eerste blog item gaat vooral over de sieraden. Het tweede gaat over de kleding.

Na een vreselijk koude week met hard wind was vandaag alleen de harde wind overgebleven. Ingrid en ik maakten een strandwandeling met Borre. Het fijne zand ging als een veger over het strand. Gelukkig hadden we wind mee en kregen we de fijne korrels (bijna) niet in de ogen. Met het zonnetje en de wind in de rug voelde het zelfs warm aan. Je waardeert dan opnieuw dat we zo dicht bij duin en strand wonen.
 

Op uitnodiging van Noud en Sanne aten we vanavond bij Tante Kee. Nadat we ons door de harde regen naar het restaurant hadden bewogen, begonnen we met een aperatiefje. Het eerste voorgerecht bestond uit gesneden coquille. Het tweede was een geroosterd ei in een bedje van oesterzwammen en voordat het hoofdgerecht werd opgediend kwam er nog een snoekbaarsfilet voorbij. De hertenrug met stoofvlees en aubergine smaakte goed maar was iets te rauw. De twee nagerechtjes waren óf kaasplankje óf honing desert. We sloten af met een chocolade-bom met ijs. Met de 6-gangen waren we meer dan 3,5 uur aan de slag. We genoten met elkaar en van de passende (halve) wijntjes. Kortom, het was een gezellige avond.

 

Sinds twee jaar ben ik webmaster van De JoJo, een Repair Café waar hergebruik en reparatie van materialen hoog in het vaandel staat. De JoJo heeft een maatschappelijk sociale functie voor veel mensen uit de omgeving. Al enkele jaren coordineert Ingrid er het naaiatelier. Sinds de zomer is De JoJo met al haar vrijwilliges met een verhuizing bezig. De nieuwe locatie werd na hard zwoegen van vele mensen vandaag geopend. De verhuizing en inrichting is bijzonder goed gelukt. De opening werd gedaan door wethouder Koek. Zij kwam met warme woorden voor alle vrijwilligers waarna de opening werd bezegeld met grote confetti knallen. Met mijn camera kon ik mooie momenten vastleggen, zie het nieuwsbericht hierover.

 

Het Sieboldhuis is het Japanmuseum in Leiden wat vernoemd is naar Philipp Franz von Siebold (1796-1866). Hij woonde in het huis wat nu museum is van 1832 tot 1845. De website sieboldhuis.org spreekt over het mooiste uit het oude en nieuwe Japan in een Hollands huis met historische allure: prenten, lakwerk en keramiek, fossielen, herbaria, geprepareerde dieren, kleding, oude landkaarten en honderden andere schatten. Nu was er ook een expositie met heel veel kimono’s. Na het bezoek lunchten we op het water in Vlot Grand Café.

 

Een jaar geleden was ik een weekendje met Annelot in Schotland en de herfstkleuren waren toen adembenemend. Maar vandaag waren ook in Nederland de herfstkleuren fascinerend mooi. De bladeren zijn knalgeel of knalrood. Op afstand zie je schakeringen van de gekleurde bomen maar ook op de grond is het net een kleurenpalet. In de duinen en in het park lieten we de camera de patronen vastleggen voor dit blog.


 

Na een leuke wedstrijd te hebben gefloten in Noordwijk van de MB1 tegen Fletiomare (landelijk niveau) besloten Ingrid en ik uit eten te gaan bij “In den Doofpot” in Leiden. De kok zelf kwam ons het menu introduceren en stelde voor om maar het hele pakket te doen. Dat was een goede keuze. We begonnen de 6 gangen met coquille met radijs en citrus. Daarna kwam er heerlijke tonijn met rode kool en dashi. Het derde gerecht was zeeduivel met bloemkool, beurre noisette en Vin Jaune. Het hoofdgerecht was patrijs met zuurkool en Pedro Ximénez. De twee nagerechtjes waren tiramisu met mascarpone en Amaretto (voor Ingrid) en kaasplank geserveerd met panforte en honing-mosterd-truffelsaus (voor mij). De afsluiter was een in paddenstoel gehulde combinatie van ijs, cepes en kaneel. De gerechten werden voorzien van (halve) passende wijntjes. De bediening en het eten was bijzonder aangenaam. We waren verrast door de mooie presentatie en de rijkdom aan nieuwe smaken. Kortom, een heerlijk avondje samen uit.



 

In een bijzonder spannende en aantrekkelijke wedstrijd speelden de H1 teams van Hisalis en Weesp tegen elkaar voor de volgende ronde in de Silvercup. Bij rust was de stand 4-2 in het voordeel van Hisalis. In de tweede helft zette 1ste klasser een tandje bij en wonnen de wedstrijd met 4-5. Sam en Nathalie waren supporters van Hisalis maar ook van Weesp. Ze staan op de tweede grote foto en trotseerden de kou. Het fotograferen met de a9ii camera in laag licht pakte goed uit. Met Lightroom’s ruisonderdrukking werden de foto’s helemaal “clean”. Zie ook het Hisalis nieuws.


 

 

Toen we van west naar oost fietsten hebben we 4 Torenvalken gespot, een bruine Buizerd, twee Fazanten, een Heggenmus, een Zanglijster en (met als kers op de taart) een Witte Buizerd. De grote roofvogel zat een meter of 10 van het fietspad terwijl een aantal toeristen argeloos voorbij fietsten. Enkele fietsers keken pas toen ik met de telelens in zijn richting keek. Het dier verplaatste zich naar de top van een boom iets verderop. De foto waarin hij mij recht aankijkt is een adrenaline momentje, fantastisch!


 

De fietstocht langs het Wad was koud en fascinerend. Je rijdt valk langs het water en je ziet veel watervogels zoals de Bonte Strandloper, Slobeend, Steenloper, Tureluur, Kleine Zilverreiger en duizenden scholeksters. Het is een prachtig gezicht. We stopten regelmatig om een paar goede opnames te maken. We zagen zelfs Putters langs de wadkust.


 

 

Samen met Ingrid’s vader ging ik vandaag een dagje naar Ameland. We vertrokken met de boot van 9:45 uur met eigen fietsen. Vanaf de pier bij Nes pakten we meteen de dijkweg naar het westen. Langs het Wad zie je veel watervogels zoals de Bonte Strandloper, Slobeend, Steenloper, Tureluur, Kleine Zilverreiger en duizenden scholeksters. We reden daarna langs de vuurtoren (gesloten) en langs het zomerhuisje waar we afgelopen zomer waren. Op de route probeerden we een restaurant te vinden voor de lunch. Bij de vierde poging was het raak: de Boerderij in Ballum. Na een fijne lunch pakten we de fiets naar het oosten, naar het Oerd. Met de boot van 16:00 uur gingen we terug naar het vaste land. We hadden er ruim 52km fietsen op zitten. Ondanks het grijze weer was het een aangename en gezellige dag.




 
 

Op deze zonnige middag speelden de eerste dames en heren teams van Hisalis vandaag elk hun thuiswedstrijd. Bij de D1 was ik scheidsrechter en bij de H1 was ik fotograaf. Hier zijn wat foto’s van de H1 wedstrijd die het thuisteam met 4-1 won van nummer 1 in de poule. Door deze winst staat Hisalis weer bovenaan. Zie ook Hisalis Nieuwsbericht.
 


 

Vanmiddag maakten we een wandeling met onze vrienden van bijna 10km door de AWD. Het was rond de 15 graden en het zonnetje gaf kleur aan het landschap en de vele reigers en aalscholvers. Het was enorm rustig wat vogels betreft; de zangvogels waren op een hand te tellen. Toch was er de klapekster, een trekvogel die hier overwintert. De herten zochten elkaar vaak op en er was aanleiding om ze toch maar te fotograferen, niet omdat ze zo uniek zijn maar omdat er mooie fotocomposities ontstonden. Ook liet de grote zilverreiger zich zien en een paar graspiepers. Die ene buizerd zocht het luchtruim precies toen een groot wit lijnvliegtuig in de verte opdook. Tegen het einde van de wandeling moesten de dames even wat berichtjes behandelen terwijl de herten ons op een paar meter voorbij gingen.

We hebben een bessenboom in de tuin en die is geliefd bij vele vogels. Vandaag werd mijn oog getrokken door een jonge huismus en een merel. Al eerder was er de halsbandparkiet die met veel herrie van zich laat horen. In ieder geval laten alle drie zich de bessen goed smaken.