Tijdens ons verblijf in Bergen op Zoom boekten we vanuit de hotelbrochure het hotel Mondragon in Zierikzee. Net als bij de vorige verblijfplaats vonden we een Natuurmonumenten route bij de bestemming. Onderweg, echter, viel ons oog op een plek waar auto’s geparkeerd stonden langs de N257 vlakbij Sint Philipsland, een dorp wat onstond rond 1487. Bij de auto’s stond een gebiedskaart boven op de dijk. Het bleek de wandelroute “Slikken van de Heen” te zijn. We liepen een combinatie route van rood en blauw die gemarkeerd is in geel op de tweede foto. In het gebied lopen Konikspaarden (in de weg) en ossen. De natuur is er prachtig en ligt tegen het Schelde-Rijnkanaal aan.




 

Onze bestemming voor vandaag was Bergen op Zoom maar voor aankomst hadden we via Natuurmonumenten een route gevonden bij Calfven en Hoogerheide. Deze laatste plaats zie je wel eens op de borden als je over de A4 naar het zuiden rijdt. Vandaag gingen we er wandelen in een blubberig natuurgebied, enigzins heiig en koud terwijl de zon volop scheen onderweg naar de locatie. De route heet Fazant en warempel spot Ingrid na 5 minuten de eerste en enige fazant. Ganzen deden van zich horen en een buizerd wachtte zijn buit gestadig af. Even later spurte een vos voor ons weg. De weg zelf was nat, drassig en zeer glibberig. De route was wel erg mooi.

 



 

Annelot is nu een maand op reis en haar berichten over haar verblijf in Argentinië zijn bijzonder inspirerend. Nu zitten Annelot en haar vriendin in Peru, in Cuzco. Afgelopen dagen was er communicatie stilte omdat ze de route naar Machu Picchu wandelden. Omdat de foto’s die ze deelde zo bijzonder waren kan ik het niet laten hier een paar foto’s te laten zien. De route gaat hoog in de bergen en een goede lichamelijke conditie is vereist. De lucht is ijl en het zuurstofgehalte lager dan normaal. Ze hebben genoten van de bijzondere tocht en waren lyrisch over deze belevenis. Geweldig!
 

Het winterzonnetje kwam met glans door de bomen van het Warmondse bos. Een torenvalk poseerde geweldig mooi in het de gele gloed van de zon en liet zich gemakkelijk fotograferen. De parkieten vlogen driftig heen en weer. Zo was een uurtje wandelen aangenaam en verfrissend.

 

Het is Advent, de eerste dag in december is ook de eerste adventzondag; de aankondiging van kerst. Vanmorgen luisterden we naar Orlando Bottenbley in de Meerkerk. Hij sprak over geheiligd zijn en streven naar een heilig leven te leiden.
De weg naar de Meerkerk was mistig en glad. De mist trok niet snel weg maar aan het begin van de middag kroop de zon tussen de mistbanken door en maakten we een strandwandeling met de beide Maltezers. Het licht was bijzonder mooi met tegenlicht effect en heldere landschapuitzichten.



 

De zon scheen prachtig door de bomen en de bladeren zijn helemaal rood en geel gekleurd. Zo nu en dan piepen de zonnestralen door de takken en geven rechte stralen op het pad. Op de hoge bomen nestelen zich de paddenstoelen en weerspiegelt de natuur zich in de strakke vijver. Op de achtergrond is het polderlandschap zichtbaar met aan de horizon mooi windmolens. De wandeling was om in te lijsten. Bij deze.
 

De petgaten vullen zich met schoon water en de oevers raken begroeid en in het water komen de bijzondere waterplanten van het laagveengebied terug. Dat trekt de libellen en vogels aan. Halverwege de route keer je overdwars voor de Spiegelplas en zo weer het rechte eind terug tussen de plassen door naar ‘s-Graveland. In Ankeveen hebben we gezellig geluncht bij restaurant Lekr; zag er goed uit om eens uit eten te gaan.
Zie ook Ankeveen (1).



 

 

Nadat we vanmorgen de honden hadden uitgelaten en ontbeten, reden we naar ‘s-Graveland bij Ankeveen. Natuurmonumenten (waar we nu lid van zijn) heeft opnieuw een mooie route langs de Ankeveense plassen uitgestippeld van ongeveer 11km. Ook vandaag hadden we mooi weer en het werd zelfs 25 graden, bijna zomers in de zojuist aangebroken herfst. Onderweg krijg je veel te zien rond de opnieuw afgegraven petgaten. Uit de petgaten heeft men vroeger het veen gewonnen. Het gebied is open en afwisselend.
Zie ook Ankeveen (2).

 


 

Het is vrijdagmiddag en ik ga vroeg naar huis. Het weer is mooi en we besluiten om een strandwandeling te maken met de honden. De zon straalt we laten ons opwarmen door de nazomerse temperatuur. We denken aan mijn zus die vanmorgen een operatie heeft gehad en nu aan het herstellen is. De rust op het strand is heerlijk. Vanavond is mijn ISRT (Interval Shuttle Run Test) voor bondsscheidsrechter. Afgelopen weken heb ik behoorlijk geoefend om de conditie op te schroeven en vanavond zal blijken of dat voldoende is geweest. Voor nu is de zee ons uitzicht en til ik Rakker zo nu en dan omdat hij vermoeid is van de wandeling. Borre wil nog wel een rondje, een pup met veel energie. Bij Duindamse Slag drinken we koffie en fris en keren huiswaarts.

Gisteren floot ik de JB1 thuis tegen Amsterdam met een slechte weersverwachting. Volgens buienradar zou ik met een nat pak thuiskomen maar het bleef wonderwel bij een kort hevig buitje. Vanmorgen hadden we een soortgelijk gevoel. Het regende onderweg en toen we gingen wandelen was het droog en bleef het droog. Het gaf wel mooi licht en mooie wolken. Veel was er niet te bekijken dan alleen wat koolmezen, vinken, herten en duinpiepers. We genoten van het uitwaaien en van de natuur.
 

Vandaag heb ik genoten van een vrije dag om de honden te verzorgen, kleine klusjes te doen en om te lunchen met Sam. Rond het middaguur togen we naar het strand en wandelden met de honden richting Zandvoort, eerst wind mee, daarna een strakke wind (en zand) in het gezicht. Op het zachte gedeelte van het strand moet de pup nog wel even worden getild om heupproblemen te voorkomen, vindt hij niet leuk want hij will rennen. Van het wandelen krijg je trek en daarom vonden we het erg prettig om daarna lekker buiten op terras te zitten. De bediening bij Nederzandt was zo slordig en langzaam dat we besloten na het drankje huiswaarts te keren en de locale middenstand te ondersteunen. Zo genoten we van een heerlijke lunch bij EigenWijze met een keurige bediening.


 

Vanmiddag maakte ik een korte wandeling door de AWD om even met de camera en het monostatief een paar foto’s te schieten. Vogels waren er bijzonder weinig. Alleen de koolmees is er in grote getale. Ze zijn mooi van kleur maar verraderlijk in hun geluiden; het zijn net papegaaien die andere vogelgeluiden nabootsen. Ook herten in overvloed en dat gaf gelegenheid om de voorkeurstoets te oefenen van full-frame naar aps-c instelling te veranderen en omgekeerd. De mooiste foto was echter de zandhagedis die vlak voor me in het hoge gras opdook. Onderweg kwam ik zelfs nog een wilde bijennest tegen.
 





 

‘s Ochtends naar mijn werk schijnt het zonnetje over de polder en door de koude nachten is er dauw op het veld. Vanmorgen had ik de camera bij me en wilde ik de dauw vastleggen. De zon was achter het dichte wolkendek en gaf een bijzondere kleur aan de lucht en het veld. Na enig speurwerk kwam ik tot de ontdekking dat een soortgelijke foto die ik eerder nam op deze locatie op een dag na precies twee jaar geleden was. De situatie zoals nu gespot doet zich dus met zonnestand rond eind augustus voor.

Op zo’n heerlijke zomerdag kun je echt genieten van wandelen door het bos van Leuvenum. Van te voren hadden we een route uitgestippeld via MapMyWalk die op de kaart achter de computer 8,5km zou worden. In de praktijk blijken sommige paden niet te bestaan of zit er een groot hek tussen. Na een prachtige route van bijna 10km waren we weer terug waar we begonnen. Onderweg dachten we nog wilde zwijnen te horen maar het was een nogal vreemd geluid hoog uit een boom. Wel zagen we de boomklever, de vink, de specht en een andere ongeïdentificeerd vliegend beestje. Ik waag me even niet aan het soort omdat in deze periode de juvenielen overal rondvliegen en de amateurkenners zoals ik helemaal van hun stuk brengen (laatste foto).





 

Afgelopen vrijdag en vanmiddag floot ik weer mijn eerste (oefen)wedstrijden voor de hockey om zo in het ritme van het spel te komen. Het was vandaag best aangenaam wat temperatuur betreft. Daarom gingen we vanmiddag met Sam even wandelen op het strand. De hondjes moesten sowieso even bewegen dus waarom niet aan zee, meteen lekker uitwaaien. Na een korte wandelingen genoten we van een drankje en een hapje.