Vanmorgen heel vroeg hadden we bezoekers na het wegbrengen van vrienden naar Schiphol. Na ontbijt en koffie gingen Ingrid’s vader en ik wandelen in de duinen en Ingrid met haar moeder planten halen voor een vernieuwde tuin. Dat laatste heeft iets meer onderhoud nodig omdat alle buxussen aangetast zijn door de rups. In de AWD zagen we weer veel herten en de tjiftjaf.
De kleuren van de bollenstreek blijven fascineren. Op de terugweg van het strand zagen we een prachtig roze veld met tulpen. Wat een mooi gezicht!
Tijdens onze wandeling door de duinen liet de vink zich een paar keer zien en ook een groot aantal duiven. Het gure weer viel op het strand uiteindelijk wel mee. De zee was rustig en het strand ook, de drukte moest nog komen.
Het strand was vanmorgen nog rustig en de jonge gezinnen komen vrolijk met schepjes en strandattributen richting zee wandelen. We zitten samen op het terras na een wandeling over het strand met Rakker trouw aan onze zij. Het is heerlijk genieten van zee en strand. De lente laat zich zien.
Na een hectische week was ik blij vrijdagmiddag vrij te hebben. Ingrid en ik hadden een reservering bij restaurant “Het Koetshuis” in Bennekom. Vooraf liepen we een natuurmonumenten route bij Wolfheze door bos en langs duinen. Het was heerlijk om door de natuur de wandelen en foto’s te maken van de mooie bomen en omgeving.
Vroeg op de avond maakten we samen een wandeling door de polder. Het lucht gaf een prachtig beeld omdat de stratocumulus wolken bijzonder fraai het zonlicht reflecteerden. De kleuren varieerden van geel, rood, roze en blauw.
Voor de hockey waren we vanmorgen met de jongens bij Hillsong waar een spreker uit London (Robi Sonderegger) vertelde over Jesaja 40:30-31 dat God de jongeren kracht geeft en laat vliegen als op adelaarsvleugels. Hij gebruikte beroepsvliegen als een metafoor en benadrukte drie dingen die je tegenwerken: angst, vergeving, geloof. Bij angst ga je niet vliegen, als je niet besluit om te vergeven blijf je op je plek zitten en koester je soms het verleden, en tot slot, als je niet gelooft dat God met je is dan kom je niet in beweging.
Na de hockey maakten Ingrid en ik een strandwandeling in de sterke wind. Onderweg zie je al de eerste bollenvelden in hun kleurige patronen verschijnen; we zijn al half maart voorbij. Bij herhaling vloog de kustwacht over het duingebied en was er zelfs een helicopter langdurig op een bepaalde plek. Ook politie speurde met auto’s en motor naar iets wat op een zoekactie leek.
Met de krachtige wind en heerlijk zonnetje was het weer bijzonder aangenaam om buiten te zijn.
De foto’s van gisteren hebben uitvergroot een bijzonder partoon. De schelpen hebben een raster in hun schild en de zandkorrels lijken wel kleine textiel rafels.
Met eindelijk weer een zonnige heldere dag konden we het niet laten een strandwandeling te maken naar Duindamseslag. Vannacht had het gevroren en op sommige plekken lag de vorst nog aan de grond. Aan de horizon verscheen een verdwaalde bui die later ook het land op trok.
Bij het wakker worden vanmorgen hing de ochtendvorst strak over het landschap en bomen. Wanneer het vriest verandert de omgeving en dan is er met prachtig zonlicht geen ontkomen aan om even de camera er bij te pakken.
Om even de benen te strekken en de hond uit een potentiele post-vuurwerk-zone te halen besloten we een boswandeling te maken in de duinen, onze nieuwjaarswandeling. De hond was weer ontspannen en wij genoten van het bos en de zon die zich tot grote verrassing liet zien.
Na een bezoek aan de Meerkerk met spreker Jurjen ten Brinke uit Amsterdam wandelden Ingrid en ik het rondje van 5km door de polder. Rakker was ingepakt met een nieuw “addidog” trainingspak, tegen de kou natuurlijk. De lucht was prachtig blauw en de herfstkleuren in het polderlandschap helder en sterk.
Tegen de middag maakten we een wandeling van 2 uren door de AWD vanaf Pannenland. Het was er druk omdat het een prachtige dag was en waarschijnlijk veel ouders met hun kinderen de burlende herten wilden bekijken. Er waren veel herten en veel geluiden, niet alleen van de mannetjes maar ook van de vrouwtjes die met hun licht piepende gil op de burlroep van de mannetjes reageerden. Met het gunstige licht kleurden de bomen, bladeren en paddenstoelen prachtig rood tegen soms typische gele achtergronden van bomen in de herfst.
Onze route van natuurmonumenten ging richting het Naardermeer. We reden naar de westkant van Naarden en begonnen onze wandeling door nat gebied langs de Wijde- of Bovenste Blik. Het prachtige nazomerse herfstweer was voor vele mensen aanleiding om te genieten van het prachtige buitenleven.
De bronsttijd is aangebroken en de herten gaan hun ritueel weer uitvoeren. Ze burlen diep vanuit hun keel wat klinkt als durpen bij mensen die snel teveel prikdrank hebben gedronken. Toch is het niet geheel ongevaarlijk omdat de hormonen bij de dieren net even anders werken dan normaal. Het gedrag en de geluiden van de dieren is altijd weer bijzonder rond deze tijd.
