Tijdens de wandeling vanmiddag door de AWD zat er een pad op het pad. Hij was niet veel groter dan 2cm, je zou er bijna op gaan staan. De herten voelden zich op hun gemak en lieten zich aangenaam fotograferen. Dat was weer een fijne wandeling in eigen streek.
 

De nieuwe locatie Cataract Creek is op basis van “first come first serve”. Er waren gelukkig genoeg plekken en we konden uitzoeken. Wat ontbrak is electriciteit, water, afvoer en mobiel signaal. Op zich niet zo erg maar als je 13km op een onverharde weg moet rijden vanaf highway 40 (die overigens winters dicht gaat) is het toch wel even wennen. Ook voor Noud die bij het opstaan de volgende dag geen felicitaties via de Whatsapp of SMS kan ontvangen, ook niet via papa’s hotspot. ‘s Avonds genoten we met elkaar van de natuur, stilte, vuurtje en lekker eten. ‘s Nachts was het stil, veel regen en pikkedonker.
Voor alle items, zie Canada 2018.

Vanuit het Jasper National Park gaan we over in het Banff National Park. De route naar Banff brengt ons langs prachtige wegen en langs het beroemde Lake Louise. Banff is een typisch wintersportstadje (net als Whistler) en het is er een drukte van belang in de gezellige winkeltjes en op de terrasjes. We zijn hier geboekt voor maar liefst 3 nachten en onuitgesproken vermoedden we allemaal of dat niet te lang is. Banff heeft de Bow Falls en het grootse Fairmont Hotel. Het hotel is internationaal erg bekend. In 1888 is het door William Cornelius Van Horne (de algemeen manager van de Canadian Pacific Railway, de CPR) gebouwd omdat hij deze plek beschouwde als groot toeristisch potentieel voor het Canadese westen. Onze campground was niet zo luxe als het hotel maar wel ruim. De geelbuikmarmot liet zich ook weer horen maar ook de Barbarijse grondeekhoorn (net als langs de Icefields Parkway). Op de laatste dag van ons verblijf dachten we te gaan golfen maar het weer liet het niet toe. We overwogen om de grotten in te gaan bij Canmore maar de activiteit vereiste klimkunsten door nauwe openingen waar de familie niet happig op was. Het werd kayaken en een nieuwe route rijden over Highway 40. Onderweg stopten we nog even bij de Hoodoos rotsen die als stalagmieten uit het landschap verrijzen.
Voor alle items, zie Canada 2018.
 

Na 2 overnachtingen en mooie activiteiten gingen we richting Nordegg maar niet voordat we op de gletsje zijn geweest. De route heet niet voor niets de Icefields Parkway. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de ervaring op de gletsjer was geweldig, koud en indrukwekkend. Onderweg passeerden we de Skywalk die we de $53 niet waard vonden, zelfde uitzicht als vanuit de auto alleen je loopt niet over glas boven een richel. De gletsjerervaring was voldoende.
Voor alle items, zie Canada 2018.

De wildlife tour in Blue River was uitgelopen op een teleurstelling. We hadden gehoopt de wilde dieren waar Canada zo om bekend staat te kunnen zien van dichtbij. In Jasper wordt dagelijks de 3 uren durende Evening Wildlife Watching Tour gedaan. Omdat de recenties positief waren hebben we geboekt maar zonder al te grote verwachting. Het werd een avond om van te genieten met veel uitleg en andere dieren dan we hadden gedacht: de Bighorn Sheep, de Elk, herten, de Osprey (visarend) en in de laatste 10 minuten waarempel de grizzly beer. Wow, dat was een adrenaline tour. Na afloop genoten de jongens van een ijsje en kochten we alvast een verjaardagskado voor Noud.
Voor alle items, zie Canada 2018.
 

Slechts 5 minuten van de campground is de Jasper Skytram (niet te verwarren met Skywalk) die je naar een hoogte brengt van 2284m. Gelukkig hadden we de meeste uitstapjes vooraf geboekt want ook de gondel is net als alle andere attracties weer een dure aangelegenheid ($46 pp). Het uitzicht boven op de berg is adembenemend ondanks dat het een beetje heiig was. De top lag op 2485m en daar boven op de berg lag nog een beetje sneeuw. Op de terugweg aten we op grote hoogte in het restaurant en vernamen we dat het plotseling begon te regenen en te onweren. Dat betekende dat de gondel werd stilgelegd en we 1,5 uur hebben gewacht tot de lichtflitsen en de wind weer was gaan liggen. Er wordt in de regio sowieso gewaarschuwd dat het weer heel plotseling kan omslaan en dat hebben we inderdaad gezien.
Voor alle items, zie Canada 2018.

De tweede tour op zee (oceaan) was vanuit Ucluelet bij Jamie’s Whaling Station. Het personeel is vriendelijk en kundig. De dag begon met een prachtig heldere blauwe lucht. Dat zag er goed uit voor vandaag. Maar eenmaal op zee zagen we een dichte mist en vermoedden we dat whale watching in het honderd zou gaan. Niets was minder waar want het was een prachtige tour. Voor fotograferen kon het niet beroerder omdat alles grijs was en de camera bijna niet kan scherp stellen. Daarnaast weet je als kijker niet waar de vis zich om de 4-6 minuten weer zal laten zien. Het was een lust om de arenden om je heen te zien vliegen.
Voor alle items, zie Canada 2018.
 

Kortgeleden wandelden Ingrid en ik een route bij Rheden aan de oostkant van de Veluwezoom. Vandaag gingen we met Rein en Petra naar de westkant. Eerst gingen we samen lunchen bij Golfclub Rosendaelsche en vervolgens liepen we een route van bijna 13km. Het was snikheet en er was weinig bos. Het was een oude wandelroute langs oorlogs monumenten. Ik dacht slim te zijn en de route langs een oud vliegtuig te navigeren; het bleek een satelietfoto van een zweefvliegtuig dat toevallig op die plek was. Naast het natuurschoon waren er ook de Schotse Hooglanders, soms erg dichtbij. Alles bij elkaar werd het een hele mooie dag.
 

Het rondje bij Noordwijk wat we geregeld lopen met de hond was vandaag bijna een Grieks rondje vanwege de zomerse temperatuur. Met een aflandse wind ligt het strand bezaaid met kwallen en glij je regelmatig uit over de vieze substantie. De lucht kleurt helder blauw en het uitzicht was ruim. Naar het zuiden toe kon je pier en reuzenrad van Scheveningen zien en naar het noorden toe de hoogovens van IJmuiden.

Met de hoge temperatuur leek het niet een goed idee om in de duinen te gaan wandelen voor foto’s. We pakten de fiets naar het buitenveld en genoten van het zicht over de Kaag. Er stond een heerlijke wind en dat gaf de zeilers verkoeling en snelheid.

Via Natuurmonumenten hadden we een mooie route vanuit Rheden gevonden. De route van bijna 12km bracht ons door een bosrijk gebied waar kleine paarden gewoon los liepen in een groen weiland midden in het bos, zonder afrastering. We zagen veel wilde lupinen. De Poezieroute Veluwezoom met John Jansen van Galen was een prachtige route om te lopen maar van de poezie werd je niet blij en die hebben we halverwege dan maar afgeschaft. Bij een uitkijkpost zagen we nog een groot wildzwijn. Mijn zoektocht voor een foto van dichtbij is niet gelukt omdat het wildzwijn zo dichtbij was dat ik een groothoek nodig had.

Munnekeburen – Vandaag vertrokken we naar de kunstroute in het zuid-westen van Friesland. We ontmoetten Ingrid’s ouders in Munnekeburen om daar de route te lopen van https://onceinthewetlands.nl/. Het weer was uitstekend mooi en het landschap niet minder. Op verscheidene plekken hadden kunstenaars hun creativiteit in het landschap ingepast. Zie ook (2) en (3).

Vanmiddag maakten gingen we wandelen in de AWD ter hoogte van Pannenland. De natuur staat in volle bloei en daardoor zijn vogels en viervoeters minder snel te spotten. Toch lukte het om een hagedis te fotograferen bij een boomstam en een libelle aan de waterkant.

Deze week waren mijn dochter en moeder jarig, beide met dubbele gelijke cijfers. Merkwaardig genoeg zal ik bij leven en welzijn ook dubbele gelijke cijfers halen bij mijn volgende verjaardag. Nog merkwaardiger is dat de optelsom van mijn aanstaande leeftijd en die van mijn dochter het leeftijdsgetal van mijn moeder zullen zijn (2, 5 en 7). Vandaar dat de beelden van de wandeling van vanmiddag voor de verandering dan ook maar even dubbel zijn.

De route “Sentier Cotier” loopt langs de kust van Frankrijk en dus ook in Bretagne. Het pad is dwars door natuurgebied met prachtige begroeingen waar je heerlijk geniet van de natuur en oceaan. Onderweg hoor je de diverse vogelgeluiden en dat betekent dat je de camera en lens bij de hand moet hebben. Uniek was dit jaar de geelgors. Zie ook Bretagne (1), (2), (3), (4), (5).