Een groot liefhebber van de Formule 1 races was ik niet. Bovendien vond ik dat geschreeuw van de motoren in het nabijgelegen natuurgebied erg storend. Je hoort voortdurend de helicopters met de racers forensden, heen en weer naar Zandvoort. Als er zoveel om te doen is dan ga ik toch maar even kijken. Samen met Sam keken we gisteren naar de kwalificatie rondes van de F1 en daarmee begon bij mij wel de interesse te groeien. Bovendien hebben we een abonnement op F1 TV, voor de jongens maar nu ook voor mij. Vandaag kon ik het niet laten live naar de race te kijken en als Verstappen dan zo beheerst en snel de bolide over het circuit navigeert krijg ik daar veel respect voor. Er komt zelfs een vleugje chauvinisme bij kijken als onze Nederlandse coureur met 300km/u Bottas langs de hoofdtribune inhaalt en het publiek boven het motorgeraas uit hem toejuicht. Toch wel mooi ondanks die herrie. Ik had graag met de camera (en oordoppen) zelf sportfoto’s willen maken maar moet het met de screenshots doen.


 

 

Het is al weer een jaar geleden dat ik voor het laatst de wedstrijd van de Dames 1 floot. Vandaag stond er een oefenwedstrijd tegen HDS D1 gepland die ik met een collega scheidsrechter arbitreerde. Ondanks dat de wedstrijd goed verliep had ik meer leerpunten voor mezelf dan in eerdere wedstrijden. Aan de hand van de wedstrijdvideo gaan we later een aantal punten evalueren en proberen te verbeteren in volgende wedstrijden. Sam had wat foto’s gemaakt voordat hij naar zijn eigen wedstrijd met de H1 vertrok.

Na een geweldig mooi paasweekend wilden we als bevriende gezinnen, Petra, Rein, Ingrid, Auke & kids weer eens bij elkaar komen. De afspraak in augustus moesten we laten schieten vanwege positieve corona testen maar nu was iedereen weer schoon. Gisteren hadden we de gashaard al vernieuwd en de drukregelaar aangepast zodat we deze avond weer konden opwarmen rondom de haard in de zitkuil. Het was een geweldig mooie avond met heerlijk eten en drinken en onderling vertier. Noud ging verkleed in zijn feestpak en Sam verkleedde zich als mime speler. Later op de avond hadden we nog een schermpje er bij met de voetbalwedstrijd Nederland – Montenegro, een WK-kwailificatie die met 4-0 werd gewonnen. Kortom, het was een reuze gezellige avond.




 

Vanaf de wandelplek reserveerden we onze lunch bij The WineKitchen at Sea in Amstelveen. We genoten van de voorgerechten van makreel en garnalenkroket en het hoofdgerecht was heek op een bedje van aardappelpuree met groente aangevuld met heerlijke safraansaus. De passende wijntjes waren zorgvuldig gekozen en deden ons goed smaken.
Na de lunch bezochten we het Cobra museum in Amstelveen waar een expositie was opgesteld van de in 1954 overleden Frida Khalo. Zij is maar 47 jaar geworden en heeft door beperkingen en pijn vanwege een tramongeluk slechts 204 werken gemaakt. Als Mexicaanse kunstenares heeft ze invloed gehad in de 20ste eeuw en is haar werk pas na haar dood meer bekend geworden vanwege haar extravagante kledingstijl en schilderijen.



 

Dit blog item is nummer 2000 in de serie die ik in 2006 begon. Een leuk weetje is dat ik in de laatste 5 jaar evenveel heb gepost als in de 10 jaar daarvoor. De 1000 posts mijlpaal werd in oktober 2006 bereikt.

Op de plek waar we genoten van de paarse heide in een zonnige zandvlakte vlogen de boompiepers van de heidestruiken naar de dennenbomen en terug. Soms poseerden ze even tegen een zonovergoten paarse achtergrond en was het fotograferen er van weer een groot plezier. Ook waren er in het bos veel vogelgeluiden maar door de dichte begroeiing waren de vogels moeilijk te spotten, behalve die ene boomklever.

 

De herfst staat er aan te komen en de paddenstoelen verschenen zo en dan aan de rand van de weg. Ook kwamen we de reuzenbalsemien tegen in verschillende kleuren. De route was in ieder geval afwisselend in een heel mooi (voor ons nog onbekend) gebied.


 

De wandeling had ik vooraf geprobeerd uit te stippelen met MapMyWalk. Thuis kon ik niet weten dat het gebied veel ruiterpaden kent. Zo nu en dan weken we af of liepen we in een verkeerde richting. Onderweg kwamen langs een prachtige zandvlakte. Met het prachtige heldere weer was het een echte nazomerse dag. Het uitzicht was paars en het geluid kwam van de boompiepers. We fotografeerden elkaar aan de rand van bos en heideveld. Onderweg bleek dat onze kleding onder de harspuntjes zat door het lichte contact met de naaldboompjes. Toch kon dat de pret niet drukken op de route van 7,7km.



 

Na een intensieve werkweek wilden Ingrid en ik vandaag van het mooie weer genieten. Ik had de paarse heide op mijn verlanglijst staan en dit is precies de week waarin de heide in bloei staat. Via de natuurfotografie boeken had ik een geschikte plek gevonden, nl. Den Treek-Henschoten vlkabij Woudenberg en Leusden. We vertrokken al vroeg om te proberen nog wat dauw te zien. En dat lukte. De heide stond prachtig in bloei en met zon mee en tegen de zon in as het een prachtig landschapsgezicht.

 

Wat zet je als titel op een blog item om te zeggen dat je jarig bent. Jarig? De leeftijd? 58? Inderdaad, vandaag is mijn verjaardag en een leuke bijkomstigheid is dat het getal 58 een polygonaal nummer is, nl. hendecagonal. Dat wil zeggen dat ½((3n)² – 7n) een match oplevert voor het getal 58. Te lastig?
Van een collega kreeg ik een mooie kaart met de tekst van Ziad K. Abelnour dat het leven als een camera is. Om die andere foto te maken is het voor mij belangrijk om mijn kompas op God gericht te hebben. Een levenlang heb ik de zegen van God mogen ervaren, ook toen het tegen zat. Van mijn moeder kreeg ik een kaart met de Bijbeltekst uit Psalm 143:8 waarin die basis heel mooi is vertolkt.

Met ouders en kinderen vierden we vandaag mijn aanstaande verjaardag. Na een gezellige middag met onze ouders vertrokken we met elkaar naar Lowietje aan de Kaag. Hier genoten we met elkaar van lekker eten en mooie wijntjes. Bij het nagerecht kwam er heus vuurwerk op tafel en werd er gezongen. Het werd een geslaagde verjaardagsviering met de familie.
 

Gisteren floot ik de hockeywedstrijd van de MB1 tegen Ares MB2 uit Apeldoorn en vandaag stond Jong Dames 1 tegen Noordwijk op het programma. De wedstrijd begon om 12:15 uur. Vooraf kwamen de dames naar me toe om me te feliciteren met mijn verjaardag. Daarbij overhandigden ze mij een mooie fles Prosecco. En de wedstijd moest nog gespeeld worden… Het werd uiteindelijk 5-2 voor het thuisteam. Van het fluiten had Sam geen foto’s gemaakt, wel een paar van het team. Vandaar de “eenzame” scheidsrechter.

Vrijwel elke zondagochtend kijken we op RTL5 het programma Hour of Power met Jan van den Bosch en voorganger Bobby Schuller. Tijdens de zomervakantie waren er oudere uitzendingen met o.a. Henri Nouwen. Hij was de auteur van het boek “Eindelijk Thuis” en heeft een bijzondere lezing gehouden vanuit eigen beleving over geliefd zijn door de Hemelse Vader. Deze uitzendingen gingen over de onvoorwaardelijke liefde van God voor ons. Wat mij bijzonder aansprak was zijn verdere uitleg over liefde die dwingt en liefde die ruimte geeft. Hij liet daarbij zijn vingers in elkaar kruisen alsof beide handen elkaar in de greep hielden. Als liefde gedreven is door eenzaamheid en daarmee de ander in aanklampt, kan de aanklamping omslaan in verkramping. Met als gevolg dat mensen elkaar claimen en van elkaar bepaald gedrag eisen. Die liefde heeft een verkeerde basis. Daar tegenover is er liefde die gebaseerd is op het besef dat je een geliefd kind van God bent. Als twee mensen dat beide ervaren dan kunnen ze alleen zijn maar niet eenzaam. Vanuit die identiteit wordt liefde een borging, een huis of een bescherming waar beide zich gekoesterd voelen en er ruimte is voor elkaar, en zelfs ruimte om anderen te dienen.
Dat is mooi gesproken door Henri Nouwen en is terug te luisteren op youtube.com.

 

Tussen de middag lunchten we bij de nieuwe restaurantketen Lowietje (aan de Kaag). We zaten 1 meter van het water waar continue plezierboten voorbij trokken. Ingrid ging voor boerenbrood met avocado, boerenbrood met rucola-kaaskroketjes en een soepje van de chef. Zelf koos ik brood met gebakken biefstukpuntjes, bospaddenstoelen, ui, taugé en geroosterde nootjes. Na een week van regen en hoge vochtigheid was het erg prettig om weer buiten op het terras te eten.

Het is weer zover, de oefenwedstrijden zijn begonnen als voorbereiding op de competitie 2021-2022. Het H1 team van Hisalis speelde een derby tegen het nabijgelegen team uit Nieuw-Vennep, de Kikkers H1. Samen met een hele fijne clubscheidsrechter, Maarten, floten we na een lange tijd van corona-stilte met heel veel plezier de eerste wedstrijd. Sam pushte maar liefst twee strafcorners in de goal van de tegenstander. Voor mezelf zijn er weer verbeterpuntjes met name in positionering om beter te anticiperen op verandering van spelrichting en beter zicht creëeren als er te veel spelers in de cirkel komen. Ook voor mij was dit een goede oefening. De samenwerking met de andere scheidsrechter was fantastisch.