De winderigheid vanuit het westen was geen koude wind. De zee was wel stuimig en enkele kitevliegers maakten dankbaar gebruik van de thermiek vlak voor de duinrand. Ingrid en ik wandelden met de honden door de duinen en terug over het strand. Lekker uitwaaien heet dat.
 

 

Vanmiddag floten Sam en ik samen een onderlinge clubwedstrijd MA1 tegen JB1. Buienradar voorspelde een hevige bui rond de aanvangstijd van de wedstrijd en dat bleek waar te zijn. Het begon met hevige regen en daarna met dikke hagel. We speelden eerst met een gele bal en toe de hagel eenmaal weg was konden we verder met een witte wedstrijdbal. De uitslag was 3-2 voor de dames. Het was erg leuk om als vader en zoon samen te fluiten. Dat gaan we zeker nog een keer doen.

Gisteren ontdekten we dat het zitvlak van een van onze Tobias eetkamerstoelen gescheurd was. In de veronderstelling dat deze Ikea stoelen niet meer geleverd worden (wat later niet zo bleke te zijn), speurden we op martkplaats.nl en vonden we twee exemplaren in Breda. Dat was meteen raak. Vanmorgen haalden Noud en Sanne de stoelen op en maakten er met de Volvo een gezellig uitje van. Nadat de stoelen zijn gepoetst en de staalconstructies zijn voorzien van dik vilt hebben we een vervanging en een reserve eetstoel.

We hadden voor vandaag een fietstocht gepland. We reden vanuit het hotel op de gehuurde e-bikes door Epse via Joppe naar de Gorsselse Heide. Het ging over onverharde wegen en door de bossen naar de heide. Onderweg wilde ik even een fietsfoto van ons samen maken met de zelfontspanner van de camera. De foto is gelukt alleen lukte het mij niet om binnen 10 seconden met gezicht naar de camera te draaien… Via de vlonder van de heide gingen we verder naar Eefde waar vele ooievaars het luchtruim bezetten en trokken we verder richting Zutphen. Langs de IJssel genoten we van de lunch en trokken we op naar Gorssel voor een capuccino vlakbij het museum More waar we in september vorig jaar waren. Met tegenwind was de gevoelstemperatuur toch weer een tikkie lager. Weer bij het hotel aangekomen konden we ons opwarmen en de terugweg naar huis beginnen. Voor herhaling vatbaar.

 

Het evenementenburo Wij-Samen organiseert cateringtours langs restaurants in de omgeving van Wezep. Dwars door de IJssellanden en Salland word je door het mooie landschap geloodst als een soort puzzeltocht (als je tenminste een keertje zonder navigatie wil rijden). Ingrid was de “navigator” en zelf was ik “courreur”. We reden door de bossen, door het rivierlandschap en door kleine dorpjes (Oene, Welsum, Olst, Wijhe, Den Nul, Heino, enz.). Tussen Welsum en Olst was er warempel een overtocht over de IJssel met een (kabel) pont. Bij elk restaurant werd een gerechtje aangereikt en drankjes aangeboden. Het was een prachtige route en de gerechtjes vielen in de smaak, de een wat meer dan de ander. Onze favoriet was de steak tartaar van restaurant Het BuitenHuys in Heino. Onder het motto “Als de restaurants niet open mogen komen we het wel halen” was de wij-samen tour zeer geslaagd.



 

Aanvankelijk hadden we een wandeltocht gepland in Lemele. Onderweg besloten we de route kort te sluiten en parkeerden we tegen de heid vlak buiten Vierhouten en iets boven Elspeet. De wind was fris maar het zonnetje scheen helder over de heide en door de bomen. We vonden een kneuterig klein bankje om te lunchen en vervolgden onze weg verder door het bos. Een helicopter vloog in de verte voor een mooie serie wolken en werd op beeld helemaal bibberig vanwege de opstijgende warme lucht. Op een bepaald moment scheen de zon zo mooi op de groene takken van de bomen waardoor het leek alsof ze licht gaven. Een buizerd zweegde hoog door de lucht terwijl een roodborstje het eten dicht bij de grond zocht.





 

Het is al weer een tijdje geleden kregen dat we verkering kregen, en dat is vandaag 38 jaar geleden. Voor de gelegenheid ondernamen we een aantal leuke activiteiten. Als eerste gingen we wandelen in de omgeving van Vierhouten/Elspeet en daarna deden we een tour van Wij-Samen. Een mooie titel voor deze dag. Verder gingen we fietsen in de omgeving van Deventer en Gorssel. We overnachtten in hotel van der Valk in Deventer en bestelden een uitgebreid ontbijt. Het werden geslaagde ondernemingen.

Ook vandaag was er een onderlinge oefenwedstrijd die ik mocht fluiten, de MA2 (met Lucas als coach) tegen de JB1. Het was een van de betere wedstrijden met goed samenspel en gedrevendheid. Bovendien zat het weer opnieuw mee. Het voelde als lente. Met deze wedstrijd heb ik al weer 3 gefloten. Het voelt goed om weer aansluiting te hebben en te genieten van het buiten-zijn.

Vanwege het prachtige weer had ik vanmiddag vrijgenomen. Ingrid en ik struinden ruim 7km door de duinen, ongeveer dezelfde route als afgelopen zondag. In de zanderige duinkommen reflecteert de zon als op het water en uit de wind is het bijna zomers. De grond was nog wel koud en vochtig wat lang zitten niet erg comfortabel maakte. Onderweg was het rustig wat vogelgeluiden betreft maar toch zagen we de duin- en boompieper. En dat was het dan wel, behalve dan die vele herten. Een middagje wandelen in dit stralende weer in februari is toch weer lekker genieten.

Onze oudste zoon is vandaag 22 jaar geworden. Dat hebben we met elkaar gevierd. Het is een grote zegen om kinderen te krijgen en om ze te zien opgroeien naar zelfstandigheid. We zijn dankbaar en blij dat we dit als gezin vieren met een feestelijke grill en buitenvuurtje in februari. Sam, gefeliciteerd.


 

Om half tien vanochtend wandelden door de AWD met Rein en Petra. Ingrid had koffie meegenomen die we gezellig nuttigden in een duinkom met de zon in het gezicht. Was de temperatuur vorige week nog ver onder nul, vandaag was het ver boven nul, 15 graden maar liefst. We kozen voor een 7km lange struinwandeling en kwamen veel herten tegen. Er waren veel vogelgeluiden van met name de koolmezen, vinken en kraaien. In een donker bos zagen we een specht en later de roodborsttapuit, de duinpieper, de torenvalk en enkele buizerds.

 

Twee weken geleden floot ik een onderlinge oefenwedstrijd van de jeugdteams. Vandaag werd er weer gespeeld en floot ik de wedstrijd tussen twee meidenteams, de MA2-MB1. Vergeleken met twee weken geleden was het nu 10 graden warmer en vergeleken met vorige week 20 graden warmer. Het leek wel een mooie lentedag. Iedereen genoot van het buitenzijn en buiten sporten.

Na 3 maanden was er vanmorgen de controle bij de chirurg. Allereerst werden er nieuwe röntgenfoto’s genomen. Mijn wens was om het kleine verbindingsplaatje te laten verwijderen omdat het de rotatie van de arm toch overmatig belemmerd. De chirurg noemde de ellepijp “genezen”; de lange verbindingsplaat heeft zijn werk goed gedaan en het bot is zo goed als dicht geheeld. Uit de foto’s blijkt dat de kleine plaat kan niet zo maar worden verwijderd omdat het bot op het kopje niet is gehecht. Het zou dan gaan zweven. Toch kan het zo ook niet blijven en is er sowieso een derde operatie nodig. Het losse stukje bot zal niet kunnen hechten tenzij er van buitenaf een biologische trigger komt. De chirurg vertelde dat het dan gebruikelijk is om ergens anders een stukje bot weg te halen en die op de plek aan te brengen. Op die manier kan er dan nieuwe activiteit ontstaan die een betere doorbloeding veroorzaakt en met bothechting tot gevolg. Na de controle is meteen bloed bij me afgenomen en krijg ik over een week bericht wat er in het teamoverleg is besloten.

De jongelui genoten van het schaatsen en kwamen onderweg veel bekenden tegen. De laatste keer dat er ijs op de Kaag was, was in 2012, negen jaar geleden. Toen waren alle twintigers nog jonge tieners. De beleving van vandaag was nostalgisch en memorabel. Mooie foto’s van Annelot, Sam, Anne-Roos en Lucas geven even een blik op een dagje wintersport in eigen omgeving.

 

Het laatste stukje konden we niet over de polderdijk afleggen vanwege een afsluiting met een hoog hek. We gingen voetje voor voetje over het spekgladde zwarte ijs. Zo kregen we toch even gevoel bij het bewegen over het ijs. Je ziet iedereen blij schaatsen en even de corona toestanden van zich afschudden. Even geen gezeik maar gewoon genieten, misschien zelfs even wintersport, schaatsen en buitenzijn inhalen. Heerlijk!