De oudste twee waren gaan schaatsen vandaag. Ingrid en ik wilden gaan wandelen en waarom niet naar de Kaag. Zelf schaatsen zit er deze keer niet in om geen risico te nemen met mijn elleboog. Ingrid en ik liepen kleine stukjes het ijs oversteken om op de polderdijk te kunnen wandelen langs de Kaag? De twee laatste keren op de Kaag was in 2009 en 2012. En warempel, daar komen we Annelot, Sam en een vriendin tegen. Wat een gezelligheid op het ijs.
Inderdaad, Valentijnsdag is op de 14de. Maar vanavond hebben we met gezin de Valentijnsdag gevierd. We genoten van een heerlijk menu van restaurant Tante Kee. Ingrid had er mooie wijntjes bij gehaald en zo waren we uit eten in eigen huis.
Als je zo door natuur wandelt en de duinen bedekt zijn met sneeuw en ijs, kom je van bijzondere composities tegen die de natuur zelf in elkaar steekt. Met het zonlicht van voren, achteren of van zij springen die bijzondere tafereeltje er uit. Zwart ijs met witte vlekken, sneeuwtopjes die reflecteren in de zon, ijsblokjes met weerspiegeling tegen de zon, ijsringen om een boomstam en zo voort. Qua leven was het rustig met weinig vogels. Toch was er de kramsvogel die zich al slapend indekte tegen de kou.
Achterin de AWD zijn de waterreservoirs, een plek met watervogels, vossen en herten. Regelmatig heb ik er vossen gespot behalve in de laatste 3-4 jaar. Vandaag was het raak, een vos liep over het ijs, helaas van me af, en bleef in de zon staan om even de omgeving te observeren. Vanwege de koude wind had ik mijn camera in een muts ingepakt. Ik kon die snel verwijderen om foto’s te schieten. Ook al zijn ze deel van de omgeving, het blijft toch altijd weer fascinerend om de vos met zijn prachtige staart te zien, en al helemaal in een wintertafereel.
Vanmorgen was ik om 8:00 uur onderweg naar de AWD om een wandeling te maken en te fotograferen. De temperatuur was -8 graden en het was vrijwel windstil. Het was een prachtige ochtend voor de camera omdat er geen bewolking was en de winterzon het landschap fantastisch opkleurde. Ik had de telelens mee maar de landschapsfoto’s maakte ik met de iPhone. Met dit licht kan dat prima.
Nu ik vanuit huis werk is het fascinerend te zien hoe veel vogels in eigen tuin rondvliegen. Omdat de camera altijd klaar ligt dacht ik tijdens lunchtijd even een paar foto’s te schieten van de merel en de leeuwerik.
Het was voorspeld: een dik pak sneeuw en harde wind. Guur was het vandaag zeker maar ook fraai om in een laag sneeuw van ongeveer 5-10cm te lopen. De dikte is moeilijk in te schatten om de sneeuw door de harde wind overal naar toe waait. De honden vonden het wel leuk om in de soms diepe sneeuw te rennen.
Afgelopen donderdag werd ik gevraagd of ik scheidsrechter wilde zijn bij de hockey wedestrijd MA2 tegen JB1. Het was bijzonder fijn om na een lange tijd van afwezigheid, eerst door corona en daarna vanwege het ongeluk met de elleboog, om weer op het veld te staan. Het was slechts 4 graden maar dat kon de pret niet drukken. Het fluiten beviel heel goed. Vanwege corona zijn het zijn vriendschappelijke wedstrijden van onderlinge jeugdteams onder de 18. Heerlijk om weer buiten te zijn en in het spel mee te doen. Hieronder een paar foto’s van eerdere wedstrijden.
Zes jaar geleden kocht ik een i7 desktop. Enige tijd geleden was de harde schijf van deze PC vol en kocht ik er een 6TB HDD bij. De eerste levering, een Toshiba X300, was een mislukking; het product deed het niet. Bij bol.com kun je het gemakkelijk retourneren en ik bestelde een andere: een Western Digital Red Pro 6TB WD6003FFBX. Na enige weken begon mijn PC kuren te krijgen; drie keer een blauw scherm en zo traag als een schildpad. Ik besloot Windows 10 opnieuw te installeren. Ook dat hielp niet. Dan maar drastich: een nieuwe pc. Noud weet daar ook raad mee en samen stelden we een PC samen bij gamepc.nl. De upgrade heeft een i9 processor met 10 cores en alle opslag is op SSD. Het draait als een tierelier.
Vandaag is Annelot geinterviewd voor het Parool. Een verslaggeefster vroeg drie leerkrachten in Amsterdam naar hun mening over de opheffing van de lockdown en de heropening van de basisscholen. Annelot was één van hen. Ter info: onderstaand samengesteld screenshot is bijgewerkt voor het formaat van het blog en is dus niet een weergave van het originele artikel. Hier is de link naar het artikel: “Amsterdamse basisschooldocenten over heropening: ‘Erg dubbel’“.
De wandeling in de duinen was een rondje van ongeveer 6,5 km. Met het veelvuldig stoppen voor de foto’s (en deze keer was ik niet de boosdoener 🙂 ), was het ook prettig voor Ingrid om na het oplopen van de voetblessure weer te kunnen wandelen. Het was bijzonder gezellig om bij te praten en tegelijk door de lens heen naar de natuur te kijken. Door de mooie winterzon kleurde het landschap geel en was het tegen de zon in mooi contrast-rijk.
Nadat we de vroege uitzending van Hour of Power hadden gekeken, gingen we met Rein en Petra wandelen in de AWD. Het was druk in de duinen. Parkeren was al een uitdaging maar het weer lokte enorm na een week regen en kou. Het was winters koud vanmorgen, -3 graden, maar met goede kleding was het prima te doen. Het landschap was winters wit en de rijp hing aan de plantjes, mos en het gras. Onderweg pakten Rein en ik veel foto’s en namen we van het hele gezelschap een “selfie” met de zelfontspanner.
Het is een mooie koude zondag in januari. Vandaag bezochten we onze ouders in Friesland. Onderweg waren de wolkenpartijen prachtig. Ze hingen laag en gelaagd over het landschap. In de verte zag je zo nu en dan dat de wolk het niet meer kon houden. Lokale regenbuien noemen ze dat. Vanwege de nieuwe corona regels met “maximaal één bezoeker” dropte ik Ingrid bij haar ouders en reed ik door naar mijn moeder. Het was bijzonder gezellig en en we hebben mooie gesprekken gehad. Bij het ophalen van Ingrid maakte ik onderweg wat foto’s van de ondergaande zon en het landschap in de buurt. Daarna moest ik even aan de iPhone van haar moeder sleutelen en zat ik toch al gauw anderhalf uur achter de computer om via iTunes het een en ander te ontgrendelen. Het plan was naar huis te gaan maar ondertussen had schoonmoeder al eten gemaakt. Zo vertrokken we tegen 19:00uur wat als voordeel heeft dat je het traject met (minimaal) 130km/u kan afleggen. Het werd inderdaad een mooie warme dag.
Het zien van een wit landschap was de moeite waard om samen even een korte tour te maken door de duinen. De laatste keer dat we sneeuw (in Nederland) zagen was op 22 januari 2019. Omdat Ingrid haar voet heeft geblesseerd na een val op de trap was een wandeling niet mogelijk. We reden met de Mini een leuke route en stopten bij het kasteel in Lisse en in de duinen van Langevelderslag. Ik zou een echt dik pak sneeuw wel leuk hebben gevonden voor een struinwandeling door de duinen. Wie weet?
In de polder was het landschap al even mooi met de vorst over de weilanden en ijs in de kanalen. De kristalletjes op het gras en zelfs op een paddenstoel was fascinerend. Het is lang geleden dat we weer op het ijs konden in Nederland. Deze taferelen nodigen wel uit om te gaan schaatsen. In de verte was een regenboog half achter de wolken en dat gaf weer een bijzondere reflectie in het water.
