Deze zaterdag hebben we apart gezet om samen op stap te gaan. We reden naar de Kaapse Bossen bij Doorn. Tijdens een mooie wandeling van 8,5km in een stralende zon moest ik nog wel even De Kaap beklimmen. Sinds 2006 staat er een 25m hoge stalen toren, fraai met hout bekleed. Het uitzicht was zeer de moeite waard. De Utrechtse Heuvelrug is toch wel een bijzondere plek om te wandelen. We hebben er in ieder geval erg van genoten en komen nog eens terug.
De wandeling van gisteren en de fietstocht van vandaag heb ik gecombineerd in één item omdat de beleving en omgeving vrijwel hetzelfde mooie beeld van de natuur geeft. Al wandelend legden we ruim 5km af, op de fiets 32km. Je ziet op de fiets meer maar al wandelend zie je de natuur beter. We genoten van beide routes door het Salland en er om heen. Onderweg waren het vooral de vinken, koolmezen en pimpelmezen die zich lieten horen. Helaas zagen we de eekhoorn niet. BIj het hotel zagen we ‘s ochtends een muisje die zich in alle opgestelde vogelhuisje verstopte.
Om even bij te komen van alle drukke werkzaamheden afgelopen tijd, hadden Ingrid en ik geboekt bij Hoog Holten. Het hotel ligt tegen de Sallandse Heuvelrug aan, vlakbij de Holterberg. Op zaterdag winkelden we op de heenweg in Deventer waar Ingrid een prachtige zomerse (Griekse) jurk kocht en ik nieuwe leren handschoenen en twee boeken in een zeer oude, heerlijk rommelige, boekenwinkel. ‘s Middags wandelden we door bos en heide. ‘s Avonds dineerden we in het restaurant met heerlijke gerechten. Door het prachtige weer was de dag zeer aangenaam. Bovendien waren alle corona beperkingen opgeheven waardoor je het gevoel had weer vrij te kunnen bewegen. Het was een geslaagde dag. ‘s Ochtends werden we wakker in het bos vol met vogelgeluiden en met vorst op de grond.
Nu Annelot klaar is met de Bijbelschool in Ensenada neemt ze nu van de gelegenheid gebruik om Mexico verder te verkennen. Deze week kregen we bericht dat ze in Cancun is en daarna op het eiland Cozumel verblijft, ruim 8200km hier vandaan. Het weer is daar voortreffelijk aan de oostkust. We zijn blij weer van Annelot te horen.
Na het doen van de boodschappen en opruimen van oud papier en glas maakten we een wandeling door de AWD (Amsterdamse Waterleiding Duinen). De zon scheen prettig in de rug maar de wind was guur. De jas moest dus goed dicht. Onderweg kwamen we een gaai tegen en achterin bij de waterbekkens stak een zwaan het pad over. Het hele duingebied is overvloedig bezet door herten en het fotograferen is dus niet interessant meer tenzij er een mooie compositie ontstaat zoals vanmiddag. Via de kabouterbomen (een referentiepunt als je het pad niet volgt; het staat zelfs op de kaart als Het Kabouterbos) liepen we terug richting parkeerplaats.
Na vele dagen van regen en storm, was er vanmorgen een blauwe heldere lucht. We hoefden niet lang na te denken om juist nu te gaan wandelen. We namen de honden mee en liepen langs de duinen in noordelijke richting en over het strand terug. Het strandbeeld was uniek: heel breed en vlak zoals we het nog niet eerder zagen. Door storm Corrie en hoogwater op zee is er opvallend veel afslag van de duinen geweest. Het geeft een merkwaardig beeld. In verschillende kranten is hier ook melding van gemaakt, o.a. in de Leeuwarder Courant van 2 februari jl.: ‘Ook langs de kust van Zuid- en Noord-Holland is veel duin weggeslagen door het hoge water in combinatie met harde wind. Volgens het hoogheemraadschap lijkt het op sommige plaatsen “alsof er geen strand meer bestaat” ‘.
Vandaag kregen we na een week radio-stilte bericht van Annelot vanuit Mexico. Ze schreef dat ze in de afgelopen week drie inheemse dorpjes hadden bezocht in de jungle. Daar hebben ze 2 kerkdiensten per dag gegeven en ook kinderdiensten! In hun vrije tijd bezochten ze een waterval. De waterval diende ook als een douche. Nu is ze weer teruggekeerd in San Cristobal, een stad in het zuiden🤗.
We waren blij een goed geluid te horen. De tijd dat ze daar zit lijkt steeds langer te duren. Gelukkig heeft ze een fijne groep om haar heen en zijn de verhalen erg mooi. En het weer is er zeker aangenamer dan hier.
De naam Austerlitz (op de Utrechtse heuvelrug) associeer ik altijd met Auschwitz ook al hebben de twee niks met elkaar te maken. Het was koning Lodewijk (1806-1810) die in 1806 decreet uitvaardigde, waarbij hij de bij het kamp gelegen buurtschappen Petitville, Marmontville en Bois-en-ville en de Pyramide met Marmonthoeve (‘la petite colonie’) samenvoegde onder de naam Austerlitz. Daarvoor had de Franse generaal Auguste de Marmont in 1804 een legerkamp opgericht en de pyramide van Austerlitz laten bouwen voor Napoleon (volgens ontwerp van de pyramides van Giza in Cairo). Vandaag maakten Ingrid en ik er een wandeling. We hadden in september 2021 al eens een heide wandeling gemaakt ten oosten van Austerlitz bij Den Treek. Vandaag was het net als toen heijig, dit keer vanwege de bewolking. We liepen langs de pyramide en maakten een ruime boswandeling. Ik had gedacht nog over de heide- en zandvlakte te kunnen lopen maar dat bleek een schietoefenterrein te zijn. Het was mooi om foto’s te maken van de druppels aan de bomen en van de nattigheid in het bos. Samen wandelen gaf weer een gevoel van vrijheid. Aan het einde van de route, bij de parkeerplaats, stond er warempel een koek en zopie kraampje. De warme erwtensoep lieten we ons goed smaken.
We zijn allemaal de lockdown behoorlijk zat. De week tussen kerst en oud-en-nieuw was qua weer al knudde en door de lockdown is bewegingsvrijheid beperkt. Afgelopen week was het weer meer van hetzelfde. Voor mezelf was het oké omdat ik toch aan het werk was. Voor Ingrid niet, voor haar geen begeleiding van schoolkinderen, geen droge wandelingen en geen uitjes naar stad of musea. Afgelopen woensdag heb ik overigens wel mijn booster gehad, Ingrid krijgt hem morgen.
Kunnen we eindelijk uit de lockdown gaan?
Gisteren hebben we toer gemaakt met de auto naar Hillegom, langs de AWD naar Zandvoort en terug via Aerdenhout en Noordwijkerhout. In Hillegom haalden we een heerlijke koffie en choco met hele goede slagroom, terwijl de plensregen op de auto kletterde.
Gisteravond keek ik naar de film First Reformed waarin de predikant van een hervormde kerk in de ban kwam van pessimistisch klimaatdenken. Hij raakte er zo overstuur door dat hij tot wanhoop gedreven werd. De liefde hield hem overeind want de liefde bracht hoop. Dit was ook de strekking van de prediking van Hour of Power. Angst leidt tot wanhoop. Liefde leidt tot hoop. God is liefde en onze hoop is op ons gericht, niet op het weer, niet op een lock-out of het extremisme rondom vaccinatie. De Bijbel (Rom. 12:2) spreekt er van om hervormd (“Reformed”) te worden in ons denken: geloof, hoop en liefde.
Vanmorgen leek de lucht aardig geklaard. Nadat we Hour of Power hadden gekeken reden we naar Langevelderslag voor een wandeling met beide honden. De lucht was bewolkt en de zon creëerde een groot contrast met de witte golven wat een prachtige aanblik gaf. Zo was er weer wat ruimte in ons bewegen.
Voor een vriendin laten we video tapes van camera opnames digitaliseren. Ik had nog een oud adresje in Leiden waar ik in 2007 mijn foto’s en dia’s liet scannen, Digital-Scan. Ik belde voor een afspraak en het bedrijf was verhuisd naar Apeldoorn. We brengen het wel even, zei ik, hopende dat deze week het weer zou omslaan en we in de buurt een leuke wandeling konden maken. Het was allemaal waar, we gingen naar Apeldoorn en bij Hoog Soeren maakten we een mooie maar natte wandeling. Het was maar 4,5km die bij terugkomst bij de auto behoorlijk natte kleding had opgeleverd. Toch was het fijn om op pad te zijn en te genieten van een mooie autorit.
Nu eindelijk het zonnetje weer stond te schijnen, was het een mooi moment om even een frisse neus op het strand te halen. De wind woei hard over het strakke zand en de witte koppen stonden te vlammen op de zee. Onze jongste hond liep enthousiaste rondjes om ons heen. Heerlijk om zo tussen het werk door even naar het strand te kunnen gaan. En dan gauw weer aan de slag. Dit is een van de voordelen van thuiswerken.
Rond het middaguur maakten we een wandeling in het Warmondse bos. De herfstkleuren zijn bijzonder contrastrijk en het weer aangenaam zacht. Hier en daar waren er nog paddenstoelen. Dat maakte het herfstplaatje helemaal compleet.
Vanmorgen keken we eerst naar Hour of Power met als onderwerp: een verschil kunnen maken. De preek ging hier over en ook het interview met Jan Slagter, de oprichter vam omroep Max. Na de online kerkdienst maakten we een wandeling door de duinen. Met maar 9 graden op de thermometer dachten we in een frisse buitenlucht te komen maar de laagstaande zon maakte veel verschil. De jas kon zelfs uit. Het licht was hard waardoor foto’s maken niet echt lukte behalve een aantal van lucht, maan en een zweefvliegtuig.
‘s Middags floot ik de hockeywedstrijd van het H1 team tegen Gouda. Wat een warmte-verschil met afgelopen donderdag toen het zo vreselijk woei met koude regen. Vanmiddag was het aangenaam warm.
Gisteravond zijn we thuisgekomen na de activiteiten in mijn moeders appartement. Vanaf donderdag verbleven we bij Ingrid’s ouders die ons hielpen bij de herstelklus. We ontbeten en dineerden samen en hadden ook een gezellige tijd samen. De beide hondjes waren ook mee. Het verblijf vonden ze leuker dan de autorit. Met de S60 na 19:00uur duurt de rit minder lang en was het gemiddelde 114km/u voor de afstand van 190km.
Na een beetje uitslapen vanmorgen maakten we een mooie duin- en strandwandeling. De zon scheen helder en gaf een mooi nazomerse gloed over strand en zee.
Onze wandeling van vandaag was in de bossen bij Hoge Vuursche en over Landgoed Groeneveld. Door het prachtige weer lichtten de mooie herfstkleuren op in het bos en park. We hadden Borre meengenomen die enorm genoot van de 8,5km wandeling. Bij landgoed Groeneveld kwam er een hele aardige dame naar ons toe die vroeg naar Borre: “Is dit een Bichon Frisé?”. Heel toevallig was de naam Bichon afgelopen week al op twee verschillende manieren bij ons geland. Eigenlijk blijkt Borre niet een Maltezer maar een Bichon te zijn. We hadden inderdaad al heel lang verschillen gezien maar nu kwam ook deze dame met haar Bichon met gelijke kenmerken. De Bichon is zeer sociaal en wordt blij met mensen om zich heen. Omgekeerd is ook waar: hij wordt zeer stil als er geen gezelschap is. In park van Landgoed Groeneveld was het een verademing dat honden los mogen en er geen boa’s nodig zijn die je 90 euro aansmeren als de hond niet aangelijnd is. De route van vandaag lag tussen Hilversum en Baarn in en is hetzelfde gebied waar heerlijk met de mountainbike gefietst kan worden.
